eitaa logo
به سوی سماء
1هزار دنبال‌کننده
2هزار عکس
547 ویدیو
40 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
خداوند گاهی می‌فرماید: «لاتَفْرَح؛ فرحناک نباش» قصص/۷۷. مست غرور نباش. هوس دنیا که آدم را سرمست کرد، به قلب انسان قفل زده می‌شود. گاهی نیز می‌فرماید: «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا» (یونس،580). هر جا که به فضل و رحمت خدا توجه کردی، جشن بگیر و مسرور باش. در حدیث است که فضل خداوند یعنی حضرت رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، و رحمت خداوند یعنی علی (عليه‌السلام)، یعنی ولایت. وقتی که توانستى رسالت و ولایت را با هم در دلت جمع کنی، آنجا مقام سرور، عشق، لذت و جای قهقهه زدن است نه این که دنیا تو را سرمست کند... @sooyesama
جناب محی‌الدین بارها به محضر امام زمان عج مشرف شده است. ایشان در چند جای کتاب فتوحات، به این تشرفات اشاره نموده است. او می‌گوید: «در یکی از این تشرفات، حضرت حجت عج، مهر ولایت و امامتشان را نیز به جناب محی‌الدین نشان داده‌اند». ایشان می‌گویند: «قبل از این تشرفات، خداوند در خواب مرا از وجود ایشان مطلع نمود و او را به من شناساند». این نکات، نشان می‌دهد که سالک حقیقی، در مراحل نهایی سیر، ناگزیر از آشنایی و پذیرش ولایت اهل بیت ع است. مرحوم آیت‌الله قاضی فرموده‌اند: عرفای اهل سنت که مدعی وصول به توحیدند، از دو حال خارج نیستند: یا واقعا منکر ولایت‌اند و به توحید نرسیده‌اند. و یا مومن به ولایت و واصل به توحیدند، اما در ابراز ولایت تقیه می‌نموده‌اند. @sooyesama
ولايت صورت دين و فصل آن است؛ يعنى نسبت ولايت به دين نسبت صورت به هيولى و فصل به جنس است. هيولى بدون صورت تحقق نمی‌يابد و همچنين جنس بدون فصل، فافهم. (هزار و یک نکته، نکته ۲۳۰) @sooyesama
اگر می‌خواهید صاحب مغز شوید باید سراغ حضرت امیر (ع) بروید. پیامبر (ص) فرمود: "أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا" علی علیه السلام درب ورودی شهر است. یعنی او علم به حقایق أشیا را که بسم الله الرحمن الرحیم است، دارد. (أنهار أربعه، ص ۱۴۱ و ۲۲۲) @sooyesama
نفس چون اندکی قوی شود می‌تواند در خیال و وهم دیگران نیز اموری را ایجاد کند؛ نظیر نفس ساحران و شعبده‌بازان که در مسیر ناصواب و یا برخی اولیای الهی که در مسیر صواب، در نفوس دیگران اثر ادراکی می‌نهند. (رحیق مختوم، ج۴، ص۲۵) @sooyesama
کسی‌که می‌خواهد از تمام اسرار حقایق عالم باخبر شود، باید به جانب انسان کامل سفر کند، که انسان کامل مفتاح ملک و ملکوت است. امکان ندارد کسی بدون وساطت مفتاح ولایت بتواند وارد باب علوم و معارف کلمات وجودی عالم شود. باید توجه داشت که تقرّب حقیقی به ولایت، تقرّب به لفظ و لسان نیست، بلکه تقرّب به قلب و حقیقت است. چه بسا افرادی که در مرتبه ظاهر اقرار به ولایت امام علیّ بن أبی طالب عليه السلام نداشته باشند، اما در کُمون باطنی ذات خود ارتباطی با علیّ و اولاد مطهّرش علیهم السلام داشته باشند. در مقابل، چه بسیارند افرادی که در لفظ، علیّ علیّ می‌گویند، اما دل‌شان هرگز راهی به آن آستان ندارد. لذا کم نیستند اهل تسننی که چون در باطن، حُب ولایت دارند، در هنگام مفارقت از این نشئه، استعداد شفاعت اهل بيت علیهم السلام را از این جا با خود می‌برند... گفتیم شفاعت در واقع چیزی جز همان استعداد کمال یافتن و متعالی شدن نیست و انسان باید شفاعت را از همین جا با خود ببرد. شفاعت آن‌گونه که عموم مردم می‌پندارند به معنی پارتی‌بازی انسان کامل نسبت به بعض از انسان‌ها نیست. اگر کسی قوه نفسانی و استعداد کسب کمالات را در خود داشته باشد و قابلیت پذیرش برکات الهی را در خود حفظ کند، و لو اینکه به دلایل گوناگون برایش میسر نشود که در نشئه طبیعت با بدن عنصری از استعداد خود بهره‌برداری کند، بعد از این نشئه در عالم برزخ و یا در قیامت، اولیای الهی آن استعداد را اظهار می‌کنند و او را از همان طریق به کمالات لایقش می‌رسانند. (انسان کامل از دیدگاه نهج‌البلاغه، ص ۲۸۹) @sooyesama