eitaa logo
به سوی سماء
960 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
490 ویدیو
38 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
موی بشکافی به عیب دیگران ور بپرسم عیب تو کوری در آن @sooyesama
مهم‌ترین مراقبات ماه رمضان: ۱- دعاهای سه‌گانه ذیل پس از نمازهای فریضه: (یا علی و یا عظیم...) + (اللهم ادخل علی اهل القبور...) + (اللهم ارزقنی حج بیتک الحرام...) ۲- تلاوت قرآن (یک جزء) ۳- تسبیحات ده‌گانه روزها: (سبحان الله بارئ النسم...) ۴- دو رکعت نماز، هر شب، پس از نماز مغرب: (هر رکعت: حمد و ۳مرتبه توحید + پس از اتمام نماز: «سبحان من هو حفیظ لا یغفل، سبحان من هو رحیم لا یعجل، سبحان من هو قائم لا یسهو، سبحان من هو دائم لا یلهو» + سپس هفت مرتبه تسبیحات اربعه + سپس: «سبحانک سبحانک سبحانک، یا عظیم إغفر لی الذنب العظیم» + سپس: ده مرتبه صلوات) ۵- تلاوت فرازهایی از دعای «جوشن کبیر»، «ابوحمزه» هنگام سحر ۶- صد مرتبه: «سبحان الضار النافع، سبحان القاضی بالحق، سبحان العلی الأعلی، سبحانه و بحمده، سبحانه و تعالی». (منبع: مفاتیح الجنان) یادآوری: ۱- عنایت بیشتر به نمازهای نافله و تذکر مَلَک داعی، بسیار مورد توجه است. هم‌چنین اشتغال به معرفت‌الله و علوم مرتبط با آن، مورد تاکید است. ۲- شایسته است حجم برنامه عبادی، مناسب با توان افراد، انتخاب شده، و مداوم باشد. @sooyesama
در گذشته هر خانه‌ای نان خود را خودش تولید می‌کرد. گندم را آرد می‌کردند و به تنور می‌زدند و نان می‌پختند. گاهی مقداری از خمیر داخل تنور می‌افتاد و لابلای خاکسترها برشته می‌شد. آن‌را به بچه‌ها می‌دادند که هنگام بازی بخورند. یکی از این بچه‌ها در آینده سلطان شده بود و به رغم غذاهای لذیذ قصر، هنوز به همان خمیرهای برشته علاقه داشت. بستگان او را نصیحت می‌کردند که این غذای پست لایق مقام سلطان نیست، اما ذائقه او با همان خمیر ناچیز انس گرفته بود. داستان آدم نیز چنین است. او به عالم طبیعت انس گرفته در حالی‌که عرش و فوق عرش منتظر او هستند؛ تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر ندانمت که در این دامگه چه افتادست اکنون کسی باید آدم را متوجه مقام والایش بنماید. پیامبران (ع) کارشان همین است. پیامبران می‌گویند: اندک اندک زین غذاها باز بُر کین غذای خر بود نی آن حُر گر خوری یکبار از آن مأکول نور خاک ریزی بر سر نان تنور ملک داعی نیز همین وظیفه را دارد. او در شبهای ماه رجب، و شبانه روز ماه رمضان، آدم را به حقیقت عرشی خویش فرا می‌خواند. @sooyesama
از حضرت بقیة الله روحی له الفداء قوّت تراوش می ‌کند. لذا افراد سبک مغز، افراد سبک دین، افراد مجوّف و توخالی نمی‌توانند به ایشان نزدیک بشوند. ایمان یک وزنه‌ای به ایشان داده که قوّت تراوش می ‌کند... این قوّت، از آثار دیدار حضرت است که اگر کسی کمترین مرتبه از درک حقایق را نصیب داشته باشد می‌بیند که دورادور از حضرت، صمدیّت و قوّت تراوش می ‌کند. نمی‌شود [بدون آمادگی] نزدیک رفت. اگر خیلی بخواهیم مطلب را پایین بیاوریم، حضور در محضر حضرت برای کسی که آمادگی ندارد مثل جهت مخالف مغناطیس است که اجسام را از خود دور می‌کند. حضرت در یک فضایی هستند که از قوّت و ایمان و صمدیّت، پر است. کلاً کسانی که صاحب سرّ می‌شوند، قوی و پر می‌ شوند. در ما یک پوچی و یک حالت حُبابی هست. هر چه انسان به ایمان نزدیک می ‌شود، از آن حالت حُبابی که دارد کم می‌شود. @sooyesama
ولله الاسماء الحسني فادعوه بها مراد از خواندن خدا به اسماء حسنا، اتحاد وجودي پيدا كردن و متصف شدن به اخلاق الهی است؛ يعني با حق متعال در اين صفت متحد شويم. خدا حكيم است انسان هم حكيم بشود و ... @sooyesama @TohideSamadi
موقع خطر فلاسفه و متکلمان به دفاع از اسلام برخاسته‌اند. دشمن نمی‌آید بگوید: نماز مسافر چرا باید قصر باشد می‌گوید: عقل بشر، کامل شده و دیگر نیازی به دین ندارد @sooyesama
جناب عارف متأله محمد بهاری فرموده است: فقه مقدمه تهذیب اخلاق و اخلاق مقدمه توحید است. بیچاره [آنکه] در مقدمه اولی گیر کرده و هنوز چند مقدمه دیگر مانده است. (هزار و یک نکته، نکته ۱۳۰) @sooyesama @Hoseini_Amoli
غالبا مومنین به تدریج از توبه ناقص به توبه کامل رسیده‌اند لذا هر فکری که انسان را از توبه ناقص هم منصرف کند، قطعا از شیطان است. (رساله لقاء الله) @sooyesama
هر چه آیینه به توصیف تو جان کند نشد آه تصویر تو هرگز به تو مانند نشد @sooyesama
نگاهم به دور دست جایی که خورشید غروب کرد خیره مانده است... شاید خورشید از همان‌جا که رفت روزی باز گردد... @sooyesama
جوانی بر اثر جهالت از خانه مي‌گريزد، بعد که به آغوش پدر ومادر برمي‌گردد، بامحبت آنها مواجه مي‌شود؛ اين، توبه است. وقتی برمي‌گرديم به خانه رحمت الهی، خدا با آغوش باز ما را مي‌پذيرد. اين بازگشت را كه در رمضان، برای انسان مؤمن پيش می‌آيد، مغتنم بدانيم. ‌‌‌‌ (رمضان ۱۴۳۹) @sooyesama
عبادت به سه طريق ممكن است و هر كدام اثر خود را دارد: اول عبادت از روي ترس و بيم از خشم الهي و عذاب آخرت، كه انسان را به زهد وا مي‌دارد. يعني فرد از لذايذ دنيا چشم‌پوشي مي‌كند تا به نجات اخروي برسد. دوم، عبادت به طمع بهشت و نعمت‌هاي اخروي كه فرد را وادار به فعل نيك مي‌كند. طريق سوم عبادت، طريقه «محبت» است؛ يعني قلب را از تعلق به هرچه غير خداست پاك‌كردن، از تمام زينت‌ها و زخارف دنيا گذشتن، از فرزند، همسر، مال، مقام، حتي از آرزوهاي خود. قلب را منحصراً براي خدا فارغ‌كردن، يعني محبت به خدا قلب فرد را مرحله به مرحله تسخير مي‌كند تا جايي كه اين فرد تنها كاري را مي‌كند كه خداوند دوست دارد وآن چيزي را ترك مي‌كند كه او نمي‌پسندد. (الميزان، ج۱۲، صص ۱۶۰-۱۶۱) @sooyesama