🖊 #آیت_الله_بهاءالدینی ره: اگر کسی به اندازه یک خانه ساختن، وقت برای خودش می گذاشت، کار تمام بود. هرچه بیشتر منتظر بمانی، هرچه بیشتر تردید کنی، ،،،،،، هرچه بیشتر حساب و کتاب کنی، هرچه بیشتر به احتمالات و باید و نبایدها فکر کنی،،،،،،، زمان بیشتری را از دست می‌دهی و از اهدافت دور تر می‌شوی ....... هرچه بیشتردست روی دست بگذاری ،،،، انگیزه‌هات را بیشتر گم می‌کنی ..... بلند شو، بزن به قلب حادثه و هرگز به این فکر نکن که چطور پیش خواهد رفت...... قطعا هر اتفاقی هم که بیفتد بهتر از نشستن و در جا زدن و هیچ‌ کاری نکردن است ...... آدمی که در هوای بارانی چتر برداشته و به خیابان زده، زودتر به مقصد خواهد رسید و زیبایی‌های بیشتری خواهد دید ،،،، نسبت به آدمی که پشت پنجره ایستاده و چشم‌انتظار پایان گرفتن باران مانده..... آسمان روزگارهرچقدرطوفانی وشرایط هرچقدر هم سخت، شال و کلاه کن و راه بیفت،،،،، جسور باش و همین حالا شروع کن و همین حالا اولین قدم را بردار و اولین خشت دیوار آرزوهات را بچین .... مگرچقدرزمان داریم که اینقدر در گیر احتمالات و هراس‌ها باشیم ...... اگر خود را برای آینده آماده نسازید بزودی متوجه خواهیدشد که متعلق به گذشته هستید.خیلی مراقب خودتان باشید . ضرب المثل چینی : آن که درباره همه چیز می اندیشد درباره هیچ چیز تصمیم نمی گیرد

ممکن است ما با یکی مخالف باشیم، دشمن باشیم؛ درباره‌ی او چگونه قضاوت میکنید؟ اگر قضاوت شما درباره‌ی آن کسی که با او مخالفید و با او دشمنید، غیر از آن چیزی باشد که در واقع وجود دارد، این تعدی از جاده‌ی تقواست. آیه‌ی شریفه‌ای که اول عرض کردم، تکرار میکنم: «یا ایّها الّذین امنوا اتّقوا اللَّه و قولوا قولا سدیدا»(احزاب). قول سدید، یعنی استوار و درست؛ اینجوری حرف بزنیم. من میخواهم عرض بکنم به جوانان عزیزمان، جوانهای انقلابی و مؤمن و عاشق امام، که حرف میزنند، مینویسند، اقدام میکنند؛ کاملاً رعایت کنید. اینجور نباشد که مخالفت با یک کسی، ما را وادار کند که نسبت به آن کس از جاده‌ی حق تعدی کنیم، تجاوز کنیم، ظلم کنیم؛ نه، ظلم نباید کرد. به هیچ کس نباید ظلم کرد. حضرت آیت الله خامنه ای خطبه‌های نماز جمعه‌ی تهران در حرم امام خمینی (ره) - ۱۳۸۹/۰۳/۱۴ ظلم نکنیم. این هم یکی از آن اساسی‌ترین کارهاست. ظلم چیز بدی و چیز خطرناکی است. ظلم فقط این نیست که آدم توی خیابان به یکی کشیده بزند. گاهی یک کلمه‌ی نابجا علیه یک کسی که مستحقش نیست، یک نوشته‌ی نابجا، یک حرکت نابجا، ظلم محسوب میشود. این طهارت دل را و طهارت عمل را خیلی بایستی ملاحظه کرد.  من این را به نظرم یک جائی گفتم. پیغمبر اکرم ایستاده بودند یک کسی را که حد رجمِ زنا را بر او جاری میکردند، میدیدند؛ بعضی‌ها هم ایستاده بودند؛ دو نفر با همدیگر حرف میزدند؛  یکی به یکی دیگر گفت که مثل سگ تمام کرد و جان داد - یک همچین تعبیری - بعد پیغمبر به سمت منزل یا مسجد راه افتادند و این دو نفر هم همراه پیغمبر بودند. توی راه که میرفتند، رسیدند به یک جیفه‌ی مرداری - به یک مرداری، حالا جسد سگی بود، درازگوشی بود، هر چی بود - که مرده بود و آنجا افتاده بود. پیغمبر به این دو نفر رو کردند و گفتند: گاز بگیرید و یک مقداری از این میل کنید. گفتند: یا رسول‌اللَّه! ما را تعارف به مردار میکنید؟! فرمود: آن کاری که با آن برادرتان کردید، از این گاز زدن به این مردار بدتر بود. حالا آن برادر کی بوده؟ برادری که زنای محصنه کرده بوده و رجم شده و اینها درباره‌اش آن دو جمله را گفته‌اند و پیغمبر اینجور ملامتشان میکند!  زیادتر نگوئید از آنچه که هست، از آنچه که باید و شاید. منصف باشیم؛ عادل باشیم. اینها آن وظائف ماست. اینجور نیست که ما چون مجاهدیم، چون مبارزیم، چون انقلابی هستیم، بنابراین هر کسی که از ما یک ذره - به خیال ما و با تشخیص ما - کمتر است، حق داریم که درباره‌اش هر چی که میتوانیم بگوئیم؛ نه، اینجوری نیست. بله، ایمانها یکسان نیست، حدود یکسان نیست و بعضی بالاتر از بعضی دیگر هستند. خدا هم این را میداند و ممکن است بندگان صالح خدا هم بدانند؛ لکن در مقام تعامل و در مقام زندگی جمعی، باید این اتحاد و این انسجام حفظ بشود و این تمایزها کم بشود. بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار اعضای بسیجی‌ هیئت علمی دانشگاه‌ها - ۱۳۸۹/۰۴/۰۲ 🖊 #آیت_الله_بهاءالدینی: روز قیامت نیکیهایمان را به محبوبترین فرد زندگیمان نخواهیم داد! اما مجبور میشویم به کسی نیکیهایمان را بدهیم که از او متنفر بودیم و غیبتش را کردیم. گناه خصوصا حق الناس اوج حماقت است نه زرنگی! زرنگی بندگی خداست.