هدایت شده از تاریخ تفکر تمدن
🔴از زنا افتد وبا اندر جهات
🔸علم موجود، که ميراث غرب مدرن است، علمي تکمنبعي و تکبين است. تنها منبع مورد اعتماد آن، منابع تجربي و تحقيقات ميداني و باليني و آزمايشگاهي است و تنها روشي هم که براي تحليل و سنجش باور دارد و به آن تکيه زده است، #روش_تجربي است. طبيعتاً در تبيين و علتکاوي پديدههاي مورد مطالعه خود، اعم از پديدههاي طبيعي و انساني، هرگز دنبال کشف و فهم علل و عوامل غيرتجربي و غيرمادي نيست. به اصطلاح، دغدغة فهم علل و عوامل ماوراءالطبيعي، الهياتي و اخلاقي پديدهها را ندارد. بلکه بالاتر اساساً پديدههاي طبيعي و انساني را بريده از چنين علل و عواملي ميپندارد.
🔸به اعتقاد ما مَثَل علم و عالمان مدرن غربي، مَثَل کسي را ميماند که خداي متعال چهار چشم براي ديدن و بررسي و تحليل ابعاد مختلف پديدهها در اختيار او قرار داده است؛ اما او بر اساس يک برداشت غلط و يک مبناي نادرست يا به تقليد از فلسفههاي بيبنياد پوزيتيويستي، سه چشم (عقل و شهود و نقل) خود را بسته و فقط با يک چشم ميخواهد واقعيت را فهم کند!
🔸يکي از مهمترين دغدغهها و اهداف بزرگ مدافعان #علم_ديني، نجات علم و عالمان از حصر و حصار تکبيني و تکمنبعي بودن و دعوت آنها به ملاحظه و مراجعه به ساير منابع کسب معرفت و همچنين توجه به ساير روشهاي تحليل و تبيين پديدههاي طبيعي و انساني است. البته اين هرگز به معناي ناديدهگرفتن يا بياعتنايي به روش تجربي نيست؛ بلکه سخن در حصرگرايي منبعي و انحصارطلبي روششناختي علم مدرن است.
🔸شعار مدافعان علم ديني اين است که قناعت در هر چيزي خوب باشد، هرگز در کشف حقيقت، خوب نيست.
🔸به عنوان مثال، يک محقق واقعبين و دغدغهمند نسبت به حقيقت، هرگز نميتواند در تحليل پديدههاي طبيعي و انساني خود را از بررسي و تحليل اين سخني که در منابع معتبر اسلامي از قول معصومان(عليهم السلام) نقل شده است، بينياز ببيند که:
🌹«فحشا و بيبندو باري در ميان هيچ قومي آشکار نشد، مگر آنکه بيماريهاي واگير و غيرواگير بيسابقهاي نيز در ميان آنان آشکار شد؛ و هيچ قومي کمفروشي نکردند مگر آنکه دچار کمبود کالا و سختي تأمين مايحتاج زندگي و گرفتار جور و ستم حاکمان شدند. و هيچ قومي منع زکات نکردند مگر آنکه منع باران شدند؛ و اگر حيوانات و ساير جانداران نبودند، هرگز باراني بر آنها نميباريد. ...» (کافي،ج2، ص373)
🔸و #مولوي چه زيبا اين حقايق ديني و اسلامي را ميديد و ميگفت:
ابر برنايد پي منع زکات
وز زنا افتد وبا اندر جهات
هر چه بر تو آيد از ظلمات و غم
آن ز بيباکي و گستاخي است هم
هر که بيباکي کند در راه دوست
رهزن مردان شد و نامرد اوست
از ادب پر نور گشته است اين فلک
وز ادب معصوم و پاک آمد ملک
بد ز گستاخي کسوف آفتاب
شد عزازيلي ز جرأت رد باب
[عزازيل: ابليس؛ ردباب: مطرود؛ يعني ابليس به دليل جسارتي که دربرابر فرمان خدا کرد، تا ابد مطرود و ملعون درگاه شد]
احمدحسين شريفي
6M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔶در حدیثی درباره اصول حاکم بر روانشناسی ارتباطات اجتماعی چنین نقل شده است:
استُر ذَهَبَك وَ ذِهابَكَ وَمَذْهَبَك؛ درآمد و رفت و آمدها و برنامههای شخصی خود را از دیگران مخفی کن.
🔶#مولوی هم محتوای این حدیث را در قالب اشعاری چنین سروده است:
در بیان این سه کم جنبان لبت
از ذهاب و از ذهب وز مذهبت
کین سه را خصمست بسیار و عدو
در کمینت ایستد چون داند او
🔶به نظر میرسد که چنین توصیهای اختصاصی به جوامع خاصی ندارد بلکه برای حفظ ارتباطات اجتماعی و آرامش روحی در روابط اجتماعی مراعات این سه امر و مخفی کردن این سه مسأله (روابط شخصی، میزان درآمد و برنامههای بعدی) از دیگران، در هر جامعهای لازم باشد.
محتوای این جمله در احادیث آمده است؛ به عنوان مثال در حکمت ۳۸۱ نهج البلاغه چنین میخوانیم: «فَاخْزُنْ لِسَانَكَ كَمَا تَخْزُنُ ذَهَبَكَ وَ وَرِقَكَ» هر چند مرحوم ثقه الاسلام کلینی در کتاب شریف کافی (ج۲، ص۱۱۴) نیز همین جمله را به نقل از امام باقر (ع) به عنوان سخنی از حضرت ابوذر غفاری نقل کرده است.
🔶درباره تحلیل محتوایی حدیث نیز برخی آن را ناظر به شرایط و جوامع بسته و جاهلی و غیرمتمدن دانستهاند؛ اما چه آن جمله را سخن معصوم بدانیم و چه سخن فرزانهای از فرزانگان، محتوایی دقیق و همهجایی دارد. در همه جوامع حتی در جوامع متمدن و پیشرفته نیز رعایت چنین توصیهای به حفظ و تقویت روابط اجتماعی و کاستن از مشکلات روانی در ارتباطات اجتماعی کمک میکند.
احمد حسین شریفی
🔻«رنج گنج آمد که رحمتها در اوست»
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تجربه نشان داده است که مصيبتها و سختيها بيش از هر چيز ديگري ميتواند استعدادهاي نهفته در وجود انسان را نمايان کند. در بلاها و مصيبتهاي سخت و طاقتفرسا است که به تعبير #امام_علي(ع) فضيلت و بزرگواري آشکار ميشود: «عِنْدَ تَعَاقُبِ الشَّدَائِدِ تَظْهَرُ فَضَائِلُ الْإِنْسَانِ؛ به هنگام سختيهاي متراکم است که فضيلتهاي انسان آشکار ميشود.» و يا در حديثي ديگر فرمودند: «عِنْدَ الْحِيْرَةِ تَنْكَشِفُ عُقُولُ الرِّجَالِ؛ به هنگام حيرت و سرگرداني است که عقول آدميان آشکار ميشود» و پرده از چهرة تواناييهاي عقل کنار ميرود. و يا در حديثي ديگر ميفرمايند: «فِي تَصَارِيفِ الْأَحْوَالِ تُعْرَفُ جَوَاهِرُ الرِّجَالِ؛ در دگرگونيهاي حالات است که گوهرهاي آدميان شناخته ميشود.» چوب عود زماني ميتواند آن بوي مطبوع خود را ظاهر سازد که آتش بگيرد. تا اين سوزش نباشد، چنان عطري هم در فضا پراکنده نميشود و تا سوز درون نباشد، سخن مطبوع و دلنشين هم شنيده نخواهد شد.
به قول #سعدي:
قول مطبوع از درون سوزناک آيد که عود
چون همي سوزد جهان از وي معطر ميشود
#مولوي چقدر زيبا آن روي ديگر سکة رنج و سختي و بلا را بيان ميکند:
رنج گنج آمد که رحمتها در او است
مغز تازه شد چو بخراشيد پوست
اي برادر موضع تاريک و سرد
صبر کردن بر غم و سستي و درد
چشمة حيوان و جام مستي است
کان بلنديها همه در پستي است
آن بهاران مضمر است اندر خزان
در بهار است آن خزان مگريز از آن
همره غم باش و با وحشت بساز
ميطلب در مرگ خود عمر دراز
احمد حسین شریفی
🟢بازگشت نیکی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔶#امیرمؤمنان علیه السلام میفرماید:
«كَما تُعينُ تُعانُ؛ همانطور که ياری میكنی، ياری میشوی»
🔶به تعبیر #مولوی:
این جهان کوهست و فعل ما ندا
سوی ما آید نداها را صدا
🔶و به تعبیر #فروغی_بسطامی:
هر دست که دادند از آن دست گرفتند
هر نکته که گفتند همان نکته شنیدند.
احمدحسین شریفی