#مدح_حضرت_علی به زمین نبسته ام دل به هوای آسمانش زده ام گره دلم را به پر کبوترانش شده ام اسیر لطفش شده ام گدای نانش همه عمر برندارم سر خود از آستانش که فقط سپرده ام دل به علی و خاندانش به ورای عرش رفته که بسازد آشیانه لب آسمان هفتم شده غرق در ترانه ملکی به گرد پایش نفسی رسیده یا نه به جز از خدا نبوده به خدا در آن میانه نگران جبرئیلم که شکسته نردبانش چه کسی دوباره نان را به فقیر می رساند؟ جریان چشمه ها را به کویر می رساند؟ خبر جناب خم را به غدیر می رساند؟ چه کسی سلام ما را به امیر می رساند؟ خبر شکسته جامی که به لب رسیده جانش به جنون کشانده ساقی دل مبتلای ما را متجیرم چه نامم بشر خدانما را بگذار تا بخوانم نغماتی آشنا را علی ای همای رحمت! تو چه آیتی خدا را؟ که قبیله ی قلم ها شده قاصر از بیانش شده لطف بی دریغش همه عمر شامل من به خدا نشسته یادش همه شب مقابل من احدی خبر ندارد که چه کرده با دل من به جز از علی که گوید به پسر که قاتل من چو اسیر توست بنما سر سفره میهمانش غمی از خزان نباشد که بهارمان می آید شبی از مسیر دریا به دیارمان می آید دم احتضار بی شک به کنارمان می آید دو جهان بدون حیدر به چه کارمان می آید؟ نمی از فضیلتش را بشنو ز دشمنانش: خبر صحیح مسلم شده صادر از بخاری که علی ست اصل ثابت, که علی ست فیض جاری که علی ست جان احمد, که علی ست نور باری که علی ست خشم ایزد که به تیغ ذوالفقاری زده ریشه ی ستم را به دو دست پر توانش نشنیده اند آیا که خدای حی سرمد شب و روز می فرستد صلوات بر محمد و به این دلیل روشن که علی ست جان احمد رسد آدمی به جایی که به جز علی نبیند بنگر که تا چه حد است مکان لامکانش دل خویش را به جز او به کسی دگر نبستم چه عنایتی نموده که هنوز مست مستم چه کنم که عهد خود را نشکست و من شکستم نبرید و من بریدم نگسست و من گسستم من و لطف بی دریغش من و فیض بی کرانش سحری به خواب دیدم که مسافر عراقم غم او دوباره خیمه زده گوشه ی اتاقم چه شود اگر بکاهد شبی از غم فراقم چه شود اگر که امشب دل غرق اشتیاقم برسد به کاروانی که علی ست ساربانش به طواف دوست رفتم چه حریم آشنایی چه فضای روح بخشی چه نسیم دلربایی نکند به من بگوید پس از این همه جدایی که تو در برون چه کردی که درون خانه آیی؟ به درون خانه ای که ملک است پاسبانش به حریم او ملائک همه گرم خوشه چینی همه ی پیمبران در حرمش به شب نشینی پر عطر آسمان ها شده زائری زمینی دل “الغدیری” من شده عاشق “امینی” که به جز علی نبوده همه عمر بر زبانش نه به من که مست اویم می بی حساب داده به تمام عاشقانش قدحی شراب داده نه از این می مجازی, که از آفتاب داده ز کدام باده ساقی به من خراب داده؟ که هنوز هیچ مستی ننموده امتحانش همه شب در این امیدم در دوست باز باشد که به شب خیال رویش خوش و دلنواز باشد غزل از علی سرودن چه کم از نماز باشد؟ شب شاعران بیدل چه شبی دراز باشد شب بی ستاره ای که فقط اوست در میانش به طواف کعبه هرکس که به دیده ی تر آید همه هست آرزویش که علی ز در درآید نظری اگر نماید شب بی کسی سر آید خود کعبه نیز باید به طواف حیدر آید به فدای آن امیری که خداست مدح خوانش… احمد علوی _______ ♦️کانال سرای شعر محتشم| خوش‌ آمدید ♦️ ♻️انتشار مطالب آزاد است♻️ @stayashura313

#مدح_حضرت_سجاد هرچه بین راه گفتم شد علی هرچه وصف ماه گفتم شد علی هرچه مدح شاه گفتم شد علی هرچه بسم الله گفتم شد علی تا حسین از برکت اولاد گفت سجده و سجاده یاسجاد گفت حاجت شاه و گدا پیوست شد از شلوغی، کوچه ها بن بست شد ساقی آمد میکده یکدست شد شهربانو قبل ساقی مست شد ریخت از تسبیح او بی معطلی یا علی بن حسین بن علی این حسین است و صدای او علی است کعبه و سنگ بنای او علی است مروه و سعی و صفای او علی است اسم کلّ بچه های او علی است من که ویران همین آبادی ام نوکر اربابم و سجادی ام ما رکاب و تاج ما سنگ یمن او پیمبر، ما اویسی از قرن بار داده نخل عمر پنج تن آمده دلبند عباس و حسن جلوهء مولاست، شکل حیدر است سیرتش مثل علی اکبر است انس دارد عشق با تب، بیشتر بنده دارد خواهش از رب، بیشتر ماه دارد جلوه در شب، بیشتر ذوق دارد عمه زینب، بیشتر در مدینه حال مردم عالی است بین خانه جای زهرا خالی است می نشیند نور سیمایش به دل می نشاند کشتی غم را به گل سائلانش را نمی بینی خجل می شود هر یاعلی `یا مَن تُحِل” اعتقادم بر امامم محکم است چونکه او مشکل گشای عالم است هر زمان که خورده چشمانش به آب سقف دنیا بر سرش گشته خراب چونکه دیده سوخته طفل رباب قبر او هم مانده زیر آفتاب پیکر ارباب یادش مانده است بی مزار و بی حرم افتاده است ماجرای شام را یادش نرفت مردمان عام را یادش نرفت سنگ روی بام را یادش نرفت خیزران و جام را یادش نرفت داغِ روی سینهء صد چاک شد دختری که در خرابه خاک شد شاعر: رضا دین پرور _______ ♦️کانال سرای شعر محتشم| خوش‌ آمدید ♦️ ♻️انتشار مطالب آزاد است♻️ @stayashura313

#مناجات_امام_حسین تا مرا در گناه دید حسین زودتر از همه دَوید حسین باید از او فقط شنید خدا باید از ما فقط شنید: حسین گِل مردم به ما چه مربوط است گِل ما را که آفرید حسین در اِزای دو قطره خون گلوش از خدا، خلق را خرید حسین حج نرفتیم، کربلا رفتیم کعبه را سمت ما کشید حسین کعبه هم در طواف می‌گوید لک لبیک یا شهید، حسین آنقَدَر داد زد ته گودال تا به دادِ همه رسید حسین نیزه‌ها هر کدام طعمی داشت همه را یک به یک چشید حسین از زرنگی نیزه‌دار نبود به خدا نیزه را ندید حسین علی اکبر لطیفیان _______ ♦️کانال سرای شعر محتشم| خوش‌ آمدید ♦️ ♻️انتشار مطالب آزاد است♻️ @stayashura313

#مناجات_امام_زمان دیدن روی شما کاش میسّر می شد شام هجران شما کاش که آخر می شد بین ما فاصله ها فاصله انداخته اند کاش این فاصله با آمدنت سر می شد شهر ما بوی خدا داشت، دوباره ای کاش با ظهورت نفس شهر معطّر می شد پاک می شد دل تاریک به لطفت ای کاش مالک خانهء دل ساقی کوثر می شد طاقتم طاق شد از دوری دلگیر شما جمعهء آمدنت کاش مقدّر می شد صبح و شب اهل دلی زمزمه می کرد ای کاش پسری منتقم سینهء مادر می شد کاش می شد حرم از دست تو سیراب شود دست تو یاور عبّاس دلاور می شد _______ ♦️کانال سرای شعر محتشم| خوش‌ آمدید ♦️ ♻️انتشار مطالب آزاد است♻️ @stayashura313

#مناجات_امام_زمان چشم آلوده کجا، دیدن دلدار کجا دل سرگشته کجا وصف رخ یار کجا قصه ی عشق من و زلف تو دیدن دارد نرگس مست کجا همدمی خار کجا سرّ عاشق شدنم لطف طبیبانه توست ور نه عشق تو کجا این دل بیمار کجا منّتی بود نهادی که خریدی ما را رو سیه برده کجا میل خریدار کجا هر کسی را که پسندی بشود خادم تو خدمت شاه کجا نوکر سربار کجا کاش در نافله ات نام مرا هم ببری که دعای تو کجا عبد گنهکار کجا مِهر من گر که فتد در دل تو می فهمم شهد دیدار کجا دوریِ از یار کجا به خدا چون دل زهرا نگران است دلم یک شه تشنه لب و لشگر بسیار کجا کاش زینب نرسد کوفه بدون تو حسین زینب خسته کجا کوچه و بازار کجا یاد گیسوی رقیه جگرم می سوزد دست عباس کجا پنجه ی اغیار کجا قاسم نعمتی _______ ♦️کانال سرای شعر محتشم| خوش‌ آمدید ♦️ ♻️انتشار مطالب آزاد است♻️ @stayashura313

#مناجات_امام_زمان جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی دل در غم عشق تو رسوای جهان تا کی چون جان و دلم خون شد در درد فراق تو بر بوی وصال تو دل بر سر جان تا کی نامد گه آن آخر کز پرده برون آیی آن روی بدان خوبی در پرده نهان تا کی در آرزوی رویت ای آرزوی جانم دل نوحه کنان تا چند، جان نعره زنان تا کی بشکن به سر زلفت این بند گران از دل بر پای دل مسکین این بند گران تا کی دل بردن مشتاقان از غیرت خود تا چند خون خوردن و خاموشی زین دلشدگان تا کی گر طالب دلداری از کون و مکان بگذر هست او ز مکان برتر از کون و مکان تا کی گر عاشق دلداری ور سوخته یاری بی نام و نشان می رو زین نام و نشان تا کی گفتی به امید تو بارت بکشم از جان پس بارکش ار مردی این بانگ و فغان تا کی عطار همی بیند کز بار غم عشقش عمر ابدی یابد عمر گذران تا کی _______ ♦️کانال سرای شعر محتشم| خوش‌ آمدید ♦️ ♻️انتشار مطالب آزاد است♻️ @stayashura313

#مناجات_امام_زمان مه مبارک در ابر آرمیده بیا امید آخر دلهای داغدیده بیا قسم به مهر رخت کشته تیرگی ما را بیا تو ای شب اندوه را سپیده بیا به طول غیبت و اشک مدام و سوز دلت که جان شیعه ز هجران به لب رسیده بیا ز پشت در بشنو ناله های فاطمه را به سوز سینه ی آن مادر شهیده بیا عزیز فاطمه جدّت حسین در یم خون تو را صدا زند از حنجر بریده بیا به مادری که لبش از عطش زده تبخال به شیرخواره ی انگشت خود مکیده بیا به آن لبی که بر آن چوب میزدند به طشت به خواهری که گریبان خود دریده بیا کند تلاوت قرآن سر حسین به نی ببین چه گونه ز لبهایش خون چکیده بیا به آن سری که به دیدار دخترش آمد به کودکی که به ویرانه آرمیده بیا به لاله های به خاک اوفتاده از دم تیغ به غنچه ای که شد از ضرب تیر چیده بیا به بانگ یا ابتای علی به قلزم خون به ناله ای که حسین از جگر کشیده بیا بود به سینه ی «میثم» هزار درد نهان گواه آنهمه غم های ناشنیده بیا _______ ♦️کانال سرای شعر محتشم| خوش‌ آمدید ♦️ ♻️انتشار مطالب آزاد است♻️ @stayashura313

#مناجات_امام_زمان من گریه میکنم که تماشا کنی مرا مانند طفل گمشده پیدا کنی مرا حَجت قبول دلبر احرام بسته ام ای کاش در دعایِ خودت جا کنی مرا با گریه کردن این دلِ من زنده می شود دلمرده آمدم که تو احیا کنی مرا اسباب زحمتِ تو شده این گدا، ولی هرگز مباد از سر خود وا کنی مرا ای کاش امشبی که تو راهیِ مشعری همراه خویش راهی صحرا کنی مرا تو سفره دارِگریه ماه مُحَرمی چشمی پُر اشک می شود اعطا کنی مرا؟ آقا قسم به چادر خاکی مادرت خواهم شریک گریه ی زهرا کنی مرا آیا شود که مثلِ شهیدان دمِ وصال با رویِ غرق خون شده زیبا کنی مرا بیت الحرام سینه زنان خاک کربلاست دارم امید مُحرِم آنجا کنی مرا همراه خویش زائر شش گوشه ام کنی مسند نشین عرشِ مُعلا کنی مرا ای روضه خوان تنگ غروب مِنا بیا پرچم به دوشِ ماتمِ کرب و بلا بیا حاجی فاطمه شده صحرا نشین خدا صاحب حرم دگر بشود از حرم جدا قاسم نعمتی _______ ♦️کانال سرای شعر محتشم| خوش‌ آمدید ♦️ ♻️انتشار مطالب آزاد است♻️ @stayashura313

#مناجات_امام_زمان این جشنها برای من آقا نمی شود شب با چراغ عاریه فردا نمی شود خورشیدی و نگاه مرا می کنی سفید می خواستم ببینمت اما نمی شود شمشیرتان کجاست؟ بزن گردن مرا وقتی که کور شد گرهی وا نمی شود یوسف! به شهر بی هنران وجه خویش را عرضه مکن که هیچ تقاضا نمی شود اینجا همه منند، منِ بی خیالِ تو اینجا کسی برای شما ما نمی شود آقا جسارت است ولی زودتر بیا این کارها به صبر و مدارا نمی شود تاچند فرسخی خودم ایستاده ام تامرز یأس، تا به عدم، تا نمی شود می پرسم ازخودم غزلی گفته ای ولی با این همه ردیف، چرا با نمی شود؟! رضا جعفری _______ ♦️کانال سرای شعر محتشم| خوش‌ آمدید ♦️ ♻️انتشار مطالب آزاد است♻️ @stayashura313

#مناجات_امام_زمان عشق از سرای این دل من پا نمیشود مجنون دلش بجز سوی لیلا نمیشود بالای تخت یوسف کنعان نوشته اند هر یوسفی که یوسف زهرا نمیشود این زندگی بدون تو تلخ است و بی ثمر بی روی یار آب گوارا نمیشود سایه کجا و دیدن تشریف آفتاب میخواستم ببینمت اما نمیشود دق مرگ کرد بسکه مرا خواند بر خودم آیینه از کنار دلم پا نمیشود تعجیل کن وگرنه که از دست میروم این کارها به صبر و مدارا نمیشود هرگز مکن سوال چرا ما نرفته ایم هر قطره ای که فانی دریا نمیشود بر من مگیر خُرده که درد فراق دوست جز با نگاه دوست مداوا نمیشود حجت الاسلام رضا جعفری _______ ♦️کانال سرای شعر محتشم| خوش‌ آمدید ♦️ ♻️انتشار مطالب آزاد است♻️ @stayashura313

#مناجات_امام_زمان خورشید رخ مپوشان در ابر زلف، یارا چون شب سیه مگردان روز سپید ما را ما را ز تاب زلفت افتاد عقده بر دل بر زلف خم به خم زن دست گره گشا را فخر جهانیان شد ننگ صنم پرستی جانا ز پرده بنمای روی خدانما را ای آشکار پنهان بُرقَع ز رخ برافکن تا جلوه ات ببینم پنهان و آشکارا بی جلوه ات ندارد ارض و سما فروغی ای آفتاب تابان هم ارض و هم سما را بازآ که از قیامت برپا شود قیامت تا نیک و بد ببیند در فعل خود جزا را ای پرده دار عالم در پرده چند مانی آخر ز پرده بنگر یاران آشنا را بازآ که بی وجودت عالم سکون ندارد هجر تو در تزلزل افکند ماسوی را حاجت به تست ما را ای حجت الهی آری بسوی سلطان حاجت بود گدا را عمری گذشت و ماندیم از ذکر دوست غافل از کف به هیچ دادیم سرمایه بقا را ما را فکنده غفلت در بستر هلاکت درمان کن ای مسیحا این درد بی دوا را ای پرده دار عالم در پرده چند پنهان بازآ و روشنی بخش دلهای باصفا را فواد کرمانی بُرقَع: روی بند، نقاب _______ ♦️کانال سرای شعر محتشم| خوش‌ آمدید ♦️ ♻️انتشار مطالب آزاد است♻️ @stayashura313

#مناجات_امام_زمان درد فراق، ساده مداوا نمی شود باید به هم رسید،وَ اِلّا نمی شود از شنبه بسته ایم به جمعه دخیل اشک تا تو نیایی این گره ها وا نمی شود هر شب به این امید که یک آن ببینمت کوچه به کوچه می دَوَم اما نمی شود بی خود دلم خوش است به اشعار انتظار این حرفها برای من آقا نمی شود یک گوشه چشم تو دل ما را ربود و برد مجنون که بی خود عاشق لیلا نمی شود مثل منِ گدا سر کویت زیاد هست امّا کریم مثل تو پیدا نمی شود تنها تویی که واسطه ی فیض رحمتی ورنه براتِ عفو من امضا نمی شود علی صالحی _______ ♦️کانال سرای شعر محتشم| خوش‌ آمدید ♦️ ♻️انتشار مطالب آزاد است♻️ @stayashura313