eitaa logo
سلوک معنوی ـ حیات عارفانه
810 دنبال‌کننده
2.9هزار عکس
210 ویدیو
7 فایل
🎈 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه، معارفِ تدوین شده و بازنویسیِ سخنانِ ارزش‌مندِ توحیدی، ولایی، عرفانی و معنویِ سالکانِ راه در حوزۀ نظری و معرفتی (معرفتِ توحیدی، معرفتِ نفس، معرفتِ هستی)، و حوزۀ عملی (تهذیبِ نفس، و حضورِ دین در متنِ زندگی) است. @Useriran
مشاهده در ایتا
دانلود
🍁 🔹درقاموسِ خدا واهل بيت (علیهم‌السّلام) ، "تا حالا كجا بودی؟" وجود ندارد! هرزمان توبه كنيم و بازگرديم ، ما را راه می‌دهند . 🔹پيغمبر‌ اكرم - صلی الله علیه و آله و سلم -سوگندی ياد كرده است كه اين سوگند در منطقۀ اسمِ اعظم است [هرموقع عبارتِ "الله لا اله الا هو" آمد يعنی منطقۀ اسمِ اعظم است] ؛ اگر مطلب به اين سادگي بود كه حضرت قسم به اين بزرگی نمی‌خوردند! 🔹پيامبر اكرم - صلی الله علیه و آله و سلم - فرمودند: "والله الذي لا اله الا هو ، هر بنده‌ای كه گمانش را به خدا نيكو كند ، خداوند طبقِ همان گمان با او رفتار می‌كند" . 🔹حُسنِ ظن داشته باشيد به خدا! يقين بدانيد وقتی می‌كنيد ، خداوند شما را می‌بخشد . @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹چه چیزی باعث می‌شود که آدم در ، تصمیمِ ضعیف بگیرد؟ چه موانعی برای توبه است؟ 🔸عمده‌اَش همان است . آدم به گناه عادت کرده است و دلش نمی‌آید دفعةً تصمیمِ قطعی بگیرد و دیگر گناه نکند ؛ دلش نمی‌آید! . آن‌مقدار که دلش می‌آید و می‌گیرد ، پنجاه یا شصت درصد است ؛ چهل درصد را نمی‌گیرد و از همان چهل درصد زمین می‌خورَد . امّا اگر عادت نباشد ، جورِ دیگر می‌شود ؛ این عادت خیلی مهم است . 🔸و بعد هم . اگر در خیابان جلوی شما را بگیرند بگویند: "آقا ، لخت شو ، لباس‌هایت را بده" ، دعوا می‌کنیم ، می‌زنیم ، می‌خوریم تا مثلاً فرار کنیم و ندهیم! ما علاقه‌ای که به لباس‌مان داریم ، به تقوا و دین‌مان نداریم! این می‌شود که ما ضعیف تصمیم بگیریم ، وَاِلّا زود دین‌مان را نمی‌دهیم ، مقاومت می‌کنیم ، دفاع می‌کنیم . 🔸این باعث می‌شود که نوعِ ما تصمیم به توبه می‌گیریم زمین می‌خوریم ؛ ولی چاره‌ای نیست ، واجبِ شرعی است که دوباره ، سه‌باره ، چهارباره ... و آن‌را رها نکنیم . بالاخره خدا ببیند ما می‌خواهیم و راست می‌گوییم ، کمک می‌کند ؛ خدا کمک می‌کند و توبهٔ واقعی واقع می‌شود . https://telegram.me/sulookmanavi https://eitaa.com/sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 📚 وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُمْ مَتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ (هود، ۳) ‌‌🔹‌ مهم‌ترین خواستهٔ عبد از خداست؛ او از پروررگارش می‌خواهد که او را بیامرزد، یعنی او را از ظلمت به نور خارج کند، یا اگر در نور است نورش را فزون کند. 🔹‌ فقط برای مجرمین نیست، برای همه است. هرکس برای آن‌که از آن‌جا که هست یک پلّه بالاتر برود و به خداوند نزدیک‌تر شود، باید مشمولِ مغفرت واقع شود. انسان تا ابد محتاجِ مغفرت است. 🔹‌استغفار از ‌"دل" برمی‌خیزد و با "زبان" محقّق می‌شود، امّا اجابتش نیازمندِ "فعل" است؛ فعلی که لازم است تا استغفار مستجاب شود، نامش است. توبه یعنی بنده در عمل به‌سوی خدا برگردد و از خدا فرمان ببَرد. پس توبه مکمّلِ استغفار است و موجبِ قبولیِ آن، و استغفار مقدّمهٔ توبه است. 🔹‌نتیجهٔ استغفار و توبه هم در عبارتِ "يُمَتِّعْكُمْ مَتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى" آمده؛ این بازگشتنِ عبدِ فراری به درگاهِ مولا، اوّل از همه دنیای او را به‌سامان می‌کند و امور دنیایی‌اش را رُو‌به‌راه می‌کند. مقصود از این متاعِ نیکوی دنیوی فقط آب و نان نیست، گرچه همان آب و نان هم کم نعمتی نیست. 🔹‌علاوه بر آن، خداوند برکاتِ بسیاری برای مۇمنینِ متّقی دارد، از جمله این‌که: - توفیقِ تقوای بیشتر نصیب‌شان می‌کند، - دل‌شان را برای شریعت و طریقت شرح می‌کند، - در برابرِ دشمنِ درونی و بیرونی نصرت‌شان می‌کند، - آیاتش را متواتراً به ایشان نشان می‌دهد و معرفت را در دل‌شان فزون می‌کند و به وادیِ یقین می‌کشاندشان، - از انوارِ علم و قدرتِ خویش به‌قدرِ ظرفیّت بهره‌مندشان می‌کند، - معاشرت و معیّت با ابرار را نصیب‌شان می‌سازد، - اهلِ خانه را قرّةالعینِ ایشان می‌کند، - معیّتِ با خویش را نصیب‌شان می‌سازد، - سکینه و آرامش و طمٲنینه و حلم بر ایشان نازل می‌کند، - امورِ دنیا و آخرت‌شان را به یُسر می‌کشانَد، - توفیقِ احسان به خلق نصیب‌شان می‌کند، - دل‌شان را به حکمت زنده می‌کند و آن‌را بر لسان‌شان جاری می‌سازد، - از طیّبات روزی‌شان می‌کند، - بابِ درگاهِ خویش را بر ایشان می‌گشاید و صدای‌شان می‌زند تا دعای‌شان را بشنود و عبادت‌شان را قبول کند، - اعمال‌شان را می‌پذیرد و به زندگی‌شان برکت می‌دهد، - آن‌چه برای بندگی و پیشرفت در طریقش لازم است برای‌شان مهیّا و فراهم می‌کند، - بابِ علمِ انبیاء و اوصیاء و نیز علمِ لدنی را برای‌شان مفتوح می‌کند، - معیّت با خاندانِ نبوّت و امامت را نصیب‌شان می‌سازد و ایشان را از اهل‌البیت قرار می‌دهد، - دائم بر ایشان صلوات می‌فرستد و از ظلمات به نور سوق‌شان می‌دهد، ... [همهٔ این‌ها، آیاتِ قرآن است نه برداشت از قرآن]. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹هرگز خیال نکنیم حرفی که زدیم، مالِ حرامی که گرفتیم و یا آبروی کسی را بردیم، گذشته. خیر! هر کاری که کردیم بالٲخره ثمرِ آن‌را می‌بینیم، مگر این‌که با آن‌را ترمیم کنیم. 🔹نظامِ عالَمِ طبیعت جای تغییر و تبدیل است؛ بدبوترین کود وقتی تحتِ تدبیرِ کشاورز قرار بگیرد، می‌شود گُل یا می‌شود سیب و گلابی. کارِ توبه، اِنابه و توجّه همین است. "إِذَا مَاتَ ابْنُ آدَمَ انْقَطَعَ عَمَلُهُ"، تا زنده‌ایم جای تغییر و تبدیل است. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹یک سالک‌الی‌الله باید بر اعضا و جوارحِ خودش کنترل داشته باشد. نمی‌شود که چشم برای خودش حرکت کند، زبان برای خودش، گوش برای خودش، قلب هم یک جای دیگر باشد، بعد هم بگوید من سالک‌إلی‌اللّه هستم! 🔹 یعنی بازگشتِ همه‌جانبه در مسیرِ خدای تعالی. انسان بگوید من به‌طرفِ خدا برگشتم امّا هنوز قلبش مسیرِ غیرِ خدا است، چشمش در خیابان دنبالِ ناموسِ مردم است، زبانش در مجالسِ غیبت است، گوشَش پای شنیدنِ غیبت و لغو و موسیقی است، بعد می‌گوید من سالک‌إلی‌اللّه هم هستم! 🔹یک ماشینی که در جاده‌ٔ دیگری می‌رفت، حالا به طرفی برمی‌گردد، تمامِ اعضا و جوارحِ ماشین بر می‌گردد. معنی و مفهوم ندارد که ماشین برگردد ولی چراغ‌هایش یک طرفِ دیگر باشد، فرمانش یک طرف و صندلی‌هایش یک طرفِ دیگر! @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🍒 و 🔸مهم‌ترین مظهرِ قدردانی از جوانی همین است که از این صفا و نورانیّت و از این ناآلودگی و پیراستگىِ طبیعىِ انسانِ جوان استفاده کنید و خود را در زمینه‌های تزکیه و اخلاق پیش ببرید. این ان‌شاءاللَّه ذخیرهٔ همهٔ زندگیِ شما خواهد شد. راهش هم رعایت دو نکته است: ذکر و توبه. 🔹ذکر یعنی . یاد در مقابلِ است؛ غفلت از خدا، غفلت از وظیفه و مسؤولیّت، غفلت از هنگامِ حسّاسِ مواجهه با مأمورانِ الهی در عالَمِ ملکوت - عالَمِ بعد از عبور از جسمانیّت - و محاسبهٔ بزرگِ انسان در مقابلِ خدا در قیامت. 🔹این یادها تعیین‌کننده است. این‌طور نبوده که فقط به ما بگویند به قیامت معتقد باشید، برای این‌که اعتقادی مثلِ اعتقادِ علمی داشته باشید؛ نه. برای این‌که این اعتقاد در زندگی و حرکت و تصمیم‌گیریِ ما تأثیر بگذارد، این یاد را در خودتان حفظ کنید. "انّما تنذر من اتّبع الذّکر"؛ انذارِ پیغمبر و انذارِ الهی هم مفید به حالِ کسانی است که به دنبالِ یاد هستند و خود را از غفلت دور نگه می‌دارند.   🔹نکتهٔ دیگر توبه است. ممکن است کسی بگوید ما که جوانیم و هنوز عمری از ما نگذشته که مثلِ شما گناهِ زیادی کرده باشیم و محتاجِ توبه باشیم. نه، این درست نیست؛ توبه است. پاک‌ترین انسان‌ها هم باید توبه کنند. توبه یعنی برگشت به خدا، برگشت از راهِ خطا، توجّه دادنِ دل به پروردگار و رُو را به‌طورِ کامل به خدا کردن. 🔹از امام سجّاد علیه‌السّلام چه کسی پاک‌تر؟ شما به صحیفهٔ سجّادیه از اوّل تا آخر نگاه کنید؛ ببینید چه حالی، چه سوز و گدازی و چه توبه‌ای در آن نهفته است: "هذا مقام من استحیی لنفسه منک و سخط علیها و رضی عنک". امام سجّاد علیه‌السّلام به خدای متعال عرض می‌کند: پروردگارا! من بر نفسِ خودم که گاهی از فرمانِ تو سرپیچی کرده، خشمگینم. از تو راضی‌ام و به‌خاطرِ سرپیچیِ نفس از تو شرمنده‌ام. این راز و نیاز و سوز و گدازِ امام سجاد علیه‌السّلام است. 🖌 (۸۲/۲/۲۲) حضرت‌ آيت‌اللّه‌العظمي‌‌ امام‌ سيّدعلي‌ حسيني‌ خامنه‌اي [ادام‌ اللّه‌ تعالي ظلال سيادته] 💘 اَللّهُمَّ احفَظ لَنَا سَیِّدَنَا وَ نُورِ عَینَنَا وَ قَلبِنَا الَذَّی بَینَ جَنبَینَا قَائِدِنَا اِمَامَنَا الخَامِنِه‌ای اِلَی قیام مولانا المهدی (عج) 🌙 🌙 🌙 🌙 🏴@sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🗨 سالکِ مبتدی و سلوک (۱) 🔹 و برای افرادِ مختلف، متفاوت است. برای فردِ غیرِمسلمان، اوّلین راه و نقطهٔ شروع، اسلام آوردن است؛ به‌طوری‌که عدّه‌ای از علمای اخلاق، همین مطلب را درجه‌بندی کرده و گفته‌اند: "اوّل اسلام، بعد ایمان، در مرحلهٔ سوم هجرت و بعد از آن جهادِ فی سبیل الله است که در این راه وجود دارد". 🔹امّا نسبت به کسانی‌که واردِ حریمِ امنِ اسلام و ایمان شده‌اند و موردِ خطابِ آیاتِ قرآنی "ای مؤمنان به فکرِ خود باشید” و یا آیه‌ای که می‌فرماید "ای ایمان‌آوردندگان، ایمانِ خود را تجدید کنید” قرار گرفته‌اند، باید گفت ، () است به این‌که باید شروع کرد و خود را از ناپاکی‌ها جدا کرد. 🔹بعد از این تنبّه و آگاه شدن، این سؤال پیش می‌آید که از کجا باید شروع کرد؟ می‌توان گفت کسی‌که اوّلین مرحله را گذرانده است، با فکر و عقل به این نتیجه رسیده است که "این عالَم جای ماندن نیست و این همه امکانات و بعثتِ انبیاء برای حیوانی زیستن نیست”. 🔹بعد از این مرحله ( و )، نوبت به مرحلهٔ می‌رسد؛ یعنی جبرانِ آن‌چه از دست رفته است، جبرانِ حقوقِ دیگران که ضایع کرده‌ایم و جبرانِ حقوقِ خداوند که بر گردنِ ما باقی مانده است. 🔹البتّه این توبه به‌همراهِ است. توبه از آن‌چه کرده‌ایم و عزم به‌سوی آن‌چه می‌خواهیم پیش برویم. به همین جهت، عدّه‌ای از علمای اخلاق، منزلِ دوم را توبه و عدّه‌ای عزم گفته‌اند. 🔹مرحلهٔ بعدی برای این امر، و است. آیت‌الله بهجت در جوابِ سؤالی که پرسیده شده: تصمیم به سیر و سلوک دارم، چه کنم؟ می‌گوید: ترکِ معصیت برای تمامِ عمر کافی و وافی است، اگرچه هزارسال باشد. 🔹پس در این مرحله، باید واجباتِ الهی را به اندازه‌ای که علم داریم، انجام داده و محرّماتِ الهی را نیز به اندازهٔ علم­‌مان ترک کنیم. این مسئله باعث می‌شود خداوند علم‌های جدیدی به ما عطا کند و به این وسیله، در سیر و سلوکِ خود رشد پیدا کنیم. 🔹ما هرچه می‌دانیم عمل می‌کنیم و خداوند، علمِ به ندانسته‌ها را به ما عنایت می‌کند؛ و تا وقتی که به وظیفۀ خود عمل کنیم، این چرخه ادامه دارد. پیامبر (ص) فرموده‌اند: هرکس آن‌چه را می‌داند انجام دهد، خداوند، علمِ مجهولات را به او می‌فهمانَد. این روایت، مطابق با آیهٔ قرآنی است که می­‌فرماید: "کسانی‌که در راهِ ما تلاش کنند، راه‌های خود را به آنان نشان داده و هدایت‌شان می‌کنیم”. 🔹علاوه بر این، باید دانست انسان تا زنده است، هیچ‌گاه ساکن نیست؛ یا به‌سوی نور (هدایت) در حرکت است و یا به‌سوی ظلمت (گمراهی)؛ و مطلبِ مهم، رهبریِ این حرکت به‌سوی نور است. ♦لزومِ وجودِ استاد در مسیرِ تزکیه و خود­سازی 🔸مسلماً وقتی علومِ ظاهری و تجربی ـ مانندِ طبابتِ جسم ـ نیاز به استاد داشته باشد، طبابتِ روح که سخت‌تر و دقیق‌تر است حتماً به طبیب و استاد احتیاج دارد. امّا این مسیری است که در پیمودنِ آن، بزرگ‌ترین استاد، انسان را راهنمایی می‌کند. استادِ اوّلیه برای همۀ انسان‌ها و راهنمای آنان، خداوند است. در قرآن آمده است: "خداوند سرپرستِ ایمان‌آورندگان است و آن‌ها را از تاریکی‌ها به‌سوی نور می‌کشانَد”، و  یا می‌فرماید: "کسانی که در راهِ ما تلاش کنند قطعاً آن‌ها را به راه­‌های خود هدایت می‌کنیم”.  🔸پس با استعانت و توکّل بر او می‌توان در این راه گام نهاد و اگر در این مسیر، خداوند شخصی وارسته، صالح و متّقی را در مسیرِ انسان قرار داد، از او استفاده می‌کند، امّا اگر چنین نعمتی نبود، این راه تعطیل نمی‌شود، بلکه با عمل به آن‌چه می‌دانیم، خداوند علمِ به مجهولات را به ما عنایت می‌کند. در سؤالی از محضرِ آیت‌الله بهجت پرسیده شد: آیا این مسیر نیاز به استاد دارد؟ در جواب فرمودند: "استادِ تو علمِ تو است؛ به آن‌چه می‌دانی عمل کن، آن‌چه را نمی‌دانی کفایت می‌شود”. 🔸پس استادِ اوّلیه، خداوند است و به همین جهت پیامبرانش را برای هدایتِ خلق فرستاده است و پس از آن‌ها ائمّۀ اطهار (ع) و بعد از آن‌ها، انسان‌های وارسته، متّقی و راه‌پیموده، سِمَتِ استادی خواهند داشت. انسان در نبودِ استادِ خاصّ می‌تواند با استعانت از خداوندِ متعال و روحِ پیامبرِ اعظم (ص) و ائمّۀ اطهار (ع)، راه را شروع نموده و ادامه دهد و علم خود را مانندِ معلّمی بداند که او را به نیکی‌ها راهنمایی کرده و از معاصی بازمی‌دارد؛ و همین ترکِ معصیت و انجامِ واجبات، موجبِ رشد در این مسیر خواهد شد. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔸هر آن چیزی که روحِ انسان را یک گام از تعالی و تکاملِ موردِ نظرش باز می‌دارد، گناه است. یعنی پر کردنِ این خلأ، این کمبودِ روح، این زخمِ روان، این نقیصه‌ای که در نفسِ او به‌وجود آمده است، این برطرف شود؛ چگونه؟ با جبران کردن. 🔸خدای متعال نمی‌گوید چون تو گناه کردی حالا هرچه کارِ نیک بکنی ما آن گناه را اصلاً از بین نخواهیم بُرد! لج نمی‌کند خدا! وَ إِنّی لَغَفَّارٌ؛ ما لج‌باز نیستیم، ما غافریم، ما خلأها را پُر می‌کنیم، زخم‌ها را التیام می‌دهیم. 🔸امّا برای چه کسی؟ "لِمَن تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى"؛ به یقین من آمرزندهٔ کسی هستم که کند و ایمان بیاورَد و کارِ شایسته نماید و به راهِ راست ره‌سپار شود؛ من بخشنده‌ام برای آن‌ که توبه کند. 🔸توبه کند یعنی چه؟ یعنی برگردد. راهِ تکاملِ شما از این‌جا بود، شما باید این‌طرفی می‌رفتید؛ حاضریم شما را ببخشیم؛ کِی؟ وقتی بروید به‌طرفِ تکامل، مجددا به راهِ درست برگردید. 🔸"لِمَن تابَ"، توبه کند؛ یعنی برگردد. (توبه یعنی برگشتن). ایمانِ خود را قوی کند، کند؛ عمل! نباید از عمل غافل بود و به سخن گفتن و دل‌خوش داشتنِ خود بسنده کرد. 🔸 این نیست که خدای متعال بی‌حساب ـ از روی دل‌بخواه ـ یک کسی را موردِ لطفِ بی‌جایی قرار بدهد، بدونِ این‌که خودِ او کوششی در راهِ این لطفِ الهی کرده باشد. 🖌 حضرت‌ آيت‌اللّه‌العظمي‌‌ امام‌ سيّدعلي‌ حسيني‌ خامنه‌اي [ادام‌ اللّه‌ تعالي ظلال سيادته] 💘 اَللّهُمَّ احفَظ لَنَا سَیِّدَنَا وَ نُورِ عَینَنَا وَ قَلبِنَا الَذَّی بَینَ جَنبَینَا قَائِدِنَا اِمَامَنَا الخَامِنِه‌ای اِلَی قیام مولانا المهدی (عج) @sulookmanavi