eitaa logo
سلوک معنوی ـ حیات عارفانه
806 دنبال‌کننده
2.9هزار عکس
210 ویدیو
7 فایل
🎈 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه، معارفِ تدوین شده و بازنویسیِ سخنانِ ارزش‌مندِ توحیدی، ولایی، عرفانی و معنویِ سالکانِ راه در حوزۀ نظری و معرفتی (معرفتِ توحیدی، معرفتِ نفس، معرفتِ هستی)، و حوزۀ عملی (تهذیبِ نفس، و حضورِ دین در متنِ زندگی) است. @Useriran
مشاهده در ایتا
دانلود
🍄 ﷽ 🍄 ‌ سلوک معنوی 🌓 برای خود و دیگران وظیفهٔ ماست امّا پذیرشِ مغفرت از جانبِ خدا ، موکول به عواملی است: ۱. تبعیّت از پیامبر ۲. تقوی ۳. نیّتِ خیر ، و پاک بودنِ دل از کینه و غل و غش ۴. احسان و عفو و صَفح (یعنی بخشیدنِ مردم و به ایشان خوبی کردن) ۵. جهاد و مجاهده در راهِ خدا ۶. به خدا قرض دادن ؛ یعنی وام دادن به مردم و کمک کردن ۷. عبادت ۸. منطقی بودن و منطقی حرف زدن (قولاً سدیداً) @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 📚 وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُمْ مَتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ (هود، ۳) ‌‌🔹‌ مهم‌ترین خواستهٔ عبد از خداست؛ او از پروررگارش می‌خواهد که او را بیامرزد، یعنی او را از ظلمت به نور خارج کند، یا اگر در نور است نورش را فزون کند. 🔹‌ فقط برای مجرمین نیست، برای همه است. هرکس برای آن‌که از آن‌جا که هست یک پلّه بالاتر برود و به خداوند نزدیک‌تر شود، باید مشمولِ مغفرت واقع شود. انسان تا ابد محتاجِ مغفرت است. 🔹‌استغفار از ‌"دل" برمی‌خیزد و با "زبان" محقّق می‌شود، امّا اجابتش نیازمندِ "فعل" است؛ فعلی که لازم است تا استغفار مستجاب شود، نامش است. توبه یعنی بنده در عمل به‌سوی خدا برگردد و از خدا فرمان ببَرد. پس توبه مکمّلِ استغفار است و موجبِ قبولیِ آن، و استغفار مقدّمهٔ توبه است. 🔹‌نتیجهٔ استغفار و توبه هم در عبارتِ "يُمَتِّعْكُمْ مَتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى" آمده؛ این بازگشتنِ عبدِ فراری به درگاهِ مولا، اوّل از همه دنیای او را به‌سامان می‌کند و امور دنیایی‌اش را رُو‌به‌راه می‌کند. مقصود از این متاعِ نیکوی دنیوی فقط آب و نان نیست، گرچه همان آب و نان هم کم نعمتی نیست. 🔹‌علاوه بر آن، خداوند برکاتِ بسیاری برای مۇمنینِ متّقی دارد، از جمله این‌که: - توفیقِ تقوای بیشتر نصیب‌شان می‌کند، - دل‌شان را برای شریعت و طریقت شرح می‌کند، - در برابرِ دشمنِ درونی و بیرونی نصرت‌شان می‌کند، - آیاتش را متواتراً به ایشان نشان می‌دهد و معرفت را در دل‌شان فزون می‌کند و به وادیِ یقین می‌کشاندشان، - از انوارِ علم و قدرتِ خویش به‌قدرِ ظرفیّت بهره‌مندشان می‌کند، - معاشرت و معیّت با ابرار را نصیب‌شان می‌سازد، - اهلِ خانه را قرّةالعینِ ایشان می‌کند، - معیّتِ با خویش را نصیب‌شان می‌سازد، - سکینه و آرامش و طمٲنینه و حلم بر ایشان نازل می‌کند، - امورِ دنیا و آخرت‌شان را به یُسر می‌کشانَد، - توفیقِ احسان به خلق نصیب‌شان می‌کند، - دل‌شان را به حکمت زنده می‌کند و آن‌را بر لسان‌شان جاری می‌سازد، - از طیّبات روزی‌شان می‌کند، - بابِ درگاهِ خویش را بر ایشان می‌گشاید و صدای‌شان می‌زند تا دعای‌شان را بشنود و عبادت‌شان را قبول کند، - اعمال‌شان را می‌پذیرد و به زندگی‌شان برکت می‌دهد، - آن‌چه برای بندگی و پیشرفت در طریقش لازم است برای‌شان مهیّا و فراهم می‌کند، - بابِ علمِ انبیاء و اوصیاء و نیز علمِ لدنی را برای‌شان مفتوح می‌کند، - معیّت با خاندانِ نبوّت و امامت را نصیب‌شان می‌سازد و ایشان را از اهل‌البیت قرار می‌دهد، - دائم بر ایشان صلوات می‌فرستد و از ظلمات به نور سوق‌شان می‌دهد، ... [همهٔ این‌ها، آیاتِ قرآن است نه برداشت از قرآن]. @sulookmanavi