eitaa logo
تبیین منظومۀ فکری رهبری
35.4هزار دنبال‌کننده
9.1هزار عکس
1.9هزار ویدیو
409 فایل
کانال رسمی مجموعۀ مستقل و مردمی تبیین (ارائه دهنده و مجری اولین سیر مطالعاتی آشنایی با منظومۀ فکری رهبر انقلاب) پایگاه اطلاع‌رسانی: https://www.tabyinmanzome.ir پشتیبانی فنی: @support_tabyin روابط عمومی: ۰۹۱۰۲۵۸۸۸۱۸ @ertebat_tabyin
مشاهده در ایتا
دانلود
ظهور و سقوط مصدق.mp3
5.22M
و مصدق از زبان رهبر انقلاب اسلامی، حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای "حفظه‌الله" به @t_manzome_f_r
▪️▫️▪️▫️▪️ رهبر معظم انقلاب: ملّتی که معتقد به است هرگز نمی‌شود. ملّتی که به خدا معتقد و مؤمن و متکی است و به آینده امیدوار است و با پرده‌نشینان غیب در ارتباط است؛ ملّتی که در دلش به آینده و زندگی و لطف و مدد الهی می‌درخشد، هرگز تسلیم و مرعوب نمی‌شود و از میدان خارج نمی‌گردد. این، خصوصیت اعتقاد به آن معنویت مهدی علیه آلاف التحیة والثناء است. عقیده به امام زمان، هم در باطن فرد، هم در حرکت اجتماع و هم در حال و آینده، چنین تأثیر عظیمی دارد. این را باید قدر دانست. ۱۳۷۴/۱۰/۱۷ @t_manzome_f_r
و در این نوشته بدون مقدمه میروم سراغ اصل مطلب. رهبر انقلاب: انتظار به معنای آن است که وجود ظلم و ستم در عالم، چشمه‌ی امید را از دل‌ها‌ی منتظران نمی‌زاید و خاموش نمی‌کند. اگر این نقطه‌ی امید در زندگی نباشد، چاره‌ای جز بدبینی به آینده بشریت نیست. ۱۳۷۰/۱۱/۳۰ اگر موضوع در منظومه‌ی فکری اسلام ناب _که منظومه‌ی فکری انقلاب اسلامی و امامین انقلاب مبتنی بر آن است_ مورد بررسی و پژوهش قرار گیرد، درخواهیم یافت که مهم‌ترین دستاورد ، امید برای مبارزه‌ای خستگی ناپذیر در راستای تحقق هدف بعثت انبیاء و اولیاء الهی _یعنی نفی طاغوت و اندیشه‌ی طاغوتی و استقرار حاکمیت الله_ و مهم‌ترین ره‌آورد ، عدالت‌گستری جریانی در سرتاسر جامعه‌ی جهانی است. اساسا این همه ترغیب و توجهِ شرایع الهی به مساله ظهور و منجی به جهت بسیج افکار مردم و به حرکت درآوردن قوای بشری در راستای تحقق اهداف نجات‌بخش اسلام است. مگر نه این است که دین را می‌خواهد برای حرکت، برای جهاد، برای مبارزه؟ و را میخواهد برای چشیدن طمع لذت بخش عدالت _که خود خلاصه‌ی امامت حضرت بقیه‌الله‌الاعظم "روحی فداه" است_ با این نگاه به انتظار و ظهور، آیا غیر از این است که جهاد و تلاش و جامعه پردازی، می‌خواهد؟ ولیّ میخواهد؟ آیا می‌شود ادعا کرد که در عصر غیبت، منتظر امامِ عدالت‌گستریم، اما از حکومت و حاکمی که به حق داعیه‌دار عدالت گستری است، غافلیم؟! آیا می‌شود مدعی مهدویت پژوهشی شد و از کنار انقلاب اسلامی که خود است، به سادگی عبور کرد؟ می‌شود طالب بود و به ولیّ فقیه که خود نائب مهدی علیه‌السلام است، بی‌توجهی کرد؟ آیا این با صرفا نشستن و گریه و دعا کردن، همخوانی دارد؟ اگر انتظار محرّک است، چرا عده‌ای از آن استفاده‌ی افیونی می‌کنند؟ اگر ظهور مقدماتی می‌طلبد، چرا عده‌ای به اسم انتظار و منجی، با مهم‌ترین مقدمات _انقلاب اسلامی ایران_ ظهور به مخالفت برخواسته‌اند. مراقب باشیم "انتظار" مان از جنس "انتظار" شیخ محمود حلبی و اذنباش نباشد. محمود حلبی خود را منتظر امام زمان می‌دانست، اما با مهم‌ترین عوامل ظهور خراب کن _یعنی پهلوی_ سازش داشت. به یاد داشته باشید منتظرین با ریشه‌‌های فساد می‌جنگند. منتظرین، در میدان مبارزه انتظار را معنا می‌کنند نه صرفا در کنج عزلت. امروز معنای در مبارزه عملی با و و در یک کلام صهیونیسم بین‌المللی است. مراقب باشیم مان آفت سکولاریسم نگیرد. هنر انقلاب اسلامی به رهبری امامین انقلاب آوردن دین به صحنه‌ی زندگی بود، مراقب باشیم را از اجتماع بشری بیرونش نیندازند. مراقب باشید. @t_manzome_f_r
و در این نوشته بدون مقدمه میروم سراغ اصل مطلب. رهبر انقلاب: انتظار به معنای آن است که وجود ظلم و ستم در عالم، چشمه‌ی امید را از دل‌ها‌ی منتظران نمی‌زاید و خاموش نمی‌کند. اگر این نقطه‌ی امید در زندگی نباشد، چاره‌ای جز بدبینی به آینده بشریت نیست. ۱۳۷۰/۱۱/۳۰ اگر موضوع در منظومه‌ی فکری اسلام ناب _که منظومه‌ی فکری انقلاب اسلامی و امامین انقلاب مبتنی بر آن است_ مورد بررسی و پژوهش قرار گیرد، درخواهیم یافت که مهم‌ترین دستاورد ، امید برای مبارزه‌ای خستگی ناپذیر در راستای تحقق هدف بعثت انبیاء و اولیاء الهی _یعنی نفی طاغوت و اندیشه‌ی طاغوتی و استقرار حاکمیت الله_ و مهم‌ترین ره‌آورد ، عدالت‌گستری جریانی در سرتاسر جامعه‌ی جهانی است. اساسا این همه ترغیب و توجهِ شرایع الهی به مساله ظهور و منجی به جهت بسیج افکار مردم و به حرکت درآوردن قوای بشری در راستای تحقق اهداف نجات‌بخش اسلام است. مگر نه این است که دین را می‌خواهد برای حرکت، برای جهاد، برای مبارزه؟ و را میخواهد برای چشیدن طمع لذت بخش عدالت _که خود خلاصه‌ی امامت حضرت بقیه‌الله‌الاعظم "روحی فداه" است_ با این نگاه به انتظار و ظهور، آیا غیر از این است که جهاد و تلاش و جامعه پردازی، می‌خواهد؟ ولیّ میخواهد؟ آیا می‌شود ادعا کرد که در عصر غیبت، منتظر امامِ عدالت‌گستریم، اما از حکومت و حاکمی که به حق داعیه‌دار عدالت گستری است، غافلیم؟! آیا می‌شود مدعی مهدویت پژوهشی شد و از کنار انقلاب اسلامی که خود است، به سادگی عبور کرد؟ می‌شود طالب بود و به ولیّ فقیه که خود نائب مهدی علیه‌السلام است، بی‌توجهی کرد؟ آیا این با صرفا نشستن و گریه و دعا کردن، همخوانی دارد؟ اگر انتظار محرّک است، چرا عده‌ای از آن استفاده‌ی افیونی می‌کنند؟ اگر ظهور مقدماتی می‌طلبد، چرا عده‌ای به اسم انتظار و منجی، با مهم‌ترین مقدمات _انقلاب اسلامی ایران_ ظهور به مخالفت برخواسته‌اند. مراقب باشیم "انتظار" مان از جنس "انتظار" شیخ محمود حلبی و اذنباش نباشد. محمود حلبی خود را منتظر امام زمان می‌دانست، اما با مهم‌ترین عوامل ظهور خراب کن _یعنی پهلوی_ سازش داشت. به یاد داشته باشید منتظرین با ریشه‌‌های فساد می‌جنگند. منتظرین، در میدان مبارزه انتظار را معنا می‌کنند نه صرفا در کنج عزلت. امروز معنای در مبارزه عملی با و و در یک کلام صهیونیسم بین‌المللی است. مراقب باشیم مان آفت سکولاریسم نگیرد. هنر انقلاب اسلامی به رهبری امامین انقلاب آوردن دین به صحنه‌ی زندگی بود، مراقب باشیم را از اجتماع بشری بیرونش نیندازند. مراقب باشید. @t_manzome_f_r
هم روحتان در انتظار ارواحنا فداه باشد، هم نیروی جسمی‌تان در این راه حرکت بکند. هر قدمی که در راه استواری این اسلامی برمی‌دارید، یک‌قدم به حضرت مهدی عج‌الله‌تعالی‌فرجه نزدیک‌تر می‌شوید. ۶۰/۳/۲۹ ‌••※[🔹∷∷※∷∷🔹]※•• @khamenei_voice @t_manzome_f_r
فرهنگ حسینی، فرهنگی‌ست مبتنی بر فطرت انسانی که مشترک بین همه‌ی ابناء بشر است و وجهه‌ی بین‌المللی دارد. در فرهنگ حسینی تمام فضایل انسانی و ارکان ایجاد مدینه‌ی فاضله جمع است. تمام انسان‌ها، خصوصا مسلمانان و بالاخص شیعیان، در زیر چتر فرهنگی که امام حسین به بشریت عرضه کرد، احساس یگانگی و اشتراک و اخوت دارند. اینکه رهبر انقلاب برای فرهنگ امام حسین "علیه‌السلام" ظرفیت تمدنی قائلند، از همین گزاره نشات می‌گیرد. آری ما باید با فرهنگِ غنیّ اباعبدالله"علیه‌السلام" خیز تمدنی برداریم. هر هیات، هر حسینیه و هر شخصِ امام حسینی باید برای خود، شانیت تمدن‌سازی قائل باشد. تک‌تک کارهایمان در دائره‌ی عشق به اباعبدالله "علیه‌السلام"، اعم از سیاهی زدن، بیرق به پا کردن، عزا گرفتن، نذری دادن، گفتن و خواندن و... باید با افقِ تمدن‌سازی باشد. مسلمانان، بیش از استفاده‌ای که تاکنون از ظرفیتِ بی‌نهایت عاشورا در مسیر نیل به اهداف‌شان داشته‌اند، باید بهره‌برداری کنند. اسماعیل فخریان ۹۹/۵/۳۱ با "علیه‌السلام" به نزدیک‌تر می‌شویم. @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری
بعد از ، تازه حرکت شروع می‌شود  ما مکرر عرض کردیم که همه‌ی حرکتی که بشریت در سایه‌ی تعالیم انبیاء، در طول این قرون متمادیه انجام دادند، حرکت به سمت جاده‌ی اسفالته‌ی عریضی است که در دوران حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشّریف) به سمت اهداف والا کشیده شده است که بشر در آن جاده حرکت خواهد کرد. مثل اینکه یک جماعتی از انسانها در کوه و کمر و راه‌های دشوار و باتلاق‌زارها و خارستان‌ها با راهنمائی‌های کسانی همین طور حرکت دارند می‌کنند تا خودشان را به آن جاده‌ی اصلی برسانند. وقتی به جاده‌ی اصلی رسیدند، راه باز است؛ صراط مستقیم روشن است؛ حرکت در آن آسان است؛ راحت در آن راه حرکت می‌کنند. وقتی به جاده اصلی رسیدند، اینجور نیست که حرکت متوقف بشود؛ نه، تازه حرکت به سمت اهداف والای الهی شروع می‌شود؛ چون ظرفیت بشر یک ظرفیت تمام‌نشدنی است. در طول این قرون متمادی، بشر از کج‌راهه‌ها، بیراهه‌ها، راه‌های دشوار، سخت، با برخورد با موانع گوناگون، با بدن رنجور و پای مجروح شده و زخم‌آلود، در بین این راه‌ها حرکت کرده است تا خودش را به این جاده‌ی اصلی برساند. این جاده‌ی اصلی همان جاده‌ی زمان ظهور است؛ همان دنیای زمان ظهور است که اصلاً حرکت بشریت به یک معنا از آنجا شروع می‌شود. ۱۳۹۰/۰۴/۱۸ @t_manzome_f_r 💢مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری
🌹 سالروز آغاز امامت حضرت مهدی(عجل الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) را تبریک می‌گوییم. @t_manzome_f_r ▫️مجموعهٔ تبیین منظومهٔ فکری رهبری