#تبیین و #تحلیل
#مهدویت_های_حداقلی
در این نوشته بدون مقدمه میروم سراغ اصل مطلب.
رهبر انقلاب: انتظار به معنای آن است که وجود ظلم و ستم در عالم، چشمه‌ی امید را از دل‌ها‌ی منتظران نمی‌زاید و خاموش نمی‌کند. اگر این نقطه‌ی امید در زندگی نباشد، چاره‌ای جز بدبینی به آینده بشریت نیست.
۱۳۷۰/۱۱/۳۰
اگر موضوع #مهدویت در منظومه‌ی فکری اسلام ناب _که منظومه‌ی فکری انقلاب اسلامی و امامین انقلاب مبتنی بر آن است_ مورد بررسی و پژوهش قرار گیرد، درخواهیم یافت که مهم‌ترین دستاورد #انتظار، امید برای مبارزه‌ای خستگی ناپذیر در راستای تحقق هدف بعثت انبیاء و اولیاء الهی _یعنی نفی طاغوت و اندیشه‌ی طاغوتی و استقرار حاکمیت الله_ و مهم‌ترین ره‌آورد #ظهور، عدالت‌گستری جریانی در سرتاسر جامعه‌ی جهانی است.
اساسا این همه ترغیب و توجهِ شرایع الهی به مساله ظهور و منجی به جهت بسیج افکار مردم و به حرکت درآوردن قوای بشری در راستای تحقق اهداف نجات‌بخش اسلام است.
مگر نه این است که دین #انتظار را میخواهد برای حرکت، برای جهاد، برای مبارزه؟ و #ظهور را میخواهد برای چشیدن طمع لذت بخش عدالت _که خود خلاصه‌ی امامت حضرت بقیه‌الله‌الاعظم "روحی فداه" است_
با این نگاه به انتظار و ظهور، آیا غیر از این است که جهاد و تلاش و جامعه پردازی، #امام میخواهد؟ ولیّ میخواهد؟
آیا می‌شود ادعا کرد که در عصر غیبت، منتظر امامِ عدالت‌گستریم، اما از حکومت و حاکمی که به حق داعیه‌دار عدالت گستری است، غافلیم؟!
آیا می‌شود مدعی مهدویت پژوهشی شد و از کنار انقلاب اسلامی که خود #ظهور_اصغر است، به سادگی عبور کرد؟
می‌شود طالب #مهدی_موعود بود و به ولیّ فقیه که خود نائب مهدی علیه‌السلام است، بی‌توجهی کرد؟
آیا این #انتظار با صرفا نشستن و گریه و دعا کردن، همخوانی دارد؟
اگر انتظار محرّک است، چرا عده‌ای از آن استفاده‌ی افیونی می‌کنند؟
اگر ظهور مقدماتی می‌طلبد، چرا عده‌ای به اسم انتظار و منجی، با مهم‌ترین مقدمات _انقلاب اسلامی ایران_ ظهور به مخالفت برخواسته‌اند.
مراقب باشیم "انتظار" مان از جنس "انتظار" شیخ محمود حلبی و اذنباش نباشد.
محمود حلبی خود را منتظر امام زمان می‌دانست، اما با مهم‌ترین عوامل ظهور خراب کن _یعنی پهلوی_ سازش داشت.
به یاد داشته باشید منتظرین با ریشه‌‌های فساد می‌جنگند.
منتظرین، در میدان مبارزه انتظار را معنا می‌کنند نه صرفا در کنج عزلت.
امروز معنای #انتظار در مبارزه عملی با #اسراییل و #آمریکا و در یک کلام صهیونیسم بین‌المللی است.
مراقب باشیم #انتظار مان آفت سکولاریسم نگیرد.
هنر انقلاب اسلامی به رهبری امامین انقلاب آوردن دین به صحنه‌ی زندگی بود، مراقب باشیم #دین را از اجتماع بشری بیرونش نیندازند.
مراقب #مهدویت_های_حداقلی باشید.
#تبیین_اساس_کار_ماست
@t_manzome_f_r
هدایت شده از تبیین منظومۀ فکری رهبری
#تبیین و #تحلیل
#مهدویت_های_حداقلی
در این نوشته بدون مقدمه میروم سراغ اصل مطلب.
رهبر انقلاب: انتظار به معنای آن است که وجود ظلم و ستم در عالم، چشمه‌ی امید را از دل‌ها‌ی منتظران نمی‌زاید و خاموش نمی‌کند. اگر این نقطه‌ی امید در زندگی نباشد، چاره‌ای جز بدبینی به آینده بشریت نیست.
۱۳۷۰/۱۱/۳۰
اگر موضوع #مهدویت در منظومه‌ی فکری اسلام ناب _که منظومه‌ی فکری انقلاب اسلامی و امامین انقلاب مبتنی بر آن است_ مورد بررسی و پژوهش قرار گیرد، درخواهیم یافت که مهم‌ترین دستاورد #انتظار، امید برای مبارزه‌ای خستگی ناپذیر در راستای تحقق هدف بعثت انبیاء و اولیاء الهی _یعنی نفی طاغوت و اندیشه‌ی طاغوتی و استقرار حاکمیت الله_ و مهم‌ترین ره‌آورد #ظهور، عدالت‌گستری جریانی در سرتاسر جامعه‌ی جهانی است.
اساسا این همه ترغیب و توجهِ شرایع الهی به مساله ظهور و منجی به جهت بسیج افکار مردم و به حرکت درآوردن قوای بشری در راستای تحقق اهداف نجات‌بخش اسلام است.
مگر نه این است که دین #انتظار را میخواهد برای حرکت، برای جهاد، برای مبارزه؟ و #ظهور را میخواهد برای چشیدن طمع لذت بخش عدالت _که خود خلاصه‌ی امامت حضرت بقیه‌الله‌الاعظم "روحی فداه" است_
با این نگاه به انتظار و ظهور، آیا غیر از این است که جهاد و تلاش و جامعه پردازی، #امام میخواهد؟ ولیّ میخواهد؟
آیا می‌شود ادعا کرد که در عصر غیبت، منتظر امامِ عدالت‌گستریم، اما از حکومت و حاکمی که به حق داعیه‌دار عدالت گستری است، غافلیم؟!
آیا می‌شود مدعی مهدویت پژوهشی شد و از کنار انقلاب اسلامی که خود #ظهور_اصغر است، به سادگی عبور کرد؟
می‌شود طالب #مهدی_موعود بود و به ولیّ فقیه که خود نائب مهدی علیه‌السلام است، بی‌توجهی کرد؟
آیا این #انتظار با صرفا نشستن و گریه و دعا کردن، همخوانی دارد؟
اگر انتظار محرّک است، چرا عده‌ای از آن استفاده‌ی افیونی می‌کنند؟
اگر ظهور مقدماتی می‌طلبد، چرا عده‌ای به اسم انتظار و منجی، با مهم‌ترین مقدمات _انقلاب اسلامی ایران_ ظهور به مخالفت برخواسته‌اند.
مراقب باشیم "انتظار" مان از جنس "انتظار" شیخ محمود حلبی و اذنباش نباشد.
محمود حلبی خود را منتظر امام زمان می‌دانست، اما با مهم‌ترین عوامل ظهور خراب کن _یعنی پهلوی_ سازش داشت.
به یاد داشته باشید منتظرین با ریشه‌‌های فساد می‌جنگند.
منتظرین، در میدان مبارزه انتظار را معنا می‌کنند نه صرفا در کنج عزلت.
امروز معنای #انتظار در مبارزه عملی با #اسراییل و #آمریکا و در یک کلام صهیونیسم بین‌المللی است.
مراقب باشیم #انتظار مان آفت سکولاریسم نگیرد.
هنر انقلاب اسلامی به رهبری امامین انقلاب آوردن دین به صحنه‌ی زندگی بود، مراقب باشیم #دین را از اجتماع بشری بیرونش نیندازند.
مراقب #مهدویت_های_حداقلی باشید.
#تبیین_اساس_کار_ماست
@t_manzome_f_r