حوزه باید آخوند تربیت کند... (۲) (درآمدی به بازسازی حیات اجتماعی روحانیت) 🔻 بازخوانی مفهوم و کارکرد "آخوند" در حیات اجتماعی ایرانیان: واژه "آخوند" که در فرهنگ فارسی بار معنایی خاصی دارد، در گذشته دارای بار ارزشی و نشان‌دهنده جایگاه اجتماعی بلندی بوده است که مجموعه‌ای از کارکردهای متنوع را در خود جمع دارد. بسیاری از بزرگان و فقها و علمای برجسته تا مراجع با این لفظ تعبیر می‌شدند، امثال: آخوند خراساني(صاحب کفایه)، آخوند کاشی، آخوند ملاعلی همدانی، و... . اما لفظ آخوند نه‌تنها نشان‌دهنده مقام علمی بوده که به نوعی کارکرد نیز اشاره داشته است: 🔹 تنوع کارکردی: حداقل بخشی از جامعه ایران در سال‌های نه چندان دور و البته با قدمت طولانی بسیاری از نیازهای خود را از این پایگاه حل و رفع می‌کرد و یک روحانی، در فرهنگ عمومی #آخوند شهر و محله و روستای خود بود. آخوندبودن به‌معنای برخورداری از مجموعه‌ای از کارکردها و دارایی‌ها و معنابخشی ها بود. این مجموعه ترکیبی از: کارکردهای علمی _ معرفتی کارکردهای تربیتی _ فرهنگی کارکردهای اجتماعی کارکردهای سیاسی همه اين‌ها در سطوح محله‌ای، منطقه‌ای و گاه ملی رخ می‌داد. 🔹 مروری بر طیفی از کارکرها: #آخوندبودن یعنی یک بسته و پکیج کامل از پاسخ به نیازمندی‌های اجتماعی که مردم در غم و شادی به آن تکیه دارند. #آخوندبودن یعنی اتصال وثیق به لایه‌های مختلف زندگی انسان ایرانی به‌نحوی که در همه سطوح #حضور_مؤثر دارد. #آخوندبودن یعنی #مرجعیت اجتماعی، یعنی کانون تولید فرهنگ و جهت‌دهی به #سبک_زندگی مردم و سازنده نظام ارزشی جامعه #آخوندبودن یعنی حضور در متن حیات جامعه، زیستن با مردم، در کنار مردم، برای مردم. آخوندبودن یعنی با مردم بودن. این با مردم بودن همه سرمایه روحانیتی و نهاد دین است. این نحو از هویت و نقش اجتماعی موجب می‌شود جامعه و مردم این جنس از روحانیون را #آخوند خودشان بدانند. آقای خودشان بدانند. از خودشان و برای خودشان بدانند. و اینجا #یکی‌شدن رخ می‌دهد، درنتیجه #اثرگذاری اتفاق می‌افتد. با فرآیندی که نیاز به تبیین دارد. تخصص‌گرایی افراطی موجب به محاق رفتن این نگرش نسبت به زیست اجتماعی و کارکرد عینی روحانیت در جامعه شد و گویی آخوندبودن ارزش صنفی سابق خود را نداشت. ادامه دارد... #چه_باید_کرد #انقطاع_اجتماعی #بازسازی_جبهه_انقلاب #بازسازی_حیات_اجتماعی_روحانیت 🆔 @taalighat