❇️#صبوحانه (ایده یابی قرآنی برای زیست اخلاقی در فضای مجازی) 🔘 شماره ۳ 🌙 سوره بقره 🌅ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فيهِ هُدىً لِلْمُتَّقين‏. الَّذينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُون‏. (بقره/2-3) 🔸1. از این آیات و دو آیه بعدی فهمیده می شود که برای هدایت دیگران، متقن بودن محتوای پیام (در اینجا، قرآن) و معتبر بودن حامل پیام (در اینجا، پیامبر) کافی نیست؛ بلکه در مخاطب هم باید شرایطی (چون ایمان به غیب و اهتمام به عبادات) وجود داشته باشد تا آمادگی جذب پیام را داشته باشد. 🔸2. بنابراین، کسانی که در صدد اصلاح رفتارهای کاربران فضای مجازی هستند (از شهروندان عادی جامعه، مانند پدر و مادر، گرفته تا مسوولان نهادهای حاکمیتی متصدی سیاستگذاری برای فضای مجازی، مانند مرکز ملی و شورای عالی فضای مجازی، یا حتی نهادهای غیرحاکمیتی متصدی تبلیغ و تربیت، از قبیل حوزه های علمیه) علاوه بر این که بسته های هدایتی شان برای کاربران این فضا باید معقول، منطقی، واقع بینانه و جذاب باشد، بایستی #زمینه پذیرش آن توسط کاربران را نیز فراهم کنند. به عنوان مثال، کاربری که، به هر دلیل، اعتقاد دینی نداشته باشد یا به مبلغان دین یا حتی مدیران جامعه اعتماد نداشته باشد، راهکارهای ارائه شده از سوی آنان درباره #فجازی را نیز نمی پذیرد؛ سهل است که حتی ممکن است از روی عمد، خلاف آن عمل کند. 🔸3. نقش «اقناع پذیری کاربران» و «اعتماد/بی اعتمادی» آنان به مدیران جامعه در اخلاقی شدن فضای مجازی موضوعی است که باید به طورجدی بررسی و از سوی مسوولان جامعه مورد تامل قرار گیرد. تجربه سال های اخیر موید این موضوع است. مثلا به رغم فیلتر کردن برخی پیام رسان های خارجی، و تبلیغات برای حضور در پیام رسان های داخلی، کاربران ازآن استقبال نکردند که یکی از دلائل آن، عدم #اقناع و #اعتماد کافی نسبت به این موضوع بود. ⚜️ @taammolat74

🔰پرسۀ عبدالکریم سروش و جریان روشنفکری دینی پیرامون رسانه‌ها! 🔸در پی انتشار مصاحبۀ روزنامۀ «#اعتماد» با «#عبدالکریم_سروش»، برخی رسانه‌ها خبر از «بازگشت سروش به فضای عمومی و رسانه‌ای» کشور دادند. البته محمل‌های دیگری را هم می‌توان قبل از این مصاحبه و بعد از آن برای القای «بازگشت» وی و به تعبیر دیگر، زمینه‌سازی برای مشروعیت‌بخشی حضور او در رسانه‌های داخلی برشمرد. 🔹شیوع ویروس کرونا و مصاحبه‌های متعدد سروش با سایت‌ها و خبرگزاری‌های همسو با جریان #روشنفکری_دینی، و پخش چند کلیپ سخنرانی جنجالی مواردی هستند که می‌توان گفت: زمینۀ برجسته شدن او را پس از مدتی، دوباره تا حدی فراهم کردند. اما آنچه که به خود این مصاحبه، جنبۀ محوری بخشید، یکی، نفس مصاحبه با یک روزنامۀ داخلی پس از چند سال بود و دیگری، محتوای مصاحبه و طرح گزاره‌هایی انتقادی علیه #لیبرال_دموکراسی که روزی قبلۀ آمال او بود که مقتضی است به صورت مستقل و مبسوط مورد مداقه و تحقیق انتقادی قرار بگیرد. 🔸کنش اخیر جریان روشنفکری دینی به طور کلی، و عبدالکریم سروش به طور خاص، از یک سو، و بازنمایی رسانه‌های داخلی وابسته به جریان اصلاحات از سوی دیگر، باید از دو منظر تحلیل شود؛ نخست، میل جریان روشنفکری دینی به بازگشت و سپس میل رسانه‌های داخلی #اصلاح‌طلب به جذب و بازگرداندن اعضای منتسب به این جریان به فضای رسانه‌ای داخل. 🔹با وجود میل جریان روشنفکری به بازگشت به عرصه عمومی، اما آمریکا فعلا برنامه جدی برای به کارگیری جریان روشنفکری و روشنفکری دینی علیه جمهوری اسلامی ندارد. احتمالاً یکی از وجوهی که مفهوم بازگشت جریان روشنفکری دینی -لااقل در کوتاه مدت- را توجیه نمی‌کند، این نکته است که دولت ایالات متحده که منبع و منشأ اصلی تغذیۀ مالی و سیاسی این جریان‌ها است، پس از روی‌کار آمدن ترامپ، توجه ویژه‌ای به جریان‌های ضد انقلاب رادیکال‌تر مانند #تجزیه‌طلبان، #سلطنت‌طلبان، #سازمان_منافقین و #بهائیان و... کرده و از این حیث، جریان روشنفکری دینی و جریان‌های نزدیک به #دموکرات‌ها و منتقد ترامپ، عملاً تا حدی به حاشیه رانده شده‌اند. به همین منظور بازگشت روشنفکران به مرکز توجه اپوزسیون فعلا در دستور کار آمریکا نیست. مگر این که این جریان حاضر باشد مواضعش را علیه جمهوری اسلامی تا آنجا به پیش ببرد که ضربه به کلیت ایران نیز برای این جریان در دستور کار قرار گیرد. 🔸در حقیقت، سران جریان روشنفکری دینی، با اتخاذ رویکردی معتدل‌تر نسبت به گروه‌ها و جریان‌های رادیکال اپوزیسیون، به دو انتخابات نظر دارند؛ از یک طرف منتظر جابه‌جایی #ترامپ با بایدن و از طرف دیگر، نیازمند بازسازی و تقویت جایگاه اجتماعی خود در ایران هستند و واضح است که این بازسازی گفتمانی بدون پیوند با کانون‌های قدرت در داخل و یا خارج، برای ایشان میسر نیست. 📚 گروه راهبرد «سدید» ⚜️ @taammolat74

🔰 نقدی بر اندیشه لیبرالی مرتضی مردیها ✍️ رسول لطفی 🔸مرتضی مردیها از مروجان اندیشه #لیبرالیسم در ایران و از مدافعان جدی جهانی شدن است و از آن مهمتر جهانی شدن را نه یک انتخاب بلکه اضطرار می‌داند. او هیچ ادعایی در خلق بدیل‌های بومی ندارد و به نظر او اشکال نه در #مدرنیته بلکه در شناخت ناقص ما از آن نهفته است. او مصاحبه اخیر خود با روزنامه #اعتماد سخنان عجیبی بیان داشته است: ↙️« آنچه در ایران وجود دارد را باید #نئوکمونیست نام گذاشت. کسانی که از نظام #نئولیبرالیسم در ایران می‌نالند، یک خواسته بیشتر ندارند و آن این است که از این بودجه هم به صندوق‌های بازنشستگان و ازکارافتادگان و .... بدهید، اینها هم تنها مشکل‌شان همین است که ارزش بحث هم ندارد!! ... مشکل اصلی در #روشنفکرانی است که ادعای طرفداری از مستضعفین و بدبخت و بیچاره را دارند و آنها هستند که فکر می‌کنند هر تفکری که آنها را طرفدار بدبخت، بیچاره‌ها نشان دهد برای آنها کلاس می‌آورد و نگاه نمی‌کنند که در عمل چه چیزی به بار می‌آورد!» 🔸 این سخنان جای بسی تعجب و حیرت است که این دست روشنفکران لیبرال به جای پرداختن به بحث‌های عالمانه و رعایت انصاف، به تخریب جریانات رقیب می‌پردازند! غرب تمدنی و بخصوص سرمایه‌داری آمریکایی با در نظر گرفتن هردو سیاست‌ اقتصاد لیبرالی کلاسیک و نئولیبرال و تحت تأثیر اندیشه‌ها و سیاست‌های #آدام_اسمیت، کینز و فریدمن، #هایک و رابرت نوزیک به بن‌بست رسیده و حالا هرکس بخواهد از قشر محرومین و مستضعفین دفاع کند و حقوق او را احیاء کند، مورد نقد و توهین اینها قرار می‌گیرد. 💢حال آنکه در اساس انقلاب اسلامی نه بر سرمایه‌داری و نه بر سوسیالیسم که بر کرامت انسانی و تامین عدالت و قسط استوار است. به تعبیر دکتر مجتبی زارعی استاد دانشگاه تربیت مدرس :«اگر در غرب کمک به اقشار محروم نوعی انحراف ایدئولوژیک به‌حساب آمده و می‌آید در اینجا محرومین، کوخ‌نشینان و مستضعفین اساس انقلاب و برتری‌شان توصیه قرآن، سنت و مقوم ذات انقلاب اسلامی است!» ⚜️ @Taammolat74