🔰این‌بار نوبت دست‌های ماست ✍️ افشین علا 🔸کرونا نه‌تنها ما را از درک توفیق اربعین محروم نکرد، که فاصله میان قلب‌هایمان را با کربلای معلی هم از میان برداشت! مگر تنها راه اثبات حسینی‌بودن‌مان این است که پای پرآبله‌مان را به بین‌الحرمین برسانیم تا در حضور و امام و علمدار امام‌مان شهادت دهند که به عشق زیارت‌شان تمام راه را پیاده آمده‌ایم؟! نه، این‌بار نوبت دست‌های ماست! 🔹این‌بار دست‌های ما هستند که باید از راه دور در محضر سالار شهیدان و اهل‌بیت و یارانش شهادت دهند که حسینی هستیم. چگونه؟ با شتافتن به‌سوی مردم گرفتار و بی‌نوایی که کمرشان زیر بار تامین معیشت خم شده و کرونا نیز بر سنگینی این بار افزوده است. مشقت کشیدن و ریاضت عاشقانه، فقط به پیمودن راه دراز بادیه‌ها نیست. 🔸از سهم خود گذشتن و ایثار مال ناچیز و بضاعت اندک‌مان برای کسانی که از ما گرفتارترند، کم از پیاده‌روی اربعین ندارد. خداوند نیز این توفیق را به هرکسی عنایت نمی‌کند. تنها دست‌هایی مشمول این سعادت الهی می‌شوند که لیاقت اتصال به آن ضریح شش‌گوشه را داشته باشند. امسال دست‌های عاشقان اباعبدالله پلی خواهند شد برای آنکه صاحبان آن دست‌ها را نه به حرم، که به روح امام‌حسین(ع) متصل کنند. 💢 کافی است فریادهای خاموش بی‌شمار هموطن محروم‌مان را به گوش جان بشنویم که ناله‌های غریبانه و بی‌صدایشان ترجمان فصیحی از هل من ناصر ینصرنی حسین(ع) است.بیاییم اربعین امسال را با هموارکردن دشواری طی مسیر صعب‌العبور ایثار مال بر خود، به باشکوه‌ترین و حسینی‌ترین اربعین عمرمان تبدیل کنیم. #اربعین #به_تو_از_دور_سلام #حب_الحسين_يجمعنا ⚜️ @taammolat74

🔰 به وقت اربعین بودن ✍️فاطمه افشاریان پس از یک‌سال در فکر و خیال اربعین بودن چو مرغی در قفس مانده چگونه بیش از این بودن؟ برای من که عمری را دچار این حرم بودم چه حسی بهتر از حس کنار زائرین بودن من عادت کرده بودم که در آغوش حرم باشم مبادا اربعین ما را غم خانه‌نشین بودن ... ببین دلشوره‌هایم را، پرام از حس جاماندن صبوری تا کجا؟ تا کی در اندوهی چنین بودن؟ مُحرَم بین هیئت‌ها تمام خواهشم این بود: میان موج مشایه به وقت اربعین بودن ...🖤 . . #اربعین #به_تو_از_دور_سلام #حب_الحسين_يجمعنا ⚜️ @taammolat74

🔰 لطفا ما را پیدا کنید... ✍️نفیسه‌سادات موسوی بخش 2 از 2 🔸اربعین ازجمله خاص‌ترین و ناب‌ترین و منحصربه‌فردترین اتفاقات زندگی یک مسافر است. پر است از تجربیاتی که بارها در بیدار-خوابی داشته‌ایم؛ چنان ملموس که نمی‌توانیم خواب بپنداریم‌شان و چنان خاص که نمی‌توانیم برای کسی تعریف کنیم و مطمئن باشیم آنچه را که دیده‌ایم و حس کرده‌ایم باور کنند. تقلایی عجیب که درنهایت تنها چاره‌اش می‌شود شال و کلاه کردن و دل به جاده زدن برای رفتن و رسیدن به جواب‌هایی که بی‌قرارمان کرده‌اند. 🔹 مسیری که اگر دل‌دل کنیم و زمانش را از دست بدهیم، برای جبرانش باید دست‌کم یک‌سال صبر کنیم و خدا می‌داند در این یک‌سال چه بر ما خواهد گذشت و آیا سال بعد هم دعوت‌نامه‌اش به دست‌مان می‌رسد یا نه. این را اربعین‌رفته‌ها خوب می‌دانند؛ از بس که جامانده گذرنامه در دست دیده‌اند و زائر دقیقه‌نودی، زائر دقیقه‌نودی‌ای که تا رد شدن از مرز خودش هم متوجه نمی‌شود چطور همه گره‌هایش پشت‌هم باز شد و کارهایش پیش رفت و حالا افتاده میان خیل زائرانی که سینه‌ای مالامال از «لبیک یا حسین» دارند . 🔸هرسال با اینکه دلتنگی از اولین روز بعد بازگشت از سفر اربعین به گلویمان چنگ می‌انداخت، اما دلهره‌ها از اول محرم شروع می‌شد. دغدغه گذرنامه و روادید و مرخصی و دعوت. لحظه‌شماری برای اینکه اسم‌مان وارد فهرست زائران اربعین شود؛ زائران سفر بابی انت و امی و اهلی و مالی. امسال اما این دلهره چند‌ماهی می‌شد که سایه سنگینش بر شانه‌هایمان بود و عاقبت هم شد آنچه نباید می‌شد: ویروس کرونا مرزهای منتهی به جاده بهشتی مشایه را به روی‌مان بست و ما، همه ما، ماندیم جامانده و وامانده و درمانده... . 💢 هرسال دست هم را می‌گرفتیم که جامانده بین‌مان نباشد و امسال شانه‌ هم را می‌فشاریم از این رنج و حسرت مشترک. هرچند امید پررنگی در دل‌هایمان هست که با نابودی کامل این ویروس منحوس، سال آینده بار دیگر هم‌پای هم، پا در این خاک-راه آسمانی خواهیم گذاشت اما امسال‌مان را چه کنیم؟ ما گمشدگانی که یک‌سال به امید این سفر بودیم که پیدایمان کنند، امسال را چگونه پشت‌سر بگذاریم؟! #اربعین #به_تو_از_دور_سلام #حب_الحسين_يجمعنا ⚜️ @taammolat74