📌 بسم الله الرحمن الرحیم به یاری خدا از این هفته دور جدیدی از تدریس جامعه شناسی را در یکی از حوزه های علمیه ی تهران آغاز کردم. پس از چند دور تدریس و آزمودن عرصه این دوره را با رویکردی کاملا حوزوی ارائه خواهم نمود. منظور از رویکرد حوزوی آنست که جامعه شناسی را درکنار سایر علوم حوزوی و به عنوان ابزاری در دست حوزه و روحانیت ملاحظه می کنیم. بطورکلی دانش جامعه شناسی غیر از کاربردهای فراوان در عرصه تبلیغ، یکی از نیازمندی های اصلی فرایند اجتهاد است. بدان معنا که با شناخت مسائل و پیچیدگی‌های اجتماع مسائل نو و تازه را در برابر مجتهد قرار می دهد تا او با رجوع به قرآن و سنت و سایر منابع پاسخ دینی آن را یافته و جمعه را از بن بست برهاند. با این نگاه علم الاجتماع یکی از ضرورت های اصلی برای یک روحانی است. چه اینکه بدون شناخت جامعه تلاش علمی او در حوزه بی ثمر خواهد ماند. #حوزه #جامعه_شناسی @taamollat

📌غفلت از فرهنگ ، دمیدن در آتش تضاد (حجاب، فرهنگ و ارشاد) 🔸 اساس یک جامعه را فرهنگ آن جامعه می‌سازد، و "فرهنگ" ارزشها و هنجارهای رسوخ یافته در لایه‌های شخصیتی و هویتی افراد جامعه است. 🔹هر تغییر اجتماعی و کنترل رفتاری لاجرم می‌بایست مبتنی بر لایه‌های شخصیتی و هویتی افراد جامعه باشد و الا نتیجه معکوس خواهد داشت و به ضد خودش مبدل می‌شود. 🔸 تلقی غیر واقع بینانه، خیالی و آرمانی از فرهنگ و هویت یک ملت، موجب برنامه‌‌ریزی و سیاستگذاری غیر دقیق و پرمخاطره می‌شود و راه را بر هرگونه اقدام معقول و نتیجه‌بخش می‌بندد. بنابراین مردم‌شناسی فرهنگي و اطلاع دقیق از گرایشها و کنش‌های افراد جامعه در شرایط و موقعیت‌های مختلف "شرط ماتقدم" برنامه‌ریزی، سیاستگذاری و مدیریت اجتماعی است. 🔹 برنامه‌‌ریزی و سیاستگذاری در مقوله #حجاب و #عفت اجتماعی، از این قاعده مستثنی نیست و در شرایط حاضر نیازمند مردم‌شناسی فرهنگي و شناخت روحیات، گرایش‌های مردم و پیش بینی واکنش‌های اجتماعی است. 🔸 "انسان ایرانی" انسانی پیچیده با خلقیات خاص و متنوع در موقعیت‌های اجتماعی است. نوع افراد ایرانی انسانهایی هستند که برپایه احساسات به حقايق و وقایع می‌نگرند و بر همان پایه تصمیم‌گیری می‌کنند و رفتارهای خود را سامان می‌دهند. این ویژگی در همه اقشار جامعه و همه طیف‌های اجتماعی اعم از مذهبی و غیر مذهبی، تحصیل‌کرده و غیر‌تحصیل‌کرده، و ... جاری و ساری است. 🔸 احساسی بودن ذاتا یک نکته منفی یا مثبت نیست بلکه یک اقتضا و یک ظرفیت است که هم در جهت صحیح امکان مدیریت دارد و هم در جهت منفی و انحراف. 🔹 "انسان احساسی" انسانی است که به ظواهر پدیدها توجه دارد و براساس ظواهر قضاوت می‌کند و به سرعت حکم صادر می‌کند. از این رو بر مشاهدات و شنیده‌ها اعتماد دارد و کمتر به ابعاد پنهان و لایه‌های عمیق وقایع و پدیده‌ها توجه می‌کند. به همین جهت یک قطعه فیلم کوتاه و یا یک خبر و شایعه می‌تواند چنین جامعه‌ای را تحت‌الشعاع قرار دهد و احساس هم‌دردی و یا احساس تنفر و کینه را در جامعه بگستراند و برخی از افراد را به نفی ساختارها و تخریب زیرساخت‌ها تحریک و وادار می‌کند. حتی زیاد اتفاق می‌افتد که افرادی به اقداماتی دست بزنند که در تضاد و تقابل با اعتقادات و باورهای آنهاست و اصلا به لوازم اقدامات خود توجه ندارند. 🔸 انسان احساسی، سازنده‌ی جامعه‌ی احساسی است. جامعه ای که نظم اجتماعی آن نه برپایه قانون و نظام حقوقی و منافع ملی بلکه بر روابط انسانی و نظام ارتباطی و منافع شخصی و قومی استوار است. لذا جامعه احساسی خواستگاه تغییرات و نوسانات سریع اجتماعی است که البته هم می‌تواند در جهت مثبت و تعالی قرار گیرد و با با وحدت و همبستگی برآمده از اعتماد عمومی، اتفاقات معجزه‌سان را رقم زند و هم می‌تواند در جهت انحراف و ارتجاع به کار گرفته شود و به گسترش اختلافات و تضادهای اجتماعی منتهی شود. 🔹 مدیریت و کنترل اجتماعی در چنین جامعه‌ای قبل از آنکه ناشی از اقتدار و تحکّم باشد مبتنی بر تبیین و اقناع فرهنگي و تمرکز بر زیباسازی و جلوه‌پردازی‌های هنری و تبلیغی است. در این صورت اقتدار و تحکّم ثمربخش خواهد بود و با اقبال عمومی مواجه خواهد شد و الا هرچقدر هم این اقتدار و تحکّم عادلانه و به مصلحت واقعی افراد جامعه باشد با مخالفت روبرو خواهد شد و حتی بسیاری از مذهبی‌ها و وفاداران نظام هم نمی‌توانند همراهی کنند. ✍ سیدمهدی موسوی #حجاب #نظم_اجتماعی #تغییر_اجتماعی #شاکله_جامعه #جامعه_شناسی #گشت_ارشاد #جامعه_احساس #انسان_احساسی #امتداد_حکمت_و_فلسفه https://eitaa.com/hekmat121

📌بعد التحریر۱ 🔹دیدگاه فوق درباره ی اصلاح اجتماعی، نشانگر بعد دیگر از اندیشه ی اجتماعی ایشان، - یعنی همان بعد انتقادی- هم می باشد. توضیح آنکه برخی مکاتب جامعه شناسی، رسالت جامعه شناسی را صرفا توصیف و تبیین پدیده ها و نهایتا پیش بینی حوادث آینده می دانند. به عبارتی کار جامعه شناس صرفا آنست که پدیده ها را توصیف کند، علت وقوع آنها را بیابد و بر اساس آن حوادث آینده را پیش بینی کند تا بتوان از صدمات آن در امان ماند. اما اینکه جامعه شناس وارد جریانات اجتماعی شود و بخواهد با انتقاد از آنها مسیر پدیده ها را تغییر دهد از رسالت جامعه شناسی بیرون است. جامعه سیری دارد که بر اساس آن حرکت خود را تنظیم می کند و ما فقط می توانیم آن را بشناسیم و برای خطرات آینده اش تدبیر کنیم، اما حق و توان دخالت در پدیده ها از عهده ی ما بیرون است. در مقابل، برخی جریانات دیدگاه انتقادی و دخالت در روندهای اجتماعی را روا و ممکن می دانند. اندیشه ی اجتماعی شهید مطهری ره بعنوان نماد و عصاره ی #جریان_حکمت_و_اجتهاد نشان دهنده ی وجود ظرفیت اندیشه ی #انتقادی در #جامعه_شناسی اسلامی است. @taamollat