#امام‌شناسی #امیرالمومنین(ع) 🔸 شما تاريخ زندگى اميرالمؤمنين را نگاه كنيد، از كودكى، از آن‌وقتى‌كه در نه سالگى يا سيزده سالگى، به نبوت رسول اكرم ايمان آورد و آگاهانه و هوشيارانه، حقيقت را شناخت و به آن تمسك جست، از آن لحظه تا لحظه‌اى كه در محراب عبادت، جان خودش را در راه خدا داد و خشنود و خوشحال و سرشار از شوق به لقاء پروردگار رسيد، در طول اين تقریباً پنجاه سال، از ده سالگى تا شصت وسه سالگى، شما ببينيد در شرح حال زندگى اميرالمؤمنين یك خط مستمرى وجود دارد و آن خط #ايثار و #از_خودگذشتگى است. 🔸 در تمام قضايايى كه در طول اين تاريخ پنجاه ساله بر اميرالمؤمنين گذشته، از اول تا آخر، حقيقتا این درس است براى ما. 🔸و ما ـ من و شما ـ كه على‌گو و على‌جو و در جهان معروف به محبت على‌‌بن‌ابيطالب هستيم، بايد از اميرالمؤمنين درس بگیریم، صرف محبت على كافى نيست، صرف شناختن فضيلت على كافى نيست، كسانى‌ بودند كه در دلشان به فضيلت على‌بن ابيطالب اعتراف داشتند شايد از ما هم كه حدود ۱۴۰۰ سال با آن روزگار فاصله داریم، همان‌ها يا بعضى‌شان در دل، على را به عنوان يك انسان معصوم و پاكيزه، دوست هم مى‌داشتند، اما رفتارشان، رفتار ديگرى بود. چون همين خصوصيت را نداشتند، همين ايثار را، همين رها كردن منيّت را، همين كار نكردن براى «خود» را، هنوز در حصار «خود» گرفتار بودند و على امتيازش اين بود كه در حصار «#خود» گرفتار نبود. «#من» براى او هيچ مطرح نبود، آن‌چه براى او مطرح بود #وظيفه بود و #هدف بود و #جهاد‌فى‌سبيل‌الله بود و #خدا بود. 📚#کتاب‌انسان‌۲۵۰ساله 🆔 eitaa.com/tabyien

#امام‌شناسی #امیرالمومنین(ع) 🔸دوران سكوت و همكاری سخت‌ترين دوران‌هاى زندگى اميرالمؤمنين در اين ۳۰ سال بعد از رحلت پيغمبر، شروع شد؛ سخت‌ترين دوران‌هاى اميرالمؤمنين آن‌روزها بود. آن‌روزى كه پيغمبر عزيز و بزرگوار بود و مى‌رفتند در سايه او مجاهدت مى‌كردند، مبارزه مى‌كردند كه روزهاى شيرينى بود، روزهاى خوبى بود. روزهاى تلخ، روزهاى بعد از رحلت پيغمبر است، كه گاه گاه قطعات فتنه، اُفق دیدها را آن‌چنان ظلمانی می‌کرد که قدم از قدم نمی‌توانستند بردارند.آن كسانى كه مى‌خواستند درست قدم بردارند. در يک چنين شرايطي، امیرالمؤمنین بزرگترين #امتحانات_ايثار را داد. 🔸 در هنگام رحلت پيامبر، امیرالمؤمنین مشغول انجام وظيفه شد. نه اين‌که نمي‌دانست اجتماعي وجود دارد يا ممکن است وجود داشته باشد که آن اجتماع سرنوشت قدرت و حكومت را در جهان اسلام تعيين خواهد کرد. برای امیرالمؤمنین مسئله اين نبود، برای او آن‌چه مطرح نيست «#خود» است. بعد از آن‌که مسئله‌ی خلافت استقرار پيدا کرد و مردم با ابوبکر بيعت کردند و همه چيز تمام شد، امیرالمؤمنین کناره گرفت. هيچ جمله، کلمه و بيانی که حاکي از معارضه‌ی امیرالمؤمنین با دستگاه حکومت باشد، از او شنيده نشد. آن روزهای اول تلاش می‌کرد شايد بتواند آن چيزی‌که به عقيده‌ی او حق است و بايد انجام گيرد را به کرسی بنشاند. بعد كه ديد نه، مردم بيعت کرده‌اند و قضيه تمام شد و ابوبکر خليفه مسلمين شد، اين‌جا اميرالمؤمنين به عنوان يک انسانی‌که ولو معترض است، برای اين دستگاه حکومت، ضرری و وتهديدي به دنبال نداشت. 📚#کتاب‌انسان‌۲۵۰سال 🆔 eitaa.com/tabyien