✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«میزان» یا همان ترازوى سنجش اعمال در قيامت چگونه است؟
🔹آنها كه #ترازوهاى آن جهان را هم چون ترازوهاى اين دنيا پنداشته اند، مجبور شده اند كه براى اعمال انسان ها در آنجا نوعى سنگينى و وزن قائل شوند تا با آن ترازوها قابل توزين باشد؛ ولى قرائن نشان مى دهد كه منظور از #ميزان، «وسيله سنجش» به معنى عام آن است؛ زيرا مى دانيم هر چيزى #وسيله_سنجش مناسب خود را دارد. وسيله سنجش حرارت را «ميزان الحراره» يا «دماسنج» مى گويند و از جمله وسيله های هواشناسی را «ميزان الهواء» يا «هواسنج».
🔹بنابراين منظور از «ميزان هاى سنجش اعمال»، كسانى هستند كه #اعمال #نيكان و #بدان را با اعمال آنها مى سنجند، چنانكه مرحوم علامه مجلسى از شيخ مفيد نقل مى كند كه در روايت آمده: «إنّ اَميرَالْمؤمِنينَ وَ الأئمّةَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ (عليهم السلام) هُمُ الْمَوازِينُ» [۱] (#اميرالمؤمنين و #امامان از فرزندان او (عليهم السلام) #ميزانهاى #عدل_قيامت هستند).
🔹در «اصول كافى» و «معانى الاخبار» نيز از #امام_صادق (عليه السلام) نقل شده كه شخصى از معنى آيه: «وَ نَضَعُ الْمَوَازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ» [انبیاء، ۴۷] (ما #ترازوهای_عدل را در روز #قيامت نصب مى كنيم»؛ سؤال كرد، فرمود: «هُمُ الْاَنْبِياءُ وَ الاُوْصِياءُ»؛ [۲] (ميزان های سنجش، همان #پيامبران و #جانشينان_آنها هستند!).
🔹در يكى از زيارات مطلقه امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) مى خوانيم: «اَلسَّلامُ عَلَى مِيزَانِ الأَعْمَالِ» [۳] (سلام بر #ميزان‌سنجش‌اعمال!). در واقع اين شخصيت هاى بزرگ و نمونه، مقياس هاى #سنجش‌اعمال‌اند، و اعمال هر كس به آن اندازه اى كه به آنها شباهت دارد #وزين است، و آنچه به آنها شباهت ندارد بی وزن يا كم وزن است؛ حتى در اين جهان نيز #اولياء_الله مقياس سنجش اند، ولى در جهان ديگر اين مسأله به مرحله ظهور و بروز مى رسد.
پی نوشت‌ها؛
[۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ ۲، ج ۷، ص ۲۵۲
[۲] الكافی، دارالكتب الإسلامية، چ ۴، ج ۱، ص ۴۱۹
[۳] مرحوم محدث قمى در كليات مفاتيح الجنان، قمى، شیخ عباس، اسوه، قم، بی تا، ص ۳۴۶ اين زيارت را به عنوان زيارت اول از زيارات مطلقه آورده است.
📚پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، ۱۳۸۶ش، چ ۹، ج ۶، ص ۱۲۴؛ و کتاب ۱۸۰ پرسش و پاسخ، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: حسينى، سيد حسين، دارالكتب الاسلامية، ۱۳۸۶ش، چ ۴، ص ۳۷۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#قيامت #میزان #اعمال
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
تبیین
⭕️تحلیل زمانه و عصر امام موسی بن جعفر (ع)
🔹این مقطع سی‌وپنج ساله (از ۱۴۸ تا ۱۸۳ هجری) یعنی دوران امامت حضرت ابی‌الحسن #موسی‌بن‌جعفر (علیهما السّلام) یکی از مهمترین مقاطع زندگینامه‌ی ائمه (علیهم السّلام) است. دو تن مقتدرترین سلاطین بنی عباس - منصور و هارون - و دو تن از جبّارترین آنان - مهدی و هادی - در آن حکومت می‌کردند.
🔹بسی از قیامها و شورشها و شورشگرها در خراسان، در افریقیه، در جزیره‌ی موصل، در دیلمان و جرجان، در شام، در نصیبین، در مصر، در آذربایجان و ارمنستان و در اقطاری دیگر، سرکوب و منقاد گردیده و در ناحیه‌ی شرق و غرب و شمال قلمرو وسیع اسلامی، فتوحات تازه و غنایم و اموال وافر، بر قدرت و استحکام تخت عباسیان افزوده بود.
🔹جریان های فکری و عقیدتی در این دوران، برخی به اوج رسیده و برخی زاده شده و فضای ذهنی را از تعارضات، انباشته و حربه‌ای در دست قدرتمداران و آفتی در هوشیاری اسلامی و سیاسی مردم گشته و میدان را بر عَلَم‌دارانِ صحنه‌ی معارف اصیل اسلامی و صاحبان دعوت علوی، تنگ و دشوار ساخته بود.
🔹شعر و هنر، فقه و حدیث و حتّی زهد و ورع، در خدمت ارباب قدرت درآمده و مکمل ابزار زر و زور آنان گشته بود. در این دوران، دیگر نه مانند اواخر دوران بنی‌امیه و نه همچون ده‌ساله‌ی اول دوران بنی‌عباس و نه شبیه دوران پس از مرگ هارون که در هر یک، حکومت مسلط وقت، به نحوی تهدید می‌شد، تهدیدی جدی دستگاه خلافت را نمی‌لرزاند و خلیفه را از جریان عمیق و مستمر دعوت اهل بیت (علیهم السّلام) غافل نمی ساخت.
🔹در این دوران، تنها چیزی که می توانست مبارزه و حرکت فکری و سیاسی اهل بیت (علیهم السّلام) و یاران صدیق آنان را مجال رشد و استمرار بخشد، تلاش خستگی ناپذیر و جهاد خطیر آن بزرگواران بود و توسل به شیوه‌ی الهی «تقیه». و بدین ترتیب است که عظمت حیرت‌آور و دهشت انگیز جهاد حضرت #موسی‌بن‌جعفر (علیه و علی ابائه التحیّة والسّلام) آشکار می‌گردد.
بیانات مقام معظم رهبری ۶۸/۰۷/۲۶
منبع: وبسایت‌دفترحفظ‌و‌نشرآثارمعظم‌له
#امام_کاظم #امام_خامنه_ای
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️گفتار علماء و بزرگان اهل سنت درباره شخصیت «امام موسی کاظم (ع)» چیست؟ (بخش اول)
🔸با مراجعه به کلمات اهل سنت در طول تاریخ پى مى بریم که حضرت #امام_موسی_کاظم (علیه السلام) مورد توجه خاص و احترام ویژه آنان بوده است. در اینجا به نقل برخى از این کلمات مى پردازیم:
1⃣محمد بن ادریس شافعى: وى مى گوید: «قبر موسى بن جعفر التریّاق المجرّب؛ [۱] قبر موسى بن جعفر (ع) اکسیر تجربه شده اى است). این کلام اشاره به اجابت دعا در کنار قبر حضرت دارد.
2⃣حسن بن ابراهیم، ابوعلى خلال، شیخ حنابله (از علماى قرن سوّم ه.ق): «ما همّنى امر فقصدت قبر موسى بن جعفر فتوسّلت به الاّ سهّل الله تعالى لى ما أحبّ؛ [۲] هیچ امرى بر من دشوار نشد جز آن که قصد قبر #موسى‌بن‌جعفر (ع) را مى نمودم و به او توسل مى کردم و خداوند متعال آنچه دوست داشتم را براى من تسهیل مى نمود».
3⃣محمّد بن ادریس بن منذر، ابوحاتم رازى (ت: ۲۷۷ ه.ق): او درباره #امام_کاظم (علیه السلام) مى نویسد: «ثقة صدوق، امام من ائمة المسلمین؛ [۳] او ثقه، صدوق، و امامى از امامان مسلمین است».
4⃣عبدالکریم بن محمّد سمعانى (ت: ۵۶۲ق): «هو موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب... و مشهده ببغداد مشهور یزار... زرته غیر مرّة مع ابنه محمّد بن الرضا على بن موسى؛ [۴] #موسى‌بن‌جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب... مرقد او در بغداد مشهور و محلّ زیارت است... من قبر او و قبر فرزندش محمّد پسر على بن موسى (الرضا) را چندین بار زیارت کردم».
5⃣ابوالفرج عبدالرحمن بن جوزى (ت: ۵۹۷ ه.ق): «کان یدعى العبد الصالح لأجل عبادته واجتهاده و قیامه باللیل و کان کریماً حلیماً، اذا بلغه عن رجل یؤذیه بعث إلیه بمال...؛ [۵] او را به جهت عبادت و کوشش فراوان و قیام در شب، عبد صالح مى خوانند. او مردى کریم و حلیم بود. هر گاه از کسى به او اذیتى مى رسید مالى براى او مى فرستاد...».
6⃣ابن اثیر جزرى (ت: ۶۳۰ ه.ق): «و کان یلقّب بالکاظم لأنّه کان یحسن إلى من یسىء إلیه، کان هذا عادته ابداً؛ [۶] او را #کاظم لقب داده اند؛ زیرا به هر کس که او را اذیت مى کرد احسان مى نمود و این عادت همیشگى او بود».
7⃣محمّد بن طلحه شافعى (ت: ۶۵۲ ه.ق): «او امامى بزرگ مقدار، عظیم الشأن، مجتهدى بزرگ، کوشا در اجتهاد، مشهور به عبادت، مواظب بر طاعات و مشهور به کرامات بود. شب را تا به صبح به سجده و قیام بیتوته مى نمود، و روز را به صدقه و روزه ختم مى کرد. و به جهت کثرت بردبارى و گذشتش از متجاوزان، او را «کاظم» نامیدند. او انسان بدکار را به احسان خود پاسخ مى داد. و با انسان جنایتکار با عفو برخورد مى کرد. و به جهت کثرت عبادتش، او را عبد صالح نامیدند. و در عراق معروف به باب الحوائج الى الله است؛ زیرا حوائج متوسلین به خدا، به وسیله او برآورده مى شود. کرامت او عقل ها را متحیّر مى کند، و براى او نزد خداوند قدم صدقى است که زائل نشده و زائل نخواهد شد... و اما مناقب او بسیار است، و اگر چیزى به جز عنایت الهى نسبت به او نباشد، همین منقبت او را بس است...». آن گاه برخى از مناقب آن حضرت را بازگو کرده است. [۷]
8⃣شمس الدین محمّد بن احمد بن عثمان ذهبى (ت: ۷۴۸ ه.ق): «او مردى صالح، عالم، عابد، بخشنده، بردبار و بزرگوار بود». [۸] و در جایى دیگر مى گوید: «او مردى صالح، عالم، عابد و الهى... بود». [۹] #ادامه_دارد...
پی نوشت‌ها؛
[۱] تحفة العالم، ج ۲، ص ۲۲
[۲] تاریخ بغداد، خطیب بغدادى، ج ۱، ص ۱۲۰، به نقل از او؛ المنتظم ج ۹، ص ۸۹
[۳] الجرح و التعدیل، ج ۸، ص ۱۳۸
[۴] انساب السمعانى، ج ۵، ص ۴۰۵
[۵] صفة الصفوة، ج ۲، ص ۱۸۴، ترجمه رقم ۱۹۱
[۶] الکامل فى التاریخ، ج ۶، ص ۱۴
[۷] مطالب السؤول، ج ۲، ص ۱۲۰
[۸] العبر، ج ۱، ص ۲۲۲
[۹] تاریخ الاسلام، حوادث وفیات ۱۹۰ - ۱۸۱
📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، ۱۳۸۵ش، ص ۱۲۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_کاظم
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
⭕️دستورالعمل شفای بیماران
🔸حضرت آیت الله بهجت (قدس سره) برای شفای بیماران دستورالعمل ذیل را تأکید می‌فرمودند:
🔹مریض پس از نماز صبح دو رکعت نماز حاجت بخواند و پس از آن سه مرتبه بگوید: «اللَّهُمَ اشْفِنِي بِشِفَائِكَ، وَ دٰاوِنِی بِدَوَائِكَ، وَ عَافِنِی [بِعَافِیَتِكَ] مِنْ بَلَائِكَ، فَإِنِّی عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ». (خدایا، مرا به شفای خود شفا ده و به دوای خود دوا ده و از بلایت عافیتم بخش؛ چرا که من بندۀ تو و فرزند بندۀ توام). پس از آن یک بار بگوید: «بِحُرْمَةِ الإمامِ الکاظِم علیه السلام».
📕بهجت‌الدعا، ص٣۴٩
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️قرآن کریم حقیقت «امامت» را چگونه تبیین مى کند؟ (بخش اول)
🔸با مراجعه به #آیات_قرآن پى مى بریم که براى #امامت معناى جامع و کاملى است که مرجعیت دینى و سیاسى از شئونات آن به حساب مى آید، در اینجا به برخى از آیات اشاره مى کنیم:
1⃣امامت عهد الهى است
🔹خداوند می فرماید: «وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمات فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظّالِمِینَ» [بقره، ۱۲۴] (و به یاد آر هنگامى که خداوند ابراهیم را به امورى چند #امتحان کرد و او همه را به جاى آورد، و خداوند به او گفت: من تو را به #پیشوایى برگزیدم. ابراهیم عرض کرد: این پیشوایى را به فرزندان من نیز عطا خواهى کرد؟ فرمود: عهد من هرگز به ستمکاران نخواهد رسید).
2⃣جعل امامت به امر خداوند است
🔹از #آیات_قرآن استفاده مى شود که #امامت به امر خداست، و آن را براى هر کس که قابل بداند قرار می‌دهد و این به جهت عظمت مقام و #منزلت_امامت است. در آیه فوق خداوند میفرماید: «إِنِّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إِمام» (من تو را به #پیشوایى_خلق برگزیدم). و بدین ترتیب جعل را به خود نسبت مى دهد.
🔹#قرآن از زبان #حضرت_موسى (عليه السلام) نقل کرده که فرمود: «رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی - وَ یَسِّرْ لِی أَمْرِی - وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِی - یَفْقَهُوا قَوْلِی - وَاجْعَلْ لِی وَزِیراً مِنْ أَهْلِی - هارُونَ أَخِی...» [طه ۲۵-۳۰]؛ (#موسى عرض کرد: پروردگارا! پس شرح صدرم عطا فرما و کار مرا آسان گردان و عقده زبانم را بگشا تا مردم سخنم را فهم کنند. و از اهل بیت من یکى را وزیر و معاون من قرار ده، برادرم هارون را...).
🔹و نیز خداوند می فرماید: «وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمّا صَبَرُو» (آنان را به جهت آن که صبر پیشه کردند #پیشواى_مردم قرار دادیم تا خلق را به امر ما هدایت کنند). از مجموعه این آیات و آیات دیگر استفاده مى شود که براى #امامت، معناى خاصى ـ غیر از آنچه اهل سنّت مى گویند ـ وجود دارد.
3⃣اطاعت مطلق براى امام به جهت ولایت کلیه الهى
🔹خداوند میفرماید: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الاَْمْرِ مِنْکُمْ» [نساء، ۵۹] (اى اهل ایمان! از خدا و رسول و #صاحبان_امر از میان خود اطاعت کنید). فخر رازى در ذیل آیه فوق مى گوید: «صاحبان امر غیر از #معصومین کسانى دیگر نمى توانند باشند؛ زیرا امر به #اطاعت_مطلق از غیر معصوم محال است». [۱] #ادامه_دارد...
پی نوشت؛
[۱] تفسیر فخر رازى، ذیل آیه ۵۹ سوره نساء.
📕امام شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد جمکران، چ دوم، ج۱، ص۳۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام #امامت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️قرآن کریم حقیقت «امامت» را چگونه تبیین مى کند؟ (دوم و پایانی)
🔸با مراجعه به #آیات_قرآن پى مى بریم که براى #امامت معناى جامع و کاملى است که مرجعیت دینى و سیاسى از شئونات آن به حساب مى آید، در اینجا به برخى از آیات اشاره مى کنیم:
4⃣امامت، روح تمام دستورات اسلام
🔹خداوند متعال میفرماید: «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ» [مائده، ۶۷] (اى پیامبر! آنچه از خدا بر تو نازل شد به خلق برسان که اگر نرسانى تبلیغ رسالت و اداى وظیفه نکرده اى و خداوند تو را از آزار مردم نگه خواهد داشت).
🔹به اتفاق علماى #شیعه و طبق نظر جماعت کثیرى از دانشمندان اهل تسنن، این آیه در #روز_غدیر، در شأن امیرالمؤمنین #على‌بن‌ابيطالب (عليه السلام) نازل شد و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بعد از نزول آیه، ولایت امیرالمؤمنین را به مردم ابلاغ نمود. از عبارت «وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» استفاده میشود که قرآن معناى خاصى از #امامت را در نظر دارد، و این معنا غیر از آن است که اهل سنّت به آن معتقدند.
🔹#شیعه قائل است که #امامت از #اصول_دین و روح تمام دستورات شریعت است. این چه معنایى براى امامت است و این #امامت چیست که اگر پیامبر (صلی الله علیه و آله) آن را براى مردم #ابلاغ نکند گویا هیچ کارى را انجام نداده است؟ آیا غیر از ابلاغ ولایت #امیرالمؤمنین (عليه السلام) است؟
5⃣هدایت موجودات توسط امام
🔹خداوند میفرماید: «وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمّا صَبَرُوا وَ کانُوا بِآیاتِنا یُوقِنُونَ» [سجده، ۲۴] (و از آنان #امامان و پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) #هدایت مى کردند، چون #شکیبایى نمودند و به آیات ما یقین داشتند). و نیز میفرماید: «وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ نافِلَةً وَکُلاّ جَعَلْنا صالِحِینَ - وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَیْنا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْراتِ...» [انبیاء، ۷۲-۷۳] (و اسحاق و علاوه بر او یعقوب را به وى بخشیدیم و همه آنان را مردانى صالح قرار دادیم.
🔹و آنان را #پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت مى کنند و به آنها انجام کارهاى نیک را وحى کردیم...). در این آیه خداوند متعال براى تعدادى از انبیا بعد از #امتحان و صبر پیشه کردن هنگام بلاها، #مقام_امامت و هدایت را عنایت کرده است. این امامت و هدایت به طور حتم، #امامت و #هدایت_باطنى و تکوینى است نه تشریعى؛ زیرا قبل از رسیدن به مقام امامت، داراى مقام هدایت و امامت تشریعى به جهت نبوّت بوده اند.
📕امام شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد جمکران، چ دوم، ج۱، ص۳۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام #امامت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️گفتار علماء و بزرگان اهل سنت درباره شخصیت «امام موسی کاظم (ع)» چیست؟ (بخش دوم و پایانی)
🔸با مراجعه به کلمات اهل سنت در طول تاریخ پى مى بریم که حضرت #امام_موسی_کاظم (علیه السلام) مورد توجه خاص و احترام ویژه آنان بوده است. در اینجا به نقل برخى از این کلمات مى پردازیم:
9⃣یافعى یمنى مکّى (ت: ۷۶۸ ه.ق): «و فیها توفّى السید ابوالحسن موسى الکاظم ولد جعفر الصادق کان صالحاً عابداً جواداً حلیماً کبیر القدر... و کان یدعى بالعبد الصالح من عبادته واجتهاده، و کان سخیاً کریماً. کان یبلغه عن الرجل انّه یؤذیه فبعث إلیه بصرّة فیها الف دینار...؛ [۱] در سال ۱۸۳ آقاى ما ابوالحسن موسى (بن جعفر) کاظم فرزند جعفر صادق وفات یافت. او مردى صالح، عابد، بخشنده، بردبار و بزرگوار بود... او را به جهت عبادت و کوشش فراوانش «عبد صالح» نامیدند. مردى سخى و کریم بود. هر گاه به او خبر مى دادند که شخصى شما را اذیت مى کند، حضرت کیسه اى با هزار دینار براى او مى فرستاد...».
🔟ابوالفداء، اسماعیل بن کثیر دمشقى (ت: ۷۷۴ ه.ق): «وکان کثیر العبادة والمروءة، اذا بلغه عن احد انّه یؤذیه ارسل إلیه بالذهب والتحف؛ [۲] او مردى کثیر العبادة و بامروّت و مردانگى بود. هر گاه به او خبر مى رسید که کسى قصد اذیت شما را دارد براى او طلا و هدایا مى فرستاد...».
1⃣1⃣ابن حجر عسقلانى (ت: ۸۵۲ ه.ق): او از یحیى بن حسن بن جعفر نسّابه نقل کرده که گفت: «کان موسى بن جعفر یدعى بالعبد الصالح من عبادته واجتهاده... ومناقبه کثیرة؛ [۳] موسى بن جعفر را به جهت عبادت و کوشش بسیارش «عبد صالح» نامیدند... و مناقب او بسیار است».
2⃣1⃣جمال الدین یوسف بن تغرى اتابکى (ت: ۸۷۴ ه.ق): «در سال ۱۸۳ ه.ق موساى کاظم فرزند جعفر صادق... وفات یافت. او به جهت عبادتش معروف به «عبد صالح» و به جهت حلمش معروف به «کاظم» بود... او سیدى عالم، فاضل، باارزش، بخشنده، مورد ستایش و مستجاب الدعوه بود». [۴]
3⃣1⃣ابن حجر هیتمى (ت: ۹۷۴ ه.ق): «موسى الکاظم و هو وارثه علماً و معرفة و کمالا و فضلا. سمّى الکاظم لکثرة تجاوزه و حلمه. و کان معروفاً عند اهل العراق بباب قضاء الحوائج عند الله. و کان اعبد اهل زمانه واعلمهم واسخاهم...؛ [۵] موسى کاظم؛ او وارث جعفر صادق در علم و معرفت و کمال و فضل بود. به جهت کثرت حلمش او را «کاظم» نامیدند. او در عراق به «باب قضاء الحوائج عند الله» معروف است. او عابدترین و عالم ترین و سخاوتمندترین اهل زمان خود بود...».
4⃣1⃣شیخ‌محمّد‌بن‌على‌صبّان (ت: ۱۲۰۶ ه.ق): «امّا موسى الکاظم فکان معروفاً عند اهل العراق بباب قضاء الحوائج عند الله، و کان من اعبد اهل زمانه و من اکابر العلماء الأسخیاء... و لقّب بالکاظم لکثرة تجاوزه وحلمه؛ [۶] امّا موسى کاظم؛ او نزد اهل عراق معروف به باب قضاء الحوائج عند الله بود. او عابدترین اهل زمان خود و از بزرگان علماى با سخاوت بود... و به جهت کثرت بردبارى اش او را «کاظم» لقب داده اند».
5⃣1⃣ابن تیمیه حرّانى (ت: ۷۲۸ ه.ق): «موسى بن جعفر مشهور بالعبادة والنسک»؛ (موسى بن جعفر مشهور به عبادت و عمل صالح بود). او همچنین مى گوید: «و امّا من بعد جعفر، فموسى بن جعفر. قال فیه ابوحاتم الرازى: ثقة امین صدوق من ائمة المسلمین؛ [۷] و امّا بعد از جعفر، موسى بن جعفر است که ابوحاتم رازى او را ثقه، امین، صدوق و از امامان مسلمین برشمرده است».
پی نوشت‌ها؛
[۱] مرآةالجنان، ج۱، ص۳۰۵، حوادث سال۱۸۳ ه.ق
[۲] البدایة و النهایة، ج۱۰، ص۱۹۷
[۳] تهذیب التهذیب، ج۸، ص۳۹۳
[۴] النجوم الزاهرة، ج۲، ص۱۱۲
[۵] صواعق المحرقة، ص ۳۰۷ و ۳۰۸
[۶] اسعاف الراغبین در حاشیه نورالابصار، ص۲۴۶
[۷] منهاج السنة، ج۲، ص۱۲۴
📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، ۱۳۸۵ش، ص ۱۲۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_کاظم
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد