eitaa logo
تدریس یار
6.9هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
3.2هزار ویدیو
6.2هزار فایل
اینجا همونجایی هست که بهت کمک میکنه تا با خیال راحت از معلمی لذت ببری. تمام مطالب کانال رایگان می باشد .تنها یک صلوات برای اموات بفرستید . برای #تبلیغات هم پیام دهید @teacherschool
مشاهده در ایتا
دانلود
صندوقچه نعمت(1154).pdf
611.6K
صندوقچه نعمت 😊طرح درس جذاب 🌷 آموزنده 🌱روش کارت 😀شعر ┄┄┅🍃🌸♥🌸🍃┅┅┄ @tadriis_yar
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
کتاب.zip
271.7K
📕📗📘 📖دکلمه ویژه هفته کتاب 📂درصفحهword_pdf ┄┄┅🍃🌸♥🌸🍃┅┅┄ @tadriis_yar
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
کتاب.zip
1.07M
📖✨🌺✨📖 📚مجموعه عکس نوشته کتاب ✍مورداستفاده درتابلواعلانات هفته کتاب وکتابخوانی ┄┄┅🍃🌸♥🌸🍃┅┅┄ @tadriis_yar
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
👶 | بچه‌ها رو تا ۷ سالگی رها کنیم یعنی چه؟! 🔸 پدر و مادر عزیز منظور از آزاد گذاشتن بچه‌ها این نیست که تربیت‌رو به کلی رها کنیم، منظور اینه که بچه‌ها رها باشن، هر لحظه اونارو تو یک فضای محصور قرار ندیم و بذاریم آزادی عمل داشته باشن. 🔸 برای این کار هم، باید محیط خونه‌رو امن کنیم و تا حد امکان وسایل لوکس‌رو از جلوی دستشون برداریم. 🔸 برخی اعتقادی به این مساله ندارن و میگن بچه‌ها باید ببینن و دست نزدن‌ رو یاد بگیرن اما واقعاً به چه قیمتی؟ به این قیمت که هر روز چیزی بشکنن، مادر فریاد بزنه و بچه تحقیر بشه؟ 🔸 والدین باید در تربیت فرزندان و تکرار نکات پرورشی صبور باشن. تا قبل از ۵ و گاهی تا قبل از ۷ سالگی، کورتکس مغز بچه‌ها (مرکز استدلال و قضاوت) تشکیل نشده و ما بارها ممکنه چیزی رو براشون تکرار کنیم اما دوباره همون کار رو حتی به فاصله ۱۹ دقیقه انجام بدن که خب این اصلاً دست خودشون نیست و والدین نباید عصبانی بشن و این کار بچه‌ها رو به حساب لج‌بازی بذارن. و 🆔@tadriis_yar
RAR for Android Premium (www.mplib.ir).apk
4.7M
نرم افزار win rar جهت اجرای فایلهای زیپ در گوشی های تلفن همراه @tadriis_yar
Kingsoft-Office-9.1.1.1(FarsRoid.Com).apk
20.46M
💢نرم افزار آفیس:نرم افزاری خوب برای باز کردن فایلهای word ، پاورپوینت،اکسل و پی دی اف در اندروید! 💜برای اجراشدن برنامه ها این فایل رو نصب کنید! @tadriis_yar
🔷 تجربه‌ای از یک مدرس موفق و خلاق «تقلب» و یادگیری عمیق! به قلم: دکتر حامد صفایی‌پور تدریس را تمام کردم و مشغول جمع‌کردن کیفم شدم. چند دقیقه‌ای به زنگ مانده بود. رو به کلاس گفتم: «بسیار خب! هفته آینده از این سه فصل امتحان می‌گیرم». صدای اعتراض بچه‌ها بلند شد: آقا ما نمی‌رسیم!؛ به خدا همان روز امتحان داریم؛ سه فصل زیاده! و از این صحبت‌ها. گفتم: «مطالب زیادهِ؟» پاسخ دادند: «بله خیلی». گفتم: «بسیار خُب، با خودتان تَقلُّب همراه بیاورید(!)». سکوت و لبخندی کلاس را گرفت؛ «واقعا آقا؟»؛ «بله! می‌توانید نصف کاغذ آ-چهار تقلُّب همراهتان بیاورید». زنگ خورد. با نگاهی به چهره‌های غافلگیرشده بچه‌ها از کلاس خارج شدم. هفته اینده با شوق دیدن تقلب‌های بچه‌ها به کلاس آمدم! وقتی وارد کلاس شدم گویی چند میناگر در حال کشیدن گُل و بوته‌هایی ظریف بر کاغذ اند؛ میکروفیل‌هایی تودرتو با نظمی هندسی و تماشایی. بچه‌ها مثل جلسات ارائه دانشجویان معماری در آتلیه‌های هنری، کاغذهای تقلب یکدیگر را می‌دیدند. برخی تلاش کرده بودند همه کتاب را در این، به قول خودشان، «یُخته‌جا»، جا دهند و برخی هم برگۀ تقلب نهایی را پاکنویس کرده بودند و درخت‌واره‌های مفهومی ترسیم کرده بودند. با شروع آزمون گفتم: «وقت آزمون یک ساعت است؛ نیم ساعت دوم می‌توانید از تقلب‌ها استفاده کنید». نیم ساعت گذشت. فرمان صادر شد. تقلب‌ها را در آوردند. برخی همه پاسخ‌ها را نوشته بودند و از سر سیری به تقلب‌ها نگاه می‌کردند. گاهی هم نگاهی به من! که ناسزای آبداری در آن نهفته بود. پنج دقیقه پایانی گفتم می‌توانید «تقلب‌هایتان را به دوستانتان تقلب بدهید». بامزه بود. بچه‌ها تقلب‌ها را جابه‌جا می‌کردند. وقت تمام. بچه‌ها یکی یکی برگه‌ها را تحویل می‌دادند و هنگام خروج از کلاس چیزی می‌گفتند: 💎«آقا اجازه! ما از تقلب استفاده نکردیم! خودمون بلد بودیم» 💎«آقا اجازه! ما اینقدر که برای نوشتن این تقلب وقت گذاشتیم روی کتاب وقت گذاشته بودیم تمام شده بود!» 💎«آقا اجازه! این سوال‌ها را با تقلب که هیچی با خوردن کتاب را هم نمی‌شد جواب داد. با بدجنسی تمام از درون می‌خندیدم. ما معلمان باید کاری کنیم که بچه‌ها با همان روشی که تقلب می‌کنند، درس بخوانند. تا به حال توجه کرده‌اید که تقلب، نیازمند چه سطحی از مهارت‌های شناختی است؟ در تمرین ما، کم بودن جا، برای نوشتن تقلب، نیاز به ترسیم «نقشه‌ مفهومی» را به وجود می‌آورد. دانش‌آموزان مجبورند مطالب را به صورت ساختارمند بفهمند. امتحان، پرسش کلاسی و همه بخش‌های نظام آموزشی فرصتی برای یادگیری اند. @tadriis_yar .
📘 ضرورت رعایت فاصله هنگام گفتن به دانش آموز در ⬅️ به هنگام ديكته گفتن(در منزل) كنار كودك بلكه با يك مناسب به او ديكته بگوييد . اين كار باعث مي شود كه : 👇  الف – كودك با توجه و دقت كند تااينكه متوجه شود شما چه مي گوييد چون در كلاس معلم با فاصله اي كه دارد به دانش آموز ديكته مي گويد و كودك بايد در منزل نيز چنين شرايطي را تجربه كند.                         ب – روي كلماتي كه املاي آنها را مي داند نمي كند و با اعتماد به نفس و اطمينان مي نويسد چون وقتي كودك به كسي كه به او ديكته مي گويد باشد هنگام نوشتن هر كلمه اي مرتب به او مي كند كه آيا با حالاتش كلمه اي را كه نوشته تاييد مي كند يا نه ؟            ج –كودك به خود مي شود چون هنگامي كه مثلا مادر كنار اوست و كلمه اي را نمي داند از مادر مي خواهد كه در نوشتن درست كلمه او را کند. د- هنگام ديكته گفتن روابط بين كودك و والدين دچار اختلال و كودك ديكته خود را با و به دور از هرگونه تنش و اضطراب مي نويسد . چون بعضي ازپدر يا مادرها به محض اينكه كودك كلمه اي را اشتباه مينويسد  بشدت مي شوند و سر كودك فرياد مي زنند . بطوري كه اين رفتار  باعث مي شود كه كودك دچار تنش و اضطراب گردد  تا جايي كه ديكته گفتن از مسير اصلي خود خارج شده به جر وبحث منجر خواهد شد. 📕اگر به ديكته گفتن توجه شود آنها نيز هنگام ديكته گفتن به برگه دانش آموزان نگاه نمي كنند. بلكه دانش آموزان ديكته را مي نويسند ودر دفتر خود را براي تصحيح به او مي دهند.                   ه- در صورتي كه كودك مشكل داشته باشد مشكل او مشخص واز همان ابتدا پي گيري هاي لازم از طرف والدين انجام مي گردد.   @tadriis_yar