"تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِنَّ فِي اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ما خَلَقَ اللَّهُ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَّقُونَ «6»
همانا در رفت و آمد (واختلاف) شب و روز و در آنچه خداوند در آسمانها و زمين آفريده است، براى مردم پرهيزكار نشانههايى (بزرگ) است.
نکته ها
در آيهى قبل، نشانههاى الهى و تفصيل آيات، براى دانشمندان بيان شده بود، «لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ» و در اين آيه، براى اهل تقوا «لِقَوْمٍ يَتَّقُونَ»، نتيجه آنكه كسانى كاميابند كه هم بدانند و هم پروا پيشه و متّقى باشند، وگرنه متقيّن ناآگاه و يا دانشمندان گناهكار، از آياتِ الهى بهرهى كافى نمىبرند.
«اخْتِلافِ» هم به معناى رفت و آمد و هم به معناى تفاوت است.
شب و روز از جهاتى با هم اختلاف دارند:
الف: جايگزينى نسبت به يكديگر. «1»
ب: شب براى آرامش و روز براى تلاش. «2»
ج: كاهش و ازدياد ساعات آنها در فصول مختلف سال.
د: تغيير ساعات آنها در مناطق مختلف جهان.
سؤال: چرا گروهى از دانشمندان منكر خدايند؟
پاسخ: علم به تنهايى كافى نيست، بلكه نگاهها بايد از صاحبانِ هدف وانگيزه و برخاسته از انسانهايى باشد كه در پى دريافت حقّ وحقيقت باشند. «لِقَوْمٍ يَتَّقُونَ»
پیام ها
1- تمام هستى در حال تغيير و تغيّر است. إِنَّ فِي اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ ...
2- از كنار پديدهها، به سادگى نگذريم. ما خَلَقَ اللَّهُ .... لَآياتٍ
«1». «فمحونا آية اليل وجعلنا آية النهار» اسراء، 12.
«2». «وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِباساً وَ جَعَلْنَا النَّهارَ مَعاشاً» نبأ، 10.
جلد 3 - صفحه 542
3- گناه و آلودگى، در شناخت، تشخيص وتحليل انسان اثر منفى دارد. «لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَّقُونَ» (تقوا، وسيلهى بينش صحيح در هستى است)"
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِنَّ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنا وَ رَضُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا وَ اطْمَأَنُّوا بِها وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ آياتِنا غافِلُونَ «7»
قطعاً آنان كه به ديدار ما (و دريافت نعمتهاى اخروى) اميد ندارند و (تنها) به زندگى دنيادل خوش كردهاند و به آن آرام گرفته وتكيه مىكنند و نيز كسانى كه از نشانههاى (قدرت) ما غافلند.
أُولئِكَ مَأْواهُمُ النَّارُ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ «8»
آنان به خاطر آنچه كه عمل مىكردند، جايگاهشان آتش است.
نکته ها
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «مَن احبّ لقاء اللَّه احبّ اللَّهُ لقائه»، هر كس ديدار خدا را دوست بدارد، خداوند نيز ملاقات با او را دوست دارد. «1» و در آيهى آخر سورهى كهف مىخوانيم:
«فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صالِحاً» معتقدان به قيامت و ديدار پروردگار، بايد عمل صالح انجام دهند.
پیام ها
1- اميد و يأس، در اصلاح و افساد انسان، نقش مؤثّرى دارد. «لا يَرْجُونَ لِقاءَنا»
2- انسان، هر چه بيشتر از قيامت غافل و مأيوس شود، دنياگراتر مىشود. پس معتقدان به قيامت نبايد دنياگرا باشند. «لا يَرْجُونَ لِقاءَنا وَ رَضُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا»
3- اطمينان واقعى تنها با ياد خداست و دنيا، آرامبخش كاذب آن هم براى غافلان است. «اطْمَأَنُّوا بِها ... غافِلُونَ»
«1». تفسير فرقان.
جلد 3 - صفحه 543
4- عوامل دوزخى شدن عبارت است از:
الف: انكار معاد و پاداشهاى اخروى. «لا يَرْجُونَ لِقاءَنا»
ب: راضى شدن به دنياى زودگذر. «رَضُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا»
ج: غفلت از آيات الهى. «هُمْ عَنْ آياتِنا غافِلُونَ»
د: عملكرد ناپسند. «بِما كانُوا يَكْسِبُونَ»
5- جهنّم، دستآورد خود انسان است. «بِما كانُوا يَكْسِبُونَ»"
#تفسیر_سوره_یونس_آیه_۷_۸جز۱۱
#سوره_مبارکه_یونس
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ «9»
به يقين آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، پروردگارشان آنان را به خاطر ايمانشان هدايت مىكند. و در باغهاى پرنعمت كه نهرها از زير پايشان جارى است اقامت دارند.
نکته ها
در حديث آمده است: انسان چون از قبرش در قيامت بر مىخيزد، عمل صالحش به صورتى نورانى نزد او مجسّم شده، او را به بهشت هدايت مىكند. «1»
هدايت الهى، جريانى مداوم است. هرلحظه بر هدايت مؤمنان مىافزايد و آنان را از پرتگاهها حفظ مىكند ودر بنبستِ دنيا راهى به رويشان باز مىكند: «يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً» «2»، راه را برايشان نمايان مىكند: «نُوراً يَمْشِي بِهِ» «3»، گره از كارشان مىگشايد: «أَصْلَحَ بالَهُمْ» «4»، همه جا كفايتشان مىكند: «فَهُوَ حَسْبُهُ» «5» و در قيامت هم به بهشت رهنمونشان مىكند: «يَسْعى نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ» «6»
همهى اين هدايتها از مفهوم كلّىِ «يَهْدِيهِمْ» بر مىآيد، كه مورد آن را مشخّص نفرموده است تا شامل همهى اينها بشود.
«1». تفسير نمونه.
«2». طلاق، 2.
«3». انعام، 122.
«4». محمّد، 2.
«5». طلاق، 3.
«6». حديد، 12.
جلد 3 - صفحه 544
پیام ها
1- ايمان، از عمل جدا نيست. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا»
2- گرچه مؤمن هدايت يافته است، ولى همواره نيازمند هدايت الهى است. «1» «يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ»
3- زمينهى هدايت الهى را بايد خود ايجاد كنيم. «يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ»
4- در مقايسه بين ايمان و عمل، ايمان محور است. «يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ» و نفرمود: «بايمانهم و عملهم»
5- هدايت خدا نسبت به مؤمنان، مطلق وفراگير است. «يَهْدِيهِمْ» مطلق است.
6- ربوبيّت خداوند، سبب دستگيرى دائمى او از مؤمنان است. «يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ»
7- نهرهاى بهشتى، نه تنها از زير درختان، بلكه از زير خانههاى بهشتى نيز جارى است. «مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ»
«1». حتّى رسول خدا صلى الله عليه و آله و امامان معصوم عليهم السلام نيز همواره مىگفتند: «اهدنا الصراط المستقيم»"
#تفسیر_سوره_یونس_آیه_۹جز۱۱
#سوره_مبارکه_یونس
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام