"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً أُولئِكَ يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ وَ يَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلى رَبِّهِمْ أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ «18»
و كيست ستمكارتر از آنكه بر خداوند دروغ مى‌بندد؟ آنان (در قيامت) بر پروردگارشان عرضه مى‌شوند و شاهدان (آن روز انبيا و فرشتگان) خواهند گفت: اينها همان كسانى هستند كه بر پروردگارشان دروغ بستند. بدانيد، لعنت خدا بر ستمگران باد.
نکته ها
دادگاه قيامت، گواهان بسيار دارد:
الف: خداوند، كه شاهد بر همه‌ى اعمال ماست. «إِنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ» «1»
«1». حج، 17.
جلد 4 - صفحه 38
ب: پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله. «فَكَيْفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلى هؤُلاءِ شَهِيداً» «1» چگونه است حال آنها در آن روز كه براى هر امّتى گواهى بياوريم و تو را گواه بر آنها قرار دهيم.
ج: امامان معصوم عليهم السلام. «وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ» «2» ما شما را امّت ميانه قرار داديم تا گواه بر مردم باشيد. طبق روايات مراد از امّت، امامان معصومند، زيرا ساير افراد امّت، از علم و عصمت لازم براى گواهى در آن روز برخوردار نيستند.
د: فرشتگان. «وَ جاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَعَها سائِقٌ وَ شَهِيدٌ» «3» در قيامت همراه هر انسانى دو فرشته مى‌آيد، يكى او را سوق مى‌دهد و يكى شاهد بر اوست.
ه: زمين. «يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها» «4» در قيامت زمين اخبار خود را بازگو مى‌كند
و: وجدان. «اقْرَأْ كِتابَكَ كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً» «5» نامه‌ى عملت را بخوان و خود قضاوت كن كه با تو چه برخورد شود.
ز: اعضاى بدن. «يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ» «6» روز قيامت زبان و دست و پا به سخن آمده و عليه انسان گواهى مى‌دهند.
ح: زمان. امام سجّاد عليه السلام در دعاى ششم صحيفه مى‌فرمايد: «هذا يومٌ حادثٌ جديد و هو علينا شاهدٌ عتيد» امروز روز جديدى است كه در قيامت گواه اعمالى است كه در آن انجام مى‌دهيم.
ط: عمل. «وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً» «7» در قيامت اعمال انسان تجسّم يافته و در برابر او نمودار مى‌شوند.
سؤال: قرآن در مورد گناهان بسيارى كلمه‌ى «أَظْلَمُ» را بكار برده است، در حالى كه بزرگ‌ترين ظلم‌ها بايد يكى باشد، نه چند تا؟
پاسخ: گرچه اين تعبير در پانزده مورد بكار رفته است، امّا همه‌ى آنها مربوط به انحرافات
«1». نساء، 41.
«2». بقره، 143.
«3». ق، 21.
«4». زلزال، 4.
«5». اسراء، 14.
«6». نور، 24.
«7». كهف، 48.
جلد 4 - صفحه 39
فكرى اعم از شرك، افترا، كتمان حقّ و جلوگيرى از راه و ياد خداست. بنابراين بزرگ‌ترين ظلم‌ها، ظلم فكرى و فرهنگى و اعتقادى است.
قرآن در اين آيه و چند آيه‌ى بعد، سيما و سرنوشتِ شخص افترازننده بر خداوند را چنين بيان مى‌كند: ظالم‌ترين افراد است، از الطاف الهى محروم است، به قيامت ايمان ندارد، حقائق را تحريف مى‌كند، راه خدا را مى‌بندد، نه در دنيا قدرت فرار از سلطه‌ى الهى را دارد و نه در قيامت ياورى، عذابش چند برابر، عمرش بر باد رفته، كوشش‌هايش تباه گشته و نفس و جان باخته است.
پیام ها
1- افترا بر خداوند، بزرگ‌ترين ظلم‌هاست. نويسندگان و گويندگان مذهبى، مراقب گفتار و نوشتار خود باشند. «وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ»
2- بزرگى و زشتى ظلم، بستگى به متعلّق آن دارد. «أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ»
3- در قيامت پرده‌ها كنار مى‌رود و امرى پنهان نمى‌ماند. «يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ»
4- در قيامت گواهان بسيارى شهادت خواهند داد، پس مراقب كار خود باشيم. «وَ يَقُولُ الْأَشْهادُ»"
#تفسیر_سوره_هود_آیه۱۸جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ يَبْغُونَها عِوَجاً وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ «19»
كسانى كه (مردم را) از راه خدا باز مى‌دارند و مى‌كوشند تا آن را كج جلوه دهند، در حالى كه آنها خودشان به آخرت كافرند.
نکته ها
دشمنان با شيوه‌هاى مختلف از راه خداوند جلوگيرى مى‌كنند، از جمله: بدعت، تهمت، تفسير به رأى، جعل حديث، ايجاد شبهه، ركود مساجد، كنار زدن اهل‌بيتِ رسول خدا عليهم السلام، نهى از معروف، بهانه تراشى، ايجاد سرگرمى‌هاى ناسالم، مطرح كردن مسائل فرعى، شخصيّت تراشى، ترويج باطل، تحقير مؤمنان، تحريم مباحات، تشويق نابجا، تبليغ ناروا و
جلد 4 - صفحه 40
بزرگ نشان دادن طاغوت‌ها و ... از مصاديق بارز بستن راه خدا، بستن دَرِ خانه‌ى اولياى خدا و اهل‌بيت پيامبر عليهم السلام و رهبران معصوم و عادل است.
پیام ها
1- بستن راه خدا يا كج نشان دادن آن، ظلم است. الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ الَّذِينَ يَصُدُّونَ ...
2- دشمن در مرحله‌ى اوّل راه را مى‌بندد و اگر نتوانست، مسير را منحرف مى‌كند. يَصُدُّونَ ... وَ يَبْغُونَها عِوَجاً
3- تحريف معارف دينى و بد جلوه دادن دين، نوعى بستن راه خداست. يَصُدُّونَ ... وَ يَبْغُونَها عِوَجاً
4- دين خدا هيچ گونه كجى و انحرافى ندارد و مخالفان، خود شبهه و انحراف درست مى‌كنند. «يَبْغُونَها عِوَجاً»
5- ايمان نداشتن به آخرت مقدّمه‌ى هرگونه ظلمى است. «بِالْآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ»"
#تفسیر_سوره_هود_آیه۱۹جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام