"تفسیر نور (محسن قرائتی)
تفسير نور(10جلدى) ج5 43
وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ وَ الْمِسْكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ وَ لا تُبَذِّرْ تَبْذِيراً «26»
حقّ خويشاوند و بيچاره و در راه مانده را ادا كن و هيچ گونه ريخت و پاش و اسرافى نكن.
نکته ها
«تبذير» از ريشه‌ى «بذر» به معناى ريخت و پاش است. مانند آنكه براى دو نفر مهمان، غذاى ده نفر را تهيه كنيم.
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كس چيزى را در غير مسير طاعت خدا مصرف كند، مبذّر
جلد 5 - صفحه 44
است. «1» آن حضرت در پاسخ به اين سؤال كه آيا در مخارج حلال نيز اسراف وجود دارد؟
فرمودند: بلى، زيرا كسى كه دارايى خود را چنان بخشش كند كه چيزى براى خود نگذارد، در مصرف حلال اسراف كرده است. «2»
پس از نزول اين آيه، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله بدنبال مراد خداوند از «ذَا الْقُرْبى» بود. خداوند به او وحى كرد كه «فدك» را به فاطمه عليها السلام بدهد و آن حضرت «فَدك» «3» را به فاطمه بخشيد. امّا پس از آن حضرت، فدك را از اهل‌بيت به ناحقّ گرفتند واهل‌بيت براى گرفتن حقّ خود همواره به اين آيه استناد مى‌كردند.
مفسّران شيعه وسنّى مانند طبرى، با الهام از روايات، مى‌نويسند: امام سجاد عليه السلام در دوران اسارت وقتى همراه قافله اسرا به شام رسيد، در مقام محاجّه با آنان كه اسراى اهل‌بيت را بى‌دين و خارجى مى‌خواندند، با استناد به اين آيه فرمودند: مراد از «ذَا الْقُرْبى» ما هستيم! «4»
برخى روايات آيه را مربوط به خمس دانسته و برخى ديگر موضوع آيه را بالاتر از مسائل مادّى دانسته و گفته‌اند: آيه، به پيامبر صلى الله عليه و آله فرمان مى‌دهد كه حقّ علىّ‌بن‌ابى‌طالب عليهما السلام را با وصيّت به جانشينى او ادا كند. «5» و مراد از تبذير در آيه كه از آن نهى شده، «غُلوّ» است. «6»
«1». بحار، ج 75، ص 302.
«2». تفسير نورالثقلين.
«3». فدك، مزرعه‌ى بسيار بزرگى بود كه بدون جنگ در اختيار پيامبر قرار گرفت. آن حضرت باتوجّه به محبوبيّت، عصمت، زهد، امانت ودقّت اهل‌بيت عليهم السلام وپشتيبانى اقتصادى براى تبليغ خط و راه آنان و فقرزدايى از امّت، آن را در اختيار اهل‌بيت عليهم السلام گذاشت. امّا پس از رحلت پيامبر ابوبكر آن را گرفت، سپس عمربن عبدالعزيز آن را باز گرداند، باز غصب كردند و در زمان مأمون برگردانده شد و باز هم غصب كردند. درباره‌ى فدك، بحث‌هاى تاريخى، حقوقى و سياسى فراوانى است كه در ذيل اين آيه در تفاسير آمده كه از همه‌ى آن مباحث، صرف نظر مى‌كنيم.
«4». احتجاج طبرسى، ج 2، ص 33؛ تفسير نورالثقلين.
«5». امام صادق عليه السلام درباره اين آيه فرمودند: حقّ على‌بن ابى‌طالب عليهما السلام جانشينى رسول خدا و داشتن علوم نبوى است. كافى، ج 1، ص 294.
«6». تفسير فرقان.
جلد 5 - صفحه 45
پیام ها
1- دستورات دينى با فطرت هماهنگ است. انسان به طور فطرى در درجه اوّل به والدين و سپس به نزديكان علاقه دارد، دستور اداى حقّ در اسلام نيز بر اين اساس است. با توجّه به آيات قبل و «آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ وَ الْمِسْكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ»
2- در انفاق، بايد اولويّت‌ها را در نظر گرفت. اوّل والدين، سپس فاميل، بعداً فقرا و ابن‌السبيل. آتِ ذَا الْقُرْبى ...
3- خويشاوندان، به گردن ما حقّ دارند وما منّتى بر آنان نداريم. «آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ»
4- خويشاوندى، فقر و در راه ماندگى سبب پيدايش حقوق ويژه است. «آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ وَ الْمِسْكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ»
5- در پرداخت حقّ خويشاوندان، فقر شرط نيست. «آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ وَ الْمِسْكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ»
6- در انفاق بايد اعتدال را رعايت كنيم و از حد نگذريم. آتِ ... وَ لا تُبَذِّرْ
7- ريخت و پاش و مصرف بى‌مورد مال، حرام است. «وَ لا تُبَذِّرْ»
8- انسان در مصرف مال و ثروت خود به هر شكلى آزاد نيست. «وَ لا تُبَذِّرْ تَبْذِيراً»"
#تفسیر_سوره_اسرا_آیه_۲۶_جز۱۵
#سوره_مبارکه_اسرا
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كانُوا إِخْوانَ الشَّياطِينِ وَ كانَ الشَّيْطانُ لِرَبِّهِ كَفُوراً «27»
همانا اسرافكاران برادران شيطان‌هايند و شيطان نسبت به پروردگارش بسيار ناسپاس بود.
نکته ها
كلمه‌ى «اخ» در عربى هم به معناى برادر، هم به معناى ملازم و همراه مى‌باشد. مثل «اخو السفر» به كسى كه پيوسته در سفر است، و «اخو الكرم» كه به انسان كريم گفته مى‌شود. برادرى گاهى نسبى است، گاهى مسلكى ومرامى؛ اسرافكاران برادران مسلكى شيطانند. «إِخْوانَ الشَّياطِينِ» يعنى كسانى كه در مسير شيطان و همراه اويند.
جلد 5 - صفحه 46
در قرآن، پيوسته از وسوسه يا ولايت شيطان بر افراد، سخن به ميان آمده است، اما تنها موردى كه «إِخْوانَ الشَّياطِينِ» آمده اين آيه است، يعنى اسرافكاران همكار شيطانند، نه تحت امر او. پس كار از وسوسه شدن گذشته و به مرحله‌ى همكارى و معاونت رسيده است. چنانكه در جاى ديگر آمده است: «نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطاناً فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ» «1»
«تبذير»، گرچه بيشتر در مسائل مالى است، ولى در مورد نعمت‌هاى ديگر نيز وجود دارد، مانند هدر دادن عمر و جوانى، به كار گرفتن فكر، چشم، گوش و زبان در راه ناصحيح، سپردن مسئوليّت‌ها به افراد ناصالح، پذيرش مسئوليّت بدون داشتن لياقت و بيش از حد توان و ظرفيّت، آموزش و آموختن مطالب غير ضرورى وغير مفيد و امثال اينها. «2»
پیام ها
1- مصرف مال و دارايى در غير مورد آن، كارى شيطانى ونوعى ناسپاسى است. الْمُبَذِّرِينَ ... إِخْوانَ الشَّياطِينِ
2- مبذّر و اهل ريخت و پاش بايد تحقير شود، نه آنكه مورد تقدير و احترام قرار گيرد. «إِخْوانَ الشَّياطِينِ»
3- مؤمن با مؤمن برادر است، «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ» «3» و اسرافكار با شيطان. إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ ... إِخْوانَ الشَّياطِينِ
4- تبذير، نشانه‌ى كفران و ناسپاسى است، نه نشانه‌ى سخاوت و بخشندگى. الْمُبَذِّرِينَ ... لِرَبِّهِ كَفُوراً
«1». زخرف، 36.
«2». تفسير اطيب‌البيان.
«3». حجرات، 10."
#تفسیر_سوره_اسرا_آیه_۲۷_جز۱۵
#سوره_مبارکه_اسرا
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ إِمَّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمُ ابْتِغاءَ رَحْمَةٍ مِنْ رَبِّكَ تَرْجُوها فَقُلْ لَهُمْ قَوْلًا مَيْسُوراً «28»
و اگر به انتظار رحمتى از پروردگارت كه به آن اميدوارى، از آنان اعراض مى‌كنى، پس با آنان سخنى نرم بگو.
جلد 5 - صفحه 47
نکته ها
اين آيه، درباره‌ى برخورد مناسب با مردم است. لذا پيامبر حتّى آنگاه كه در انتظار گشايش و رحمت الهى بود، اگر كسى از ايشان چيزى درخواست مى‌كرد كه حضرت آن را نداشت، برايش دعا مى‌كرد و مى‌فرمود: خداوند، ما و شما را از فضل خويش روزى دهد. «1»
فاطمه‌ى زهرا عليها السلام هنگامى كه براى كمك در كارهاى خانه‌ى خود، از پيامبر كنيزى درخواست كرد، حضرت فرمود: در مسجد 400 نفرند كه لباس و غذا ندارند، اگر چنين نبود، خدمتكارى برايت تعيين مى‌كردم. آنگاه تسبيحات معروف به «تسبيح حضرت زهرا» را به او آموخت. «2»
قرآن درباره‌ى نحوه‌ى سخن گفتن با مردم، دستورهايى دارد، از جمله اينكه با آنان سخنى نرم، ملايم، آسان، استوار، معروف و رسا گفته شود. «قَوْلًا مَيْسُوراً»، «قَوْلًا لَيِّناً» «3»، «قَوْلًا كَرِيماً» «4»، «قَوْلًا سَدِيداً» «5»، «قَوْلًا مَعْرُوفاً» «6»*، «قَوْلًا بَلِيغاً» «7»
پیام ها
1- پيامبران نيز گاهى دستشان براى كمك به ديگران خالى است. «ابْتِغاءَ رَحْمَةٍ مِنْ رَبِّكَ تَرْجُوها»
2- بايد به رحمت الهى اميدوار بود. «رَحْمَةٍ مِنْ رَبِّكَ»
3- ما از خدا طلبكار نيستيم، آنچه هم بدهد از رحمت اوست. «رَحْمَةٍ مِنْ رَبِّكَ»
4- تلاش واميد بايد در كنار هم باشد وهيچكدام به تنهايى كافى نيست. ابْتِغاءَ ... تَرْجُوها
5- مؤمن در جستجوى امكانات براى رسيدگى به محرومان است. «ابْتِغاءَ رَحْمَةٍ»
6- امكانات مادّى را از رحمت الهى بدانيم. «ابْتِغاءَ رَحْمَةٍ مِنْ رَبِّكَ»
«1». تفسير لاهيجى.
«2». تفسير نورالثقلين.
«3». طه، 44.
«4». اسراء، 23.
«5». نساء، 9.
«6». نساء، 8.
«7». نساء، 63.
جلد 5 - صفحه 48
7- امكانات مادّى در جهت تربيت و تكامل انسان است. «رَحْمَةٍ مِنْ رَبِّكَ»
8- نداشتن، عذر پذيرفته‌اى براى ترك انفاق و كمك نكردن است. تُعْرِضَنَّ عَنْهُمُ ابْتِغاءَ ...
9- اگر نياز مالى كسى را برطرف نكرديم، لااقل دل او را با سخن شايسته به دست آوريم. «فَقُلْ لَهُمْ قَوْلًا مَيْسُوراً»
10- به فقرا وعده‌اى بدهيد كه بتوانيد عمل كنيد و مشكل‌زا نباشد. «فَقُلْ لَهُمْ قَوْلًا مَيْسُوراً»"
#تفسیر_سوره_اسرا_آیه_۲۸_جز۱۵
#سوره_مبارکه_اسرا
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلى عُنُقِكَ وَ لا تَبْسُطْها كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً «29»
و نه دست خود را به گردنت بسته بدار (كه هيچ انفاقى نكنى) و نه آن را كاملًا باز گذار كه (چيزى براى خودت نماند و) سرزنش شده و حسرت خورده (به كنجى) نشينى.
نکته ها
امام صادق عليه السلام فرمودند: مراد از «محسور» حسرتِ فقر و تنگدستى است. «1»
بعضى گفته‌اند: «ملامت» مربوط به اوّل آيه است كه درباره بخل است و «حسرت» مربوط به آخر آيه و ولخرجى است.
زنى پسر خود را نزد پيامبر صلى الله عليه و آله فرستاد واز آن حضرت پيراهنش را به عنوان تبرّك درخواست كرد. پيامبر تنها پيراهن خود را داد و چون لباس ديگرى نداشت، براى نماز از خانه بيرون نيامد. اين آيه نازل شد تا پيام دهد كه سخاوت، آن نيست كه يكتا پيراهن خود را بدهى.
در روايتى ديگر آمده است: مقدارى طلا، نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آوردند، پيامبر در همان زمان همه
«1». كافى، ج 2، ص 55.
جلد 5 - صفحه 49
را انفاق كرد. روز بعد فقيرى از حضرت درخواستى كرد. حضرت چيزى نداشت كه به او بدهد. مرد فقير حضرت را سرزنش كرد. پيامبر صلى الله عليه و آله از اينكه چيزى نداشت تا به او كمك كند اندوهناك شد كه اين آيه نازل شد. «1»
پیام ها
1- مؤمن بايد از بخل دورى كرده وبه ديگران كمك نمايد. «لا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً»
2- اسلام مكتب اعتدال و ميانه‌روى حتّى در انفاق است. «لا تَجْعَلْ لا تَبْسُطْها»
3- افرات وتفريط، محكوم و ميانه‌روى شيوه پسنديده است. «لا تَجْعَلْ لا تَبْسُطْها»
4- نتيجه‌ى ولخرجى و زياده‌روى در انفاق، خانه‌نشينى و ملامت و حسرت است. «فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً»
5- اسلام، هرگز به ذلّت و خوارى مسلمانان راضى نيست و از هر عملى كه آنان را به ذلّت كشاند، نهى كرده است. لا تَجْعَلْ ... لا تَبْسُطْها ... فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً
6- توجّه به عاقبت شوم كار، سبب دورى از آن است. لا تَجْعَلْ ... فَتَقْعُدَ ...
7- آينده‌نگرى از اصول مديريّت است. لا تَجْعَلْ ... فَتَقْعُدَ ...
«1». تفسير نورالثقلين."
#تفسیر_سوره_اسرا_آیه_۲۹_جز۱۵
#سوره_مبارکه_اسرا
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّهُ كانَ بِعِبادِهِ خَبِيراً بَصِيراً «30»
همانا پروردگارت براى هر كس بخواهد، روزى را گشاده يا تنگ مى‌سازد، همانا او نسبت به بندگانش آگاه و بيناست.
نکته ها
در قرآن بطور گسترده درباره‌ى رزق و روزى، بحث شده است. برخى از نكاتِ آن آيات عبارت است از:
الف: رزق هر جنبنده‌اى بر عهده خداست. «ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُها» «2»
ب: سرچشمه‌ى روزى، در آسمان است. «وَ فِي السَّماءِ رِزْقُكُمْ» «3»
«2». هود، 6.
«3». ذاريات، 22.
جلد 5 - صفحه 50
ج: اگر همه‌ى مردم رزق گسترده داشته باشند، فساد گسترش مى‌يابد. «وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ» «1»
د: مردم بايد تلاش كنند و به دنبال رزق بروند. «فَابْتَغُوا عِنْدَ اللَّهِ الرِّزْقَ» «2»
ه: تقوا از عوامل گشايش و موجب توسعه در رزق است. «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ» «3»
حضرت على عليه السلام مى‌فرمايد: «قدّر الأرزاق فكثرها و قللها و قسمها على الضيق و السعة فعدل فيها ليبتلى من اراد بميسورها و معسورها و ليختبر بذلك الشكر و الصبر من غنيها و فقيرها» «4» خداوند، روزى مردم را با كم و زياد كردن، تقدير كرد تا هر كه را بخواهد در تنگناها و گشايش‌ها بيازمايد و غنى و فقير را با شكر و صبرى كه از خود بروز مى‌دهد، امتحان و گزينش كند.
پیام ها
1- كمى و زيادى رزق به دست خداست. «يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ»
2- وسعت يا تنگى رزق، از شئون ربوبيّت خدا وبراى رشد و تربيت انسان‌هاست. إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ ... وَ يَقْدِرُ
3- خواست خداوند بر اساس بصيرت و آگاهى اوست. لِمَنْ يَشاءُ ... خَبِيراً بَصِيراً
4- از ترس فقرِ خود، بخل نورزيد و براى نفى فقر ديگران تمام اموال خود را يكجا نبخشيد، كه روزى بدست خداست و فقر برخى حكيمانه است. لا تَجْعَلْ يَدَكَ ... إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ
«1». شورى، 27.
«2». عنكبوت، 17.
«3». طلاق، 2.
«4». نهج‌البلاغه، خطبه 91."
#تفسیر_سوره_اسرا_آیه_۳۰_جز۱۵
#سوره_مبارکه_اسرا
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِيَّاكُمْ إِنَّ قَتْلَهُمْ كانَ خِطْأً كَبِيراً «31»
جلد 5 - صفحه 51
فرزندان خود را از بيم تنگدستى نكشيد. اين ما هستيم كه آنان و شما را روزى مى‌دهيم. يقيناً كشتن آنان گناهى است بزرگ!
نکته ها
«إِمْلاقٍ» به معناى فقر و تنگدستى است. شايد ريشه‌ى آن «مَلَق» باشد، چون فقير اهل تملّق مى‌شود.
اين آيه، سيماى نابسامان اقتصاد دوران جاهليّت را نشان مى‌دهد. امروز هم كه دنيا به خاطر نگرانى از افزايش جمعيّت و كمبودهاى اقتصادى، سقط جنين را مجاز مى‌داند، گرفتار نوعى جاهليّت شده است.
خداوند در آيه 151 سوره‌ى انعام، كشتن فرزندان را به خاطر فقر مى‌داند، «لا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ مِنْ إِمْلاقٍ» ولى در اين آيه، كشتن را به خاطر ترس از فقر مى‌شمرد، «خَشْيَةَ إِمْلاقٍ» در آنجا در مورد فقر مى‌فرمايد: «نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ إِيَّاهُمْ» ما زندگى شما و فرزندانتان را تأمين مى‌كنيم، در اينجا در مورد ترس از فقر مى‌فرمايد: «نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِيَّاكُمْ» رزق بچه‌هايتان و خودتان با ماست. چون هيجانِ ترس بيشتر است، خداوند اوّل اولاد را بيمه مى‌كند، سپس خود انسان را، تا هيجان كاهش يابد. «1» شايد سرّ اين تفاوت در اين باشد كه چون گرسنگى الآن است و ترس از فقر براى آينده، لذا در صورت اوّل مى‌فرمايد: ما هم اكنون خود شما و فرزندانتان را رزق مى‌دهيم، ولى در مورد ترس از آينده مى‌فرمايد: نگران نباشيد ما فرزندانتان و خودتان را روزى مى‌دهيم.
پیام ها
1- كودك، حقّ حيات دارد و والدين نبايد اين حق را از او بگيرند. «لا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ»
2- فقر و تهيدستى حتّى در قوى‌ترين عواطف انسانى تأثيرگذار است. «لا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلاقٍ»
3- ترس از ضرر وزيان وفقر، مجوّز گناه و ناديده گرفتن حقوق ديگران نيست. «لا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلاقٍ»
«1». تفاسير فى ظلال‌القرآن و فرقان.
جلد 5 - صفحه 52
4- اگر امنيّت روانى وايمان نباشد، نه فقط فقر كه ترس از فقر نيز سبب آدم‌كشى مى‌شود. لا تَقْتُلُوا ... خَشْيَةَ إِمْلاقٍ
5- توجّه به ضمانت الهى، مانع گناه است. لا تَقْتُلُوا ... نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ
6- ايمان و توكّل را از ياد نبريد. «نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ»
7- خداوند از پدر ومادر مهربان‌تر است، به او سوءظنّ نبريد. «نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ»
8- رزق به دست خداست و زيادى نفرات و جمعيّت بى‌اثر است، پس فرزند عامل فقر نيست. «نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِيَّاكُمْ»
9- گاهى رزق وروزى ما در سايه‌ى روزى فرزندان است. «نَرْزُقُهُمْ وَ إِيَّاكُمْ»
10- فرزندكشى و سقط جنين، گناه و جنايت است، چه پسر باشد، چه دختر. لا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ ... خِطْأً كَبِيراً
11- گناهان يكسان نيستند، گناهان صغيره و كبيره داريم. «خِطْأً كَبِيراً»"
#تفسیر_سوره_اسرا_آیه_۳۱_جز۱۵
#سوره_مبارکه_اسرا
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6Asتلگرام