فیلم جذاب و پیشگویانه وسپر برای آن دسته از انسانهایی ساخته شده است که نمیدانند استعمار خبیث سالهاست که بنا دارد با انحصار در تولید بذر کشاورزی تمام انسانها را برده خود کند فیلم وسپر یک فیلم علمی تخیلی است که آینده جهان را در حوزه کشاورزی یک آينده سیاه و وابسته به کمپانی های تولید کننده بذرهای یکبار مصرف و عقیم شده به نمایش میگذارد داستان وسپر ماجرای نوجوانی فقیر است که تلاش میکند قفل ژنتیکی بذرهای عقیم شده را باز کند تا مردم را از قحطی و گرسنگی مصنوعی نجات دهد در آمریکا فقط شرکتهایی همچون مونسانتو اجازه تکثیر و توزیع بذر کشاورزی را دارند فیلم وسپر یک پیشگویی دقیق و عالمانه است که به گونه ای زیبا و جذاب ارائه شده است هم اکنون در کشور آمریکا و کشورهای وابسته اش استفاده از بذرهای متفرقه جرم است و کشاورز خاطی جریمه یا زندانی میشود کشور همسایه ما عراق یکی از بزرگترین قربانیان این نوع استعمار جهانی است کشت بذرهای نابودگر که محصولشان بذر تولید نمیکند موجب شد تا کشاورزان عراقی هر سال برای تأمین بذر مورد نیاز خود مجبور باشند دستشان را جلوی مونسانتو دراز کنند عراق که خود یک بانک بذر هزارساله داشت هم اکنون در شرف قحطی و گرسنگی است #نقد_فیلم #نقد_سینما #تحلیل_فیلم #علمی_تخیلی #وسپر 2022 #vesper #مونسانتو #monsanto #استعمار_کشاورزی #بذرهای_عقیم #بذرهای_نابودگر

یکی از بخش ها یا گونه های سینمای جهان و مخصوصاً سینمای هالیوود بر روی تمدن های کهن و اسرار نامکشوف این تمدن‌ها تمرکز دارد آنچنان که این موضوع دستمایه فیلم‌های متعددی در ژانر های علمی و تخیلی و رازآلود شده است داستان‌پردازی پیرامون تمدنهایی همچون ماهایا و وایکینگ ها و یا تمدن های نهفته شده در قبایل آفریقایی عموماً ناشی از میل بشر امروزی است به کنار گذاشتن تکنولوژی و بازگشت به زندگی خانوادگی بدوی در کنار قبیله واقعاً چرا انسان از زندگی انفرادی در جوامع بزرگ با این همه اسباب مدرن عیش و نوش خسته شده است چرا انسان امروز زندگی را در پوسته تخم مرغ شکلی مانند خانواده در سبدی کوچک همچون قبیله را به حضوری تنها در شهرهای نورانی بزرگ و پرجمعیت ترجیح می‌دهد؟ این همه میل به بوم گردی در روستاها به جای اسکان در هتل های بزرگ از کجا ناشی شده است؟ آیا تمدن بشری آماده می‌شود که بازآوری یا ریسِت شود؟ وجود فیلم هایی مشابه همچون فیلم آواتارِدو راه آب و فیلم پلنگ سیاهِ دو واکاندا تا ابد که تکیه بر زندگی قبیله ای با شرایط بدوی و بدون وسایل انبوه و مزاحم تکنولوژی دارند نوید چه نوع زندگی را میدهد؟ جز این است که آرزوهای و درخواست‌های ناخودآگاه جمعی بشر در آثار هنری منعکس می شود؟ از سوی دیگر ما شاهد فیلم هایی هستیم با عنوان فیلم های آخرالزمانی که زندگی بدوی گونه انسان ها را بعد از نابودی تکنولوژی و اتمام ذخایر انرژی به نمایش می‌گذارد برخی افراد این نوع فیلم های آخرالزمانی را یک نوع هشدار تلقی می‌کنند ولی اگر با دقت بیشتری به این فیلم‌ها نظر بیفکنیم شاهد این نوع امیدی جدید به ادامه زندگی سالم‌تر و بی تزاحم تر برای انسان های باقیمانده در آخرالزمانِ این فیلم ها خواهیم بود از فیلمهای آخرالزمانی که در زیر ظاهر بیم آلودشان باطنی نویدبخش دارند میتوان به فیلم کتاب ایلای و فیلم وِسپِر اشاره کرد کارگردان این فیلم ها به جای هشدار دارند آرزو می‌کند که کاش مرگ تکنولوژی فرا برسد و انسانها به دل قبایل و خانواده بازگردند به راستی زندگی ایده‌آل بشر بعد از نابودی تکنولوژی های مخرب برای طبیعت و بعد از مرگ مکاتب برده‌داری صنعتی چگونه خواهد بود؟ آیا انسانها به قبایل بدوی بر می گردند یا همه با هم یک قبیله واحد خواهد شد؟ مدینه فاضله اسلام که همان دولت کریمه مهدوی است چگونه جامعه ای از انسانها خواهد ساخت؟ آیا همدلی و همبستگی زائران و خادمان پیاده روی عظیم اربعین ماکتی زنده و ملموس از دولت کریمه مهدوی نیست؟ #سینمای_آخرالزمانی #آواتار #پلنگ_سیاه #کتاب_ایلای #وسپر #دولت_کریمه #تحلیل_فیلم #تحلیل_سینما #نقد_فیلم #آخرالزمان