🍂سلسله مباحث: راه و رسم طلبگی
شماره 6
🔹موضوع: اصول حاکم بر برنامه ریزی/ قسمت ششم
اصل پنجم: زمانمندی
در برنامهریزی جزئی حتماً باید «ابتدا» و «انتها»ی زمان هرفعالیت را مشخص کرد. تعیین زمان ابتدای عمل به آن جهت است که اراده به امر «کلی» تعلق نمیگیرد. یعنی تصمیمی که انسان بر انجام کاری میگیرد، تنها به این شرط عملی میشود که بر یک امر مشخص «جزئی» متمرکز شود. مثلاً این تصمیم که فلان کتاب را در «آینده» خواهم خواند، امری کلی است و قابلیت پذیرش اراده را ندارد مگر آنکه یکی از افراد بیشمارِ آینده، مشخص شود. مثلاً بگوییم «روز جمعه پساز نماز صبح» یا «بلافاصله پساز رسیدن به خانه» این کتاب را میخوانم. یکی از شواهد مهم این مسئله این است که انسان معمولاً هرکاری را در آخرین فرصت ممکن آغاز میکند. زیرا تا پیش از رسیدن به آخرین زمان، مصادیق فراوانی در معرض اراده او قرارگرفته، ولی در لحظة آخر فقط یک گزینه برای انتخاب باقی است. «بعداًانجام میدهم» از نظر عملی با «هرگز انجام نمیدهم» معادل است. زیرا «بعداً» مصادیق زیادی دارد و تا هنگامی که کلی است، اراده به آن تعلق نمیگیرد. از اینرو لازم است برای انجام هر کاری یک مصداق مشخص آن را در نظر بگیریم و ابتدای آن را بهصورت جزئی معین کنیم.
تعیین زمان انتهای عمل (یعنی زمان نتیجهبخشی کامل آن فعالیت) هم ضرورت دارد. زیرا انسان اگر زمان پیشِ روی خود را بیکران یا وسیع انگارد، انگیزهای برای تلاش ندارد. هرگاه فرصت انسان برای انجام عملی محدود باشد، اوقات رهایی او کمتر میشود و با فعال کردن ظرفیت بالایی از توان خود، بهرة بیشتری از زمان میگیرد. توان انسان همیشه بسیار بیشتر از آن است که تصور میکند. آدمی هرگاه خود را آزاد میبیند، به حداقل زحمت و حرکت اکتفا میکند. اما در تنگناها و محدودیتها چنان فعالیت میکند که خود از نیروی عظیم خویش درشگفت میماند. انسان درشرایط عادی بیش از چند کیلومتر نمیتواند بدود. اما در هنگامة احساس خطر یا به جهت فرار از مواجهه با دشمن، ساعتها با سرعت و بدون احساس خستگی راه طی میکند.
البته دائماً نمیتوان در حال دویدن بود. اما میتوان توقفها و سستیها را به حداقل رساند. از این قاعده در برنامهریزی استفاده کنیم؛ اگر خود را به اتمام عمل در فرصت پیشبینی شده ملزم سازیم، همین التزام عملی به منزلة نیروی قاهری است که ما را به تلاش و فعالیت بیشتر وادار میکند. اما اگر همیشه با ارفاق و مدارا فرصت پهناوری پیشِ روی خود ترسیم کنیم، بخش عمدهای از وقت ما به رهایی و بطالت تباه میگردد. بههمین جهت برخی از بزرگان حداکثر زمان فعالیت علمی برای یک درس در شرایط معمولی را (با طی تمام مراحل پیش مطالعه، درس، مطالعه، مباحثه، و نگارش بحث) سه ساعت پیشنهاد میکنند.
برای تخمین زمان پایان عمل لازم است از ابتدا، مجموع فعالیت، به خوبی ملاحظه و مرحلهبندی شود. مثلاً در تحصیل یک متن، شمار تقریبی جلسات، محاسبه ـ و با کمک یک سالنامه ـ بر روزهای تحصیلی توزیع گردد.
#ویژه_طلاب
#ندای_تهذیب
🌷 @nedaye_tahzib
✅ tahzib-howzeh.com
147.pdf
125.4K
📂هر روز با قرآن و عترت
📚#موضوع_صد_و_چهل_و_هفت
✅ حسابرسی انسان از اعمال خویش
🗓1399/06/18
🌸 @nedaye_tahzib
سه شنبه 24.pdf
94.5K
📂انس با قرآن و عترت
📚هفته بیست و چهارم (سه شنبه)
✅ تقویت اراده 1
❌آثار ضعف اراده
🗓1399/06/18
#انس_با_قرآن_و_عترت
🌸 @nedaye_tahzib
15.95M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
کلیپ: #سبک_زندگی_اسلامی از منظر قرآن
🎤توسط استاد: #حجت_الاسلام_ملکی
✅ برخورد خداوند با آسیبهای مادی و دنیوی بر اساس سوره مبارکه مسد
📑قسمت هجدهم
🗓1399/06/18
#طرح_اقوم #ندای_تهذیب
🌸 @nedaye_tahzib
هدایت شده از ندای تهذیب
مجموعه پوسترهای نمایشگاهی
#نماز_در_سیره_علما
شماره9
موضوع: نماز با حضور مهمانان خارجی
🌸 @nedaye_tahzib
🌾 tahzib-howzeh.com
هدایت شده از ندای تهذیب
7.01M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
هدایت شده از ندای تهذیب
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#سشنبه_های_تربیتی
#کلیپ_تصویری #تربیت_فرزند
موضوع: مادر رهبر انقلاب و تربیت فرزند از زبان رهبر انقلاب
🌸 @nedaye_tahzib
🌾 tahzib-howzeh.com
🍂سلسله مباحث: راه و رسم طلبگی
شماره 7
🔹موضوع: اصول حاکم بر برنامه ریزی/ قسمت هفتم
اصل ششم: پوشش کامل
در تهیة برنامه جزئی، باید همة خانههای برنامه را پرکرد. برنامه که به نقشة ساختمان میماند باید کل زمینه را پوشش دهد. لحظاتی که به بیهودگی و لغو میگذرد، خانههای خالی برنامه است که باید آنها را به صفر نزدیک کرد. زندگی یک مؤمن، گنجایش سرگرمیهای بیهوده را ندارد. زیرا اینگونه سرگرمیها سرمایة عمر و نیروی ما را از ما میستاند و در مقابل، بهرة درخوری نمیرساند [قَد أَفلَحَ المُؤمِنونَ... الَّذینَ هُم عَنِ اللَّغوِ مُعرِضونَ. (مؤمنون 23: 1 و 3) إِنَّ المُؤمِنَ لَمَشغولٌ عَنِ اللَّعبِ. (خصال شیخ صدوق ج1 ص 26)]
مکتب اسلام، انسان مؤمن را از ورزش، تفریح، استراحت و شادی پرهیز نمیدهد. اما از «لغو» منع میکند. پرداختن به فعالیتی که به حال دنیا و آخرت انسان سودمند نیست ممنوع است حتی اگر علمآموزی باشد.
أَعوذُ بِک مِن عِلمٍ لاینفَع[میزان الحکمه، حدیث 14005 و مفاتیحالجنان، دعای تعقیب نماز عصر]
خدایا به تو پناه میآورم از دانشی که سودمند نباشد.
ورزش و تفریح هم اگر هدفمند و از روی حکمت در فهرست فعالیتهای انسان قرار گیرد، لغو نیست. اما اگر از مقدمیت خارج شود و سراسر فضای برنامه را اشغال کند بدون تردید مطلوب نیست.
قدم زدن در پارک، حل جدول روزنامه، بازیهای کامپیوتری، استماع نوار آهنگ، فوتبال، فیلم سینمایی، مطالعه صفحه حوادث روزنامه، تخمه شکستن، لطیفهگویی، تماشای مسابقات ورزشی، قدم زدن در بازار، آواز خواندن، گردش در اینترنت و.. . گرچه ممکن است هریک به تنهایی از نظر شرعی جایز باشد، اما اگر یک جوان مؤمن، صبح روز خود را با این فعالیتها شام گرداند، زندگی او قطعاً مورد رضایت دین نیست.
انسانهای موفق ـ در رشتههای مختلف ـ کسانی بودهاند که بر روی دستهای از لذتها و خوشیهای خود پای گذاشته و حاضر شدند تن به تلاش و زحمت دهند. شاگرد اولهای کلاس، دانشآموزانی هستند که لحظات بازی دیگران، ساعات مطالعة آنها بوده است؛ گرچه از ورزش و بازی هم در مواقع مشخص استقبال میکردهاند. بیشک بدون چشمپوشی از لذتها و خواهشهای دل، موفقیت امکانپذیر نیست.
ممکن است برای ما دقیقاً معلوم نباشد که چه برنامهای برای ما بیشترین بازدهی را به ارمغان میآورد. اما قطعاً این مقدار معلوم است که نباید عمر خود را به بطالت گذرانیم. نباید لحظات زمان را در کمتر از قابلیت خود به کار گیریم. مثلاً ساعت 9 صبح که اوج هوشیاری و نشاط فکری ما به شمار میرود، مطالعه داستان یا شعر، استفادة بهینه نیست. درحالی که همین برنامه در ساعات خستگی، نشاطبخش و مقرون به صرفه است.
در میان ما کسانی هستند که از هر پیشنهادی به روی خوش استقبال میکنند و هیچ وقت، عذر یا مانعی برای مشارکت ندارند. اگر پیشنهاد رفتن به کوه، پارک، ورزشگاه، یا سرزدن به رفقا و حضور در جلسات و.. . به آنها شود بیدرنگ اعلام آمادگی میکنند. این افراد از نعمت هدفمندی و برنامه محرومند و ره به جایی نمیبرند هرچند به ظاهر زندگی خوشی دارند.
#ویژه_طلاب
🌸 @nedaye_tahzib
🌾 tahzib-howzeh.com
هدایت شده از ندای تهذیب
10.45M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا