🔰امام حسین علیه‌السلام به شخصی از اهل کوفه در نامه‌ای می‌فرمایند: « مَنْ طَلَبَ رِضَى اللَّهِ بِسَخَطِ النَّاسِ كَفَاهُ اللَّهُ أُمُورَ النَّاسِ وَ مَنْ طَلَبَ رِضَى النَّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إِلَى النَّاس‏»؛ هر کس به‌دنبال خوشنودی خدا باشد؛ هرچند با ناخشنودی مردم، خدا از کارهای مردم او را کفایت می‌نماید و هر کس طالب خشنودی مردم باشد؛ هرچند با ناخشنودی و غضب خدا، خداوند او را به مردم واگذار می‌نماید. 🔺مردم رضا و سخط و خشنودی و ناخشنودی هایی دارند و خداوند هم رضا و سخط و خشنودی و نارضایی هایی دارد. گاهی این رضا و سخط ها در برابر هم قرار می‌گیرد و امکان اجتماع ندارد، در این هنگام تزاحم، رضا و سخط چه کسی را به حساب بیاوریم؟ 🔺به‌طور طبیعی آن کس که برای ما اهمیت داشته باشد او را مقدم می‌داریم و به‌طور طبیعی بت‌ها و معبودهای حاکم بر ما از پدر و مادر و همسر و فرزند و دوست و مردم خواهند بود، مگر آنکه از آن‌ها رنجیده باشیم و یا به #عشق بزرگ‌تری از خداوند دست یافت یافته باشیم. 🔺در این بیان، امام حسین به یک راه‌حل دیگری که جمع بین آن‌هاست هدایت می‌فرماید و آن‌هم این است که با #رضایت_خداوند، آن ذات مقدس قدرت راضی کردن و یا کفایت کردن مردم را دارد؛ ولی با #رضایت_مردم، قدرتی بر راضی ساختن خدا در میان نیست. 🔅زیرا خداوند از حمایت این بت‌پرست دست برمی‌دارد و او در میان مردمی با هوس‌های گوناگون گرفتار می‌شود، خواسته‌های متناقض آن‌ها، او را به او به #بن_بست می‌کشاند. پس طلب #رضای_حق، کفایت رنج مردم را خواهد داشت، چه با قدرت حق و چه با وسعت سینه‌ی تو و #فراغت_قلبی تو؛ ولی طلب رضای مردم بن‌بست تعارض و رها شدگی و تنهایی و #واگذاری از جانب خدا را خواهد داشت و #ضعف_روحی و تنگی سینه، تو را به گرفتاری‌ها، حساس مبتلا خواهد ساخت. 🔆مردم زیاد هستند و پرتوقع و خدا یکی است و بی‌نیاز، یوسف به دوستش در زندان تعلیم می‌فرمود: «أَ أَرْبابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْواحِدُ الْقَهَّار» آیا خدایان پراکنده بهتر هستند، یا خدای یکتای نیرومند. این #بن_بست_رضایت_مردم برای هر کس که بخواهد آزمودنی و آموختنی است؛ گذشته از بن‌بست و گذشته از دنیای بیرون و نعمت‌ها و رنج‌ها، راحتی و رنج انسان در واقع از قدرت و ضعف خود، از تعلق و وابستگی و یا فراغت و آزادی او سرچشمه می‌گیرد. درنتیجه، با چشم‌پوشی از خدا و بریده بریده شدن پیوندها، آدمی به #پرخاش و حساسیت و آشفتگی و افسردگی خواهد رسید و از توهم و از خیال هم رنج خواهد برد، تا چه رسد به واقعیتی که سرشار از تحول و در رنج است. 🔺طلب رضای خدا، قدرت و فراغت و کفایت او را دارد و چشم‌پوشی از او و رضای او، تعارض و تناقض و سخط و رنج و موهوم و خیالی و یا واقعی پرتحول را خواهد داشت. 📖#کتاب_چهل_حدیث_از_امام_حسین ع ؛ علی صفایی حائری صفحه 79-81.