🔰احساس امام حسین علیه‌السلام #کانون_احساسات بود و این احساسات لطیف آن حضرت، بر رفتار دوستان و یارانش نیز تاثیر گذاشته و آن‌ها را به کانونی از احساسات تبدیل کرده بود. در این‌جا به چند نمونه اشاره می‌کنیم: ▪️یک عده‌ای از بصره برای یاری امام ع حرکت کردند که در بین راه خبر شهادت امام را شنیدند. این خبر و این‌که نتوانسته و نتوانسته بودند امام علیه‌السلام را یاری کنند، به‌شدت آن‌ها را ناراحت کرد و شروع به ناله و فریاد کردند. ▪️وقتی هلال بن نافع با گروهی بیست و سه‌نفره و به‌اتفاق #حضرت_ابوالفضل علیه‌السلام برای آوردن آب، شبانه اعزام شدند، نگهبان دشمنی که از آب پاسداری می‌کرد، حلال را شناخت و به او اجازه داد که آبی بنوشد ولی حلال گفت: «به خدا قسم! من قطره‌ای از این آب نمی‌نوشند نمی‌نوشم درحالی‌که حسین و اصحابش تشنه باشند» . ▪️احساسات لطیف امام حسین علیه‌السلام: 🔺یک. گریه امام: هنگامی‌که او می‌خواست از مدینه خارج شود، با محمد ابن حنفیه (برادرش) خداحافظی کرد و هر دو برادر گریستند. همچنین امام هنگام خداحافظی با مسلم، معانقه و گریه نمود. 🔺دو: رفتار محبت‌آمیز امام حسین علیه‌السلام با #خانواده_شهدا: هنگامی‌که مسلم مسلم‌بن‌عقیل شهید شد، امام حسین ع به دختر مسلم فرمود: «دخترم! من پدر تو و دخترانم خواهران تو هستند» . 🔺سه: علاقه به کودکان: امام حسین علیه‌السلام دخترش #سکینه را دوست‌داشت و به او ابراز محبت می‌کرد، طوری که در غوغای جنگ او را به سینه می‌چسباند و بین دو چشمش را می‌بوسید و اشک‌هایش را پاک می‌کرد. 🔺چهار: گریه به حال دشمن: امام حسین علیه‌السلام به‌عنوان یک مربی و هدایتگر، تمام تلاش خود را برای هدایت مردم به کار می‌برد و هنگامی‌که مؤثر واقع نشد، آن‌قدر ناراحت شد که به حال افراد گمراه گریه کرد. او ناراحت بود که چرا مردم کافر می‌شوند و از ثواب الهی دوری می‌کنند. #کتاب_جلوه_های_رفتاری_امام_حسین؛ از مدینه مدینه تا کربلا ، نوشته احمد قلی‌زاده ص 13-15.