#سه_شنبه_های_تربیتی 🔹تربیت دینی فرزندان / خانواده الگو👇🏿👇🏿🔹 شماره 7 🔅خانواده الگو باید سراغ «خانوادۀ الگو» رفت و در پی «معیار» بود. برای ما، پیروان «قرآن و عترت»، الگوهای مکتبی فراوان است. شاخص ترین الگو، «اهل بیت علیهم السلام» است. پیامبر عزیز ما، در کنار قرآن، «عترت» را قرار داده و از آن به عنوان عِدل قرآن و همتای تفکیک ناپذیر کتاب خدا یاد کرده اند. نگاه ما به این خاندان، نه تنها به عنوان برگزیدگان الهی و معصوم از خطا و گناه و محبوب عرشیان و فرشتگان، بلکه به عنوان شاخص «چگونه بودن» و «چگونه زیستن» و الگوی عمل و رفتار است. «تمسّک به اهل بیت» که در روایات بسیاری آمده است، هم در جنبۀ سیاسی و اجتماعی و ولایت است، هم در زمینۀ مسائل اخلاقی، رفتاری و الگوگیری. پیامبر خدا صلی الله علیه واله رستگاری را در سایۀ تمسّک به عترت می دانند و می فرمایند: «من تَمسّک بِعترتی مِن بَعْدی، کانَ مِنَ الفائزین» (= هرکس پس از من به عترت من تمسّک بجوید، از رستگاران خواهد بود.)(کفایةالأثر، ص22) در حدیث دیگری فرمودند: «یا علی، شما حجت خدا بر مردمانید؛ هرکس به شما تمسّک جوید، هدایت شده و هرکس شما را رها کند، گمراه شود.»(امالی شیخ مفید، ص110.) پس برای «مشق زندگی» باید از این «سرمشق»ها آموخت و آنان را معیار قرار داد. عترت، خانواده ای الگوست که در علم، ایمان، تربیت، ایثار، نوع دوستی، عبادت، معاشرت شایسته، یتیم نوازی، مهرورزی به انسان ها، انفاق خالصانه، ادب و نیز احترام، برای همۀ ما سرمشق است. #تربیت_دینی_فرزندان #خانواده #الگو #ندای_تهذیب 🌸 @nedaye_tahzib 🌾tahzib-howzeh.ir

#سه_شنبه_های_تربیتی 🔹تربیت دینی فرزندان /شماره 16/ اصول مهم تربیتی🔹👇🏿👇🏿 🔅سه اصل مهم در تربیت: 1️⃣ زمینه سازی (قسمت اول): تربیت، یعنی زمینه سازی برای تغییر رفتار؛ بنابراین والدین و مربیان فقط زمینه سازند و وظیفۀ اصلی آنان زمینه سازی و رعایت اصول و تحقق شرایط است. باوجود تمام این زمینه سازی ها و... شاید شخص تربیت شود و البته شاید هم نه؛ چرا که تربیت شدن، کاری اختیاری است، نه اجباری و مکانیکی و تا شخص، خود برانگیخته نشود و اراده نکند، تربیت محقق نمی شود. یکی از تفاوت های تربیت دینی با دیگر روش های تربیتی، شنیده ایم که شکل گیری شخصیت افراد تحت تأثیر دو عامل اساسی است:، عامل وراثت و عامل محیط. در تربیت دینی، گویی یک عامل وجود دارد و آن ارادۀ شخصی است. وراثت و عوامل محیطی نیز عامل نیستند؛ بلکه زمینۀ شک گیری اند. عامل اصلی که می تواند بر زمینه ها غالب شود، ارادۀ شخصی است. آنچه ما به عنوان عامل تربیت لحاظ می کنیم، جنبۀ زمینه سازی دارد. البته به طور طبیعی اگر زمینه ها خوب چیده شود، اُمیدِ رشد و ثمر دهی بیشتر خواهدشد. 📍1. 1. هموارکردن زمینه ها در زمینه سازی برای تربیت، چند اصل را باید رعایت کرد. یکی از اصولِ زمینه سازی، هموار کردن زمینه هاست؛ یعنی همان کاری که کشاورز، پیش از کشتِ دانه انجام می دهد. او سنگ و کلوخ ها را از زمین جمع می کند، ریشه های جاماندۀ درخت در زمین را برمی کند، زمین را با خیش و بیل نرم می کند، علف های هرزی را که در زمین است، برمی چیند تا توان رشد آن دانه در آینده کاسته نشود. در یک کلام، او زمینه را برای رشد دانه مساعد می کند. سختی کار کشاورز، بیشتر در هموار سازی است؛ وگرنه کاشت دانه زحمت چندانی نخواهد داشت. خداوند در قرآن ما را دانه ای توصیف کرده (... وَ أَنْبَتَها نَباتاً حَسَناً...) (آل عمران، 37) و (وَ اللَّهُ أَنْبَتَکمْ مِنَ الْأَرْضِ نَباتاً ) (نوح، 17) و فرموده است که ما را همچون گیاهی از زمین می رویاند و فقط کسانی رشد خواهند کرد که دانۀ وجودی خود را در موقعیت مساعدقراردهند. ( قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکاها * وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها )شمس، 9تا 10 ) اگرزمینۀ رشد برای دانۀ وجودی انسان که توان و استعداد خدایی شدن را داراست، فراهم نباشد، آن دانه فاسد خواهد شد. همچنین، خداوند درمثالی می فرماید، کسی که دانه ای را روی سنگی می کارد، نباید از آن، انتظار شکوفایی و رشد داشته باشد. مادر، زمین و پدر، بذرپاشِ باغ تربیت است. توجه به این نکته که گویی مادر، زمین مساعد و پدر، بذر پاشِ، باغ تربیت است، درخورتأمل است. اگر بهترین بذر اصلاح شده در زمینی نا مساعد کِشت شود، اُمیدی به رشد آن نیست؛ ولی دیده شده است، آنگاه که زمین از هر جهت برای کاشت مساعد است، اگر دانه پراستعداد هم نباشد، باز رشد خواهد کرد. امید به رشدیافتن کودکانی که از نعمت مادرانی پاک دامن، مؤمن، عفیف، دانا و با ایمان برخوردارند، از کودکانی که مادرانی این چنینی ندارند، بیشتر است. آری، مادر «بلد الطیب» است. دیده شده است، در خانواده های نابسامانی که پدر بی تعهد و بد اخلاق و یا حتی فاسد است، ولی مادری مؤمن و دلسوز آگاه آن خانواده را مدیریت می کند، کشتی خانواده در این تلاطم غرق نخواهد شد و به ساحل آرامش و سعادت خواهد رسید. ولی هرگاه مادری فاسد و ناآگاه وبی حیا محور خانواده ای قرار می گیرد، هرچند پدر دلسوز و با ایمان باشد، اُمیدی به رستگاری آن خانواده نیست؛ چرا که نقش مادر، عاطفه و احساس مادری، دل بستگی او به فرزندان و توان جهت دهی او انکارناشدنی است. انسان موجودی به شدّت احساس پذیر است. وابستگی عاطفی که میان فرزندان و مادر وجود دارد، زمینۀالقای حُب و بغض ها و نیز عشق و علاقه ها یا تنفر و کینه ها را فراهم می کند. ادامه دارد... #تربیت_دینی_فرزندان #اصول_مهم_تربیتی ♾♾♾♾♾♾ ✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 http://tahzib-howzeh.ir