#دوشنبه_های_بصیرتی موضوع: هدف غرب از توهین به پیامبر اسلام(ص) چیست؟ برای روشن شدن پاسخ چند نکته را متذکر می‌شویم: *سابقه‌ی تاریخی این نوع توهین‌ها توهین به انبیای الهی(ع) و پیامبر اسلام(ص) مسئله‌ی تازه‌ای نیست، بلکه دارای سابقه‌ی تاریخی طولانی است، چنان‌که قرآن حکیم، آن‌را با بیانات متعددی ذکر نموده است: الف) توهین از نوع استهزاء و تمسخر: "دریغا بر این بندگان؛ هیچ فرستاده‌ای بر آنان نیامد، مگر آن‌که او را ریش‌خند می‌کردند".[1] ب) توهین از نوع تهمت و نارواگویی: بدین سان بر کسانی که پیش از آنها بودند، هیچ پیامبری نیامد جز آن‌که گفتند: ساحر یا دیوانه‌ای است.[2] ج) نسبت دادن جادوگری، دروغ‌گویی، نابخردی و شاگرد بشر بودن به انبیا(ع) و به نبی خاتم(ص).[3] البته اعتراض و توهین به پیامبران(ع) و نبی خاتم(ص) اختصاصی به مطالب بیان شده نداشته است، و در قالب‌های دیگری نیز بیان می‌شده است، مثلا: چرا خدا با ما سخن نمی‌گوید؟ چرا معجزه به دست ما به جریان نمی‌افتد؟ چرا فرشته بر ما نازل نمی‌شود؟ چرا وحی بر سران ما نازل نمی‌شود؟ چرا خدا و فرشته را برای ما احضار نمی‌کنی؟ چرا پیامبر مانند بشر به دنبال کار و کاسبی به بازار می‌رود؟ و ... .[4] *عوامل فکری و روانی این توهین‌ها قرآن حکیم، توهین به انبیا(ع) و نبی خاتم(ص) را به کافران، منکران، ستم‌گران، و جاهلان[5] نسبت می‌دهد و چنین چیزی امروزه هم قابل مشاهده است؛ یعنی اگر امروزه در جامعه‌ی غربی شاهد توهین به پیامبر اسلام(ص) هستیم، این کار از سوی نشریاتی صورت می‌گیرد که از سوی استکبار جهانی و صهیونیستی اداره می‌شوند. دلایل این نوع توهین‌ها، با نگاهی گذرا به زندگی پیامبران(ع) و نبی خاتم(ص)، و زندگی کافران، ستم‌گران و سران آنها، به دست خواهد آمد: الف) در حالی‌که انبیا(ع) مردم را دعوت به بندگی ذات حق تعالی، حق‌شناسی، حق‌جویی و حق‌پرستی می‌کردند،[6] سران کفر و ظلم مردم را برای خود و به سوی خود تا حد خدایی دعوت می‌کردند.[7] ب) انبیا(ع) همواره در پی گسترش عدالت بودند،[8] اما سران کفر و ظلم، به خود اجازه هر گونه تصرف در حقوق و اموال مردم را می‌دادند.[9] ج) انبیا(ع) الگوی ارزش‌هایی دینی و انسانی و در پی احیا و زنده کردن آنها بودند،[10] اما سران کفر و ظلم در پی گسترش و افزایش ظلم و فساد در جامعه.[11] د) انبیا(ع) همواره دل‌سوز، خیرخواه، همراه و هم‌درد مردم و در پی خدمت به آنها بودند،[12] اما سران کفر و ظلم در پی عقب‌ماندگی مردم و خدمت به خود تلاش می‌کردند.[13] ادامه 👇🏿👇🏿👇🏿

#دوشنبه_های_بصیرتی موضوع: وجوه مشترك عاشورا و دفاع مقدس رهبر معظم انقلاب، حضرت آيت الله خامنه‎اي نيز مي فرمايد: شما ببينيد اين نصف روز حادثه(كربلا)، چه قدر در تاريخ ما بركت كرده و تا امروز هم زنده و الهام بخش است... . اين در انقلاب و جنگ و گذشتة تاريخ ما محسوس بوده است... . ما اگر نخواهيم هشت سال جنگ خودمان را با آن هشت‎ـ نه ساعت عاشوراي امام حسين مقايسه كنيم يا آن را خيلي درخشان‎تر بدانيم‎ـ كه واقعاً هم همين است، يعني من حادثه‎اي را در تاريخ نمي‎شناسم كه با فداكاري آن نصف روز قابل مقايسه باشد؛ همه چيز كوچك‎تر از آن است‎ـ ليكن بالاخره طرحي از آن يا نمي از آن يم است[حديث ولايت. مجموعه رهنمود‎هاي مقام معظم رهبري ج7 ص236‎ـ 237 .]. در يك نگاه كلّي، برخي از وجوه مشترك دو فرهنگ عاشورا و دفاع مقدّس عبارتنداز: يك ـ هر دو براي دفاع از حريم ارزش‎ها و حفظ اسلام و رضاي پروردگار روياروي دشمن مي ايستند؛ دو ـ رهبر هر دو حركت، فرزندان پيامبرند. همان صلابت، پايداري، ذلّت ناپذيري، شهادت پذيري و روح ايثار كه در وجود مبارك اباعبدالله (عليه السلام) هست، در وجود امام خميني(قدس سره) تجلّي يافته است. امام به پيروي از سرور و سالار شهيدان، از هيچ فداكاري در راه مكتب و آرمان‎هاي الهي دريغ ندارد؛ سه ـ ياران امام خميني (قدس سره)همچون شهيدان كربلا، كانون عرفان ومحبّت الهي و سرشار از شوق شهادت و فداكاري‎اند؛ چهار ـ دشمن رويارو با دو جريان، در نهايت قساوت، پستي، دنياپرستي و خودخواهي است؛ پنج ـ همان مظاهر روز و شب عاشورا در جبهه هاي دفاع مقدّس ديده مي شود؛زمزمه ‎هاي عاشقانه، نماز، عبادت، قرائت قرآن و آمادگي براي وصل و پيوند با محبوب؛ ششم ـ پايداري و شكيبايي زنان امّت امام خميني و نقش روشنگري و صبوري آنان، جلوه‎اي از صبوري و پيام رساني قافلة اسيران كربلا است؛ هفت ـ هر دو جريان رسواگر ستم شدند و نقاب از چهرة دروغ و تزوير ونفاق برافكندند؛ هشت ـ در هر دو جريان از شهيدان شيرخوار تا پيران سالخورده مي توان يافت؛ نه ـ صحنه‎ها و موقعيت‎هايي همچون صحنه‎هاي كربلا بارها در جبهه‎هاي دفاع مقدّس اتفاق افتاد؛ مانند تشنگي، جدا شدن سرها، اسارت و ... . اين صحنه ها هماره ذهن ها را به صحنه‎هاي كربلا پيوند مي زند؛ ده ـ جبهه‎هاي هشت سال دفاع مقدّس جلوه‎گاه اخلاق، فضايل و ارزش‎هاي الهي و سازنده‎ترين و پرشكوهترين درس‎ها بود؛ درس‎هايي كه رزمندگان در مكتب عاشورا آموخته بودند. معمولاً، در جبهه‎ها همة ارزش‎هاي اخلاقي، با كربلا تطبيق داده مي شد؛ يازده ـ پايان هشت سال دفاع مقدّس، همچون پايان عاشورا، تمام شدن و توقّف راه نبود، بلكه پس از آن، ايماني كه محصول خلوص و فداكاري رزمندگان بود، هشياري، تحرّك و بيداري‎هاي بزرگي را رقم زد كه نه تنها تضمين سلامت جامعه، كه الهام بخش مبارزات در گوشه و كنار جهان شد. تأثير اين ايثار و خلوص را در رزمندگان لبنان نيز مي توان يافت. دوازده ـ همچنان كه انقلاب عاشورا تضمين بقا و سلامت مكتب و اسلام نوپايي شد كه محصول 23 سال تلاش پيامبر (صلي الله عليه واله وسلم) و مجاهدت صحابة بزرگ بود، مجاهدت‎هاي هشت سال دفاع مقدّس نيز تضمين بقا و سلامت انقلاب اسلامي شد. #ندای_تهذیب 🌷 @nedaye_tahzib ✅ tahzib-howzeh.com

#دوشنبه_های_بصیرتی 🍂سلسله مباحث: راه و رسم طلبگی شماره 17 موضوع: ویژگی‏های کنونی حوزه / بحران منابع انسانی در میان مردم عادی ـ خصوصاً در مجاورت مراکز حوزوی ـ گاهی تصور می‏شود «فراوانی طلاب علوم دینی به اندازة کافی پاسخ‌گوی نیاز جامعه هست و امروزه استقبال از سایر رشته‏های علمی یا حرفه‏ها و صنایع، اهمیت بیشتری دارد.» این تصور، نزد اهل‏اطلاع، قضاوتی نابهنگام و تصوری به‏شدت مخدوش است زیرا: 1.. همه‏ساله بیش از یک‏میلیون نفر از جوانان کشور، متقاضی ورود به دانشگاه‌ها هستند و در رقابتی سنگین صدها هزار نفر جذب رشته‏های دانشگاهی می‏شوند. این درحالی است که متقاضی علوم حوزوی در هرسال تنها چند هزار نفر و مجموع پذیرفته‏شدگان فقط کسری از این گروه است. جذابیت‏های متراکمی که تحصیل دانشگاهی را در نظر جوان خوش رنگ‏ و نما می‏گرداند به ضمیمة مخالفت برخی از خانواده‏ها با تحصیل فرزندان خود در حوزه و منع شدید آنان، به توزیع نابرابر نیروی انسانی دامن می‏زند. 2.. تخصص‏های دانشگاهی عمدتاً درصدد رفع نیازهای جسمی و مادی بشر، و تخصص‏های حوزوی عمدتاً ناظر به ابعاد تربیتی و معنوی انسان است. بُعد ناپیدای وجود آدمی که فصل مقوّم ماهیت انسان و حقیقت وجودی اوست به همان نسبت که «اهمیت» افزونتری در مقابل جانب خاکی و مادی او دارد، دارای پیچیدگی بیشتری است. طبعاً «شناخت» آن هم بسیار دشوارتر و «مشکلات» آن فراوان‏تر و صعب‏العلاج‏تر است. با این وصف (اهمیت بیشتر، شناخت دشوارتر و مشکلات فراوان‏تر) نیاز به کارشناسان و متخصصان ورزیده‏ای که در سایة آموزه‏های آسمانی به شناخت ابعاد روحی و معنوی انسان دست یازند و در حل و رفع این دسته از مشکلات به‏کار آیند، نیازی اساسی است و نیروی انسانی شایسته و فراوانی می‏طلبد. 3.. بخش عمده‏ای از نیازهای جامعه ما که اینک توسط متخصصان دانشگاهی مرتفع می‏گردد، در شرایط اضطراری از سایر کشورها نیز قابل تأمین و تدارک است. در ایام دفاع مقدس، شمار قابل‏توجهی از پزشکان و متخصصان دیگر مناطق دنیا در کشور ما به ارائة خدمات اشتغال داشتند. این درحالی است که نیاز ما به صاحب‏نظران دینی، جز از طریق حوزه‏های علمی شیعی قابل حل نیست. اکنون حوزه، باید پاسخ‌گوی نیاز فراوان همة دنیا به علوم اهل بیت باشند. امروزه دست نیاز مجامع علمی معتبر دنیا به آخرین دست‌آوردهای حوزوی ما دراز است. کرسی‏های خالی اسلام‏شناسی و شیعه‏شناسی دانشگاه‌های مهم جهان متقاضی حضور روحانیان شایسته و تواناست. مراکز فرهنگی مسلمانان در نقاط مختلف پنج قارة دنیا در تکاپو برای دعوت از اندیش‏مندان و مبلغان، در ارتباط دائم با حوزه‏های علمی ما هستند. و خلاصه پس ‏از انقلاب اسلامی در ایران، همة انسان‌های حقجو در سراسر جهان در عطش فهم پیام آخرین پیامبر، رو به‏سوی ما دارند. ادعای بزرگ انقلاب اسلامی این بود که اسلام پاسخ‌گوی تمام نیازهای فردی و اجتماعی انسان از گهواره تا گور می‏باشد و این نیازها را تا دامنة قیامت تأمین می‏کند. ارائة دستورالعمل جامع حیات بشر براساس وحی محتاج پژوهش‏های عظیم و تلاش فراوان است که نیروی کارآمد حوزوی باید به آن بپردازد. #ندای_تهذیب 🌷 @nedaye_tahzib ✅ tahzib-howzeh.com

#دوشنبه_های_بصیرتی موضوع: دفاع مقدس (خاطرات مقام معظم رهبری) #ندای_تهذیب 🌷 @nedaye_tahzib ✅ tahzib-howzeh.com

#دوشنبه_های_بصیرتی ➖➖اقتصاد مقاومتی در کلام امام خمینی / قسمت پنجم➖➖ 🔹بسترهای پیشرفت اقتصادی (قسمت سوم)👇🏿👇🏿🔹 ♻️برنامه ریزی و آرامش لازمه سرمایه گذاری و تولید ملی امام خمینی رحمه الله: ... مردم باید در خانه هایشان مطمئن باشند، در زندگی شان، کسب و تجارتشان اطمینان داشته باشند. دولت اسلامی موظف است مردم را مطمئن نماید در همه چیز، در سرمایه هایشان، در کسب و کارشان. برنامه ریزی در جهت رفاه متناسب با وضع عامه مردم توأم با حفظ شعایر و ارزش های کامل اسلامی و پرهیز از تنگ نظری ها و افراط گرایی ها و نیز مبارزه با فرهنگ مصرفی که بزرگ ترین آفت یک جامعه انقلابی است و تشویق به تولیدات داخلی و برنامه ریزی در جهت توسعه صادرات و گسترش مبادی صدور کالا و خروج از تکیه به صادرات نفت و نیز آزادی واردات و صادرات و به طور کلی تجارت بر اساس قانون و با نظارت دولت در نوع و قیمت [باید انجام گیرد]. [صحیفه نور، ج 21، ص49] ♻️خودباوری لازمه خودکفایی امام خمینی رحمه الله: مهم این است که ایرانی ها بفهمند که خودشان می توانند کار بکنند، در طول این زمان القاء کرده بودند که ایرانی ها چیزی نیستند و باید همه، همه چیز را بروند از خارج بیاورند. از اروپا بیاورند از امریکا بیاورند، این شد که مغزهای ایرانی به کار نیفتاد و نگذاشتند به کار بیفتد. ایران افرادش، مردمش از سایر افراد کمتر نیستند بلکه از بسیاری بالاترند. لکن نگذاشتند استعدادها به کار بیفتد. باید استعدادها را به کار بیندازند و دولت و ملت تأیید کنند از این کسانی که اختراع و ابداع می کنند تا ان شاءالله ایران خودش همه چیز را بسازد و مستقل بشود. [صحیفه نور، ج13، ص 198] #اقتصاد_مقاومتی_و_امام_خمینی #ندای_تهذیب 🌷 @nedaye_tahzib ✅ tahzib-howzeh.com

#دوشنبه_های_بصیرتی سخنران: حجت الاسلام و المسلمین سید عبدالله فاطمی نیا غش در معامله تقلب در فروختن اجناس و هر گونه کلاه برداری و دروغ در این زمینه، غش در معامله است. این امر در دین ما خطایی بزرگ برشمرده می شود. غش در معامله گاه ظاهری است و دیده می شود و گاه به شکل پنهانی انجام می شود. رسول خدا (ص) در این مورد می فرمایند که غش، برکت را از مال انسان می برد و معیشت او را فاسد می کند خدا او را به حال خود وا می گذارد. و هر که در معامله با دیگران غش داشته باشد از ما نیست و با یهودیان محشور می شود. #ندای_تهذیب 🌷 @nedaye_tahzib ✅ tahzib-howzeh.com

#دوشنبه_های_بصیرتی ➖➖اقتصاد مقاومتی در کلام امام خمینی / قسمت هفتم➖➖ 🔹بسترهای پیشرفت اقتصادی (قسمت پنجم)👇🏿👇🏿🔹 ♻️ وظیفه مسئولان؛ امیدوار ساختن و دل گرم کردن ملت امام خمینی رحمه الله: باید همه کوشش کنیم که امید ایجاد کنیم در این ملت؛ که با امید است که می توانند اینها پیروز بشوند. با امید است که کشاورز می تواند قدرت کشاورزی را زیاد کند و با امید است که ارتش و پاسدار می تواند در سرحدات جلوی دشمن را بگیرد. ما که همه به حسب قولمان دشمن با اسلام نیستیم. ما که با کشور خودمان دشمن نیستیم. ما که با مصالح کشور خودمان مخالفت نداریم. ما می خواهیم که این کشور و این اسلام و همه اینها ان شاء اللَّه به خواست خدا درست بشوند. همه ما این آرزو را داریم. [صحیفه نور، ج 14، ص 17] #اقتصاد_مقاومتی_و_امام_خمینی #ندای_تهذیب 🌷 @nedaye_tahzib ✅ tahzib-howzeh.com

#دوشنبه_های_بصیرتی #خانواده_و_اقتصاد_مقاومتی شماره 6 🌸تولید و سهم خانواده در آن / قسمت چهارم🌸 خانواده می‌تواند سهم مهمی در تولیدات داخلی داشته باشد که برخی از مهم ترین آنها عبارتند از: 1. انجام کار تولیدی 2. مشارکت دادن سرمایه در تولید 3. بهره گیری از ظرفیت های تولید ♻️انجام کار تولیدی (قسمت چهارم) دارای دو بخش می باشد: الف) تولید در بخش رسمی (به پست شماره 5 مراجعه شود) ب) تولید در منزل ✴️ب: تولید در منزل یکی دیگر از عرصه هایی که خانواده ها می توانند کار تولیدی انجام دهند، منزل است. در حال حاضر وضعیت بهره وری و تولید در خانه در سطح پایینی قرار دارد. علت آن، بالا بودن سطح بیکاری در میان افراد خانواده است. بیکاری جوانان تحصیل کرده، بانوان جوان خانه دار، سالمندان و ... از آن جمله است که همگی انتظار دارند دولت برای آنها کاری انجام دهد. درحالی که همان خانم جوان خانه دار، در کنار خانه داری می تواند با برپا کردن یک دار قالی یا خرید یک چرخ خیاطی یا گلدوزی یا جوراب دوزی و...، ضمن اینکه برای خود، کار ایجاد می کند، در تولید داخل نیز مؤثر باشد. همین گونه افراد تحصیل کرده می توانند با شرکت در مراکز فنی و حرفه ای و فراگیری مهارت و تخصص، از کمترین فضای منزل استفاده و آن را به کارگاه تولیدی تبدیل کنند و اگر امکان آن وجود ندارد، با دریافت وام و همکاری چند نفر، یک مکان مناسب، اجاره و آن را به کارگاه تولیدی تبدیل کنند. البته شاید این نوشته ها برای برخی ها خوشایندنباشد، ولی باید دانست که کار در خانه یک ارزش است. چنان که رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله درباره سرگرم شدن بانوان خانه دار در منزل می فرماید: «وخَیْرُ لَهْوِ الْمَرأَهِ الْمِغْزَلُ؛ بهترین سرگرمی زن دستگاه نخریسی است». [نهج الفصاحه (موضوعی)، ص 352] همچنین درباره ارزش کار زنان در منزل می فرماید: «مَهَنّهُ إِحداکُنّ فی بَیْتها تُدْرَکُ جِهادَ الْمُجاهِدینَ ان شاءالله؛ (ای زنان) هر یک از شما به اشتغال در خانه خویش اگر خدا بخواهد ثواب مجاهدان خواهد یافت». [نهج الفصاحه (موضوعی)، ص 358] کار تولیدی دیگر که در خانواده می توان انجام داد تولید مواد مصرفی مورد نیاز اعضا در منزل است. در واقع، این نوع تولید بیشتر برای خودکفایی و مصرف خانواده انجام می گیرد. «در گذشته در اکثریت قریب به اتفاق خانواده ها، فعالیت های تولیدی به ویژه مصرف خانواری انجام می گرفت و خانواده بسیاری از نیازهای خود را با خرید مواد اولیه تولید می کرد. بافتن فرش، گلیم، جاجیم، دوخت کفش، لباس، تهیه ترشی، رب، آب لیمو و ... از جمله تولیدات خانواده در گذشته بودند. با رشد سرمایه داری و تخصصی شدن افراطی امور، این عادت به تدریج در خانواده از میان رفت. کار به جایی رسید که به تقلید از کشورهای صنعتی، برخی خانواده ها، کلیه نیازهای مصرفی خود را آماده از بازار می خرند. در واقع گرم کردن و مخلوط کردن مواد غذایی آماده، فعالیت غذا پختن برخی خانواده [ها] را تشکیل می دهد. [این در حالی است] که گرایش وارونه در کشورهای اروپایی، امریکا و ژاپن پدیدار شده، که توجه به کیفیت مواد غذایی است. در این کشورها با توجه به کاهش کیفیت غذای آماده و پدیدار شدن بی کاری های گسترده و کار نیمه وقت و پایین بودن قیمت مواد اولیه خوراکی نسبت به خوراکی های آماده، دخالت خانواده در تهیه خوراک بیشتر شده است. این امر علاوه بر کاهش هزینه های خانواده، کمک مستقیم به اقتصاد خانواده و بالا بردن کیفیت خوراک خانواده، تأثیر مطلوبی در بالا بردن روابط عاطفی افراد خانواده نیز دارد. به ویژه اگر تهیه خوراک، اعم از خرید مواد اولیه، آماده کردن و تهیه غذا و شستن ظرف ها، امری مربوط به همه اعضای خانواده تلقی شود. تهیه خوراک، دوختن لباس و یا بافتن آن، تغییر وسایل خانگی ... به وسیله اعضای خانوار، علاوه بر کمک به اقتصاد خانواده و تولید داخلی، موجب ارضایِ نیازهای روانی انسان از جنبه های هنری و زیباشناسی می شود. در نتیجه تعادل روانی و شکوفایی استعدادهای همه اعضای خانواده با این شیوه بیشتر و بهتر انجام می گیرد... . افزون بر آن، با رفع نیاز مالی خانواده که با فروش نتیجه کار و کسب درآمد برای خانواده انجام می گیرد موجب رشد اقتصادی و شکوفایی انسان می شود». [ابراهیم رزاقی، الگوی مصرف و تهاجم فرهنگی، صص 229 و230] ادامه دارد... #خانواده_و_اقتصاد_مقاومتی #ندای_تهذیب 🌷 @nedaye_tahzib ✅ tahzib-howzeh.ir

#دوشنبه_های_بصیرتی 🔹اگر مسیح‌(ع) در میان ما بود ... 👇👇👇🔹 نکته ای در باب ملاقات سفر پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان به کشور عراق با حضرت آیت‌الله‌سیستانی 👇👇 این ملاقات، ماجرای ملاقات حضرت امام - رضوان الله تعالی علیه- با «اسقف ‌هانیبال بوگینینی» نماینده پاپ ژان پل دوم را به خاطر می‌آورد که اشاره‌ای گذرا به آن خالی از لطف نیست؛ حضرت امام(ره) در آن ملاقات برای پاپ ژان پل دوم پیامی فرستادند که متاسفانه از سوی جناب پاپ بی‌پاسخ ماند. امام خمینی(ره) از پاپ پرسیده بودند 📍اگر حضرت مسیح علیه‌السلام در میان ما بود و تخاصم و جنایات آمریکا علیه ایران و مردم ایران را مشاهده می‌فرمود، جانب ما را می‌گرفت و یا جانب آمریکا را؟📍 متن سخن حضرت امام، اینگونه است: « اگر عیسی‌ مسیح الآن بود پیش ما، آقای پاپ و سایر رؤسای روحانی احتمال این را می‌دادند که او متصل بشود به کارتر و به شاه مخلوع و این ملت مظلوم را رها کند؟! این احتمال را آقای پاپ یا سایر روحانیون مسیح، روحانیون همه مذاهب این را احتمال می‌دادند که اگر عیسی مسیح بیاید در بین ماها، این به طایفه مظلومین متصل می‌شود یا به طایفه ظالم‌ها؟ ...قاعده این است که - به حسب مذهب مسیح من حرف می‌زنم، به حسب مقام مسیح من دارم می‌گویم- مقام بزرگ مسیح این اقتضا را می‌کند که اعتراض کند به ظالم، ظالم را از ظلمش باز دارد. شما هم که روحانیت مسیح هستید و ملت‌ها هم که تابع حضرت مسیح هستند، آن ملت‌ها هم باید تبعیت از حضرت مسیح بکنند. مگر ملت‌ها هم عقیده‌شان بر این است که حضرت مسیح نعوذ‌بالله موافق با ظالم هست؟! و مخالف با مظلوم؟! و من گمان ندارم یک نفر مسیحی پیدا بشود یک همچو حرفی بزند». (۸ آذر ۵۸ ). گفتنی است حضرت امام(ره) در تاریخ ۴ دی ماه ۵۸ نیز در جمع روحانیون مسیحی با اشاره به نمونه‌هایی از جنایات آمریکا فرموده بودند؛ 📍«آیا آقای پاپ مطلع از این مسائل هست و ما را محکوم می‌کند؟ یا به او بد مسائل را می‌رسانند؟ اگر مطلع هست وای به حال ما و وای به حال مسیحیت و وای به حال علمای مسیح، و اگر مطلع نیست وای به‌ حال واتیکان»!📍 ♾♾♾♾♾♾♾ ✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌷 @nedaye_tahzib ✅ tahzib-howzeh.ir

#دوشنبه_های_بصیرتی 👈 راهكارهای كسب و ارتقای بصیرت 👉 1️⃣ تقویت اعتقادات و باورهای دینی 2️⃣ تشخیص صحیح و دقیق حق و باطل (قسمت اول) اگر دفتر تاریخ را ورق بزنیم درمی‌یابیم كه تشخیص‌ندادن صحیح حق و باطل، چگونه جامعة اسلامی را گرفتار مخاطرات جدی کرده است. پس از رحلت پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله، همان کسانی که در جنگ‌ها هم‌سنگر بودند، به اختلاف، نزاع و کشمکش پرداختند و کار به جایی رسید که به روی هم شمشیر کشیدند. برای نمونه، در جنگ‌هایی همچون صفین و جمل، همین اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله بودند که در برابر یکدیگر می‌جنگیدند. در اینجا این پرسش مطرح می‌شود که سرّ این اختلافات چیست؟ اگر این افراد فقط به فکر منافع شخصی و دنیوی خود بودند، چرا اسلام آوردند و حتی حاضر شدند در جنگ بدر با کفار و مشرکان بجنگند؟ بسیاری از آنان كه هنوز آثار معلولیت‌های جنگی در بدنشان بود و اموال زیادی را برای اسلام صرف کرده بودند، بعد از پیامبرصلی الله علیه و آله به جان هم افتادند و در ظرف چند سال حکومت امیرالمؤمنین علیه السلام ، جنگ‌های خونینی را برپا کردند. افزون بر صدر اسلام، در طول تاریخ 1400سالة اسلام، در کشورهای اسلامی همانند این‌گونه کشمکش‌ها و نزاع‌ها بسیار اتفاق افتاده است. گاهی جنگ‌هایی كه در این كشورها رخ داده است، به‌منظور رویارویی با كفار و یا برای دفاع و اموری ازاین‌قبیل بوده است، كه این فهم‌پذیر است؛ اما گاهی این جنگ‌ها و كشمكش‌ها بین كسانی اتفاق می‌افتد كه سال‌ها دوست، هم‌سنگر، همفکر و همکار هم بوده‌اند. در اینجاست كه فهم آن دشوار می‌شود. در كشور ما هم نمونه‌های كوچكی از این نزاع‌ها و كشمكش‌ها بوده است؛ اگر مبارزة ما بعد از رحلت امام خمینی رحمه الله، با مزدوران استکبار جهانی و کسانی بود که رسماً علیه نظام جمهوری اسلامی فعالیت می‌كردند و مخالف علنی اسلام و دین بودند، بدیهی است كه مخالفت با چنین كسانی برای مردم فهم‌پذیر بود؛ اما وقتی کسانی که سال‌ها در یک سنگر مبارزه می‌کردند و علیه کفار، مشرکان و منافقان می‌جنگیدند، به جان هم افتادند، سرّ آن به‌راحتی برای مردم فهم‌پذیر نیست و دچار تردید می‌شوند. گاهی آن‌چنان مسائل، پیچیده و بر ابهامات افزوده می‌شود که نمی‌توان حق و باطل را تشخیص داد؛ حق و باطل در هم آمیخته می‌شود كه حتی زیرک‌ترین افراد هم در تشخیص بعضی از مسائل دچار اشتباه می‌شود. در فرهنگ ما، موقعیتی را كه افراد در چنین وضعیتی قرار می‌گیرند و وقایع، تا آن حد، درهم می‌آمیزد كه تشخیص حق و باطل دشوار می‌شود، فتنه نامیده‌اند. افزون بر کتاب‌های فراوانی كه مشتمل بر داستان جریان‌هایی است كه بعد از رحلت پیامبرصلی الله علیه و آله به وجود آمد، سخنان علی علیه السلام در نهج البلاغه نیز سرشار از واژة «فتنه» و مشتقات آن است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز قبل از رحلتشان، دربارة وقوع فتنه‌ها پیش‌بینی‌ها و رهنمودهایی کرده بودند. پرسشی که طبعاً برای هرکسی مطرح می‌شود این است که تحلیل این فتنه‌ها چیست؟ در خانوادة بنی‌هاشم، شخص محترمی به نام زبیر بود كه پسرعمة پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علیه السلام بود. او از زمرة نخستین كسانی بود كه بعد از خلیفة سوم، با امیرالمؤمنین علیه السلام بیعت کرد. چنین كسی پس از مدت كوتاهی از حكومت حضرت، جبهه‌ای در مقابل علی علیه السلام تشکیل داد و آشکارا به‌روی علی علیه السلام و یارانش شمشیر كشید و جنگ جمل را به راه انداخت. نكتة حائز اهمیت این است كه پی ببریم چگونه می‌توان این وقایع را تحلیل کرد؟ به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9

#دوشنبه_های_بصیرتی 👈 راهكارهای كسب و ارتقای بصیرت 👉 1️⃣ تقویت اعتقادات و باورهای دینی 2️⃣ تشخیص صحیح و دقیق حق و باطل (قسمت دوم) پدیده‌های اجتماعی تک‌عاملی نیست؛ بلكه معمولاً ده‌ها و گاهی صدها عامل موجب رخ دادن پدیده‌ای می‌شود. در اینجا هم نمی‌توان توقع داشت كه در پاسخ این پرسش، پاسخی داده شود كه عامل مشخصی را علت حقیقی این فتنه‌ها معرفی كند. قطعاً ده‌ها و صدها عامل مختلف هستند که زمینه را برای وقوع فتنه فراهم می‌کنند. اما می‌توان برخی عوامل مهم دراین‌زمینه را برشمرد و دسته‌بندی کرد و با استفاده از آنها، خطوط کلی‌ای برای زندگی خود و حوادثی كه در پیش رو داریم، ترسیم کرد و به وظایف آیندة خویش آگاه شد. این‌گونه مباحث، یعنی چگونگی تحلیل پدیده‌های اجتماعی، مربوط به حوزة علوم اجتماعی است كه متأسفانه، انگیزه برای تحقیق در این‌گونه مسائل خیلی کمتر از مسائل طبیعی است و شمار بسیار اندكی از افراد دانشمند حاضرند كه برای تبیین صحیح یك پدیدة اجتماعی، عمر خود را صرف کنند. یکی از خدمت‌هایی که انبیا و اولیای الهی به بشریت کرده‌اند، این است که این مسائلِ مورد نیاز بشر را، كه خود بشر انگیزة كمتری برای تحقیق در آنها دارد، مطرح کرده، سر‌نخ‌هایی را نشان داده‌اند تا اگر کسانی به دنبال جست‌وجو در این زمینه‌اند، بتوانند از این فرمایش‌ها استفاده کنند و علل و عوامل پدیده‌های اجتماعی سرنوشت‌ساز را دریابند. در اهمیت این مسئله همان بس، كه اگر حوادث پس از رحلت پیامبرصلی الله علیه و آله به گونة دیگری رخ می‌داد و به فرمایش پیامبرصلی الله علیه و آله در غدیر، زمانی كه دست علی علیه السلام را بلند كرد و فرمود: مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلیٌ مَوْلاه؛ «هركس من مولای اویم پس علی مولای اوست»، عمل می‌شد، وضعیت كاملاً دگرگون می‌شد؛ اسلام به‌سرعت گسترش می‌یافت، بسیاری از ملل دنیا از بركت اسلام استفاده می‌كردند، از گناه و فساد به‌شدت کاسته می‌شد و انحرافات به حداقل می‌رسید؛ اما با فتنه‌ای که رخ داد، این امر میسّر نشد. در اینجاست كه باید علت وقوع این فتنه‌ها را شناخت تا اگر موارد مشابهی در زمان حاضر به وجود آمد، جلوی فتنه گرفته شود. امیرالمؤمنین علیه السلام در نهج البلاغه به بحث فتنه پرداخته‌اند كه فهم راز و رمزهای كلام ایشان، دقت زیادی می‌طلبد. درصورت إعمال چنین دقت نظری، می‌توان از این فرمایش‌ها برای زندگی خود استفاده كرد و از مفاسد و فتنه‌هایی که در هر زمانی ممکن است رخ دهد، جلوگیری كرد. ایشان در بخشی از سخنان خود تصریح فرموده‌اند: إِنَّمَا بَدْءُ وُقُوعِ الْفِتَنِ أَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ وَأَحْكَامٌ تُبْتَدَعُ یُخَالَفُ فِیهَا كِتَابُ اللَّهِ وَیَتَوَلَّی عَلَیْهَا رِجَالٌ رِجَالًا عَلَی غَیْرِ دِینِ اللَّهِ فَلَوْ أَنَّ الْبَاطِلَ خَلَصَ مِنْ مِزَاجِ الْحَقِّ لَمْ یَخْفَ عَلَی الْمُرْتَادِینَ وَلَوْ أَنَّ الْحَقَّ خَلَصَ مِنْ لَبْسِ الْبَاطِلِ انْقَطَعَتْ عَنْهُ أَلْسُنُ الْمُعَانِدِینَ وَلَكِنْ یُؤْخَذُ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ وَمِنْ هَذَا ضِغْثٌ فَیُمْزَجَانِ فَهُنَالِكَ یَسْتَوْلِی الشَّیْطَانُ عَلَی أَوْلِیَائِهِ وَیَنْجُو الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ الْحُسْنی؛(سید رضی، نهج البلاغه، خطبة 50.) همانا آغاز پدید آمدن فتنه‌ها، هواپرستی و بدعت‌گذاری در احكام آسمانی است؛ نوآوری‌هایی كه قرآن با آن مخالف است، و گروهی بر گروه دیگر سلطه و ولایت یابند كه برخلاف دین خداست. پس اگر باطل با حق مخلوط نمی‌شد، بر طالبان حق پوشیده نمی‌ماند و اگر حق از باطل جدا و خالص می‌گشت، زبان دشمنان قطع می‌گردید؛ اما قسمتی از حق و قسمتی از باطل را می‌گیرند و به‌هم می‌آمیزند؛ آنجاست كه شیطان بر دوستان خود چیره می‌گردد، و تنها آنان كه مشمول لطف و رحمت پروردگارند نجات خواهند یافت. درنتیجه، در هرجا فتنه‌ای رخ می‌دهد، شاهد در‌هم تنیده شدن مسائل، ایجاد ابهام‌ها و درهم آمیختن حق و باطل خواهیم بود. دراین‌صورت، تشخیص راه صحیح از غیرصحیح دشوار خواهد شد و حتی ممكن است افراد هوشیار و زیرک هم فریب خورند. اگر وضع همین‌گونه پیش رود، امکان دارد كار بدانجا كشیده شود كه عده‌ای را به فساد ‌کشاند، خون‌ها ریخته شود و ظلم‌ها بشود، و كسانی بدون آنكه بخواهند به این سمت کشیده ‌شوند؛ اما اگر عوامل ایجاد فتنه در جامعه، از قبل مشخص باشد، افراد بصیر در دام آن فتنه گرفتار نخواهند شد. در این فرمایش علی علیه السلام ، دو عامل را منشأ پیدایش فتنه دانسته‌اند كه توجه بدانها زمینة آگاهی و بصیرت را فراهم می‌سازد. عامل شناختی و عامل احساسی ـ عاطفی. به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌹کانال ایتا: https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9

#دوشنبه_های_بصیرتی 👈 راهكارهای كسب و ارتقای بصیرت 👉 1️⃣ تقویت اعتقادات و باورهای دینی 2️⃣ تشخیص صحیح و دقیق حق و باطل 3️⃣ درك درست موقعیت‌ و وظیفه‌شناسی برای پی بردن به اینكه در موقعیت‌های مختلف چه باید كرد، باید شرایط را در نظر گرفت و بر اساس آن تصمیم گرفت و عمل كرد. انسان حتی در كاری كه برای خود انتخاب می‌كند، باید بصیرت لازم را به‌کار برد و بر اساس اهمیت كار و میزان ضرورت، به آن بپردازد. انسان برای انتخاب كاری كه بر عهده می‌گیرد، باید در درون خود به این باور برسد كه اهمیت این كار از سایر كارها بیشتر است تا بتواند در نزد خداوند حجت داشته باشد. پس، تشخیص وظیفه، یک مرحلة مهم در كسب بصیرت است. در كشور ما، همانند كشورهای دیگر، كارهای انجام‌نشدة بسیاری هست كه باید بدانها پرداخت؛ به‌ویژه آنکه، انقلاب ما انقلاب نوپایی است و در بسیاری از عرصه‌ها افراد متعهد و متخصص اندک هستند. ما باید با بصیرت تشخیص دهیم كاری را كه انتخاب می‌كنیم، آیا در این عرصه‌ها اولویت دارد یا خیر. شناخت موقعیت‌ها برای اتخاذ تصمیم مناسب، همواره اهمیت دارد؛ زمانی كه راهی کاملاً روشن است و ابهامی در آن نیست و روش‌های طرف مقابل هم کاملاً مشخص است، پیروزی چندان دشوار نیست؛ همچون مسابقة کشتی كه اگر كسی بداند رقیب او در مسابقه، چه فنی را به‌كار می‌برد، خودش را در برابر آن فن آماده می‌كند؛ اما مشكل در جایی است كه او نداند رقیب او چه فنی را اجرا خواهد كرد. اگر كسی در این‌گونه مسائل برای فهم صحیح بکوشد، درحقیقت، «جهاد فی سبیل الله» کرده است. تمام امتحان‌های بشر ازسوی خداوند متعالی، برای ساخته شدن روح انسان است؛ و‌گر‌نه خداوند نیازی به جنگ‌ها و فداکاری‌ها ندارد. خداوند می‌توانست با یک « كُن فَیَكُونُ» همه‌چیز را زیر و رو کند؛ اما او این بساط را گسترانده است تا زمینة تقویت و رشد انسان‌ها را فراهم كند؛ از‌این‌رو هرچه فهم ما از مسائل عمیق‌تر شود هر‌چند در بسیاری موارد، لازمه‌اش صبر ‌كردن باشد، سبب تقویت و رشد ما خواهد شد. رسیدن به چنین رشدی برای ما، خود، نوعی پیروزی است. گاهی موقعیت اقتضا می‌كند كه چون انسان نمی‌تواند كاری انجام دهد، تنها صبر پیشه سازد. رشد انسان همواره به ایجاد جنبش و انقلاب نیست؛ بلكه گاهی باید سكوت كرد و در این قالب، بندگی خدا را تقویت کرد؛ چراكه رشد انسان به اطاعت از خدا و پیامبرصلی الله علیه و آله و ائمة معصومین علیهم السلام است. ازاین‌رو، شاهدیم كه كسی همچون علی علیه السلام ، بااینكه می‌دید چه كارهایی صورت می‌گیرد، 25 سال با کسی نجنگید تا اینكه درنهایت، در زمان عثمان، حتی ضعیف‌ترین مؤمنان هم، متوجه قضیه شدند و شورش کردند و او را کشتند. علی علیه السلام در طول این مدت كاملاً مطلع بود كه چه خیانت‌ها و ظلم‌هایی انجام می‌گیرد؛ اما او می‌فهمید که در آن موقعیت باید صبر کرد: صَبَرْتُ وَفِی الْعَیْنِ قَذًی وَفِی الْحَلْقِ شَجًا؛ صبر كردم، درحالی‌كه گویا خار در چشم و استخوان در گلوی من مانده بود». اجر این صبر کمتر از آن شمشیر کشیدن در بدر و حنین نبود. نباید تصور كرد در این مدت، علی علیه السلام بیکار بود؛ همان خون‌دل‌هایی که ایشان می‌خورد، کار كمی نبود. دراین‌زمینه، هرآنچه را كه ما دربارة آن فکر، تأمل، بحث، مشورت و تحقیق می‌کنیم، خود، عبادت است و در حكم «جهاد فی سبیل‌الله» به‌شمار می‌رود. نباید تصور كرد كه این‌گونه اقدامات، كاری نیست؛ بلكه مقدماتی است كه انسان را آماده می‌کند تا زمانی كه تشخیص داد باید وارد عمل شود، به‌طور جدی عمل کند. از مصادیق موقعیت‌شناسی، در زمان معاصر، می‌توان از امام خمینی رحمه الله یاد كرد. ایشان در زمان حیات آیت‌الله بروجردیرحمه الله، هیچ اقدام سیاسی‌ای را انجام ندادند؛ اما بعد از رحلت آیت‌الله بروجردی رحمه الله، آرام‌آرام زمینه‌ای برای حرکت انقلابی تنها در حد صدور اعلامیه و بیانیه فراهم شد. در زمان آیت‌الله بروجردی رحمه الله هم كار امام كم نبوده است. همان تفكرها و عبادت‌ها و تلاش‌های علمی و تحقیقی در آن زمان، شخصیتی از ایشان ساخت تا بتواند برای پیروزی انقلاب، رهبری جامعه، بلکه رهبری دنیا را عهده‌دار شود. بنابراین در كسب و افزایش بصیرت، نباید برای کارهای کیفی، اهمیت كمی قائل شد. هركس باید به هر اندازه كه می‌تواند بصیرت خود و دیگران را، هم درزمینة آگاهی از اصل اسلام و هم آگاهی از تکالیفی که باید به اجرا درآید، افزایش دهد. این روشنگری‌ها، خود، در زمرة بزرگ‌ترین عبادت‌هاست. همین‌که شخص، طبق تکلیف خودش، و البته در چهارچوبی که رهبری تعیین می‌کند، به روشنگری بپردازد و مردم را به مسائل آگاه سازد، عبادت و جهاد بزرگی انجام داده است. البته در این مسیر باید مراقب بود كه دچار غرور نشود و تنها به دیدگاه‌های خود اهمیت ندهد؛ بلكه از دیدگاه‌های صاحب‌نظران نیز بهره جست. https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9