صفحه ۳۲۵ مصحف شریف سوره مبارکه انبیاء #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔

🔸ترتیل صفحه ۳۲۵ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : رست - سه گاه 🛑 فایل بدون ترجمه

🔸ترتیل صفحه 325 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام رست - سه گاه 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۲۵🌷 انسان؛ عجول و شتاب زده: ما انسانها ـ چه بخواهیم و چه نخواهیم ـ در محدوده‏ ی زمان قرار داریم و از آینده بی خبریم؛ ولی علاقه ها و خواسته هایی نیز داریم که دوست داریم هر چه زودتر به آن ها برسیم. به ‏همین ‏سبب گاهی بدون توجّه به عواقب یک کار، فقط چون به آن علاقه داریم، در انجام آن شتاب می کنیم یا با عجله به سوی آن می رویم. این شتاب زدگی، در بسیاری از موارد، باعث دردسرهای بزرگ و حوادث جبران‏ ناپذیری می شود. عجله‏ در رانندگی، عجله‏ در ازدواج، عجله در اِعمال خشم و صدمه رساندن به طرف مقابل، عجله‏ در ارتباط برقرار کردن با دیگران یا قطع رابطه با آنان و ... ، مواردی است که شاید برای همه‏ ی ما اتّفاق افتاده باشد یا داستان های عبرت آموزی از آن ها شنیده باشیم. قرآن کریم بارها به این ویژگی ناپسند انسان ها اشاره و افراد عجول را سرزنش کرده است . پیشوایان معصوم ما نیز در روایات فراوانی از عجله و شتاب زدگی نهی کرده اند. در روایت پرمعنایی از پیامبر خدا می خوانیم: «دقّت و حوصله، از جانب خدا، و عجله و شتاب زدگی، از جانب شیطان است.» در کارهای خدا هم اگر دقّت کنیم، صبر و حوصله‏ ی پروردگار را به روشنی در آنها می بینیم. جوانه زدن یک گل از دل خاک تا زمان رشد و بالندگی اش، به دنیا آمدن یک انسان تا رسیدن به دوران جوانی و پیری، حرکت نرم و زیبای سیّارات و ستارگان در مدار خویش و ...، همگی با کمال صبر و حوصله انجام می شود و از هر گونه شتاب زدگی و بی دقّتی دور است. هرچند خدای بزرگ می¬تواند در یک لحظه همه ی این کارها را انجام دهد، روش او در انجام کارهایش، بر اساس صبر و حوصله است. حتّی او در مجازات دشمنانش هم شتاب نمی کند و صبر می کند تا شاید آنان توبه کنند و از راه خود بازگردند. در مقابل اما شیطان در کارهایش بسیار عجول و شتاب زده است. بزرگ ترین نمونه ی این شتاب زدگی، عجله در قضاوت در مورد حضرت آدم بود؛ این که به‏ علّت ظاهر او که از خاک آفریده شده بود، به او سجده نکرد؛ در حالی که ارزش آدم به ‏سبب روح الهی اش بود. می دانیم که شیطان به‏ علّت همین شتاب زدگی، برای همیشه از درگاه خدا رانده شد. پیامبر فرزانه‏ ی ما چه زیبا فرموده است: «مردم فقط برای شتاب زدگی و عجله هلاک می شوند، و اگر مردم در کارهایشان درنگ می کردند، هیچ کس هلاک نمی شد.» آری، اگر مردم در زمانی که به فکر گناه، خیانت، آدم کشی، خودکشی و ... می افتادند، در عاقبت کارشان درنگ می کردند، هیچ گاه در چاه بدبختی سقوط نمی کردند. در روایت دیگری از همان حضرت می خوانیم: «هنگامی که به کاری تصمیم می گیری، در باره‏ ی عاقبتش اندیشه کن؛ پس اگر آن کار خوب و رشددهنده بود، آن را انجام بده، و اگر بد و گمراه گر بود، از آن دست بکش.»

گفتم: نگرانتیم این‌قدر موقع اذان توی جاده نزن کنار نماز بخون. چند دقیقه دیرتر چی میشه؟ افتادی دست کوموله ها چی؟ خندید! گفت: تمام جنگ ما به خاطر همین نمازه! تمام ارزش نمازم توی اول وقت خوندنشه! #شهید_مهدی_زین_الدین🌹🇮🇷 نماز اول وقت وصیت شهداست🌷 ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄

صفحه ۳۲۶ مصحف شریف سوره مبارکه انبیاء

🔸ترتیل صفحه ۳۲۶ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : سه گاه 🛑 فایل بدون ترجمه

🔸ترتیل صفحه 326 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام سه گاه 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۲۶🌷 کتابی پربرکت: آفریدگار هستی، کتاب خود یعنی قرآن را با ویژگی های گوناگونی توصیف کرده است؛ ویژگی هایی مانند مبین(روشنگر) ، مجید(باشکوه) ، عظیم(بزرگ) ، حکیم(پرحکمت) ، ذی الذّکر(پندآموز) و مبارک(پربرکت) . «مبارک» به معنای «پدیده‏ ی پر خیر و برکت» است. در قرآن، پدیده های متعددی با کلمه‏ ی مبارک توصیف شده اند. کعبه، حضرت عیسی(ع) و باران ، نمونه هایی از این پدیده ها هستند. هر یک از این سه، هدیه های خدا به جهانیان هستند که زندگی و حیات را به جسم و جان آنان می بخشند. در این میان، هر پدیده ای که سودش برای مردم بیشتر باشد، مبارک تر است و بدون‏ شک هیچ چیزی مانند قرآن به انسان ها سود نرسانده و نخواهد رساند؛ کتابی که مستقیماً از سوی پروردگار جهان برای بشر فرستاده شده و انسان ها را از جهل و تاریکی خارج کرده، در آسمان نور و سعادت به پرواز در می آورد. نگاهی به حال و روز مردمِ زمان پیامبر(ص) پیش از نزولِ قرآن و مقایسه‏ ی آنان با پس از دوران پیامبر(ص)، این حقیقت را به روشنی ثابت می کند. مردمی که در توحّش و فقر و جنگ و خونریزی به سر می بردند، در پرتو این کتابِ مقدّس، به انسان هایی خداشناس، ایثارگر و حقجو تبدیل شدند، و این دلیل روشنی برای مبارک بودن قرآن است. قرآن به انسان ها می آموزد که برای چه منظوری به دنیا آمده اند و مقصدشان کجاست. به آنان می آموزد که آفریدگارشان کیست و برای رسیدن به سعادت باید چه برنامه ای را در زندگی به کار بندند. قرآن به زندگی فردی و اجتماعی انسان ها نظم و ترتیب می بخشد و آنان را به همکاری، رفاقت، ایثار، کوشش و دوری از غرور و خودپسندی و خیانت دعوت می کند. به راستی که هزاران کتاب تألیفی انسان ها نیز اثر بی نظیر این کتابِ تک جلدی را ندارد. البته شرط تأثیرگذاری قرآن، پیروی ما از اوست؛ و اگر آن را در کتابخانه ای قرار دهیم و از دستورهایش پیروی نکنیم، مانند شخص بیماری خواهیم بود که نسخه‏ی پزشک ماهری را در گوشه ای قرار داده است و به آن عمل نمی کند. بدون‏ شک اگر امّت اسلامی به معنای حقیقی از قرآن پیروی کرده بودند، هم‏ اکنون حال و روز دیگری داشتند. برترین قرآن‏ شناس جهان یعنی امیر مؤمنان علی(ع)فرموده است: «در پیروی از قرآن، خدا را در نظر بگیرید. مبادا دیگرانی غیر از شما، در عمل به آن از شما سبقت بگیرند.» همان پیشوای بزرگ چه زیبا فرموده است: «بدانید که این قرآن، خیرخواهی است که خیانت نمی کند، و راهنمایی است که گمراه نمی کند، و سخنگویی است که دروغ نمی گوید. هیچ کس با قرآن نمی نشیند مگر اینکه هدایت اش افزون و کوردلی اش کم می شود.»

صفحه ۳۲۷ مصحف شریف سوره مبارکه انبیاء 🆔

🔸ترتیل صفحه ۳۲۷ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : نهاوند 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۲۷🌷 گلستانی در آتش: طبق نقل برخی از مورّخان، ابراهیم(ع) ، نوجوانی شانزده ساله بود که در برابر انحراف قومش ایستاد و آنان را از شرک و بت پرستی نهی کرد. بر اساس آیات این سوره، او ابتدا از راه منطق وارد شد و با عموی خویش و قومش در باره‏ی بی ارزش بودن بت ها سخن گفت؛ امّا آنان که از شدّت تعصّب کور شده بودند، راه و رسم پدرانشان را بهانه کردند و گفتند که نمی توانند به رسوم قدیم شان پشت کنند! پس ابراهیم فکر دیگری کرد تا شاید بتواند قوم خود را از گمراهی نجات دهد. او در روز خاصّی که همه‏ ی مردم برای انجام مراسمی به خارج از شهر می رفتند، در شهر ماند و در غیاب مردم، تمام بت ها ـ به جز بت بزرگ ـ را تکه تکه کرد و در آخر، تبرش را بر گردن بت بزرگ آویخت. هنگامی که مردم بازگشتند، با وحشتناک¬ترین صحنه‏ ی زندگی خود رو به رو شدند؛ خدایانی که بر زمین افتاده و قطعه قطعه شده بودند. از این رو فریاد برآوردند: چه کسی جرأت کرده که با خدایان ما چنین کند؟ بی شک او پا از حد خود فراتر گذاشته و باید به اَشَد مجازات محکوم شود. برخی گفتند: ما شنیده ایم که جوانی به نام ابراهیم از بت ها بدگویی می کند. بدین‏ ترتیب، فرمان بازداشت ابراهیم صادر شد، و او را پیش چشم همه‏ ی مردم آوردند تا از او اعتراف بگیرند. از او پرسیدند: ابراهیم، تو چنین بلایی به سر خدایانمان آورده ای؟ در این هنگام، ابراهیم، حساس ترین مرحله‏ ی نقشه‏ ی خود را عملی کرد و گفت: بت بزرگ این کار را کرده است. اصلاً از خود بت ها بپرسید؛ البته اگر می توانند سخن بگویند! در این هنگام، وجدان خفته‏ ی مردم تکانی خورد، و هر یک از آنان خود را سرزنش کرد که این جوان راست می گوید و این بت ها نمی توانند سخن بگویند. آری، ابراهیم(ع) به قوم خود فهماند که در برابر موجوداتی بی جان و بدون شعور بر خاک می افتند. متأسفانه امّا این حالت فقط لحظات کوتاهی دوام داشت و پس از آن، دوباره پرده‏ ی تعصّب جاهلانه بر عقل آنان افتاد و زور و ستم را بر منطق و عقل ترجیح دادند. از این رو آتشی بسیار بزرگ برافروختند تا دشمن خدایانشان را به مشتی خاکستر تبدیل کنند؛ آتشی که از بس بزرگ و سوزان بود، نمی توانستند به آن نزدیک شوند. پس ابراهیم (ع) را در منجنیقی قرار دادند و در آتش افکندند. در روایات آمده است که در این هنگام، فرشتگان از خدا تقاضا کردند که این قهرمان توحید را حفظ کند. صحنه‏ ی عجیبی بود. مردم شوق آمیز فریاد می زدند که شکننده ی بت ها برای همیشه نابود می شود؛ ولی خدای جهان، چیز دیگری می خواست. از این رو قدرت سوزانندگی را از آتش گرفت و در همان حال که شعله های آتش به آسمان زبانه می کشیدند، در میان آن گلستانی ایجاد کرد و ابراهیم(ع) را با آرامی در میان آن فرود آورد. اینجا بود که حقیقت با تمام وجود ظهور کرد و معلوم شد که خدای حقیقی کیست؛ خدایی که نمی تواند از تکه تکه شدن خودش محافظت کند، یا خدایی که پیامبرش را در میان شعله های آتش سوزان محافظت می کند؛ همان خدایی که قوانین جهان را وضع کرده، و اگر صلاح بداند، آن ها را تغییر می

صفحه ۳۲۸ مصحف شریف سوره مبارکه انبیاء 🆔

🔸ترتیل صفحه ۳۲۸ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : نهاوند 🛑 فایل بدون ترجمه

🔸ترتیل صفحه 328 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام نهاوند 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه

🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۲۸🌷 پیشوایان هدایتگر: خداوند در آیات قبل، از پیامبر محبوبش ابراهیم سخن گفت، به فرزند و نوه‏ ی گرامی اش یعنی اسحاق و یعقوب اشاره کرد و از پیامبر هم عصرش لوط سخن به میان آورد. در این آیه نیز در مورد ایشان فرموده است: «ما آنان را پیشوایانی قرار داده ایم که مردم را به فرمان ما هدایت می کنند، و انجام کارهای خوب و برپا کردن نماز و دادن زکات را به ایشان وحی کردیم، و آنان همیشه ما را عبادت می کردند.» نکته‏ ی مهم آیه این است که آن پیامبران الهی، «ائمّه» (جمع امام) نامیده شده اند. مقام نبوّت یعنی دریافت پیام¬های خدا و رساندن آن ها به مردم؛ امّا مقام امامت یعنی اجرای دستورها و برنامه های الهی. آن ها در این مرحله، مربّی انسان ها و مجری احکام خدا هستند و وظیفه دارند محیط پاک و شایسته ای را برای مردم فراهم کنند. وظیفه‏ ی پیامبر، نشان دادن راه است، و مأموریت امام، رساندن پیروان به مقصد . پس مقام امامت، مقامی بسیار مهم تر و سنگین تر از مقام نبوّت است؛ هرچند ممکن است برخی از پیامبران ـ مانند حضرت ابراهیم ـ هر دو مقام را دارا باشند و نیز امکان دارد که برخی از امامان ـ مانند امامان دوازده گانه‏ ی ما ـ پیامبر نباشند. آری، امام، ناخدای کشتی نجات انسان هاست که به یاری خدا، در توفان های سهمگین حوادث روزگار، کسانی را که از او پیروی کنند، به ساحل نجات می رساند. امامت، منصبی است که از سوی خدا به شخصی داده می شود و تنها او می داند چه کسانی می توانند از عهده‏ ی این مأموریت حساس برآیند. در روایتی از امام هشتم می خوانیم: «مگر مردم می توانند منزلت حقیقی امامت و جایگاه آن را در امّت اسلامی درک کنند تا مجاز باشند امام را خودشان انتخاب کنند؟ قدر و منزلت امامت، بالاتر از آن است که افکار مردم، حقیقت آن را درک کند و آراء و نظریاتشان به آن برسد یا امامی را با اختیار خودشان انتخاب کنند. امامت، مقامی است که خداوند پس از آنکه ابراهیم را «پیامبر» و «دوست» خود قرار داد، به او عطا کرد؛ فضیلتی که با آن به ابراهیم شرافت ویژه ای بخشید و یاد و نام او را اعتلا داد... سپس خدا او را بدین ‏صورت گرامی داشت که امامت را در پیامبران و امامانی که از نسل خالص و پاک او بودند، قرار داد و فرمود: وَ وَهَبنا لَه{ اِسحاقَ وَ یَعقوبَ نافِلَة...» [و امام آیه ی مورد بحث و آیه ی قبل آن را تلاوت فرمود].

صفحه ۳۲۹ مصحف شریف سوره مبارکه انبیاء #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇

🔸ترتیل صفحه ۳۲۹ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : بیات 🛑 فایل بدون ترجمه

🔸ترتیل صفحه 329 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه