#داستانک ✍پسربچه ای پرنده زيبايی داشت و به آن پر‌نده بسيار دلبسته بود. حتی شبها هنگام خواب، قفس آن پرنده را كنار رختخوابش می‌گذاشت و می‌خوابید. اطرافيانش كه از اين همه عشق و وابستگی او به پرنده باخبر شدند، از پسرک حسابی كار می‌كشیدند. هر وقت پسرک از كار خسته می‌شد و نمی‌خواست كاری را انجام دهد، او را تهديد می‌کردند كه الان پرنده‌اش را از قفس آزاد خواهند كرد، لذا پسرک با التماس می‌گفت: نه، كاری به پرنده‌ام نداشته باشيد، هر كاری گفتيد انجام می‌دهم. تا اينکه یک روز صبح برادرش او را صدا زد كه برود از چشمه آب بياورد، او با سختی و كسالت گفت، خسته‌ام، خوابم می آید برادرش گفت: الان پرنده‌ات را از قفس رها میکنم، پسرک آرام و محكم گفت: خودم ديشب آزادش كردم رفت، حالا برو بذار راحت بخوابم، چون با آزادی او خودم هم آزاد شدم. ✍اين، حكايت خیلی و شاید همه ما انسانهاست. تنها فرق ما، در نوع پرنده ای است كه به آن دلبسته‌ایم. پرنده بسياری؛ پولشان، بعضی قدرتشان، برخی موقعيتشان، برخی زيبایی و جمالشان، عده‌ای مدرکشان و خلاصه، شيطان و نَفس، هر كسی را به چيزی بسته‌اند و ترس از رها شدن از آن، سبب شده تا ديگران و گاهی نفس خودمان از ما بيگاری كشيده و ما را رها نكنند. 👈 #پرنده‌ات_را_آزاد_کن 🖌 #طلبه_پاسخگو (مسائل دینی + بصیرت افزایی) ⬇️ 🇮🇷@talabeh1369