✅عفیف بن قیس کندی می گوید :
📋《كُنْتُ اِمْرَأً تَاجِراً وَ كَانَ عَبَّاسُ بْنُ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ لِي صَدِيقاً وَ كَانَ يَخْتَلِفُ إِلَى اَلْيَمَنِ يَشْتَرِي اَلْعِطْرَ أَيَّامَ اَلْمَوْسِمِ فَقَدِمْتُ أَيَّامَ اَلْحَجِّ فِي اَلْجَاهِلِيَّةِ إِلَى مَكَّةَ فَنَزَلْتُ عَلَى اَلْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ》
♦️من مرد بازرگانى بودم و عباس بن عبد المطلب از دوستان من بود و او براى خريد عطر به يمن مىآمد كه عطر لازم براى ايام موسم حج را فراهم كند.
من در دورۀ جاهلى و به هنگام مراسم حج به مكه آمدم و ميهمان عباس بن عبد المطلب بودم.
سپس می گوید :
📋《فَلَمَّا طَلَعَتِ اَلشَّمْسُ وَ حَلَقَتْ إِلَى اَلسَّمَاءِ وَ أَنَا أَنْظُرُ إِلَى اَلْكَعْبَةِ أَقْبَلَ شَابٌّ فَرَمَى بِبَصَرِهِ إِلَى اَلسَّمَاءِ ثُمَّ اِسْتَقْبَلَ فَقَامَ مُسْتَقْبِلُهَا فَلَمْ يَلْبَثْ أَنْ جَاءَ غُلاَمٌ فَقَامَ عَنْ يَمِينِهِ فَلَمْ يَلْبَثْ أَنْ جَاءَتِ اِمْرَأَةٌ فَقَامَتْ خَلْفَهُمَا فَرَكَعَ اَلشَّابُّ وَ رَكَعَ اَلْغُلاَمُ وَ اَلْمَرْأَةُ فَخَرَّ اَلشَّابُّ سَاجِداً فَسَجَدَا مَعَهُ فَرَفَعَ اَلشَّابُّ فَرَفَعَ اَلْغُلاَمُ وَ اَلْمَرْأَةُ》
♦️همين كه خورشيد بر آمد، همچنان كه من به كعبه مى نگريستم، جوانى آمد و نخست چشم به آسمان دوخت و سپس روى به قبله ايستاد و چيزى نگذشت كه نوجوانى آمد و در سمت راست او ايستاد.
اندكى بعد زنى آمد و پشت سر آن دو ايستاد.
آن جوان ركوع كرد، آن دو هم ركوع كردند و آن جوان سجده كرد، آن دو هم سجده كردند و چون آن جوان سر از سجده برداشت، آن دو هم سر برداشتند.
من به عباس گفتم :
📋《يَا عَبَّاسُ! أَمْرٌ عَظِيمٌ!》
♦️اى عباس! این عمل بزرگ كارى است. عباس گفت : آرى! چه بزرگ كارى!
سپس گفت :
📋《أَ تَدْرِي مَنْ هَؤُلاَءِ؟》
♦️آیا اینان را می شناسی؟
گفتم : نه نمی شناسم!
عباس گفت :
📋《هَذَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ اِبْنُ أَخِي يَزْعُمُ أَنَّ رَبَّهُ أَرْسَلَهُ وَ أَمَرَ بِهَذَا وَ أَنَّ كُنُوزَ كِسْرَى وَ قَيْصَرَ سَتُفْتَحُ عَلَيْهِ وَ هَذَا عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبِ بْنِ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ اِبْنُ أَخِي وَ هَذِهِ خَدِيجَةُ بِنْتُ خُوَيْلِدٍ زَوْجَةُ اِبْنِ أَخِي وَ اَيْمُ اَللَّهِ مَا أَعْلَمُ عَلَى ظَهْرِ اَلْأَرْضِ كُلِّهَا أَحَداً عَلَى هَذَا اَلدِّينِ غَيْرَ هَؤُلاَءِ》
♦️اين محمد بن عبد الله بن عبد المطلب و برادرزادۀ من است و مى پندارد كه خدايش به پيامبرى فرستاده است و مأمور به اين كار است و به زودى گنجهاى خسرو و قيصر براى او گشوده و فتح خواهد شد.
و او على بن ابى طالب، برادر زادۀ ديگر من است.
و آن زن نیز خديجه، دختر خويلد و همسر برادرزادهام محمد است و به خدا سوگند مىخورم كه بر روى تمام زمين كسى جز اين سه نفر را نمىشناسم كه بر اين دين و آيين باشند.
عفيف پس از اينكه مسلمان و اسلام او راسخ شد، مى گفت :
📋《يَا لَيْتَنِي كُنْتُ رَابِعاً》
♦️اى كاش من چهارمى ايشان بودم.(۱)
#حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه
#حضرت_خدیجه_سلام_الله_علیها
#امام_علی_علیه_السلام
📚منبع :
۱)روضة الواعظین ابن فتال نیشابوری، ص۸۵
@talebieh_tabriz
#امام_علی_علیه_السلام در خطبه «قاصعه» می فرماید :
📋《وَلَمْ یَجْمَعْ بَیْتٌ وَاحِدٌ یَوْمَئِذٍ فِی الْاِسْلاَمِ غَیْرَ رَسُولِ اللّه(ص) وَخَدِیجَةَ(س) وَ اَنَا ثَالِثُهُمَا!
اَرَی نُورَ الْوَحْیِ وَالرِّسَالَةِ وَ اَشُمُّ رِیحَ النَّبُوَّةِ》
♦️در آن روز در هیچ خانه ای، اسلام راه نیافت، جز خانه حضرت رسول اکرم(ص) و خدیجه کبری(س)!
و من سوّمین آنان بودم، من نور وحی و رسالت را می دیدم و بوی نبّوت را استشمام می کردم.(۱)
#حضرت_رسول_اکرم_صلوات_الله_علیه
#حضرت_خدیجه_سلام_الله_علیها
📚منبع :
۱)نهج البلاغه سید رضی، خطبه۱۹۲
@talebieh_tabriz
سوال:حضرت رسول اکرم(ص)، قبل از نبوت، چه دینی داشت؟👇
@talebieh_tabriz
✍پاسخ:
بی شک حضرت رسول اکرم(ص)، قبل از بعثت، یکتاپرست بود و از هر نوع شرک، پاک بود.
او هرگز بر بت سجده نکرد و تاریخ زندگی او نیز این موضوع را نشان می دهد.
هنگامی که در نوجوانی، «بحیرا» او را به لات و عزی قسم داد، پیامبر(ص) آن دو را مبغوض ترین چیز برای خود برشمرد.
از امیرمؤمنان علی(ع) درباره رسول خدا(ص) سؤال شد؛ که آیا ایشان بتی را عبادت کرده است؟
حضرت(ص) فرمود : خیر!
سؤال شد که آیا خمر نوشیده است؟
حضرت(ع) فرمود : خیر!
مورخ نامی، ابن اسحاق می گوید :
رسول خدا(ص) در حالی به جوانی رسید که خداوند او را مراقبت کرده، از پلیدی های جاهلی حفاظت می کرد؛ زیرا اراده آن داشت تا کرامت رسالت به او دهد.
🔷اما درباره آیین او پیش از نبوت، دیدگاه های زیر مطرح می باشند :
1⃣برخی او را پیرو آیین مسیح(ع) و برخی نیز ایشان را پیرو آیین حضرت موسی(ع) می دانند؛ زیرا قبل از بعثت پیامبر(ص)، آیین مسیح(ع) و قبل تر از آن، آیین یهود بوده است.
2⃣گروهی او را پیرو آیین حضرت ابراهیم(ع) می دانند؛ زیرا او «شیخ الانبیاء» و پدر پیامبران است و در بعضی از آیات قرآن، از آیین اسلام، به عنوان آیین ابراهیم(ع) یاد شده است.
3⃣گرایش حنیفی(یکتا پرستی) از گرایش های شناخته شده در مکه بود و در میان قریش و به ویژه بنی هاشم، پیروانی داشت و عده ای خود را ابراهیمی مذهب می دانستند.
4⃣بعضی نیز گفته اند که آیین او، بر ما روشن نیست!
و پیامبر(ص) برنامه خاصی از سوی خداوند داشته که بر طبق آن عمل می کرده است و در حقیقت، آیین وی، مخصوص خودش بوده است و این آیین، تا زمانی که اسلام بر او نازل شد، ادامه داشت.
📚رد اقوال:
در هیچ تاریخی نقل نشده است که پیغمبر اسلام(ص) در معابد یهود و مسیحیت و یا در معبد مذهب و مکتب دیگری مشغول عبادت شده باشد.
و پیروی پیامبر(ص) از حضرت ابراهیم(ع)، به معنای التزام پیامبر(ص) به شریعت ابراهیم(ع) نیست؛ بلکه به معنای همسویی در عقاید، یعنی توحیدی بودن است و این مسئله، وصف دین حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) نیز بوده است، که همه به ادیان ابراهیمی معروف بوده اند.
🔹اما قول چهارم:
روایتی است از حضرت امام باقر(ع) که می فرماید :
《خداوند، بر همه پیامبران خود، فرشتگانی را گماشته است.
مأموریت این فرشته ها، محافظت از اعمال آنها و تبلیغ رسالت می باشد. خداوند از آن زمان که حضرت محمد(ص) از شیر گرفته شد، فرشته بزرگی را بر آن حضرت(ص) گماشت.
این فرشته، آن جناب را به سوی نیکی و اخلاق خوب، هدایت می کرد و از بدی ها و اخلاق بد، باز می داشت و همین فرشته بود که پیش از آن که آن حضرت(ص) به درجه رسالت برسد، او را با «السلام علیک یا رسول الله» صدا می کرد و پیامبر(ص) هنوز جوان بود که با این جمله صدا زده می شد.》
📚با توجه به برگزیدن پاسخ چهارم، این نکته را می توان یادآور شد که با یقین، نمی توان آیینی را برای پیش از دوران بعثت پیامبر(ص) برشمرد؛ امّا رسول اکرم(ص)، مؤمن موحدی بود که خدا را می پرستید و نسبت به آن چه که برایش شریعت الهی و دین حنیف ابراهیمی بود و همچنین نسبت به آن چه که خردش رهنمون می ساخت، پای بند بود. او، برترین و کامل ترین خلق در خلقت، رفتار و خرد بود و برترین فرشته نیز او را تعلیم می داد و به محاسن اخلاق، راهنمایی اش می کرد.
📚منابع:
۱)مفاهیم القرآن سبحانی، ج۳، ص۷۳
۲)سیره رسول خدا(ص) جعفریان، ص۲۵۳
@talebieh_tabriz
امی بودن پیامبر یعنی چه؟✍پاسخ :
واژه «اُمیّ» از ماده اُمّ به معناي مادر يا از امت به معناي جمعيت گرفته شده است. دانشمندان درباره معناي امّي اختلاف دارند.
جمعي آن را به معناي درس نخوانده ميدانند.
يعني امي كسي است كه به همان حالتي كه از مادر متولد شده باقي مانده و مكتب و استادي را نديده است.
بعضي آن را به معناي كسي دانسته است كه از ميان امت و توده برخاسته است نه از ميان اشراف، ثروتمندان!
اما معناي مناسب براي امي همان معناي اول است كه با موارد استعمال اين كلمه نيز سازگارتر ميباشد.(۱)
زيرا يكي از نكات روشن زندگي رسول اكرم(ص) اين است كه آن حضرت(ص) به مكتب نرفته و درس نخوانده و نزد هيچ استاد و معلمي، تلمذ و شاگردي نكرده است و با هيچ نوشته و كتابي آشنا نبوده است و احدي از مورخان مسلمان و غيرمسلمان مدعي نشده است كه آن حضرت(ص) در دوران كودكي يا جواني، چه رسد به دوران كهولت و پيري كه دوره رسالت است،
نزد كسي خواندن يا نوشتن آموخته است و همچنين احدي ادعا نكرده و موردي را نشان نداده است كه آن حضرت(ص) قبل از دوران رسالت يك سطر خوانده و يا يك كلمه نوشته باشد. مردم عرب و بالاخص عرب حجاز در آن عصر، به طور كلي بيسواد بودند و افرادي از آنها كه ميتوانستند بخوانند و بنويسند انگشت شمار و انگشتنما بودند ممكن نيست كه شخصي در آن محيط اين فنّ را بياموزد و در ميان مردم به اين صفت معروف نشود.(۲)
قرآن كريم نيز امي بودن پيامبر اكرم(ص) يعني درس نخواندن وي قبل از بعثت را تأييد ميكند.
خداوند متعال در سوره عنكبوت ميفرمايد :
📖《وَ ما كُنْتَ تَتْلُوا مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتابٍ وَ لا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذاً لَارْتابَ الْمُبْطِلُونَ》
♦️تو هرگز پيش از اين كتابي نميخواندی، و با دست خود چيزی نمينوشتی، مبادا كسانی كه در صدد تكذيب و ابطال سخنان تو هستند، شك و ترديد كنند.(۳)
زمانی كه پيامبر اكرم(ص) در مكه ميزيست تعداد باسوادان آن سرزمين بسيار اندك و انگشتشمار بودند.
بر اساس آنچه در تاريخ آمده است، تعداد مرداني كه خواندن و نوشتن را ميدانستند فقط هفده نفر و تعداد زناني كه با خواندن و نوشتن آشنا بودند فقط يك نفر بود و اسامي آنها در تاريخ آمده است، و پيامبر اكرم(ص) جزء آن عده نيست.
مسلماً در چنين محيطي اگر پيامبر اكرم(ص) خواندن و نوشتن ميدانست كاملاً معروف و مشهور ميشد و سخن صريح قرآن كريم كه وي را «امي» خوانده است، مورد اعتراض مردم قرار مي گرفت، در حالي كه چنين حادثه ي رخ نداد.
اين نيز خود تأييدي بر اين مطلب است كه پيامبر اكرم(ص) با خواندن و نوشتن آشنايي نداشته است.
اين مطلبي بود كه نسبت به دوران قبل از بعثت پيامبر اكرم(ص) بيان شد. اما نسبت به دوران بعد از رسالت او (چه دوران سيزده سالهاي كه در مكه زندگي كرد و چه دوران ده ساله زندگي كه در مدينه بود) نيز هيچيك از مورخان ننوشتهاند كه پيامبر اكرم(ص) خواندن و نوشتن را از كسي فراگرفته باشد.
بنابراين، پيامبر اکرم(ص) به همان حال امي بودن تا پايان عمر باقي مانده است.
اما نكته ي قابل توجه اين است كه درس نخواندن غير از بيسواد بودن است رسول گرامي اسلام(ص) احتمالا توانايي بر خواندن و نوشتن از طريق تعليمات الهي داشت، بدون آنكه نزد انساني آن را فرا گرفته باشد.
هر چند در هيچ تاريخي ديده نشده است كه او از اين علم و دانشش استفاده كرده باشد، چيزي را از رو بخواند و يا با دست خود نامه اي بنويسد، و شايد پرهيز پيامبر(ص) در تمام عمرش از اين كار باز براي اين بود كه دستاويزي به دست بهانه جويان ندهد.(۴)
بنابراين پيامبر اكرم(ص) چه در مدينه و چه در مكه نزد هيچ انساني به فراگيري خواندن و نوشتن نپرداخته است.
از مجموع قرائن به دست ميآيد كه آن حضرت(ص) در دوران رسالت نيز نه خواند و نه نوشت و اين مطلب مورد اتفاق تمام دانشمندان شيعه و سني ميباشد.
و از نصوص تاريخي معتبر به دست ميآيد كه رسول خدا(ص) در مدينه گروهي به نام دبير داشته است.
دبيران پيامبر وحي الهي، سخنان پيامبر اكرم(ص)، عقود و معاملات مردم، عهدها و پيمان نامههاي رسول خدا(ص) با مشركين و اهل كتاب، دفاتر صدقات و ماليات و خمس، و نامههاي فراوان آن حضرت به سران قبايل و كشور هاي هم جوار، را، مينوشتند.(۵)
نتيجه اين كه مراد از امي بودن پيامبر(ص) كه در قرآن كريم يا در احاديث آمده است همان درس نخوانده و مكتب نديده است و بين درس نخواندن با بيسوادي فرق وجود دارد.
📚منابع :
۱)تفسیر نمونه مكارم شیرازی، ج۶، ص۳۹۵
۲)پيامبر امي شهید مطهری، صص۹-۱۸
۳)سوره عنكبوت، آیه ۴۸
۴)تفسير نمونه مکارم شیرازی، ج۱۶، ص۳۰۵
۵)المیزان علامه طباطبائی، ج۱، ص۳۳۷
@talebieh_tabriz
1. ده سخن، منجی.docx
26.2K
🔹 هر روز یک سخن تا نیمه شعبان
🔹 سخن اول، اندیشه نجات
⬅️ رهایی و نجات اندیشه جهانی
✍ حضرت استاد ایت الله علی فاضلی
حوزه علمیه طالبیه تبریز
@talebieh_tabriz
سبک زندگی اهلبیت(ع) | آراستگی در سیره نبوی
🔹 شانهزدن مو و ریش، شستن سر و محاسن با سدر، رنگکردن موها، استفاده از عطر، سرمه کشیدن و اصلاح موی بینی و پشت لب از آدابی بود که از پیامبر اکرم(ص) بهعنوان سیره حضرت در نظافت و آراستگی ظاهری نقل شده است و نشان اهتمام و دستور ایشان به این امور میباشد.
🔹پیامبر(ص) هر روز در آینه نگاه میکرد و موهای سرش را شانه میزد. آن بزرگوار، گاهی نیز برای مرتبکردن موهای خود در آب نگاه میکرد. آن حضرت، نه تنها برای خانوادهاش، بلکه برای یارانش نیز خویش را میآراست.
🔹 روزی عایشه دید پیغمبر، قبل از رفتن نزد یارانش، در ظرف آبی نگاه میکند و موهای خود را منظم میسازد. عایشه گفت: « پدر و مادرم فدایت باد! در آب نگاه میکنی و موهایت را منظم میکنی؛ درحالیکه تو پیامبر و بهترین خلق خدایی؟» خاتم انبیا(ص) فرمود: « خداوند دوست دارد هنگامیکه بندهای به سوی برادرانش میرود، خود را برای آنان منظم کند و بیاراید و زیبا سازد.»
📚 مکارم الاخلاق، ج۱، ص۳۴.
#سبک_زندگی
@talebieh_tabriz
7.96M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔺️تصاویر حرفه ای از مرحله پایانی رزمایش توسط نزاجا
@talebieh_tabriz
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥بزرگترین خودکشی دسته جمعی انسانها در تاریخ! 1978 میلادی
جیم جونز رهبر یک فرقه مذهبی است که با افکار خود جان مردم را به بازی گرفت!
⛔️کلیپ حاوی صحنه های دلخراش میباشد
#ادیان_غیر_الهی
#عرفانهای_نوظهور
#کشور_گویان
#معنویت_کاذب
@talebieh_tabriz
تلاش امروز، جبران دیروز
🔻امام هادی علیهالسلام:
اُذْكُرْ حَسَراتِ التَّفريطِ بِاَخْذِ تقديمِ الحَزْمِ
❇️ افسوسِ كوتاهى كارهاى گذشته را با تلاش در آينده جبران كنيد.
📚 مسند الامام الهادي، ص ۳۰۴
@talebieh_tabriz
هدایت شده از کانال حوزه علمیه طالبیه تبریز
🌹۲۸ رجب سال ۶۰ ه.ق روزی است که امام حسین (علیهالسلام) از مدینه به سمت مکه حرکت کردند. در این سفر همراه ایشان عقیله بنیهاشم زینب کبرى، برادرشان حضرت ابوالفضل العباس (علیهالسلام)، ام کلثوم (سلاماللهعلیها)، على اکبر (علیهالسلام) و دیگر اهل بیت (علیهالسلام) بودند. خواهران حضرت سید الشهدا (س)، با عقیله بنیهاشم و ام کلثوم (ع) ۱۳ نفر بودند.
♦️بانوان دیگر از منسوبین حضرت، ام کلثوم صغرى دختر زینب کبرى (سلاماللهعلیها) که با شوهرش به کربلا آمد و دیگرى خواهر امیرالمؤمنین (علیهالسلام) جمانه دختر ابوطالب (ع). ۱۶ نفر از اولاد دختر و پسر امام مجتبى (ع) و خانواده مسلم بن عقیل (ع) و دیگر اصحاب و بستگان حضرت نیز همراه بودند.
📚ارشاد: ج ۲ ص ۳۴.
📚اعلام الورى: ج ۱ ص ۴۳۵.
📚بحارالانوار: ج ۴۴ ص ۳۲۹.
📚فیض العلام: ص ۳۲۹.
📚از کتاب مدینه تا مدینه: ص ۷۷ تا ۹۰.
📚براى اطلاع بیشتر به کتابهاى «بیت الاحزان» عبدالخالق بن عبدالرحیم یزدى، قمقام زخار، معالى السبطین، ابومخنف، ریاش القدس، بحار الانوار، تاریخ اصم کوفى مراجه شود.
@talebieh_tabriz