💠 #انسان_۲۵۰_ساله 💠
📝 #سیدعلی_حسینی_خامنهای
🔸 #فصل_دوم : امامت
◽️ چهار دورهی جریان امامت
📍 #بخش_سی_و_نهم
جریان امامت، از نخستین روز پس از رحلت پیامبر -ماه صفر سال یازده هجری- پدید آمد و تا سال وفات امام حسن عسکری -ماه ربیعالاول سال دویستوشصت هجری- در میان جامعهٔ مسلمانان ادامه یافت. در این مدت، امامت به طور تقریبی چهار دوره را گذرانید و هر دوره با ویژگیهایی از لحاظ موضع گیری امامان در برابر قدرتهای مسلط سیاسی.
1⃣ دورهٔ اول، دورهٔ #سکوت یا همکاری امام با این قدرتهاست.
جامعهٔ نوپا و جدیدالولادهٔ اسلامی با
وجود دشمنان قدرتمند و ضربت خوردهٔ خارجی، و با وجود عناصر تازه مسلمان و درست جانیفتادهٔ داخلی، به هیچ وجه تاب #دودستگی و #اختلاف_صفوف را ندارد. کمترین رخنهای در پیکر استوار این جامعه میتواند همچون تهدیدی نسبت به اصل و اساس آن باشد.
از طرفی زاویهٔ انحراف واقعیت از حقیقت، آنچنان فاحش نیست که برای کسی همچون امیرالمؤمنین -که خود دلسوزترین و متعهدترین انسان نسبت به مکتب و جامعهٔ اسلامی است- قابل تحمل نباشد و شاید به همین جهات، که از پیش در آینهٔ بینش پیامبر اکرم منعکس بود، پیامبر به این شاگرد برگزیدهٔ خود فرمان داده بود که در برابر چنین حوادثی #صبر و #تحمل پیشه سازد.
این دوره، سراسر بیستوپنج سال میانهٔ رحلت پیامبر اکرم -سال یازده هجری- و آغاز خلافت امیرالمؤمنین -سال سیوپنج- را در بر میگیرد. آن حضرت در نامهای خطاب به مصریان، وضع خود را در آغاز این فَترت(۱)، اینگونه تشریح میکند: «فَأَمْسَكْتُ يَدِي حَتَّى رَأَيْتُ رَاجِعَةَ النَّاسِ قَدْ رَجَعَتْ عَنِ الْإِسْلَامِ يَدْعُونَ إِلَى مَحْقِ دَيْنِ مُحَمَّدٍ -صلى الله عليه وآله- فَخَشِيتُ إِنْ لَمْ أَنْصُرِ الْإِسْلَامَ وَ أَهْلَهُ أَنْ أَرَى فِيهِ ثَلْماً أَوْ هَدْماً تَكُونُ الْمُصِيبَةُ بِهِ عَلَيَّ أَعْظَمَ مِنْ فَوْتِ وِلَايَتِكُمُ الَّتِي إِنَّمَا هِيَ مَتَاعُ أَيَّامٍ قَلَائِلَ يَزُولُ مِنْهَا مَا كَانَ كَمَا يَزُولُ السَّرَابُ أَوْ كَمَا يَتَقَشَّعُ السَّحَابُ فَنَهَضْتُ فِي تِلْكَ الْأَحْدَاثِ»؛ نخست از همهٔ جریانها کناره گرفتم تا آنکه دیدم گروههایی، از اسلام رجعت کرده و به نابودی اسلام دعوت میکنند. بیم آن بود که اگر اسلام و مسلمانان را یاری نکنم، در اسلام رخنه یا ویرانیای پدید آید که خسارات آن عظیمتر باشد از موضوع از دست دادن خلافت، این بود که بهپاخاستم و کمر بستم.(۲)
زندگی بیستوپنج سالهٔ علی علیه السلام در این دوره، حاکی از دخالت فعال و کمک و حمایتی است که از روی کمال دلسوزی نسبت به اسلام و جامعهٔ مسلمانان انجام میگرفته است. پاسخها و راهنماییهای آن حضرت به خلفای زمان دربارهٔ مسائل سیاسی و نظامی و اجتماعی و غیره، در نهجالبلاغه و دیگر کتب حدیث و تاریخ نقل شده و شاهدِ تردید ناپذیری است بر این شیوه در زندگی امام.
________
۱. (فتر) زمان بین دو مرحله
۲. نهجالبلاغه/ نامه ۶۲
🔸https://zil.ink/tarazmedia_ir