💠 #انسان_۲۵۰_ساله 💠
📝 #سیدعلی_حسینی_خامنه‌ای
🔸 #فصل_دوم : امامت
📍 #بخش_سی_و_هشتم
ممکن است بعضی اشکال کنند که ائمه علیهم السلام چطور برای قبضه کردن حکومت مبارزه می‌کردند، درحالی که با علم الهی خودشان میدانستند که به حکومت نخواهند رسید. خب معلوم است، زندگی ائمه علیهم السلام نشان داد که این‌ها نتوانستند به حکومت دست پیدا کنند و جامعه و نظام اسلامی را آن‌طور که میل و وظیفه‌شان بود، تشکیل دهند. اما چطور ائمه علیهم السلام با بیان اینکه این را میدانستند و به الهام الهی از آن آگاه بودند، این کار را انجام دادند؟
در جواب این فکر باید بگوییم، دانستن اینکه به هدف نخواهند رسید، مانع از #انجام_وظیفه نمی‌شود. شما در زندگی پیغمبر نگاه کنید. پیغمبر اکرم میدانستند که در جنگ احد شکست خواهند خورد. میدانستند، آن‌هایی را که در شکاف کوه نشانده‌اند، نخواهند نشست و به طمع غنیمت پایین خواهند آمد. پیغمبر آن روزی که به طائف رفت تا بنی سقیف را هدایت کند و از شرّ مکی‌ها به طائفی‌ها پناه برد، می‌دانست که طائفی‌ها با پاره سنگ از او استقبال می‌کنند. این قدر سنگ به او می‌زنند که ساق مبارکش خونی می‌شود و مجبور می‌شود برگردد. ائمه علیهم السلام همهٔ این‌ها را میدانستند.
امیرالمؤمنین می‌دانست که در بیست‌ویکم ماه رمضان به شهادت خواهد رسید، اما درعین حال اندکی قبل از ماه رمضان، اردوگاه وسیعی در بیرون کوفه درست کرد برای اینکه به ادامهٔ جنگ با معاویه بپردازد. اگر دانستن امیرالمؤمنین موجب می‌شود که او بر طبق روال عادی و معمولی عمل نکند، چرا این اردوگاه را درست کرد، چرا این لشکرکشی را کرد؟ مردم را برد بیرون کوفه و منتظر نگه داشت، چرا؟ چه فایده‌ای داشت؟
اینکه ائمه علیهم السلام میدانستند که به حکومت نمی‌رسند نباید موجب آن بشود که تلاش خودشان را نکنند.
باید #تلاش و #مبارزه بکنند و مثل کسی که نمیداند و اطلاع ندارد چه پیش خواهد آمد، تمام کارهای کسی را که نمیداند چه پیش خواهد آمد باید انجام بدهند.
🔸https://zil.ink/tarazmedia_ir
💠 #انسان_۲۵۰_ساله 💠
📝 #سیدعلی_حسینی_خامنه‌ای
🔸 #فصل_دوم : امامت
◽️ چهار دوره‌ی جریان امامت
📍 #بخش_سی_و_نهم
جریان امامت، از نخستین روز پس از رحلت پیامبر -ماه صفر سال یازده هجری- پدید آمد و تا سال وفات امام حسن عسکری -ماه ربیع‌الاول سال دویست‌و‌شصت هجری- در میان جامعهٔ مسلمانان ادامه یافت. در این مدت، امامت به طور تقریبی چهار دوره را گذرانید و هر دوره با ویژگی‌هایی از لحاظ موضع گیری امامان در برابر قدرت‌های مسلط سیاسی.
1⃣ دورهٔ اول، دورهٔ #سکوت یا همکاری امام با این قدرت‌هاست.
جامعهٔ نوپا و جدیدالولادهٔ اسلامی با
وجود دشمنان قدرتمند و ضربت خوردهٔ خارجی، و با وجود عناصر تازه مسلمان و درست جانیفتادهٔ داخلی، به هیچ وجه تاب #دودستگی و #اختلاف_صفوف را ندارد. کمترین رخنه‌ای در پیکر استوار این جامعه می‌تواند همچون تهدیدی نسبت به اصل و اساس آن باشد.
از طرفی زاویهٔ انحراف واقعیت از حقیقت، آنچنان فاحش نیست که برای کسی همچون امیرالمؤمنین -که خود دلسوزترین و متعهدترین انسان نسبت به مکتب و جامعهٔ اسلامی است- قابل تحمل نباشد و شاید به همین جهات، که از پیش در آینهٔ بینش پیامبر اکرم منعکس بود، پیامبر به این شاگرد برگزیدهٔ خود فرمان داده بود که در برابر چنین حوادثی #صبر و #تحمل پیشه سازد.
این دوره، سراسر بیست‌وپنج سال میانهٔ رحلت پیامبر اکرم -سال یازده هجری- و آغاز خلافت امیرالمؤمنین -سال سی‌وپنج- را در بر می‌گیرد. آن حضرت در نامه‌ای خطاب به مصریان، وضع خود را در آغاز این فَترت(۱)، این‌گونه تشریح می‌کند: «فَأَمْسَكْتُ يَدِي حَتَّى رَأَيْتُ رَاجِعَةَ النَّاسِ قَدْ رَجَعَتْ عَنِ الْإِسْلَامِ يَدْعُونَ إِلَى مَحْقِ دَيْنِ مُحَمَّدٍ -صلى الله عليه وآله- فَخَشِيتُ إِنْ لَمْ أَنْصُرِ الْإِسْلَامَ وَ أَهْلَهُ أَنْ أَرَى فِيهِ ثَلْماً أَوْ هَدْماً تَكُونُ الْمُصِيبَةُ بِهِ عَلَيَّ أَعْظَمَ مِنْ فَوْتِ وِلَايَتِكُمُ الَّتِي إِنَّمَا هِيَ مَتَاعُ أَيَّامٍ قَلَائِلَ يَزُولُ مِنْهَا مَا كَانَ كَمَا يَزُولُ السَّرَابُ أَوْ كَمَا يَتَقَشَّعُ السَّحَابُ فَنَهَضْتُ فِي تِلْكَ الْأَحْدَاثِ»؛ نخست از همهٔ جریان‌ها کناره گرفتم تا آن‌که دیدم گروه‌هایی، از اسلام رجعت کرده و به نابودی اسلام دعوت می‌کنند. بیم آن بود که اگر اسلام و مسلمانان را یاری نکنم، در اسلام رخنه یا ویرانی‌ای پدید آید که خسارات آن عظیم‌تر باشد از موضوع از دست دادن خلافت، این بود که به‌پاخاستم و کمر بستم.(۲)
زندگی بیست‌وپنج سالهٔ علی علیه السلام در این دوره، حاکی از دخالت فعال و کمک و حمایتی است که از روی کمال دلسوزی نسبت به اسلام و جامعهٔ مسلمانان انجام می‌گرفته است. پاسخ‌ها و راهنمایی‌های آن حضرت به خلفای زمان دربارهٔ مسائل سیاسی و نظامی و اجتماعی و غیره، در نهج‌البلاغه و دیگر کتب حدیث و تاریخ نقل شده و شاهدِ تردید ناپذیری است بر این شیوه در زندگی امام.
________
۱. (ف‌ت‌ر) زمان بین دو مرحله
۲. نهج‌البلاغه/ نامه ۶۲
🔸https://zil.ink/tarazmedia_ir
💠 #انسان_۲۵۰_ساله 💠
📝 #سیدعلی_حسینی_خامنه‌ای
🔸 #فصل_دوم : امامت
◽️ چهار دوره‌ی جریان امامت
📍 #بخش_چهلم
2⃣ دورهٔ دوم، دورهٔ به قدرت رسیدن امام است.
این دوره، همان چهار سال و نه ماه خلافت امیرالمؤمنین و چند ماه خلافت حسن بن علی است که با همهٔ کوتاهی و با وجود ملالت‌ها و دردسرهای فراوانی که از یک حکومت انقلابی، غیرقابل تفکیک است، درخشنده‌ترین سال‌های حکومت اسلامی به شمار می‌رود.
روش‌های انسانی و عدالت مطلق و رعایت ابعاد گوناگون اسلام در زندگی جامعه، همراه با قاطعیت و صراحت و جرات، در این دوره بیش از همیشهٔ تاریخ ثبت و ضبط است.
این دوره از زندگی امامان، مسطوره و نمونه‌ای بود برای حکومت و نظام اجتماعی که در دو قرن بعد از آن همواره امامان شیعه بدان فراخوانده و در راه آن تلاش کرده‌اند و شیعه همچون خاطره‌ای گرامی از آن یاد می‌کرده و دریغ آن را می‌خورده و رژیم‌های زمان‌های بعد را در مقایسه با آن محکوم می‌ساخته است. در عین حال درسی و تجربهٔ آموزنده‌ای بوده که می‌توانست وضع و حال یک حکومت انقلابی و صددرصد اسلامی را در میان جامعه و مردمی تربیت نیافته یا به انحراف کشانیده شده، نشان دهد و از آن روز روش‌های درازمدت و همراه با تربیت‌های دشوار و سخت گیرانه‌ای حزبی را بر امامان بعدی تحمیل کند.
🔸https://zil.ink/tarazmedia_ir
💠 #انسان_۲۵۰_ساله 💠
📝 #سیدعلی_حسینی_خامنه‌ای
🔸 #فصل_دوم : امامت
◽️ چهار دوره‌ی جریان امامت
📍 #بخش_چهل_و_یکم
3⃣ دورهٔ سوم، بیست سال میانهٔ صلح امام حسن -سال چهل‌ویک- و حادثهٔ شهادت امام حسین -محرم سال شصت‌ویک- است.
پس از ماجرای صلح، عملاً کار نیمه مخفی شیعه شروع شد و برنامه‌ای که هدفش تلاش برای بازگرداندن قدرت به خاندان پیامبر در فرصت مناسب بود، آغاز شد. این فرصت طبق برآورد عادی، چندان دور از دسترس نبود و با پایان یافتن زندگی شرارت آمیز معاویه، امید آن وجود داشت.
بنابراین می توان دورهٔ سوم را «دورهٔ تلاش سازندهٔ کوتاه مدت برای ایجاد حکومت و رژیم اسلامی» نام داد.(۱)
4⃣ و بالاخره، چهارمین دوره، روزگار تعقیب و ادامهٔ همین روش در برنامه‌ای درازمدت است؛
در زمانی نزدیک به دو قرن، و با پیروزی‌ها و شکست‌هایی در مراحل گوناگون، و همراه با پیروزی قاطع در زمینهٔ کار ایدئولوژیک، و آمیخته با صدها تاکتیک مناسب زمان، و مزیّن با هزاران جلوه از اخلاص و فداکاری و نمودارهای عظمت انسان طراز اسلام.
________________
۱. در این باره ضمن چند سخنرانی، به شرح و تفصیل و با ذکر مدارک و شواهد بحث کرده‌ام. (نویسنده)
🔸https://zil.ink/tarazmedia_ir
💠 #انسان_۲۵۰_ساله 💠
📝 #سیدعلی_حسینی_خامنه‌ای
🔸 #فصل_دوم : امامت
◽️ چهار دوره ی جریان امامت
📍 #بخش_چهل_و_دوم
مهمترین چیزی که در زندگی ائمه به طور شایسته مورد توجه قرار نگرفته، عنصر #مبارزه_حاد_سیاسی است. از آغاز نیمهٔ دوم قرن اول هجری، که خلافت اسلامی به طور آشکار با پیرایه‌های سلطنت آمیخته شد و امامت اسلامی به حکومت جابرانهٔ پادشاهی بدل گشت، ائمهٔ اهل بیت علیهم السلام مبارزهٔ سیاسی خود را به شیوه‌ای متناسب با اوضاع و شرایط، شدت بخشیدند. این مبارزه بزرگترین هدفش #تشکیل_نظام_اسلامی و تأسیس حکومتی بر پایهٔ #امامت بود.
بی‌شک تبیین و تفسیر دین با دیدگاه مخصوص اهل بیت وحی، و رفع تحریف‌ها و کج‌فهمی‌ها از معارف اسلامی و احکام دینی نیز هدف مهمی برای جهاد اهل بیت به حساب می‌آمد. اما طبق قراینِ حتمی، جهاد اهل بیت به این هدف‌ها محدود نمی‌شد و بزرگترین هدف آن، چیزی جز #تشکیل_حکومت_علوی و تأسیس نظام عادلانهٔ اسلامی نبود.
بیشترین دشواری‌های زندگی مرارت بار و پر از ایثار ائمه و یاران آنان، به خاطر داشتن این #هدف بود و ائمه از دوران امام سجاد و بعد از حادثهٔ عاشورا به زمینه‌سازی درازمدت برای این مقصود پرداختند.
🔸https://zil.ink/tarazmedia_ir
💠 #انسان_۲۵۰_ساله 💠
📝 #سیدعلی_حسینی_خامنه‌ای
🔸 #فصل_دوم : امامت
◽️ چهار دوره ی جریان امامت
📍 #بخش_چهل_و_سوم
در تمام دوران صدوچهل سالهٔ میان حادثهٔ عاشورا و ولایت‌عهدی امام هشتم جریان وابستهٔ به امامان اهل بیت -یعنی شیعیان- همیشه بزرگترین و خطرناک‌ترین دشمن دستگاه‌های خلافت به حساب می‌آمد.
در این مدت بارها زمینه‌های آماده‌ای پیش آمد و مبارزات تشیع، که باید آن را #نهضت_علوی نام داد، به پیروزی‌های بزرگی نزدیک گردید، اما هر بار موانعی بر سر راه پیروزی نهایی پدید می‌آمد و غالباً بزرگترین ضربه از ناحیهٔ تهاجم بر محور و مرکز اصلی این نهضت، یعنی شخص امام در هر زمان و به زندان افکندن یا به شهادت رساندن آن حضرت، وارد می‌گشت و هنگامی که نوبت به امام بعد می‌رسید، اختناق و فشار و سخت گیری به حدی بود که برای آماده کردن زمینه، به زمان طولانی دیگری نیاز بود.
ائمه در میان توفان سخت این حوادث، هوشمندانه و شجاعانه تشیع را همچون جریانی کوچک اما عمیق و تند و پایدار از لابه‌لای گذرگاه‌های دشوار و خطرناک گذراندند. و خلفای اموی و عباسی در هیچ زمان نتوانستند با نابود کردن امام، #جریان_امامت را نابود کنند. و این خنجر برنده همواره در پهلوی دستگاه خلافت، فرورفته ماند و به صورت تهدیدی همیشگی، آسایش را از آنان سلب کرد.
🔸https://zil.ink/tarazmedia_ir