💠 #انسان_۲۵۰_ساله 💠 📝 #سیدعلی_حسینی_خامنه‌ای 🔸 #فصل_دوم : امامت 📍 #بخش_سی_و_هفتم صدها روایت پراکنده در باب‌های مختلف از کتاب‌های گوناگون صریحاً مفهوم امام و امامت در فرهنگ شیعی را #زمامداری و «ادارهٔ امور امت مسلمانان» دانسته و امامان اهل بیت را صاحبان حقیقی حکومت معرفی کرده است؛ به طوری که برای جستجوگر منصف جای تردید باقی نمی‌گذارد که ادعای امامت از طرف ائمهٔ اهل بیت، فراتر از رتبت فکری و معنوی، دقیقاً ادعای #حق_حکومت نیز هست و دعوت همه جا گستر آنان در حقیقت دعوت به مبارزه‌ای #سیاسی_نظامی برای به دست آوردن #حکومت بوده است. اگر کسی تصور کند که ائمهٔ نه‌گانه و هشت‌گانه از امام سجاد تا امام عسکری فقط به ذکر احکام دین و معارف دین پرداخته و مبارزهٔ سیاسی به شکل‌های متناسب با زمانشان نداشته‌اند، حتماً غورِ(۱) کافی را در زندگی این بزرگواران نکرده است. آن‌طوری که از حالات آن بزرگواران به وضوح برمی‌آید و اساساً معنای امامت در اسلام و فلسفه‌ای که شیعه برای امامت قائل است، جز این راه هم به هیچ وجه قبول نمی‌کند و سازگار نیست. و اگر ما دلیل روشنی هم بر مبارزهٔ ائمه نمی‌داشتیم، باید معتقد بودیم که ما خبر نداریم، به ما نرسیده و آن بزرگواران مبارزه می‌کردند. و نمی‌شود ما #معنای_امامت را آنچنان که در فرهنگ اسلام -نه فقط در فرهنگ تشیع- وجود دارد بدانیم و به آن معتقد باشیم و درعین حال قبول کنیم که مثلاً صدوپنجاه سال و یا بیشتر، ائمه علیهم السلام در خانه‌ها نشسته‌اند و دست روی دست گذاشته‌اند و فقط دل را به این خوش کرده‌اند که احکام قرآن و معارف اسلامی را بیان کنند و مبارزهٔ سیاسی نداشته‌اند، چنین چیزی به هیچ وجه درست نیست. البته وقتی می‌گوییم ائمه #مبارزه می‌کردند، باید این را بدانیم که مبارزه در هر زمانی به شکل خاصی است. گاهی مبارزه با کار فرهنگی، علمی، سیاسی، تشکیل و تحزب و ایجاد سازماندهی و گاهی با کارهای خونین، فعالیت‌های جنگی و نبرد آشکار است و هر زمان مبارزه به نحوی است. ________________ ۱. (غ‌ور) تأمّل و تفکر عمیق 🔸https://zil.ink/tarazmedia_ir