eitaa logo
مدرسه‌ی والدین | TarbiApp
127.4هزار دنبال‌کننده
308 عکس
199 ویدیو
1 فایل
tarbiapp.com آیدی ادمین کانال @Admin_Madrese_valedein آیدی پشتیبانی فنی دوره‌ها @tarbiapp_edu ثبت‌نام در ترم یک به صورت غیرحضوری👇 https://tarbiapp.com/term01landing/
مشاهده در ایتا
دانلود
دنبال یه سریال خانوادگی می‌گردین؟ یه سریال نوستالژیک و خاطره‌انگیز، پر از نکات آموزنده؟ سریالی که توی این روزای تعطیلی مدارس، بشه با خیال راحت با بچه‌ها دید؟ "دنیای شیرین دریا" رو ببینید! یکی از بهترین سریال‌های ساخته‌شده برای کودک و نوجوان که این روزها کمتر نمونه‌ای مثلش پیدا می‌شه. و مهم‌ترین ویژگی این اثر؟ نشون دادن مشکلات زندگی، اما با راه‌حل‌های سازنده. گاهی فکر می‌کنیم که نمایش مشکلات در یک فیلم، اشتباهه و ممکنه اثر رو از رده سنی کودک و نوجوان خارج کنه. اما وقتی این مشکلات در کنار راه‌حل‌های درست و سازنده نشون داده بشن، نه‌تنها آسیب‌زننده نیست، بلکه می‌تونه تأثیرگذار و آموزنده هم باشه. _______ پ.ن: شخصیت‌پردازی‌ها انقدر خوبه که می‌شه از رو دست مادر دریا، مادری کردن رو تمرین کرد! 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2702376999C863e8a3b7b
مدرسه‌ی والدین | TarbiApp
کی گفته پدرا نمیتونن تو تربیت فرزند نقش داشته باشن؟😂 #علی_طیبیان | عضویت👇 https://eitaa.com/joincha
خیلی ممنون بابت معرفی کانال آقای طیبیان به عنوان یه آقا همش نگران این بودم که با این همه بی هنری که دارم، چه نقش فعالی در تربیت فرزندم میتونم داشته باشم که با جستجو تو کانالشون و دیدن این کلیپ فهمیدم که آقایون میتونن نقش بسیار پررنگی در تربیت داشته باشن 😂😅
ساده است؛ هر تفکری که خدا رو از بچه‌ها بگیره به انسان و به بشریت خیانت کرده. چه بخوایم و چه نخوایم تربیت امری راهبردی هست و ما سال‌های پر تلاطمی پیش رو داریم. شاید این تعبیر، تعبیر غلطی نباشه که قرن آینده، قرن بی‌ثباتی‌هاست و بچه‌های ما در مرکز این تلاطم‌ها قرار دارند. تنها پشتیبان و تنها چیزی که می‌تونیم به اون تکیه کنیم خداست. ترس از خدا و به تبعش ائمه برای بچه‌ها ایجاد نکنیم. به خصوص بچه‌های زیر 6 سال و حتی زیر 12 سال را مطلقاً از خدا نترسانیم چون هنوز مفاهیم دوقطبی رو درست فهم نمی‌کنن، هنوز تفکر انتزاعی به درستی شکل نگرفته. در این سن، زمان شناساندن زیبایی و عظمت و جلال خداونده. شخصیت کودک در خانواده شکل می گیره و موثرترین افراد در این موضوع هم مثل قاطبه‌ی موارد والدین هستند. اگر بچه‌ها رو از خدا و مجازات بترسونیم، محبت خدا رو داریم از دل‌شون بیرون می‌کنیم. سال‌های کودکی سال های ترس از عذاب نیست ... 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2702376999C863e8a3b7b
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
وضعیت اعصاب مادرها وقتی بچه‌ها به خاطر تعطیلی مدارس بیش از حد خونه می‌مونن: 😁 👇👇 @tarbiapp
مدرسه‌ی والدین | TarbiApp
#تنبیه (قسمت پنجم)👇🏻 ما عموماً به بچه‌های‌مان کیفر می‌دهیم، نه تنبیه. «بیا اینجا، باز تو این کار ب
(قسمت ششم)👇🏻 تنبیه، آگاهی دادن است نه کیفر تنبیه به معنای کیفر دادن نیست، بلکه نوعی توجه دادن است تا کودک از مرزها عبور نکند. هدف از تنبیه، آگاهی دادن و برحذر داشتن است، اما باید همراه با تلخ‌کامی باشد. اگر کودک در تنبیه احساس تلخی نکند، هیچ معیاری برای تشخیص درست و غلط پیدا نمی‌کند. تنبیه نباید به خشونت یا کتک زدن تبدیل شود، بلکه باید به‌گونه‌ای باشد که کودک متوجه اشتباهش شود. حتماً دیده‌اید که در یک مهمانی، وقتی بچه‌ای بچه‌ی دیگر را می‌زند، مادر می‌خواهد او را "مدرن" تربیت کند و با ادعای استفاده از اصول نوین تربیتی، می‌گوید: «عزیزم، این کاری که کردی اصلاً انسانی نیست. خیلی کار زشتی بود. بچه‌های خوب دوستشان را نمی‌زنند. دلم نمی‌خواهد این کار را تکرار کنی.» این جملات به ظاهر درست هستند، اما مادر هم‌زمان با لبخند آن‌ها را بیان می‌کند. کودک که از این حرف‌ها چیزی متوجه نشده، از لبخند مادر این پیام را می‌گیرد که کارش آن‌قدرها هم بد نبوده، و چند دقیقه بعد، دوباره همان رفتار را تکرار می‌کند. چون هیچ معیار مشخصی برایش تعیین نشده است. مادر در حالی که هشدار می‌دهد، اما همچنان در همان لحن عادی با فرزندش صحبت می‌کند. درحالی‌که تلخ‌کامی باید در تنبیه وجود داشته باشد، تا کودک متوجه جدیت موضوع شود. وقتی کودکی در مسیر نادرستی قرار دارد، ما باید جلوی او را بگیریم. اما مجازات، نتیجه‌ی منطقی رفتار اوست. تفاوت این دو را باید در تربیت به‌درستی درک کنیم. در ادامه، درباره‌ی چگونگی اجرای درست تنبیه و تفاوت آن با مجازات بیشتر توضیح خواهیم داد. ادامه دارد ... 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2702376999C863e8a3b7b
مدرسه‌ی والدین | TarbiApp
▪️جلسه پنجم #جمعی‌خوانی ▪️کتابِ کودک، خانواده، انسان (این جلسه از صفحه ۱۳۲ تا صفحه ۱۴۳ کتاب بوده ک
کودک، خانواده، انسان (۶).mp3
12.21M
▪️جلسه ششم ▪️کتابِ کودک، خانواده، انسان (این جلسه از صفحه ۱۴۷ تا صفحه ۱۶۶ کتاب بوده که به نظرم مهم‌ترین فصل کتاب هست. در بخشی کوتاهی از این جلسه راجع به که این روزها خیلی ما با اون روبه‌رو هستیم صحبت شده.) برای دیگران هم ارسال کنید (جلسه شش از نُه جلسه) 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2702376999C863e8a3b7b
مدرسه‌ی والدین | TarbiApp
#یک_برش_فیلم #پایپر «دنبال انیمیشن می‌گردین؟ که کوتاه باشه؟ قشنگ باشه؟ بانمک باشه؟ از ۲ ساله
🔴 انیمیشن Piper رو دیدین؟ یکی از بهترین انیمیشن‌های تربیتی که هر بار تماشاش کنین، یه نکته جدید ازش یاد می‌گیرین. اگر دیدین که عالیه، مستقیم برین سراغ متن بعدی. اما اگه هنوز ندیدین، پیشنهاد می‌کنم همین الان یه بار ببینین و بعد برگردین و این تحلیل رو حتماً بخونین. چون به یکی از سوالات خیلی مهم والدین پاسخ داده می‌شه: چطور فرزند مستقل تربیت کنیم؟ 👇👇 @tarbiapp
🔴 تحلیل پویانمایی «Piper» بر مبنای کتاب چگونه با فرزندان خود گفتگو کنیم؟ بخش اول: چگونه کودکی مستقل پرورش دهیم؟ هایم جینات، نویسنده کتاب‌های تربیتی کودک، بیان می‌کند که یکی از اهداف والدین، ایجاد احساس استقلال در کودکان است؛ به‌گونه‌ای که بتوانند بدون نیاز به کمک والدین، از عهده برآورده کردن نیازهای خود برآیند. اما چگونه می‌توان از کودکان، انسان‌هایی مستقل ساخت؟ انیمیشن کوتاه Piper در مدت شش دقیقه، درس‌های ارزشمندی برای والدین در زمینه پرورش کودکانی مستقل ارائه می‌دهد. این پویانمایی نشان می‌دهد که تنها راه تربیت کودک مستقل، این است که به او اجازه دهیم مسئولیت‌های خود را بر عهده بگیرد، با مشکلاتش مواجه شود و از خطاهای خود درس بگیرد. این انیمیشن توسط آلن باریلارو نوشته و کارگردانی شده و در هشتاد و نهمین دوره جوایز اسکار، جایزه بهترین انیمیشن کوتاه را دریافت کرده است. Piper داستان جوجه‌ای را روایت می‌کند که والد او، برای کمک به رشد و استقلالش، از دخالت مستقیم در زندگی او خودداری می‌کند. هایم جینات در کتاب خود می‌گوید: "میزان خوب بودن پدر و مادر را باید در این سنجید که تا چه حد می‌توانند از انجام کارهایی که کودک خودش قادر به انجام آن‌هاست، خودداری کنند." اما ممکن است والدین بپرسند: «اگر قرار نیست برای کودک کاری انجام دهیم، پس چگونه او را به فردی مستقل تبدیل کنیم؟» انیمیشن Piper پاسخ این پرسش را به زیبایی نشان می‌دهد. حمایت، تشویق، مواجهه با مسائل و ایجاد فرصت تجربه، از همان دقایق ابتدایی فیلم مشهود است. در یکی از صحنه‌های کلیدی، مادر جوجه، که یک مرغ دریایی است، به‌جای آنکه غذا را مستقیماً در دهان او بگذارد، او را به سمت ساحل هدایت می‌کند تا خودش صدف‌های کنار دریا را شکار کند. این صحنه، در تضاد با باور سنتی است که می‌گوید «والدین باید همه کارهای فرزندشان را انجام دهند» و حتی به‌جای او فکر و احساس کنند! با این حال، جوجه در اولین تلاش برای پیدا کردن غذا شکست می‌خورد و با موجی از آب مواجه می‌شود که تجربه‌ای ترسناک و ناخوشایند برای او رقم می‌زند. در این لحظه، طبیعی است که کودک به دنبال کمک باشد، اما والد آگاه می‌داند که حس گرسنگی و غریزه بقا، او را به تلاش دوباره وادار خواهد کرد. بنابراین، باز هم از غذا دادن مستقیم به او خودداری می‌کند. تمرکز فیلم بر روی صدای غرغر شکم جوجه، تأکیدی بر این موضوع است که نیاز و تجربه، بهترین معلمان کودک هستند. ادامه دارد... ✍🏻راحله شفیعی 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2702376999C863e8a3b7b
پسر، یادم افتاد دوم راهنمایی می‌خواستن ببرنمون اردو، من کوله‌ام رو جا گذاشته بودم. زنگ زدم که برام بیارن. بابام کوله رو برده بود دم مدرسه دبستانم! بعد هم رفته بود خونه و به مادرم گفته بود: این بچه دروغ گفته، اصلاً امروز از اون مدرسه کسی رو اردو نبردن!🤦🏻‍♂️ اطلاع از وضعیت تحصیلی بچه: ۱۰/۱۰ 😁 👇👇 @tarbiapp