#محرم #روایت_اصحاب #فتح_خون
☑️ شهادت #حضرت_عباس #قمربنیهاشم علیهالسلام
▪️زمانی که حضرت تنهایی برادر را مشاهده نمود به نزد برادر آمد و عرضه داشت:
«ای برادر، آیا اجازه میدان رفتن میدهی؟»
امام حسین به سختی گریست و فرمود:
«ای برادر، تو پرچمدار🚩 من هستی، اگر بروی شیرازه لشکر از هم گسسته میشود.»
حضرت عباس عرضه داشت:
🩸«سینه ام تنگی می کند و از این زندگانی ملول و دلگیرم و می خواهم از این منافقین خونخواهی نمایم.»
امام حسین فرمود:
«حالا که میروی برای این کودکان، کمی آب 💧 بیاور.»
▪️حضرت عباس به میدان رفت و دشمن را موعظه کرد و آنها را از عذاب الهی برحذر داشت؛ اما به حال آنها سودی نبخشید به سوی برادر بازگشت... در این هنگام شنید که کودکان صدا میزنند: «العطش، العطش»
🩸سوار بر اسب شد و مشک را برداشت و به سوی فرات راه افتاد. ۵۰۰ سواری که در فرات گمارده شده بودند، او را دوره کرده و تیرباران کردند. صفوف آنها را شکافت و تعداد زیادی از آنان را از پای درآورد تا اینکه وارد شریعه شد، خواست مشتی آب بنوشد که تشنگی امام حسین و اهل بیت ایشان را به یاد آورد، آب 💧 را از دستش فرو ریخت و ننوشید و فرمود:
«به خدا سوگند هرگز آب نمی نوشم در حالی که حسین و کودکانش تشنه هستند.»
▪️مشک را پر از اب کرد و بر شانه راست خود انداخت و به سوی خیمهها در حرکت شد. راه را بر او بستند و از هر طرف دورش را گرفتند و به او یورش بردند و او نیز بر آنها حمله برد و می فرمود:
«از مرگ نمی هراسم، چرا که مرا بالا میبرد... جان من، فدای جان پاک مصطفی باد.»🩸
جمعیت را متفرق نمود، (زید بن ورقاء) پشت درخت نخلی کمین کرد و به کمک (حکیم بن طفیل) ضربهای بر دست راست حضرت زد، حضرت شمشیر را به دست چپ گرفت و مشک را بر دوش چپ قرار داد و به آنها حمله کرد و این گونه رجز می خواند:
🩸«قسم به خدا اگر دست راستم را قطع کنید، هیچگاه دست از دین خود بر نخواهم داشت و همچنین دست از حمایت امامی بر نمی دارم که در یقین صادق است و فرزند پیامبر پاک و امین میباشد.»
جنگید تا اینکه ضعف او را فرا گرفت؛ (حکیم ابن طفیل) پشت نخلی کمین کرد و ضربه ای بر دست چپش زد و دست او را از ساعد قطع کرد؛ مشک را به دندان گرفت و فرمود:
«ای نفس، از این مردم کافر نهراس و به رحمت خدای جبار و در کنار پیامبر سرور و برگزیده سرخوش دار.»
▪️تیری به سوی او آمد و به مشک اصابت کرد و آب مشک را ریخت، [گویی همه امید عباس ناامید شد]. تیری دیگر آمد و به سینهاش اصابت کرد و در این هنگام (حکیم بن طفیل) با عمود شمشیر بر او زد که از اسب به زمین افتاد و با ندایی بلند برادرش را صدا زد:
🖤«مرا دریاب برادر.»🖤
🩸امام حسین مانند باز شکاری به سوی او آمد؛ وقتی رسید، دید که برادرش کنار شریعه فرات افتاده است در حالی که دست راست و چپ او قطع شده و پیشانیاش شکسته و تیری چشم او را دریده و شدت جراحت او را از پای درآورده است. با کمر خمیده بر بالین عباس نشست و آنقدر گریست که جان در بدن نماند و میفرمود:
«اکنون کمرم شکست و چارهام از دست رفت و دشمن از این حادثه خوشحال شد.»
🕯حضرت عباس آخرین شهید از اهل بیت امام حسین در مصاف با دشمن بود.
📕چهل منزل با حسین، علی اکبر رنجبران، منزل ١٣، ص ١٣۶
@tarbiatemanavi
#محرم #روایت_اصحاب
🗓 روز یازدهم محرم، به یاد #عبدالله فرزند امیرالمؤمنین علیه السلام و توسل به ایشان
🔻او در حدود هشت سال پس از برادرش عباس به دنیا آمد. با پدر شش سال، با برادرش امام مجتبی شانزده سال، و با برادرش حسین، بیست و پنج سال زندگی کرد؛ البته عمر شریفش هم بیست و پنج سال بود.
▪️عبدالله پس از درخواست برادر ارشد خود ـ قمر بنی هاشم ـ به میدان، گام نهاد و در برابر دیدگان او همراه دیگر برادران با دشمن پیکار کرد تا به شهادت رسید. او با شمشیری آخته، قدم پیش نهاده بود و این گونه رجز میخواند:
🔻انا ابن ذی النجدة و الافضال / ذاک علی الخیر فی الافعال
سیف رسول الله ذو النکال / فی کل یوم ظاهر الاهوال؛
▪️من پسر صاحب افتخار و شرافتم، آن علی است که در رفتار از همه بهتر است؛ او شمشیر رسول خدا و هنگام بروز گرفتاری، محافظ اوست.
📓یاران شیدای حسین بن علی علیهما السلام، ص ٢٧٣ و ٢٧۴
@tarbiatemanavi