eitaa logo
تربیت معنوی
7.2هزار دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
1.1هزار ویدیو
92 فایل
﷽ 💌 همراه ما باشید در مسیر رشد معنوی ✅ با یک سبک زندگی قرآنی ❤️با دستورالعمل‌های مجرب علما 🙏 تبلیغات نداریم 👇ارتباط با ادمین جهت مشاوره وسؤالات @naserysaad 👇لینک عضویت در گروه هدایای معنوی https://eitaa.com/joinchat/1690239827C278acfec15
مشاهده در ایتا
دانلود
4 (3).mp3
17.28M
◼️طفلان سلام‌الله‌علیها 🎙حاج محمود @tarbiatemanavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🗓روز پنجم محرم، به یاد فرزند علیه‌السلام و توسل به ایشان 🔘در روز عاشورا سه تن از فرزندان امام حسن مجتبی علیه‌السلام به نامهای ابوبکر، قاسم و عبدالله، به شهادت رسیدند. 🏴 السلام علی عبدالله بن الحسن بن علیّ الزکی ▫️امام حسین علیه‌السلام به حضرت زینب سلام‌الله‌علیها سفارش کرده بودند که عبدالله را نزد خود نگهدار؛ ولی عبدالله به عمه‌اش گفت: «والله لا اُفارق عمّی»؛ به خدا قسم، از عمویم جدا نمی‌شوم. ▪️این شدت علاقه، نشان از معرفت والای او به امام زمانش است، و همچنین نشان از اینکه در مکتب حسین علیه‌السلام، معرفت و ارادت به امام، حرف اول را می‌زند نه سن و سال. 📓کتاب الارشاد، ج۲، ص۱۱۱ @tarbiatemanavi
🌡 و داروی آسمانی 💠 🔘صفوان گوید: حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: ای صفوان! هر گاه تو را نزد خدای متعال حاجتی بود، پس زیارت کن علیه‌السلام را به این زیارت (زیارت عاشورا)، در هر مکانی که هستی و بخوان دعای بعد از آن را و از پروردگار خویش حاجتت را بخواه، زیرا برآورده و مستجاب خواهد شد. خداوند متعال در وعده ای که به رسول خود داده، خلاف نفرموده است. 📙مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی @tarbiatemanavi
🔴 🔴 ♦️[هنگامه عصر عاشورا بود]، شمر با پنجاه سرباز پیاده به سوی امام حسین علیه‌السلام آمد و مدام لشگر را به حمله بر امام تشویق می کرد. امام حسین نیز بر آنان حمله می برد و آنان را با شمشیر می زد و از مقابل خود دور می‌کرد تا اینکه دور امام حسین را گرفتند. ♦️ناگاه عبدالله بن حسن که کودکی نابالغ بود از سمت بانوان حرم به سوی میدان دوید. عمه‌اش زینب او را گرفت تا نگذارد به میدان رود، امام حسین صدا زد: «خواهرم او را نگهدار» عبدالله از بازگشتن به شدت خودداری کرد و گفت: «قسم به خدا از عمویم جدا نخواهد شد.» به سوی امام حسین دوید و در کنار عمو ایستاد. ♦️در آن هنگام بحر بن کعب بر امام حسین حمله کرد و چون خواست که حضرت را با شمشیر بزند، عبدالله صدا زد: «ای فرزند زن ناپاک، آیا می خواهی عموی مرا بکشی؟» بحر بن کعب شمشیر را بر امام حسین فرود آورد و عبدالله دستش را سپر شمشیر کرد. شمشیر دستش را قطع کرد و به پوست آویزان شد، در آن حال عبدالله فریاد بر آورد: «وای مادر من!» امام حسین را در آغوش گرفت و به سینه چسباند در حالی که در آغوش عمو قرار داشت، حرمله بن کاهل او را هدف تیر خود قرار داد و سر از بدنش جدا کرد. امام حسین فرمود: «ای پسر برادرم، بر مصیبتی که فرود آمد صبر کن و آنچه که بر تو گذشت را به حساب خیر و ثواب الهی بگذار که خدا تو را به اجداد پاکت ملحق می‌گرداند؛ به رسول خدا، علی، حمزه، جعفر و پدرت حسن بن علی که درود خدا بر همه آنان باد. ♦️سپس امام حسین علیه‌السلام فرمود: «خدایا، باران آسمان را از این قوم دریغ‌دار و برکات زمین را از آنان بازگیر. خدایا، اگر اینان را تا به امروز مهلت دادی، از اکنون میانشان جدایی افکنده و آنان را پاره پاره و پراکنده گردان و هیچ‌گاه سلاطین را از آنان راضی نکن؛ چرا که اینان ما را دعوت کردند تا یاریمان کنند؛ اما اکنون دشمن ما شدند و ما را می‌کشند» 📗چهل منزل با حسین، علی اکبر رنجبران، منزل هفدهم، ص ١۵٧ @tarbiatemanavi
🗓روز ششم محرم، به یاد حضرت فرزند مجتبی علیه‌السلام و توسل به ایشان 🏴السَّلَامُ عَلَی بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی 🔳از دیگر فرزندان امام حسن مجتبی علیه‌السلام که در روز به شهادت رسید، نوجوانی به نام قاسم علیه‌السلام است. ☑️حد بالای معرفت او را می‌توان در گفتگویش در شب عاشورا با حضرت علیه‌السلام دریافت؛ آنجایی که از امام سؤال کرد: ▪️ «آیا فردا من هم جزء شهدا هستم؟» ▫️امام از او پرسید: «کیف الموت عندک؛مرگ نزد تو چگونه است؟» ▪️قاسم جواب داد: «أحلیٰ من العسل؛ شیرین‌تر از عسل است.» 📓کتاب الهدایة الکبری، ص ٢٠۴ @tarbiatemanavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔴 🔴 ♦️یکی از افراد دشمن به نام حمید بن مسلم می‌گوید: یاد دارم زمانی را که قاسم بن الحسن برای مبارزه به سوی ما آمد. او نوجوانی کوچک بود که هنوز به سن بلوغ نرسیده بود. صورتش مثل قرص ماه می‌درخشید. ♦️وقتی نگاه به افتاد که عزم میدان کرده بود، او را در آغوش کشید و هر دو تا توان داشتند، اشک ریختند. از امام حسین اذن میدان خواست؛ ولی امام از اجازه دادن خودداری فرمود. قاسم مدام دستها و قدم‌های عمویش را می‌بوسید تا اینکه امام حسین اجازه پیکار فرمود. ♦️ آن نوجوان از لشگر بیرون آمد در حالی که اشک‌ها بر گونه‌هایش جاری بود، شمشیری به دست افراشته و رزم‌جامه و عبا پوشیده بود، نعلینی هم به پا داشت که بند یکی از نعلین‌های او جدا شده بود، و فراموش نمی‌کنم که بند نعلین چپ او بود. رجز می‌خواند... عمرو بن سعید به سوی قاسم حمله برد تا اینکه با شمشیر ضربه‌ای بر سرش زد و سر او را شکافت و آن نوجوان با صورت به روی خاک افتاد و فریاد زد: «وای عمو!» ♦️امام حسین مانند باز شکاری به سوی او شتاب کرد، صفوف دشمن را شکافت و مانند شیر خشمگین بر آنان خروشید و ضربه ای بر عمر بن سعید زد، عمرو دستش را سپر کرد و امام از بازو دستش را قطع نمود‌. عمرو چنان نهری برآورد که سربازان لشکر صدایش را شنیدند. امام حسین او را رها کرد؛ اما لشکر کوفه برای نجات او از دست امام حمله‌ور شدند و در میانه جنگ بدنش را زیر سم اسبان له کردند و به هلاکت رسید. ♦️حمید می‌گوید: «گرد و غبار فرو نشست، دیدم امام حسین بر بالین قاسم ایستاده است، در حالی که قاسم پای‌ خود را بر خاک می‌ساید. امام حسین فرمود: «هلاک شوند مردمی که تو را کشتند. جدت رسول خدا و پدرت روز قیامت با آنان به مخاصمه خواهند برخواست. به خدا سوگند بر عمویت بسیار دشوار است که او را بخوانی و تو را جواب نگوید...» سپس قاسم را به سینه چسبانده، بلند کرد، گویا می‌دیدم که قدم های آن نوجوان بر روی زمین کشیده می‌شود، در حالی که سینه قاسم به روی سینه حسین قرار گرفته بود. با خود گفتم که حسین چه خواهد کرد؟! دیدم قاسم را آورد و در کنار بدن فرزندش علی اکبر و در میان شهدای اهل بیت قرار داد و آنگاه لشکر کوفیان را نفرین کرد: «خدایا تک تک آنان را شماره نما و و همه را یکی پس از دیگری نابود کن و احدی از ایشان را باقی نگذار و هرگز ایشان را نیامرز.» 📗چهل منزل با حسین، علی اکبر رنجبران، منزل ۱۲، ص ۱۲۹. @tarbiatemanavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌡 و داروی آسمانی 💠 صفوان می گوید: امام صادق علیه السلام به من فرمود: «بر خواندن این زیارت (عاشورا) مواظبت کن. پس به درستی که من، ضامن قبولی زیارت کسی هستم که از دور و نزدیک، این زیارت را بخواند، که سعی او مشکور باشد، سلام او به آن حضرت برسد و محجوب نماند و حاجت او از طرف خدا برآورده شود و به هر چه که خواهد برسد و خدا او را نومید نگرداند» 📙مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی. 🔰زیارتی از جانب خدا🔰 زیارت عاشورا از است که شامل مجموعه‌ای از و و دعا و مضامین بلند معرفتی است. این زیارت از حضرت احدیّت به جبرئیل امین و از او به خاتم النبیین صلی الله علیه وآله وسلم رسیده است. (و به حسب توصیه و تجربه بزرگان، مداومت در خواندن آن در چهل روز یا کمتر، در برآورده شدن حاجات و نیل به مقاصد و دفع دشمنان بی نظیر است.) @tarbiatemanavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔴 🔴 حضرت علیه‌السلام ♦️بعدازظهر روز عاشورا، زمانی فرا رسید که امام حسین یکه و تنها ماند، به طرف راست خود نظر انداخت، هیچ مردی ندید. به طرف چپ خود نظر کرد باز کسی را ندید. غیر از خودش و زنان و بچه‌های کوچک کسی باقی نمانده بود؛ پس صدا زد: «آیا مدافعی هست که از حرم رسول خدا دفاع کند؟ آیا خداپرستی هست که در مورد ما از خدا بترسد؟ آیا فریادرسی هست که به خاطر خدا به فریاد ما برسد؟ آیا یاری دهنده‌ای هست که به امید ثواب خدا ما را یاری کند؟» صدای گریه و شیون زنان حرم بلند شد و همه مردم گریه‌کنان ضجه می‌زدند. ♦️سپس امام به در خیمه آمد و مقابل خیمه نشست. کلاه‌خود را از سر برداشت و عمامه‌ای بر سر گذاشت و به حضرت زینب فرمود: «فرزند کوچکم علی را به من بدهید تا با او وداع کنم». مادر علی اصغر رباب دختر امرؤالقیس بود. ♦️کودکش را آوردند؛ را در آغوش گرفت و شروع کرد به بوسیدن او و فرمود: «پسر عزیزم وای بر این مردم، آن زمان که جد تو محمد مصطفی دشمن آنان باشد.». در این هنگام حرمله، تیری به سوی کودک رها کرد و آن تیر به گلویش نشست و گلوی علی اصغر را گوش تا گوش و رگ تا رگ در آغوش پدر پاره کرد. ♦️در حالی که خون از گلوی کودکش جاری بود به حضرت زینب فرمود: «این کودک را بگیر» سپس دست‌های خود را زیر گلوی علی اصغر برد، وقتی دست‌ها پر از خون شد به آسمان پاشید و فرمود: «خدایا تحمل این حادثه برایم آسان است، چرا که تو می‌بینی و در پیشگاه تو بچه ناقه صالح از کودک من جلیل‌تر نیست.» ♦️امام باقر علیه‌السلام فرمود: «از آن خونی که به آسمان پاشیده شد، قطره‌ای به زمین بازنگشت.» ♦️به روایت طبرسی: حضرت از اسب پیاده شد و با غلاف شمشیر، قبری کند و کودکش را به خونش آغشته نمود و بعد دفن کرد. 📗چهل منزل با حسین، علی اکبر رنجبران، منزل ۱۴، ص ۱۴۳. @tarbiatemanavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🗓روز هشتم محرم، به یاد حضرت علیه‌السلام و توسل به ایشان 🔳از دیگر ویژگی‌های حضرت اکبر علیه‌السلام، حق‌جویی و اشتیاق ایشان به شهادت است؛ همان طوری که از گفتگوی او با حضرت اباعبدالله علیه‌السلام در مسیر کربلا نمایان است: ▫️قال له: يا أبت- لا أراكَ اللّهُ سوءا- ألَسنا عَلى الحَق؟ ▪️قال [عليه السّلام‏]: بَلى و الذي إليه مَرجعُ العِباد. ▫️قال: يا أبت إذاً لا نُبالي؛ نَموتُ مُحِقّين. ▪️فقال له: جزاك اللّهُ مِن وَلَد خيرَ ما جَزى ولداً عن والدِه؛ ▫️علی اکبر گفت: پدرجان- خداوند بر شما بدی نبیند- مگر ما بر حق نيستيم؟ ▪️امام فرمود: بله، قسم به كسى كه بازگشت بندگان به سوى اوست، ما بر حق هستيم. ▫️با شنیدن این کلام علی اکبر گفت: اى پدر در اين صورت باكى نداريم؛ كه بر حق بميريم! ▪️ امام فرمود: خدا به شما پاداش خير بدهد، بهترين پاداشى كه به فرزندى از جانب پدرش داده مى‏شود. 📓کتاب وقعة الطف، ص١٧٧ @tarbiatemanavi
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🤲سزاوار است که برای سلامتی و بازیافت صحت کامل و شفای عاجل ایشان هر کس که در فرصتشان و وسعت وقتشان هست چهل مرتبه سوره حمد راتلاوت و قرائت کنند. 📿ضمن آرزوی قبولی عزاداریها، از همه عزیزان تقاضا می‌شود در توسلات خود برای شفای حضرت حفظه الله دعا کنند. @tarbiatemanavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔘 خوانی در حسینیه امام خمینی رحمةالله‌علیه ◼️حضرت علیه‌السلام 🎙حاج مهدی @tarbiatemanavi
🔴 🔴 شهادت ♦️شیخ جعفر شوشتری گوید: «این مجلس، مجلس وفات حسین علیه‌السلام است؛ نه مجلس یک وفات، بلکه مجلس وفات‌های حسین است.» ♦️زمانی که همه اصحاب امام حسین شهید شدند و کسی جز اهل‌بیت او نمانده بود، علی بن الحسین قدم پیشنهاد و اولین نفر از اهل بیت ایشان بود که از پدر اجازه نبرد خواست. پس امام بی درنگ اجازه داد و با نگاهی ناامیدانه به سوی فرزندش نظر کرد؛ بعد چشم‌هایش را به زیر انداخت و گریست. آنگاه دستان خود را زیر محاسن شریفش قرار داده و سوی آسمان بلند کرد و فرمود: «خدایا تو شاهد باش که پسری برای مبارزه به سوی این مردم می‌رود که در سرشت و رفتار و گفتار، شبیه ترین مردم به پیامبر توست و هرگاه ما مشتاق زیارت پیامبر تو می‌شدیم به او نگاه می کردیم.» سپس امام حسین بر عمر بن سعد فریاد زد: «خدا رَحِم تو را قطع کند.... همان‌گونه که رَحِمَم را قطع کردی و حرمت خویشاوندی مرا با رسول خدا رعایت نکردی.» علی اکبر به سوی دشمن تاخت و با وجود تشنگی، مبارزه سختی را به نمایش گذاشت تا آنجا که سپاهیان دشمن از زیادی کشته‌شدگان به دست وی به فریاد در آمدند. ♦️در حالی که جراحتهای زیادی به تن داشت،به سوی پدرش بازگشت و عرضه داشت: «ای پدر تشنگی مرا از پای درآورده و سنگینی زره جان مرا به لب رسانده است، آیا جرعه آبی هست تا برای جنگ با دشمن نیرو بگیرم؟» امام حسین گریه کرد و فرمود: «ای وای بر من! ای پسر عزیزم! بر محمد مصطفی و علی مرتضی و بر پدرت بسیار سخت است که از آنان درخواستی کنی ولی تو را پاسخ نگویند و از آنها یاری بخواهی و تو را یاری نکنند. پسر عزیزم! زبانت را پیش بیاور.» پس حضرت، زبان علی اکبر را در دهانش گذاشت و مکید و بعد انگشترش را به او داد و فرمود: «این را در دهانت قرار بده و به میدان نبرد با دشمن بازگرد، دیری نمی‌گذرد که جدّت محمد را ملاقات می‌کنی و او از جام لبریز خود، تورا می‌نوشاند، نوشیدنی که هیچ‌گاه بعد از آن تشنه نخواهی شد. علی اکبر در حالی که رجز می‌‌خواند به میدان جنگ بازگشت. در این هنگام (منقذ بن مرّه) چنان ضربه ای با شمشیر بر فرق سر ایشان فرود آورد... ♦️علی اکبر بی طاقت شد نه طاقت دارد با فرق شکافته مستقیم بر روی زین بنشیند و نه غیرتش می‌گذارد که خود را از اسب به زمین بیندازد و رکاب را خالی کند، ناگزیر دستها را به گردن اسب انداخت. لشکر که آن مظلوم را احاطه کرده بود، اسب راهی جز رفتن میان لشگر نداشت، پس آنان نیز با شمشیر‌هایشان بند از بندش جدا کردند. (فقطّعوه بسیوفٍ إرباً إربا.) وقتی جان به گلوی مبارکش رسید، فریاد زد: «این جدّم رسول خدا است، مرا از جام لبریز نوشاند به تو سلام می‌رساند و می فرماید: «زود به نزد ما بیا که برای تو نیز جامی نگه داشته‌ایم.» بعد از آن نفسی عمیق کشید و به شهادت رسید. ♦️امام حسین خود را به بدن علی اکبر رساند و صورتش را بر صورت علی اکبر گذاشت و در حالی که اشک از چشمانش سرازیر بود،فرمود: «خداوند هلاک کند قومی که تو را کشتند. بعد از تو خاک بر سر این دنیا باد.» حضرت زینب مانند خورشیدی که طلوع می‌کند با سرعت از خیمه ها بیرون دوید و خود را بر جسم بی جان علی انداخت و می‌فرمود: «ای محبوب من! پسر برادر من! ای میوه دلم!» امام حسین به سوی خواهر آمد دست او را گرفت و به خیمه بازگرداند و رو به جوانان بنی هاشم کرد و فرمود: «برادرتان را به سوی خیمه ببرید؛ ای عموزادگان، صبوری پیشه کنید. ای اهل بیت من، صبر نمایید. به خدا سوگند بعد از امروز هرگز خواری و ذلت نخواهید دید.» 📗چهل منزل با حسین، علی اکبر رنجبران، منزل دهم، ص 121. 📗مجالس المواعظ و البکاء، شیخ جعفر شوشتری، ص 123 و 127. @tarbiatemanavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎙حجة الاسلام حاج شیخ حفظه‌الله 🔘 سقای آب و ادب @tarbiatemanavi
🗓🏴روز نهم محرم، با یاد حضرت علیه‌السلام و توسل به ایشان 🔻پنج صفت از اوصاف علیه السلام : 🔲حضرت امام صادق صلوات‌الله‌علیه در رابطه با عموی بزرگوارشان حضرت اباالفضل العباس سلام‌الله‌علیه فرمودند: ▫️ «كانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِيٍّ نافِذَ البَصيرَةِ صُلبَ الإيمانِ جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِاللَّهِ و أبلي بَلاءً حَسَناً و مَضي شَهيدَاً» ▪️عموی ما عباس، نافذالبصیر و قوی‌ایمان بود، او همراه امام حسین صلوات الله علیه جهاد کرد، و نعمتی نیک به او داده شد، و به مقام شهادت نائل آمد. ☑️در این روایت، به پنج صفت از اوصاف حضرت عباس اشاره شده است: 1⃣نافذالبصیرة 2⃣ قوی‌ایمان 3⃣جهاد کردن 4⃣ ابتلاء 5⃣ شهادت 🔘صفت اول و دوم از ویژگیهای ذاتی و شخصیتی حضرت قمر بنی هاشم سلام‌الله‌علیه است و سه ویژگی دیگر به ابعاد عملی حضرت عباس سلام‌الله‌علیه اشاره دارد. 📓سقای معرفت، ص 75 و 76 @tarbiatemanavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔴 🔴 شهادت علیه‌السلام ♦️زمانی که حضرت تنهایی برادر را مشاهده نمود به نزد برادر آمد و عرضه داشت: «ای برادر، آیا اجازه میدان رفتن میدهی؟» امام حسین به سختی گریست و فرمود: «ای برادر، تو پرچمدار من هستی، اگر بروی شیرازه لشکر از هم گسسته می‌شود.» حضرت عباس عرضه داشت: «سینه ام تنگی می کند و از این زندگانی ملول و دلگیرم و می خواهم از این منافقین خونخواهی نمایم.» امام حسین فرمود: «حالا که میروی برای این کودکان، کمی آب بیاور.» حضرت عباس به میدان رفت و دشمن را موعظه کرد و آنها را از عذاب الهی برحذر داشت؛ اما به حال آنها سودی نبخشید به سوی برادر بازگشت... در این هنگام شنید که کودکان صدا می‌زنند: «العطش، العطش» ♦️سوار بر اسب شد و مشک را برداشت و به سوی فرات راه افتاد. ۵۰۰ سواری که در فرات گمارده شده بودند، او را دوره کرده و تیرباران کردند. صفوف آنها را شکافت و تعداد زیادی از آنان را از پای درآورد تا اینکه وارد شریعه شد، خواست مشتی آب بنوشد که تشنگی امام حسین و اهل بیت ایشان را به یاد آورد، آب را از دستش فرو ریخت و ننوشید و فرمود: «به خدا سوگند هرگز آب نمی نوشم در حالی که حسین و کودکانش تشنه هستند.» ♦️مشک را پر از اب کرد و بر شانه راست خود انداخت و به سوی خیمه‌ها در حرکت شد. راه را بر او بستند و از هر طرف دورش را گرفتند و به او یورش بردند و او نیز بر آنها حمله برد و می فرمود: «از مرگ نمی هراسم، چرا که مرا بالا می‌برد... جان من، فدای جان پاک مصطفی باد.» جمعیت را متفرق نمود، (زید بن ورقاء) پشت درخت نخلی کمین کرد و به کمک (حکیم بن طفیل) ضربه‌ای بر دست راست حضرت زد، حضرت شمشیر را به دست چپ گرفت و مشک را بر دوش چپ قرار داد و به آنها حمله کرد و این گونه رجز می خواند: «قسم به خدا اگر دست راستم را قطع کنید، هیچ‌گاه دست از دین خود بر نخواهم داشت و همچنین دست از حمایت امامی بر نمی دارم که در یقین صادق است و فرزند پیامبر پاک و امین می‌باشد.» جنگید تا اینکه ضعف او را فرا گرفت؛ (حکیم ابن طفیل) پشت نخلی کمین کرد و ضربه ای بر دست چپش زد و دست او را از ساعد قطع کرد؛ مشک را به دندان گرفت و فرمود: «ای نفس، از این مردم کافر نهراس و به رحمت خدای جبار و در کنار پیامبر سرور و برگزیده سرخوش دار.» ♦️تیری به سوی او آمد و به مشک اصابت کرد و آب مشک را ریخت، [گویی همه امید عباس ناامید شد]. تیری دیگر آمد و به سینه‌اش اصابت کرد و در این هنگام (حکیم بن طفیل) با عمود شمشیر بر او زد که از اسب به زمین افتاد و با ندایی بلند برادرش را صدا زد: «مرا دریاب برادر.» ♦️امام حسین مانند باز شکاری به سوی او آمد؛ وقتی رسید، دید که برادرش کنار شریعه فرات افتاده است در حالی که دست راست و چپ او قطع شده و پیشانی‌اش شکسته و تیری چشم او را دریده و شدت جراحت او را از پای درآورده است. با کمر خمیده بر بالین عباس نشست و آنقدر گریست که جان در بدن نماند و می‌فرمود: «اکنون کمرم شکست و چاره‌ام از دست رفت و دشمن از این حادثه خوشحال شد.» حضرت عباس آخرین شهید از اهل بیت امام حسین در مصاف با دشمن بود. 📗چهل منزل با حسین، علی اکبر رنجبران، منزل ١٣، ص ١٣۶ @tarbiatemanavi