🔘رهروی عاشق(۱) 🔹مثل الکعبه رسول اکرم(ص) به امام علی(ع) فرمودند: «مَثَل الإمامُ مَثَل الکَعبَة إذ تُؤتِی وَ لا یَأتی؛ 🔹[ای علی!] مثل امام، مثل کعبه است...، پس اگر مردم به سوی تو آمدند و حکومت را به تو سپردند، بپذیر؛ وگرنه صبر کن تا آنان به سوی تو آیند.» ▫️راز طولانی شدن سال‌های غیبت امام عصر(ع)به بدفهمی موضوع انتظار برمی‌گردد. گمان برده‌ایم باید در انتظار بازگشت و حرکت امام نشست. ▫️[غافل از اینکه،] در حقیقت، این امام است که منتظر است و انتظار حرکت و اقدام ما را می‌کشد. خداوند کریم هم منتظر است. ▫️امام(ع) از سویی انتظار حرکت مردم را می‌کشد و از دیگر سو، انتظار اذن خداوند را برای قیام و اقدام؛ اذن خداوند هم در گرو حرکت مردم و اقدام ایشان، برای فرا خواندن و استقبال از امام است. ▫️در تمام سال‌های حضور و حیات دوازده وصیّ و امام منصوب از سوی حضرت حق، مردم تنها دو بار و در عصر دو امام حرکت کردند. ▫️اوّل، مربوط به دعوت از امام علی(ع) برای قول خلافت بود، آن هم واسپس بیست و پنج سال خانه‌نشینی امام، مرتبة دوم، دعوت مردم «کوفه» از امام حسین(ع) است. ▫️در هر دو واقعه نیز، خداوند شاهد جفای دعوت‌کنندگان و شهادت مظلومانة آن دو امام عزیز بود. ▫️در هر دو تجربه، امامان معصوم: به دعوت مردم لبّیک گفتند، از همة توش و توان خود مایه گذاشتند و آخر الامر در این مسیر از جان خویش و خویشاوند و اقربا گذشتند. ▫️از اینجا روی‌گردانی مردم از امام، نادیده گرفتن حقّ امام و یاری ندادن به ایشان، سبب شد تا غیبت، روزی همة روزان و شبان و سال‌های سخت جمیع مخلوقات خداوند شد. 🔹رسول خدا(ص) فرمودند: «مَثَلُ عَلِيٍّ فِيكُمْ أَوْ قَالَ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ كَمَثَلِ الْكَعْبَةِ الْمَسْتُورَةِ النَّظَرُ إِلَيْهَا عِبَادَةٌ وَ الْحَجُّ إِلَيْهَا فَرِيضَة؛ مثل علی در میان شما (در میان این امّت)، مانند کعبة پوشیده است که نگاه به آن عبادت و حجّ آن فریضه و تکلیف است.» ▫️امام مانند کعبه، بلکه حقیقت و باطن کعبه است. در هر زمان، بر مردم فرض است با فراهم آوردن عدّه و عُدّه، راهی خانة خدا شوند و حج به جا آورند. ▫️«کعبه» در «مسجدالحرام»، صورت امام در قالب سنگ و گچ است و باطن آن، امام مبین، حجّت حیّ خداوند. 📚#جان‌جهان/#از‌قله‌عاشوراتادریای‌ظهور @tarikh_farda

🔘رهروی عاشق(۲) 🔹تسلیم شدن و واگذاری همة امور به امام؛ تکلیف دوم ▫️پس از جست‌وجو و یافتن امام و حرکت کردن به سوی او، ناگزیر باید به ایشان تسلیم شد و همة امور را به ایشان واگذار کرد. ▫️در همة سال‌های غیبت کبری، گفت‌وگو از نشانه‌های ظهور، تطبیق نشانه‌های یاد شده در روایات با حوادث و شرایط روز و سرانجام، مصداق‌یابی برای اشخاص حقیقی و حقوقی رایج بوده است و امروز هم، در میان مردم، رایج است؛ لیکن، برای چنین امر مهمّی، نه از حرکت، نشانی می‌توان یافت و نه از تسلیم مردم و آمادگی آنها! ▫️در عصر غلبة تفکّر اومانیستی (مذهب اصالت انسانی)، در حوزة نظری و لیبرالیسم در حوزة مناسبات [اقتصادی،] اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی، ساده می‌نماید که دمکراسی داعیه‌دار تنظیم مناسبات سیاسی و امر مملکت‌داری باشد. ▫️در عصر امامت نفس امّارة فردی و جمعی و تسلیم شدن خرد و کلان، در آستانة آن و به زبان ساده‌تر، در عصر ولایت تکنیک و تکنولوژی، جایی برای ولایت امام حق باقی نمی‌ماند. حضرت امام صادق(ع) می‌فرمایند: 🔹«وَلایُتنا وِلایَةُ اللهِ الّتی لَم یُبعَثُ نَبِیّاً قطُّ اِلّا بِها؛ ولایت ما، ولایت خداست که مبعوث نشده هیچ پیغمبری، جز برای آن.» ▫️در اسلام آوردن، تسلیم بی‌چون و چرا شدن ظهور تامّ پیدا می‌کند. عبودیّت و عبد بودن در برابر مولا، نتیجة تسلیم شدن و اسلام آوردن است؛ مگر می‌توان بر طبل انانیّت و خودمداری نفس امّاره کوبید و بر مسند عبودیّت نیز تکیه زد. ▫️خداوند کریم، اطاعت از پیامبر خدا(ص) و حضرات معصومان: را به منزلت اطاعت از خود اعلام کرده و بر بشر واجب نموده است. 🔹«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ؛ ای كسانی كه ايمان آوردهايد! خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اوليای امر خود را [نيز] اطاعت كنيد.» 🔹«... وَأَوْفُواْ بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ؛ و به عهد من وفا کنید، تا به پیمانتان وفا کنم و از من بترسید.» در تفسیر این آیه حضرت امام صادق(ع) فرمودند: ▫️«یعنی به ولایت امیرالمؤمنین(ع) [وفا کنید] تا من به عهد شما وفا کنم؛ یعنی بهشت را به شما بپردازم.» ▫️وفای مردم، رفتن به سوی امام حق است و وفای امام، هدایت و دستگیری از مردم است تا آنجا که بهشت رضوان الهی را به تجربه بنشیند. از اینجاست که می‌فرمایند: 🔹«به حقیقت، حرم امن الهی که هر کس در آن وارد شود، از هر گونه خوف و آسیب و گزندی در امان می‌ماند، حرم امام مبین منصوب از سوی حق است.» ▫️یکی از انتقادهای شدید امیرمؤمنان(ع)بر کسانی که رهبری او را پذیرفته بودند؛ ولی در یاری او کوتاهی می‌کردند، این بود که چرا به عهد و میثاق خویش عمل نمی‌کنند و از اطاعت وی سرپیچی می‌کنند. ▫️ امام نافرمانی آنان را یکی از علل شکست آنها از سپاهیان معاویه می‌دانست، چنان‌که اطاعت سپاهیان معاویه را از او از عوامل پیروزی آنان می‌شناخت. سپاه معاویه. در باطل، از او پیروی می‌کردند و اصحاب امام(ع) در حق، از اطاعت او، سر بر می‌تافتند. 📚#جان‌جهان/#از‌قله‌عاشوراتادریای‌ظهور @tarikh_farda

🔘رهروی عاشق(۳) 🔹تجدید عهد با امام است (تکلیف سوم) ▫️چنان‌که در انتهای همة زیارت‌نامه‌های یاد شده و در وقت خروج از زیارتگاه‌ها، مرسوم است، زائر رو به آن امام و مزور می‌کند و از خداوندگار می‌خواهد که این زیارت را آخرین زیارت و تجدید عهد او قرار ندهد؛ ▫️همان‌طور که در انتهای «زیارت عاشورا» می‌خوانیم: 🔹«وَ لٰا جَعَلَ اللهُ آخِرَ العَهدِ مِنّی لِزیارَتِکُم» ▫️آمد و شد روزگار، عهدها را سست می‌کند، وسوسة شیطان و ترسی که در دل‌های انسان‌ها می‌افکند، جان‌ها را متحوّل می‌سازد. ▫️ابلیس، شکوه و جلالِ صاحبان قدرت و شوکت دنیوی را در چشم‌ها آرایش می‌دهد و آدمی را وادار به کرنش و اظهار عبودیّت و چاکری می‌سازد و گاه، بندگان را روزی‌رسان و رازق معرّفی می‌کند و چشم سر و [چشم] دل مردم را متوجّه دستان آنان می‌سازد. ▫️از این رو، تجدید عهد، تذکّری است برای همة فراموشکاری‌ها و فرو گذاشتن حقّ مردانی که جانب‌داری از حقّشان را خداوند بر همگان واجب ساخته است. ▫️در سنّت بسیاری از عالمان عارف و اولیای الهی بوده است که هر صبح، پس از اقامة نماز، با امام زمان(ع) تجدید عهد می‌کرده‌اند. ▫️«دعای عهد» از زیباترین «عهدنامه‌ها»یی است که از سوی معصومان: روزی مؤمنان شده است. ▫️در این دعا، مانند همة ادعیه و زیارات، پس از حمد و ثنای خداوند و بزرگداشت اسماء جمال و جلال، آنکه تجدید عهد می‌کند، می‌گوید: 🔹«اللّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ هَذَا الْيَوْمِ، وَ مَا عِشْتُ بِهِ فِي أَيَّامِي عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ فِي عُنُقِي لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ أَبَدا ...؛ خداوندگارا! من در این صبحگاهان تجدید می‌کنم عهدم را از برای او و هر روز که زنده باشم عهد و بیعت و پیمانی برای او بر گردنم باشد که امید دارم هیچ چیز آن را دگرگون و زائل نسازد ...» ▫️آنکه عهد نو نکند، محرم نیست؛ بیگانه‌ای است که به ناگهان، به سان دزدی از دیوار بالا می‌آید. به قول حضرت امیرالمؤمنین(ع) «کسی که از غیر در وارد شود، سارق است.» ▫️محدودة تصرّف در همة امور و میان عموم مناسبات در سراسر جهان، به محدودة خویشی و پیوند و محرمیّت بستگی دارد. از این مطلب می‌توان دریافت که چرا میدان حضور، عمل و حقّ تصرّف اولیای الهی و به ویژه حضرات معصومان: دربارة عموم خلق خدا (اعمّ از نباتات و جامدات و حیوانات و انسان‌ها) وسیع و ولایت آنها گسترده است. ▫️آنان در تقرّب و پیوند با خداوند به جایی رسیده‌اند که حضرت جبرئیل نیز نرسیده است. پیش از این، دربارة معراج رسول اکرم(ص) و گذار ایشان از مرتبه‌ای ویژه، سخن گفته‌ایم. مرتبه‌ای که حضرت جبرئیل نیز قادر به گذار از آن نبود. ▫️چه کسی می‌تواند دربارة مبسوط الید بودن خداوند در امور جزیی و کلّی همة آفریده‌ها و ولایت ایشان و میزان قدرت و دخل و تصرّفش در همة هستی تردید کند؟! ▫️این میزان و میدان عمل و دخل و تصرّف از آنجاست که خدای متعال خالق، رازق، صاحب و ربّ مخلوقات خود است و تنها اوست که «فعّال ما یشاء» است. ▫️به این ترتیب، از آنجا که حضرات معصومان(ع) می‌فرمایند: «وَلَايَتُنَا وَلَايَةُ الله»، میزان تقرّب آنان به خداوند یکتا، این مجال و میدان فراخ را فراهم آورده است که به اذن الله، بر کلّ موجودات ولایت و حقّ سرپرستی و دخل تصرّف داشته باشند. ▫️اینان محرم‌ترین آفریده‌ها به خداوند هستند، به همین ترتیب محرم‌ترین افراد دربارة همة آفریده‌ها نیز می‌باشند. 📚#جان‌جهان/#از‌قله‌عاشوراتادریای‌ظهور @tarikh_farda

🔘رهروی عاشق (۴) فراخوانی و دعوت مردم به سوی امام (تکلیف چهارم) روایتی از امام باقر(ع) منقول است که می‌فرماید: ▫️«واجبات خدا یکی پس از دیگری نازل می‌شد و امر ولایت آخرین آنها بود که خداوند، عزّوجلّ، این آیه را نازل فرمود: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُم ...» امروز دین شما را کامل کردم و نعمتم را بر شما تمام کردم. خدای بعد از این واجبی را بر شما نازل نکرده و واجبات را بر شما کامل کرده است.» ▫️در روایت مشهور حضرت علیّ بن موسی الرّضا(ع) است که بیش از بیست هزار نفر آن را از ایشان، از پدر گرامیشان، از پدر پدرشان تا رسول خدا(ص) از جبرئیل و از خداوند متعال نقل کرده‌اند و به لحاظ گرامی بودن سلسلة راویان سند، حدیث را «سلسله الذّهب» نامیدند؛ مرحوم شیخ صدوق، این روایت را در «کتاب توحید» ذکر کرده‌اند. ▫️در روایت ماندگار و معروف «سلسلـ［ الذّهب» که از امام رضا(ع) در وقت ورود به «نیشابور» آمده است، به خوبی ارتباط میان دو عهد بزرگ فطرت و ولایت را می‌توان دید، ایشان می‌فرمایند: ▫️کلمة «لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ حِصْنِي فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِي أَمِنَ مِنْ عَذَابِي، بِشَرْطِهَا وَ شُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا» دربارة ولایت کلّیة امیرالمؤمنین(ع) نیز آمده است: «وَلَايَةُ عَلِيِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ حِصْنِي فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِي أَمِنَ مِنْ عَذَابِي» ▫️عهد و پیمان امامت، با کلمة «لا اله الّا الله» راست می‌شود؛ امّا به شرط حراست از میثاق ولایت. ▫️ولایت، شرط ورود به حصن حصین لا اله الّا الله و شرط ورود به خیل مؤمنان است. ▫️در تفسیر «آیات 34 و 35 سورة اسراء» (وَ أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَ الْعَهْدَ كانَ مَسْؤُلا...» از قول امام کاظم(ع) چنین آمده است: ▫️«عهد، پیمانی است که پیامبر(ص) از مردم اخذ کرد در مورد مودّت ما اهل بیت و اطاعت از امیرمؤمنان(ع) و اینکه با او مخالفت نکنند و هم از او سبقت نگیرند و پیوند خویشی او را قطع نکنند و به ایشان اعلام کرد که از آنها، در مورد این عهد پرسیده می‌شود.» ▫️واسپس این حضور و انعقاد عهد قلبی و جمعی است که امام مبسوط الید می‌شود و مهیّای بیرون آمدن از پس پردة غیبت و حضور آشکار در میان مردم خواهد شد. ▫️بسیاری از ما مردم، دربارة اهل بیت: می‌گوییم و می‌نویسیم و مجلس بر پا می‌کنیم و خطابه سر می‌دهیم؛ امّا در این گفت‌وگو و در دل، نیّت دیگری می‌پروریم. ▫️حبّ مال، حبّ جاه، حبّ جان و ترس از دست دادن این سه، مانع از آن است که به تمامی و خالصانه در این باره وارد گفت‌وگو شویم؛ ریا می‌ورزیم، تظاهر می‌کنیم، در برابر اربابان زر و زور، تزویر [خضوع] می‌کنیم و دانسته و نادانسته خود را در ظلم به آل محمّد9 شریک می‌سازیم. ▫️امام(ع) پیش از آنکه به سرباز احتیاج داشته باشند، به رفیقانی صمیمی و بی‌ریا احتیاج دارند. آنکه عهدی و پیمانی، غیر از عهد و پیمان با امام مبین بر گردن دارد، نمی‌تواند در جمع یاران غار وارد شود و تا این عهد و پیمان مبدّل به عهد قلبی جمعی نشود، تحوّلی بزرگ در جهان، حادث نخواهد شد. ▫️واسپس این امر، وظیفة چهارمی برای ما معلوم می‌شود: فراخوانی و دعوت مردم به سوی امام (تکلیف چهارم) از این رو، از زیارت به منزلة معنی زندگی در عصر غیبت یاد کردم؛ چنانچه این سنّت به حق پاس داشته می‌شد، غیبت امام تا به این روز، ادامه نمی‌یافت. ▫️زندگی در عصر غیبت، زندگی در انتظار، طلب امام و ورود به عهد امام است. 📚#جان‌جهان/#از‌قله‌عاشوراتادریای‌ظهور @tarikh_farda