💢به مناسبت ٢٤ذيحجه ،روز #مباهله وضو بگیرم در حال روزه با تکبیر کنم مباهله با دشمنان حی قدیر زبان حق شوم و آیة مباهله را به شأن فاطمه و شوهرش کنم تفسیر ز قول دوست و دشمن شنو که این آیه به وصف اهل کسا از خدا شده تعبیر محمد وعلی و فاطمه، حسین و حسن که پنج در عددند و یکی چو حی قدیر پی مباهله کردند روی در صحرا یکی چو مهر فروزان چهار ماه منیر فتاد چشم نصارا به آن خدارویان که نور طلعتشان گشته بود عالم گیر مسیحیان پی نفرین پنج تن دیدند که نیست غیر هلاکت برایشان تقدیر همه به خاک قدوم پیمبر افتادند که ای ز جانب حق خلق را بشیر و نذیر به حضرت تو نصاری تمام تسلیم اند که تو بلند مقامی و ما تمام حقیر هزار مرتبه نفرین به دشمنان علی که می کنند در این آیه حیله و تزویر کنند فضل علی را به دشمنی انکار خدای نگذرد از این خطا و این تقصیر چرا شدند فراری از این حقیقت محض چرا به سلسلة نفس خود شدند اسیر قسم به جان علی منکر مباهله را خدای لعن نموده، پیمبرش تکفیر گرفتم آنکه شود خصم منکر خورشید کجا به تابش انوار آن کند تأثیر فضائل علی از حد بود فزون چه زیان که بر مباهله منکر شوند یا به غدیر علی کسی است که در جنگ بدر شد پیروز خدابه جنگ احد می دهدبه او شمشیر علی است فاتح احزاب و فاتح خیبر علی است تیرالهی به قلب خصم شریر علی است بت شکن کعبه روی دوش رسول علی به بیشة اسلام شد خروشان شیر علی به جای نبی خفت وجان گرفت به دست کسی نیافت چو او این چنین مقام خطیر حدیث منزله چون آفتاب می تابد به این دلیل علی بعد مصطفاست امیر وصی احمد مرسل کسی بود "میثم" که در تمام فضایل ورا نبود نظیر #مباهله #توسلنامه 👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3406626836C8d7f688c0d

💢به مناسبت ٢٤ذيحجه ،روز #مباهله گیرم که آفتاب جهان ذره پرور است این بس مرا که سایه ی مهر تو بر سر است ای دل چرا به غیر خدا تکیه می کنی؟ امید ما و لطف خدا از که کمتر است؟ بهر دو نان، خجالت دونان چه می کشی؟ ای دل صبور باش که روزی مقدّر است خاطر ز گفتگوی مکرّر شود ملول الاّ حدیث دوست که قند مکرّر است فرخنده نامه ای که موشّح به نام اوست زیبنده آن صحیفه که او زیب دفتر است نامی که با خدا و پیمبر ز فرط قدس زیب اذان و زینت محراب و منبر است پشت فلک خمیده که با ماه و آفتاب در حال سجده روی به درگاه حیدر است شمس ضحی، امام هدی، نور هل أتی چشم خدا و نفس نفیس پیمبر است در آیه ی مباهله این مهر و ماه را جانها یکی و جلوه ی جان از دو پیکر است وجهی چنان جمیل که از شدّت جمال وجه خدا و جلوه ی الله اکبر است نازم به دست او که یکی ناز شست او از جای کندنِ درِ سنگینِ خیبر است با اشک چشم، ابر کَرَم بر سر یتیم با برق تیغ، صاعقه ای بر ستمگر است جز راه او به سوی خداوند راه نیست یعنی که شهر علم نبی را، علی، در است بر تارک زمان و مکان، تاج افتخار در آسمان فضل، درخشنده اختر است کمتر ز ذرّه ایم و فزونتر ز آفتاب ما را که خاک پای علی بر سر افسر است وصف علی ز عقل و قیاس و خیال و وهم وز هرچه گفته اند و شنیدیم، برتر است شد عرض ما تمام و حدیث تو ناتمام حاجت به مجلس دگر و وقت دیگر است طبع لطیف و شعر «ریاضی» به لطف و شهد شاخ نبات خواجه شیراز و شکّر است #مباهله #توسلنامه 👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3406626836C8d7f688c0d

شعر زیبایی از جناب حاج غلام رضا سازگار به مناسبت ایام #مباهله وضو بگیرم در حال روزه با تکبیر کنم مباهله با دشمنان حیّ قدیر زبان حق شوم و آیۀ مباهله را به شأن فاطمه و شوهرش کنم تفسیر ز قول دوست و دشمن شنو که این آیه به وصف اهل کسا از خدا شده تعبیر محمد وعلی و فاطمه، حسین و حسن که پنج در عددند و یکی چو حی ّقدیر پی مباهله کردند روی در صحرا یکی چو مهر فروزان چهار ماه منیر فتاد چشم نصارا به آن خدارویان که نور طلعتشان گشته بود عالم گیر مسیحیان پی نفرین پنج تن دیدند که نیست غیر هلاکت برایشان تقدیر همه به خاک قدوم پیمبر افتادند که ای ز جانب حق خلق را بشیر و نذیر به حضرت تو نصاری تمام تسلیم اند که تو بلند مقامی و ما تمام حقیر هزار مرتبه نفرین به دشمنان علی که می کنند در این آیه حیله و تزویر کنند فضل علی را به دشمنی انکار خدای نگذرد از این خطا و این تقصیر چرا شدند فراری از این حقیقت محض چرا به سلسلۀ نفس خود شدند اسیر قسم به جان علی منکر مباهله را خدای لعن نموده، پیمبرش تکفیر گرفتم آنکه شود خصم منکر خورشید کجا به تابش انوار آن کند تأثیر فضائل علی از حد بود فزون چه زیان که بر مباهله منکر شوند یا به غدیر علی کسی است که در جنگ بدر شد پیروز خدا به جنگ احد می دهد به او شمشیر علی است فاتح احزاب و فاتح خیبر علی است تیرالهی به قلب خصم شریر علی است بت شکن کعبه روی دوش رسول علی به بیشۀ اسلام شد خروشان شیر علی به جای نبی خفت و جان گرفت به دست کسی نیافت چو او این چنین مقام خطیر حدیث منزلة چون آفتاب می تابد به این دلیل علی بعد مصطفاست امیر وصی احمد مرسل کسی بود «میثم» که در تمام فضایل ورا نبود نظیر #مباهله #توسلنامه 👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3406626836C8d7f688c0d

🔵داستان #مباهله در سال دهم هجرى، افرادى از سوى رسول خدا صلى الله عليه و آله مأمور تبليغ اسلام در منطقه نجران شدند. مسيحيانِ نجران نيز نمايندگانى را براى گفتگو با پيامبراسلام صلى الله عليه و آله به مدينه گسيل داشتند. با وجود گفتگوهايى كه ميان آنان و پيامبر صلى الله عليه و آله ردّ وبدل شد، باز هم آنان بهانه‏جويى كرده و در حقّانيّت اسلام ابراز ترديد مى‏كردند. 🌸اين آيه نازل شد و خطاب به پيامبر فرمود: 🌺فمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبِينَ‌ 🔸پس هر كه با تو، بعد از علم و دانشى كه به تو رسيده است، درباره او (عيسى) به ستيز و محاجّه برخيزد (و از قبول حقّ شانه خالى كند) بگو: بيائيد پسرانمان وپسرانتان وزنانمان وزنانتان وخودمان را (كسى كه به منزله خودمان است) وخودتان را بخوانيم، سپس (به درگاه خدا) مباهله و زارى كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم. هنگامى كه نمايندگان مسيحيان نجران، پيشنهاد مباهله را از رسول اكرم صلى الله عليه و آله شنيدند، به‏ يكديگر نگاه كرده و متحيّر ماندند. آنان مهلت خواستند تا در اين باره فكر و انديشه و مشورت كنند. بزرگِ نصارا به آنها گفت: شما پيشنهاد را بپذيريد و اگر ديديد كه پيامبر با سر وصدا و جمعيّتى انبوه براى نفرين مى‏آيد، نگران نباشيد و بدانيد كه خبرى نيست، ولى اگر با افراد معدودى به ميدان آمد، از انجام مباهله صرف‏نظر و با او مصالحه كنيد. روز مباهله، آنها ديدند كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله همراه با دو كودك و يك جوان و يك زن بيرون آمدند. آن دو كودك، حسن و حسين عليهما السلام و آن جوان، علىّ‏بن ابى‏طالب عليهما السلام و آن زن فاطمه‏ى زهرا عليها السلام- دختر پيامبر صلى الله عليه و آله- بودند. اسقف مسيحيان گفت: من چهره‏هايى را مى‏بينم كه اگر از خداوند بخواهند كوه از جا كنده شود، كنده مى‏شود. اگر اين افراد نفرين كنند، يك نفر مسيحى روى زمين باقى نمى‏ماند. لذا از مباهله انصراف داده، حاضر به مصالحه شدند. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند: سوگند به كسى كه مرا پيامبر حقّ قرار داد، اگر مباهله انجام مى‏گرفت، آن وادى آتش را بر آنان فرو مى‏ريخت. *#مباهله، در بيست و چهارم يا بيست و پنجم ماه ذى‏الحجّه و در بيرون شهر مدينه بود كه اكنون داخل شهر قرار دارد و در آن محل، مسجدى به نام «مسجد الاجابة» ساخته شده است. #مباهله #توسلنامه 👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3406626836C8d7f688c0d

✅ در باره #حدیث_کساء به نام حقّ و رسول و ائمّه ی اطهار به نظم تازه حدیث کسا کنم تکرار حکایتی متواتر، روایتی محکم نموده فاطمه بر جابر این چنین اظهار که شد رسول خدا میهمان من روزی سلام کرد به من آن شهنشه اَبرار بگفت فاطمه جان ضعف در بدن دارم برو کسای یمانی برای من باز آر زمن گرفت کسای یامنی آن سرور کشید در بَر و تابید نورش از رخسار در آن میانه حسن آمد و سلامم کرد جواب گفتم و گفت ای حبیبه ی دادار رسد شمیم خوشی بر مشامم ای مادر مگر رسول خدا پا نهاده در این دار مشام حجّت حق بوی مصطفی شِنود چنان که بلبل، بوی گل از سوی گلزار مگر نه حضرت یعقوب بوی یوسف یافت مشام یار بباید که بشنود بوی یار جواب گفتم ای نور دیده ام آری نشسته زیر کسا آن سپهر مجد و وقار پس از سلام و جواب سلام و اذن دخول نشست خواجه ی لولاک را حسن به کنار پس از رسول خدا و حسن، حسین آمد سلام کرد و گرفت اذن و یافت استقرار پس از دو سبط عزیزش گرفت اذن دخول علی ولیّ خداوند، حیدر کرّار پس از علی زپدر من گرفتم اذن دخول شدم به زیر کسا شمع محفل آن چار پس از تجمّع ما پنج تن به زیر کسا گشود لب به دعا عقل کلّ که یا غفّار گواه باش که این جمع اهل بیت منند مرا چو روح به جسمند و نور در دیدار زخون و گوشت من هست خون و گوشتشان مرا شریک سرور و غمند در هر کار به صلح و جنگ من آورده روی، با اینان هر آن کسی که کند صلح یا کند پیکار چنان که دوستشان دوست آمده با من مراست دشمن این جمع، دشمن غدّار منم از اینان، اینان هم از منند همه پلیدی از تن و از جانشان تو دور بدار پس از دعای رسول خدا به خیل ملک خطاب آمد از حیّ قادر دادار که ای ملائکه من خلق را نکردم خلق نه هشت خلد و نه این هفت گنبد دوّار نه بَرّ و بحر، نه خورشید و مه، نه لوح و قلم نه عرش و فرش، نه صبح و مسا، نه لیل و نهار مگر به خاطر این پنج تن که زیر کسا جمال انورشان گشته مطلع الانوار سؤال شد زخداوند کیستند این پنج تن بدین مقام و جلال و کمال و عزّ و وقار ندا رسید که زهرا و باب و شوهر او حسین او حسن او دو لؤلؤ شهوار بگفت حضرت جبریل بار معبودا کنون زلطف و کرم منّتی به من بگذار که در زمین روم این پنج را ششم باشم کز این جلال کنم فخر بر ملک بسیار گرفت اذن و بیاورد آیه ی تطهیر حضور فخر بشر یعنی احمد مختار سلام کرد و گرفت اذن از رسول خدا ششم نفر شد و زیر کسا گرفت قرار سؤال کرد زختم رسل در آن هنگام علی که بود و باشد قسیم جنّت و نار که چیست منزلت ما به نزد حیِّ و ودود تو ای رسول خداوندگار کن اظهار بگفت ختم رسل یا علی قسم به خدا که جان من به یَدِ حکم اوست در هر کار به محفلی که شود ذکر این حدیث شریف شوند خیل ملک جمع در یمین و یسار دعا کنند ملائک به اهل آن مجلس کنند بر همگان لحظه لحظه استغفار علی به ختم رسل داد پاسخی شیرین که جام دل شود از شهد معرفت سرشار قسم به خالق کعبه که رستگار شدیم چه ما چه شیعه ی ما تا ظهور روز شمار زهی حدیث صحیحی که راویش زهراست دردود باد بر آن بانو و بر این گفتار از این حدیث دمد روح در تن مؤمن به این حدیث نمودند خاص و عام اقرار چه ظلم ها که بر این پنج تن رسید مدام گهی به زخم زبان گه به تیغ آتش بار بدون اذن گشودند بیت زهرا را یکی به ضرب لگد دیگری به شعله ی نار شکست فرق علی، سوخت سینه ی زهرا یکی زتیغ و یکی از جراحت مسمار شکافت قلب حسن، شد سر حسین به نی هزار لعن بر آن فرقه ی جنایتکار بدان، حدیث کسا مستند بود «میثم» مباد آنکه کنی این حدیث را انکار @tavasolnameh

📌 #رضا_نریمانی