تو را بردند نامردان از این زندان به آن زندان
شدی با خون دل مهمان از این زندان به آن زندان

شنیدم در غل و زنجیر با توهین پی در پی
تو را انداخت زندانبان از این زندان به آن زندان

مناجاتت دو چندان شد پس از هر سجده ات رفتی
صدای جذبه قرآن از این زندان به آن زندان

به جای آه و نفرین ذکر میگفتی و جاری شد
دعای بارش باران از این زندان به آن زندان

عبایت را کشیدند و امان از هتک حرمت ها
شدی حیران و سرگردان از این زندان به آن زندان

تو را بردند نامردان از این زندان به آن زندان ...

سر افطار خوردی تازیانه های محکم را
به جای آب و قدری نان از این زندان به آن زندان

به دست سندی بن شاهک ملعون زمین خوردی
بمیرم با تنی لرزان از این زندان به آن زندان

سکوت و کظم غیظت زهر دشمن را دو چندان کرد
چه مظلومانه دادی جان از این زندان به آن زندان

به یاد جد لب تشنه گلویت سوخت و خواندی
فدایت ایها العطشان از این زندان به آن زندان

تقدیر گریه میکنه
وقتی دور گردنم زنجیر گریه میکنه
میکشه زخم تن من تیر گریه میکنه
در و دیوار برا این پیر گریه میکنه

دل سنگو آب میکنه
وقتی زندانبانم ظرفو پر از شراب میکنه
ناسزا به مادرم میگه
همه عالمو روی سر من خراب میکنه

دل سنگو آب میکنه
وقتی توهین به بابام ابوتراب میکنه
دشمن بنی هاشمه
به جای همه با من تسویه حساب میکنه

سرم افتاده روی این خاک نمور پیکرم افتاده
درد پهلوم یاد مادرم افتاده
چقدر اشک ز چشم ترم افتاده

وای مادر مادر مادر ...