#خاطرات_شهدا 🚨 خانه بدون اثاثیه #امام_خامنه‌ای: بد نیست برایتان بگویم که آقای ربانی املشی -که از دوستان صمیمی و هم‌مباحثه های من در حوزه علمیه بود- در تابستان یکی از سال‌ها به مشهد آمد. من در آن هنگام ساکن مشهد بودم و خانه داشتم اما در آن تابستان، خانه را چند هفته ترک کردم و در یک نقطه ییلاقی نزدیک شهر (که معمولا طلاب، در تعطیلات تابستان با هزینه پایین آنجا اقامت میکردند) اقامت گزیدم. به آقای ربانی گفتم: شما می‌توانید در خانه من اقامت کنید که در طی هفته -به جز دو روز - خالی است. این دو روز را به جلساتی برای جوانانی که از نقاط مختلف ایران می‌آمدند ، اختصاص داده بودم که از صبح تا ظهر، خانه از آن‌ها پر می‌شد. کلیدِ خانه را به او سپردم و رفتم. چند روز بعد که مرا دید ، پس از تشکر گفت: گمان کردم خانه شما با اثاثیه است، نمی‌دانستم اثاث خانه را تخلیه کرده‌اید و به ییلاق بردید، اگر این را می‌دانستم به هتل می‌رفتم و با لحنی حاکی از رابطه صمیمی میان من و او ، مفصلاً از کمبودهای اثاثیه خانه گلایه کرد. مطلب را دریافتم و به او گفتم من از داخل خانه، جز چند پتو، تعداد کمی بشقاب و یک کاسه و چند قاشق، چیزی بر نداشتم. با شگفتی و حیرت به من نگاه کرد و گفت: چه می‌گویید؟! گفتم: بله این‌ها چیزهایی است که من دارم و اثاثیه ما هم همین است که اکنون در خانه می‌بینید، من بیش از این اثاثیه‌ای ندارم. چهره ایشان در هم رفت،سری تکان داد و از گلایه خویش متأسف شد. 📚خون دلی که لعل شد، ص 161 و 162 #تلنگر