🔷 شبهه: اساس #حجاب یک معضل فرهنگی است و راه مقابله با آن نیز باید فرهنگی باشد. 🔻پاسخ اجمالی: 1️⃣ قطعاً #دزدی و اختلاس، #رشوه، #زنا، فساد #مالی و #اداری و #اخلاقی و #جرم ها و #جنایت ها هم جزو مسائل #فرهنگی محسوب می شوند و از این نظر فرقی با #حجاب ندارند. 👈 زیرا اگر فرهنگ صحیح به گناهکاران، متخلفان و مجرمین منتقل شده باشد و آنها هم پذیرای آن باشند، هیچ جرم و جنایتی اتفاق نخواهد افتاد. به طور کلی انجام همه گناهان، ناشی از جهل و بی فرهنگی است❗️ اما آیا صحیح است که بگوییم در موردگناهان، تخلفات و جرم ها، برخوردهای قانونی را تعطیل کرده و فقط کار فرهنگی کنیم⁉️ 2️⃣ کار فرهنگی قطعاً موضوعی حیاتی است اما در مسائل کلان و مهم که دامنه اجتماعی دارد و از حالت شخصی خارج می شود، اگر به همراه اعمال قوه قهریه و کار حاکمیتی نباشد، در حد نصیحت و توصیه باقی می ماند و حقوق افراد دیگر #تضییع خواهد شد. 3️⃣ این منطق که برویم همه این مسائل را از طریق فرهنگ حل کنیم، با نص #قرآن و مبانی دینی هم همخوانی ندارد. زیرا حدود و دیات از مسلمات شریعت محسوب می شوند. مثلاً برای گناهان جنسی، سخت ترین کیفرها قرار داده شده است. 4️⃣ علاوه بر کار فرهنگی که می تواند بر بخش قابل توجهی از مردم اثر بگذارد، همچنین ترس از برخورد و هزینه دادن نیز موجب می شود عده ای دیگر به سمت انجام ناهنجاری – مخصوصاً در ملأعام - نروند. 👈 در همه جوامع، یکی از دلایلی که موجب می شود مردم هنجارها و فرهنگ حاکم بر کشورشان را رعایت کنند، این است که حاکمیت ها در برابر انجام ناهنجاری ها، هزینه ایجاد می کنند. یعنی #هنجارشکنان، حساب و کتاب می کنند و به این نتیحه می رسند که اگر فلان تخلف یا جرم را انجام دهند، ارزش ندارد. زیرا در برابر ارتکاب آن باید هزینه مالی و غیر مالی بپردازند.

📍اسلام وقتی باپیامبرو امیرمومنان و حضرت خدیجه سلام الله علیهما آغاز کرد؛ اما توانست اینقدر گسترده بشود. از کجا آورد اینها را این نیروها را؟ از دشمن این نیرو را گرفت، این نیروهای دشمن بود که توانست جذب بکند تا شدند نیروهای اسلام. این‌ها مقابل پیغمبر ایستاده بودند. همان‌هایی که مقابل ایستادند تبدیل شدند به نیروهای فدایی پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم. اگر با این نگاه، نگاه بکنیم که ما به دنبال هدایتگری انسانی هستیم، صحنه‌های هیجان‌انگیز و جنگ‌ها برای ما صحنه جذب نیرو است، نه صحنه فقط مقاتله و جنگ. مقاتله و جنگ و بروز غضب به عنوان فرع این است، به عنوان این است که رحمت بر غضب سبقت دارد، غضب ما هم از رحمت نشئت گرفته. این نگاه را اگر دیدیم، نه فقط در مقابل #آشوبگران_داخلی که اینها بسیاری‌شان نیروهای خودی بودند که با یک تحریک جزئی به سرباز دشمن و بعد ممکن است سردار دشمن تبدیل شده باشند، اما در عین حال جای برگشتن را با دادن آن عقاب و جزایی که باید متحمل بشوند، نه بدون جزا و عقاب، این را باز گذاشتیم. ما تازه بالاتر از این، ما این صحنه‌ها را صحنه جذب دشمنانمان می دانیم که می‌توانیم در این صحنه‌ها و نبردها، نگاهمان این است، رفتارمان به گونه‌ای باشد، برخوردمان به جوری شکل بگیرد، با همه تبیلغاتی که دشمن می‌کند این بر او غلبه بکند و دشمن وقتی که دیگرانی که در عرصه دشمنی بودند تا الان با ما این صحنه را می‌بینند، اقرار به آن عطوفت، رحمت، آن حقانیت، آن..، این از دنبالش پیش بیاید. اگر این نگاه را داشته باشید، ببینید تمام صحنه عملی مقابل ما، متفاوت برخورد صورت می‌گیرد. کاری که #مقام_معظم_رهبری به عنوان یک #رجل_الهی دارد انجام می‌دهد از این مبنا شکل می‌گیرد، این نگاه در آن حاکم است. لذا #صبر_مقتدرانه است، نه #صبر_منفعلانه. صبر مقتدرانه خیلی سخت است که انسان قدرت داشته باشد اما در عین حالی که قدرت دارد از منظر الهی می‌بیند که اینها نیروهایی هستند که مقداری از اینها قابل جذب است. #امیرمومنان در جنگ #خوارج که مقابل خوارج قرار گرفت، این‌ها ۱۲ هزار تا بودند، لشکر امیرمومنان علیه السلام بیش از این حرف‌ها بود، غیر قابل قیاس بود، و سرعت نابودی آنها اگر می‌خواست اقدام بکند خیلی در حقیقت سرعتِ.. به اصطلاح وقت زیادی را نمی‌خواست و سرعت زیادی برای نابودی بود، اما امیرمومنان چندین روز طول داد. هی پیک فرستاد، هی گفتگو کردند، هی سخنرانی‌های عمومی، در حقیقت آن بخش #فرهنگی کار حضرت آنچنان در حقیقت فعال شد، ۸ هزار نفر از این ۱۲ هزار نفر جدا شدند، ۴ هزار تا باقی ماندند. خیلی‌ها امیرالمؤمنین علیه السلام را به سستی و #تهاون در جنگ متهم کردند. اما آن #نگاه_الهی چیز دیگری است. این که این به دست امیرالمؤمنین کشته نشود که شقاوت ازل و ابد بشود، یک نگاه دیگری است. اگر منافقین به دست مومنان کشته بشوند، این دیگر شقاوتش ابدی است، برای این نجات دیگر امکان‌پذیر نیست. پس باید تا حد ممکن چه کار کرد؟ نظام در حقیقت تصفیه و جذب، نسبت به لشکر دشمن ما است ها، لشکر دشمن ما شکل بگیرد. اگر با این نگاه حرکت کردیم آن موقع حالمان صبرمان مقاومتمان مختلف می‌شود./استاد محمدرضا عابدینی #رجل_الهی #صبر_استراتژیک

🔴 نبود حکمرانی یکپارچه فرهنگی 🔹متأسفانه ما شاهد حکمرانی یکپارچه فرهنگی نیستیم و فرهنگ و ارزش های ما به صورت تکه تکه شده و #سلیقه ای در حال اجراء است. البته این موضوع، دلایل مختلفی دارد و بخش قابل توجهی از این اشکالات، متوجه شورای عالی انقلاب فرهنگی است. 🔸برای مثال، در حوزه آموزش و پرورش که مستقیماً باید حاکمیت ورود داشته باشد، برونسپاری آموزشی، خود تبدیل به یک معضل فرهنگی شده است. به بیان دیگر، از یک طرف در مدارس دولتی یک مسیر فرهنگی – با شدت و ضعف – دنبال می شود و از آن طرف، به صورت غیر مستقیم به مردم می گوییم که اگر این فضای فرهنگی را قبول ندارید، راه در رویی به نام #مدارس_غیر_دولتی وجود دارد که در آنجا دست مدیر و عوامل مدرسه کمی باز است که نسبت به برخی از ارزش ها و فرهنگ ما بی تفاوت باشند و به عبارتی، با تساهل و تسامح رفتار کنند. 🔹یا برای مثال، در عرصه فیلمسازی و به طور کلی رسانه، صدا و سیما را گذاشته ایم و خطوط قرمز اخلاقی و فرهنگی هم برای آن ترسیم کرده ایم - بماند که چقدر صدا و سیما به این خطوط قرمز توجه می کند؟ - اما از آن طرف، به طور غیر مستقیم می گوییم که اگر می خواهید کمی این #خطوط_قرمز را بشکنید، می توانید به دنبال سینما بروید. 👈 پس از آن به طور غیر مستقیم می گوییم که اگر می خواهید بیشتر از صدا و سیما و سینما دستتان برای رد شدن از خطوط قرمز باز باشد، شبکه نمایش خانگی وجود دارد. باز هم اگر مسیر بیشتری برای رد شدن از خطوط قرمز و هنجارشکنی می خواهید، برایتان فضای مجازی را گذاشته ایم! ⏪ این یعنی شاهد حکمرانی یکپارچه فرهنگی نیستیم و اساساً مردم شاهد استانداردهای دوگانه و چندگانه فرهنگی هستند. این در حالی است که فقط یکی از اینها مطابق با فرهنگ اسلامی ایرانی است. ⏪ بنابراین، اگر واقعاً خط قرمزی در عرصه رسانه ترسیم می شود، این خط قرمز باید در همه جای جمهوری اسلامی رعایت شود، وگرنه علاوه بر ضرباتی که به پیکر فرهنگ کشور وارد می شود، حتی به نام کار #فرهنگی، کار ضد فرهنگی هم انجام می شود!