✨امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «کانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِیٍّ نافِذَ البَصیرَةِ، صُلبَ الإیمانِ، جاهَدَ مَعَ أبی عَبدِاللّه ِو أبلى بَلاءً حَسَنا و مَضى شَهیدَا» عموى ما عبّاس، داراى بینشى ژرف و ایمانى راسخ بود؛ همراه با امام حسین علیه السلام جهاد کرد و نیک آزمایش داد و به شهادت رسید. در عصر تاسوعا نیز وقتی شمر امان نامه را به رخ کشید جهت تضعیف روحیه سپاهیان امام(علیه السلام)، حضرت أبالفضل العباس (علیه السلام) با صیحه ای بر سر او، فرمود: «لَعَنک الله ولَعَن أمانَک...» خدا تو و امان نامه تو را لعنت کند... دانش نامه أمیرالمؤمنین(علیه السلام)، آیةالله محمدی ری شهری، ص: 190 ای روح مردی و ادب ماه بنی هاشم لقب زهره ز دشمن می بری ای از «علی» برده نسب... یا ابالفضل ادرکنا... یا أبالغوث أغثنا https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

السَّلامُ عَلَیکَ يَا أَباعَبْدِاللّٰهِ، صَلَّى ‌اللّٰهُ عَلَيکَ يَا أَباعَبْدِاللّٰهِ، رَحِمَکَ اللّٰهُ يَا أَباعَبْدِاللّٰهِ، لَعَنَ‌ اللّٰهُ مَنْ قَتَلَکَ، وَ لَعَنَ اللّٰهُ مَنْ شَرِکَ فِي دَمِکَ، وَ لَعَنَ اللّٰهُ مَنْ بَلَغَهُ ذٰلِکَ فَرَضِيَ بِهِ، أَنَا إِلَى اللّٰهِ مِنْ ذٰلِکَ بَرِيءٌ https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

‍ 「﷽ 🍃بال سرخ عروج 🔸 عزیزان مبادا از کسانی باشیم که از حیات طیبه انسانی غافل اند و داخل در زمره ظالمان شده و «یحوم حوم نفسه»[1] به دور نفس خویش طواف می کنند. 🔹 نوع بشر، کعبه آمالشان نفسشان است و شبانه روز نفس خود را طواف می کنند. 🔹 اگر انسان نفس خود را کنار بزند حتما پیشرفت داشته و در هر مرحله ای به معرفت جدیدی از حیات خود نائل شده و آثار تازه ای در وجودش یافت می شود. 🔸نمونه بارز این کسب معرفت و پیشرفت را می توان در یاران اباعبدالله الحسین علیه السلام مشاهده کرد که بر نفس خویش غلبه کردند و آن قدر در مراحل تعالي بالا رفتند که با انسان کامل پیوند تام خوردند و خود در زمره انسان های کامل قرار گرفتند در زیارت عاشورا خطاب به اصحاب امام حسین علیه السلام می گوییم: «السلام علیک و علی الارواح التی حلت بفنائک سلام بر تو و سلام بر ارواحی که به آستان تو حلول کردند.» 🔹در این فراز از زیارت از شهدای کربلا به روح تعبیر شده است یعنی انسان تا زمانی که روح محض نشود نمی تواند به انسان کامل متصل گردد. 🍃باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی چون سوی مستان می روی مستانه شو مستانه شو [2] 🔸اگر این امر لازم نبود و پیوند جسمی و مادی امکان داشت به جای «السلام علیک و علی الارواح التی حلت بفنائک»باید گفته می شد: «السلام علیک و علی الاجساد التی حلت بفنائک» 🔹 پس بی تردید اصحاب حضرت که به ایشان پیوستند همگی روح محض بودند یعنی تمامی شئون عالم بشریت را ترک کرده و از آن فاصله گرفته؛ همه توجهشان مبذول وجود مقدس امام حسین علیه السلام بود. 🍃در پرده ی حجاب بود از وصال شمع پروانه تا نمی شود از بال و پر جدا[3] 🔸 تا زمانی که انسان امیال نفسانی و دارایی های خود را فانی نکند او را به این مقام راهی نیست. #استاد_فروغی سلمه الله [1]معانی الأخبار؛ ص ١٠۴ [2] دیوان شمس تبریزی [3]صائب تبریزی @forooghetohid https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبَا الْفَضْلِ الْعَبّاسَ بْنَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیّینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَوَّلِ الْقَومِ اِسْلاماً وَاَقْدَمِهِمْ اِیماناً وَاَقْوَمِهِمْ بِدینِ اللّهِ وَاَحْوَطِهِمْ عَلَى الاْسْلامِ اَشْهَدُ لَقَدْ نَصَحْتَ للّهِ وَلِرَسُولِهِ وَلاَِخیکَ فَنِعْمَ الاَْخُ الْمُواسی فَلَعَنَ اللّهُ اُمَّهً قَتَلَتْکَ وَ لَعَنَ اللّهُ اُمَّهً ظَلَمَتْکَ وَ لَعَنَ اللّهُ اُمَّهً اسْتَحَلَّتْ مِنْکَ الْمَحارِمَ وَانْتَهَکَتْ حُرْمَهَ الاِْسْلامِ فَنِعْمَ الصّابِرُ الْمُجاهِدُ الْمُحامِی النّاصِرُ وَ الاَْخُ الدّافِعُ عَنْ اَخیْهِ الْمُجیبُ اِلى طاعَهِ رَبِّهِ ... مفاتیح الجنان، زیارت حضرت أباالفضل علیه السلام https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

یا أباالفضل در معالی السّبطین آمده است که امام علی(علیه السلام) در بستر شهادت به حضرت عباس فرمودند: وَلَدی وَ سَتَقرّ ُبک فی یوم القیامة  فرزندم، بزودی چشمم در قیامت به وسیله ی تو روشن خواهد شد. نکته: آری، فضیلت حضرت اباالفضل نه به قامت رعنایش بود و نه جمال دلربایش، بلکه ایشان را ادب و معرفت و ایمان استوار و اطاعت محض از اوامر الهی به این مقام عظمی رساند. لذا آنچه که از حضرت عباس برای اهل البیت مایه ی زینت و مباهات و برای امیرالمومنین موجب روشنی چشم شد، قامت نیکو و چهره ی زیبای قمر بنی هاشم نبود بلکه سنگینی ایمان و وزانت تقوایی ایشان بود. در همین ارتباط، اميرالمؤمنين(علیه السلام) می فرمایند: «وَ اللَّهِ مَا سَأَلْتُ رَبِّي وَلَداً نَضِيرَ الْوَجْهِ وَ لَا سَأَلْتُهُ وَلَداً حَسَنَ الْقَامَةِ وَ لَكِنْ سَأَلْتُ رَبِّي وُلْداً مُطِيعِينَ‏ لِلَّهِ‏ خَائِفِينَ وَجِلِينَ مِنْهُ حَتَّى إِذَا نَظَرْتُ إِلَيْهِ وَ هُوَ مُطِيعٌ لِلَّهِ قَرَّتْ بِهِ عَيْنِي» به خدا قسم، من از پرودگارم نه فرزند زيبا رو خواسته ام و نه فرزندی نيكو قامت، بلکه از خدايم فرزندانی خواستم که مطيع فرمان خداوند باشند، خداترس باشند، تا هروقت ديدگانم به آنها افتاد که در حال اطاعت خداوند هستند، چشمم روشن شود. بحار، ج ۴۳، ص۲۷۹ https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

شجاعت حضرت عباس بن علی(علیهما السلام) در جنگ صفّین در یکی از روزهای نبرد صفین، نوجوانی از سپاه امام علی (علیه السلام) بیرون آمد که نقاب بر چهره داشت و از حرکات او نشانه های شجاعت و هیبت، هویدا بود. از سپاه شام کسی جرأت نکرد به میدان بیاید. معاویه به «ابن شعثا» که جنگ جویی دلیر بود، دستور داد با آن جوان نبرد کند. ابن شعثا گفت: ای امیر! مردم مرا با ده هزار نفر برابر می دانند؛ چگونه فرمان می دهی که به جنگ این نوجوان بروم؟ معاویه گفت: پس چه کنیم؟ ابن شعثا گفت: من هفت پسر دارم؛ یکی از آنان را می فرستم تا او را بکشد. معاویه پذیرفت، اما همه پسران ابن شعثا یک به یک در برابر این شیرِ سپاه امام علی (علیه السلام) بر خاک افتادند. در نهایت، ابن شعثا خود به میدان آمد؛ در حالی که می گفت: ای جوان! همه پسرانم را کشتی؛ به خدا قسم که پدر و مادرت را به عزایت خواهم نشاند. نبرد آغاز شد و ضرباتی میان آنان رد و بدل گشت. با یک ضربتِ کاریِ آن جوان، ابن شعثا بر خاک افتاد و به پسرانش پیوست. همه حاضران شگفت زده شدند. امیرالمؤمنین او را نزد خود فرا خواند. نقاب از چهره اش کنار زد و پیشانی او را بوسید. او قمر بنی هاشم، عباس بن علی (علیه السلام) بود. 📚سید عبدالرزّاق مُقرَم، کتاب (العباس)، ص ٢٧۵ علامه حائری مازندرانی، در کتاب (معالی السبطین)، ص ٢۶٧ ذبیح الله محلاتی، در کتاب (فُرسان الهَیجاء)، ج ١، ص ١٩۳ https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

ابوالفضل‌من‌علمدار‌من تمام‌سپاه‌حسین‌و‌حسن https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

فضائل حضرت عباس بن اميرالمؤمنين عليه السلام عباس (۲۶ - ۶۱ق)، مشهور به ابوالفضل  و قمر بنی‌هاشم، فرزند امام علی علیه‌السلام  و ام البنین و سردار و پرچمدار سپاه امام حسین علیه السّلام در واقعه کربلا است. او در کربلا سقّای  سپاه بود؛ از این رو، در بین شیعیان به «سقای دشت کربلا» معروف است حضرت عباس علیه السلام در ۴ شعبان  سال ۲۶ق  در مدینه به دنیا آمد. در دوران کودکی از پدرش تحصیل علم کرد و امام علی (علیه السلام) فرمود:  اِنَّ وَلَدِی العَبّاسَ زُقَّ العِلمَ زَقّاً؛ همانا فرزندم عباس در کودکی علم آموخت و به سان نوزاد کبوتر، که از مادرش آب و غذا می‌گیرد، از من معارف فرا گرفت. در مدت ۱۴ سال که با پدر زیست، همیشه و در همه حال در کنار پدر حضور داشت ایشان در سال۳۷ق درجنگ صفین حضور داشت و سخنانی در توصیف شجاعت ایشان نقل شده است. کنیه‌ و القاب «ابوالفضل» مشهورترین کنیه عباس است. «ابوالقاسم» کنیه‌ دیگر او است که از زیارت اربعین بر گرفته شده. قمر بنی‌هاشم، #باب_الحوائج، طَیّار، سقّا پرچمدار و علمدار از القاب آن حضرت است. امام سجاد (علیه السلام): «خدا عمویم عباس را رحمت کند، به راستی ایثار و جانبازی نمود، جنگ نمایانی کرد تا دستانش قطع شد و خود را فدای برادرش نمود. خداوند در برابر این فدارکاری - همانند عمویش جعفر طیار- دو بال به اوعنایت کرد تا به یاری آنها، همراه فرشتگان در بهشت پرواز کند. همانا عباس نزد خداوند تبارک و  تعالی مقامی دارد که تمامی #شهیدان، در روز قیامت، بر او غبطه می‌خورند و رسیدن به آن مقام را آرزو می‌کنند.» امام صادق (علیه‌السلام) در توصیف عباس (علیه السلام): «بصیرت نافذ، بینش عظیم، ایمان بسیار، #جهاد در  محضر امام حسین (علیه السلام)، جانبازی و ایثار، شهادت در راه امام خود، تسلیم در برابر جانشین رسول خدا (صلی الله علیه وآله)، تصدیق امام زمانش، وفاداری، تلاش تا آخرین حد و....» همچنین در آغاز زیارتنامه ایشان می‌فرماید:«سلام بر تو ای بنده نیکوکار و فرمانبرِ خدا و پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) و امیرالمؤمنین (علیه السلام) و حسن(علیه السلام) و حسین(علیه السلام)» امام زمان علیه السّلام: «سلام بر ابوالفضل العباس، پسر امیرمؤمنان(علیه السلام)، آن که جان خود را نثار برادرش کرد، دنیا را وسیله آخرت خود قرار داد و فدای برادرش شد. او که  نگهبان بود و بسیار کوشید تا آب را به لب تشنگان حرم برساند و دو دستش در جهاد فی سبیل الله قطع شد. خداوند قاتلان او، یزید بن رقاد و حکیم بن طفیل طائی را از رحمت خود دور سازد.» 📚خصال، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۶۸ اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۳۰ کامل الزیارات، ۱۳۷۷ش، ص۷۸۶، بطل العلقمی، ج۲، ص۳۱۱ eitaa.com/ebratha_ir https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

دامن کشان رفت دلم زیر و رو شد چشم حرامی، با حرم رو به رو شد بیا برگرد خیمه ای کس و کارم منو تنها نگذار ای علمدارم https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

کتاب «هفت شهر عشق» نوشته حجت الاسلام مهدی خُدّامیان آرانی نگاهی نو به حماسه‌‌ی پرشکوه عاشوراست. این کتاب با متنی روان و داستان گونه، مخاطب را با کاروان امام حسین علیه السلام راهی سفری تاریخی و پرفراز و نشیب می نماید و با بیان لحظه به لحظه از ماجرای کربلا، تمامی رخدادهای این واقعه عظیم را مرور می کند به ‌گونه‌ای که مخاطب حضور خود را در صحنه های مختلف آن مقطع تاریخی به خوبی احساس می کند. خواننده کتاب «هفت شهر عشق» ابتدا از مدینه به سوى مکّه حرکت کرده و بعد از آن حوادث مسیر مکّه تا کربلا و سپس حماسه عاشورای حسینی را از نزدیک مرور می کند. همچنین با داستان قهرمانى زینب کبری سلام الله علیها و سایر بازماندگان حادثه کربلا در سفر به کوفه و شام، آشنا می شود. و سرانجام با قافله یادگاران نهضت حسینی بار دیگر به سرزمین کربلا و سپس مدینه برمی گردد. حجت الاسلام خُدّامیان، کتاب را با استفاده از 123 منبع تاریخی معتبر، به خوبی در قالب رمان مستندسازی کرده است. @audio_ketab https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

یا اباالفضل... روضه #حضرت_عباس(علیه السلام) استاد #میرزامحمدی #نهم_محرم https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

یا أباالفضل أدرکنا، یا أباالغوث أغثنا تیغ بردار و بگو نامِ علی یعنی چه کُفر یعنی که و اسلامِ علی یعنی چه زره‌ات را به رویِ سینه کمی محکم کُن تا ببینند که احرامِ علی یعنی چه کوهها را بشکن تا که بفهمد دشمن معنیِ ضربه‌یِ آرامِ علی یعنی چه تیغ بردار که بازویِ علی داری تو وقتِ طوفان شده هوهویِ علی داری تو مانده در خاطره‌یِ رزم ، خطر یعنی تو همه گفتند یک کوه ، جگر یعنی تو از مسلمان شدگانِ درِ خیبر بشنو مرگ تو صاعقه تو تیغِ دوسَر یعنی تو خاطرات اُحُد انگار که تکرارِ تو بود ها علی بَشَر کَیفَ بشر یعنی تو نفَس اُم بنین شاه‌یلِ زهرایی تو‌ پسر خوانده‌ی روزِ ازلِ زهرایی آی ای عشق بخوان جانِ نجف عباس است آفتابِ لبِ ایوانِ نجف عباس است به عقیقِ یمنش گرچه تراشید حسین نقشِ فیروزه‌ی سلطانِ نجف عباس است بعدِ او کعبه‌ی پیران حرم هست حبیب بعدِ تو قبله‌ی مردانِ نجف عباس است هرکه شوقِ تو چشد حسرت محشر نکشد ای خدا هیچ کسی داغِ برادر نکشد دختری گفت به زینب که بگو برگردد عمه با مَشک بگو زود عمو برگردد گفت تا بوسه بگیری زِ علی می‌آید بوسه زد جایِ عمو زیر گلو برگردد گفت در پیشِ رُباب آمدنش گردنِ من قول داده که برای لب او برگردد حیف شد حیف که او آنچه که می‌خواست نشد تا که او خورد زمین پشتِ حرم راست نشد ای مفاتیحِ حرم باز عَلَم را بردار باز بر دوشِ خودت بارِ حرم را بردار تو تکانی بخوری تا خودِ کوفه بروند نگرانم چه کنم یک دو قدم را بردار تکیه کردم به عَلَم باز نشد برخیزم خیز از خاک برادر کمرم را بردار آه در چشمِ تو خونِ جگرت را دیدم تو زمین خوردی و من پشتِ سرت را دیدم تیغ می‌خواست که بازویِ تو را برداد نیزه می‌خواست که گیسوی تو را بردارد ای به رو خورده زمین از رویِ تیر و شمشیر مادرم آمده تا رویِ تو را بردارد این سه‌شعبه فقط ای کاش که چشمت می‌بُرد حرمله زد که دو اَبروی تو را بردارد آتشی بر جگرِ قافله انداخته‌اند بینِ اَبروی تو بد فاصله انداخته‌اند #حسن_لطفی @shere_aeini https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

پناه حرم اشعار معروف شيخ كاظم اُزْري در شعر حماسيِ عاشورا ميدرخشد. از صاحب كتاب معروف جواهرالكلام نقل شده: من حاضرم ثواب كتاب فقهي جواهرالكلام خود را با ثواب اشعار شيخ كاظم اُزْري معاوضه كنم. او در ضمن اشعار خود، در وصف قمر بني هاشم گفته است: «يَوْمٌ أبي الْفَضْلِ اسْتَجارِ بِهِ الْهُدي» روز عاشورا، روزي بود كه امام هدي، امام حسين(عليه السلام) به حضرت اباالفضل پناهنده شد.» اُزري پس از آن كه اين مصرع را سرود، به نظرش رسيد شايد با شأن امام(عليه السلام)ناسازگار باشد كه پناه به غير امام ببرد، از اين رو در همين مصرع توقف كرد. همان شب، در عالم رؤيا امام حسين(عليه السلام) را ديد. امام(عليه السلام) به او فرمود: در ادامه مصرع خود بنويس: «وَالشَّمْس مِنْ كَدِرِ الْعِجاجِ لِثامُها» «پناهنده شدن امام(عليه السلام) به عباس در روز عاشورا، زماني بود كه گرد و غبار زمين كربلا، آسمان را پوشانده بود.» اين مسأله به نوبه خود از مقام والا و برجسته حضرت اباالفضل(علیه السلام) حكايت دارد. معالى السبطين، ج1، ص 269 و 270 https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

دریا دل سپاه محرم بلند شو باب الحوائج همه عالم بلند شو نقش زمین، میانه ی صحرا چه می کنی لب تشنه در میان دو دریا چه می کنی ای تکیه گاه خیمه ی خواهر بلند شو ای کاشف الکروب برادر بلند شو دارد مصیبت از همه جا می رسد اخا بعد از تو ناله ام به کجا می رسد اخا باور نمی کنم که سرت را شکسته اند ای مرغ عشق، بال و پرت را شکسته اند پشت و پناه اهل حرم پا نمی شوی؟ با این حساب بین عبا جا نمی شوی پرچم به دوش لشکر زهرا بلند شو پشت و پناه زینب کبری بلند شو دارد سپاه حرمله لبخند می زند بر دست های خواهر تو بند می زند دستی که نیست تا که مرا یاری ام کنی فکری به حال زخم دل کاری ام کنی پشت و پناه خیمه ی ما اینچنین نرو صد پاره می شود دل ام البنین نرو دستی بگیر زیر پر خواهرت، بمان نامحرم است همسفر خواهرت، بمان باشی کسی برای اسارت نمی رود دار و ندار خیمه به غارت نمی رود باشی کسی که دست به چیزی نمی زند باشی کسی که حرف کنیزی نمی زند ای غیرت همیشه ی حیدر بلند شو پشت و پناه غربت خواهر بلند شو #وحید_محمدی @shere_aeini https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

تاسوعا امام صادق علیه السلام فرمودند: تاسوعا روزی بود که حسین علیه السلام و اصحابش را در کربلا محاصره کردند و سپاه شام بر قتل آن حضرت اجتماع نمودند و پسر مرجانه و عُمَر سعد به خاطر کثرت سپاه و لشکری که برای آنها جمع شده بود خوشحال شدند و آن حضرت و اصحابش را ضعیف شمردند و یقین کردند که یاوری از برای او نخواهد آمد و اهل عراق حضرتش را مدد نخواهند نمود. 📚 کافی، ج 4، ص 174 فرا رسیدن تاسوعا و عاشورای حسینی تسلیت باد. https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

روایت مادر شهید صدر زاده از شهادت فرزندش در روز تاسوعا https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

نوحه سوزناک فارسی-ترکی https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

✍خوب است در این روز زیارت حضرت أبالفضل علیه السلام که سی صفت حضرت در آن آمده است با توجه به نکات زیر خوانده شود: 1⃣خواندن زیارت‌نامه حضرت اباالفضل (علیه‌السلام) همراه با تأمل و تفکر در معانی عظیم آن 2⃣خواندن نماز زیارت 3⃣ توسل به حضرت ابا‌الفضل العباس (علیه السلام) با قرائت ۱۳۳ مرتبه ذکر: یا کاشف الکرب عن وجه الحسین (علیه السلام) اکشف کربی بحق اخیک الحسین (علیه السلام) ای برطرف کننده غم و اندوه از روی حسين (علیه‌السلام) به حق برادرت حسين (علیه‌السلام)، اندوه و مشکل من را برطرف نما 👈کرب را فقط #لقاءالله در نظر بگیرید. https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

امشبی را شه دین در حرمش مهمان است عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است مکن ای صبح طلوع...

از اعمال روز عاشورا امام رضا(علیه السلام) فرمود: «هر کس روز #عاشورا کارهای خود را تعطیل کند،خداوندحوائج دنیا و آخرتش را برآورده سازد و هرکس روز عاشورا روز مصیبت و حزن و گریه برای خود قرار دهد خداوند عزوجل، روز قیامت را روز خوشنودی و شادیش سازد و در بهشت چشمش به ما روشن شود و هرکس روز عاشورا را روز برکت قرار دهد برکت ندارد و روز قیامت با یزید و عبیدالله بن زیاد و عمر بن سعد بدرک أسفل دوزخ محشور گردد.» امالی شیخ صدوق(ره)، مجلس ۲۷، ص ۱۲۹ فرا رسیدن عاشورای حسینی تسلیت باد. https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5