بسم الله الرحمن الرحیم
رابطه ی دعا و مدت بلا
ابو ولّاد، حفص بن سالم، در روایتی صحیح و زیبا، از امام کاظم علیه السلام روایت کرده است:
«هیچ بلائی نیست که بر بنده ی مؤمن نازل شود و خدای عزوجل دعا را به او الهام کند، مگر این که رفع آن بلا نزدیک باشد، و هیچ بلائی نیست که بر بنده ی مؤمن نازل شود و او دست از دعا بردارد، مگر این که مدت بلا طولانی می شود. بنابراین هرگاه بلا نازل شد، بر شما باد دعا کردن و تضرّع به خدای عزوجل. [کافی، کتاب دعا، باب الهام دعا، روایت دوم]
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي وَلَّادٍ قَالَ قَالَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى ع مَا مِنْ بَلَاءٍ يَنْزِلُ عَلَى عَبْدٍ مُؤْمِنٍ فَيُلْهِمُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الدُّعَاءَ إِلَّا كَانَ كَشْفُ ذَلِكَ الْبَلَاءِ وَشِيكاً وَ مَا مِنْ بَلَاءٍ يَنْزِلُ عَلَى عَبْدٍ مُؤْمِنٍ فَيُمْسِكُ عَنِ الدُّعَاءِ إِلَّا كَانَ ذَلِكَ الْبَلَاءُ طَوِيلًا فَإِذَا نَزَلَ الْبَلَاءُ فَعَلَيْكُمْ بِالدُّعَاءِ وَ التَّضَرُّعِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ. (كافی: جلد 2 صفحه ی 471 حدیث 2).
در روایت اول از این باب آمده که امام صادق علیه السلام فرموده اند: آیا می دانید معیار طول بلا از کوتاهیِ بلا چیست؟ اصحاب گفتند: نه. فرمود: هرگاه خدا دعا را هنگام نزول بلا الهام کرد، علامت این است که مدت بلا کوتاه است.
محمد ذکاوت صفت ـ تهران ـ 9 اسفند 1398
(با تشکر از استاد دکتر مسجدی حفظه الله)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥فعالیت قرارگاه جهادی جهادگران سلامت در شهر قم برای مقابله و جلوگیری از انتشار ویروس کرونا
💪در شرایط سخت که همه از هم فرار می کنند دوست واقعی شناخته می شود.👋
📔 هفته نامه #افق_حوزه شماره #622
🔷 مطالب مهم این شماره
1⃣ (پرس و جو) آیا عقل در معارف اسلامى جایگاهى دارد؟
آیت الله العظمی جعفر سبحانی
2⃣ درس اخلاق آیت الله بهاء الدینی
3⃣ فرزانگان( زندگینامه علمی و اجتماعی آیت الله سید ریحان الله کشفی بروجرودی)
4⃣ سلسله گفتارهایی از دکتر سهیل اسعد، تشخیص هدف مهمترین اصل در تبلیغ بین الملل
5⃣ نقش انقلاب اسلامی در بیداری مظلومان جهان/گفتگو با حجت الاسلام والمسلمین محسن ربانی
6⃣ فضایل و مناقب امام علی علیه السلام به روایت معتبرترین کتب اهل سنت / حجت الاسلام والمسلمین نجم الدین طبسی
7⃣ جدیدترین اخبار حوزه های علمیه جهان تشیع
➕ فایل پی دی اف این شماره 👇
#کرونا
#بهداشت_در_اسلام
شستن دستها
شستن دستها قبل از شروع به غذا از جمله سفارشهاي مهم اسلام است. اهميت اين مطلب زماني آشکار ميشود که مسلمانان در آن زمان و قرون بعد به اهميت اين مسئله پي نبرده بودند و در ذهنشان اين سؤال بود که شستن دستي که هيچ آلودگياي بر آن نمايان نيست، چه ضرورتي دارد؟ اما با اختراع ميکروسکوپ معلوم شد که ميکروبها آنقدر کوچکند که با چشم غير مسلح مشاهده نميشوند. در سال گذشته با شيوع بيماري آنفولانزاي خوکي حساسيتها بيشتر شد و متخصصين تأکيد ميکردند که در طول روز بارها دستها را با آب و صابون بشوييد؛ چرا که اين بيماري در اثر تماس دست با اشياء به شما سرايت ميکند. اسلام نيز براي دفع هرگونه ميکروب و عدم انتقال آن به بدن بر شستن دستها قبل و بعد از غذا تأکيد ميورزيد.
🌹🌹@tth_ir 🌹🌹
امام صادق فرمود: «مَنْ غَسَلَ يَدَهُ قَبْلَ الطَّعَامِ وَ بَعْدَهُ بُورِکَ لَهُ فِي أَوَّلِهِ وَ آخِرِهِ وَ عَاشَ مَا عَاشَ فِي سَعَةٍ وَ عُوفِيَ مِنْ بَلْوًى فِي جَسَدِهِ؛ (1) هر که پيش و بعد از غذا دست را بشويد، غذا از اول تا آخر بر او با برکت و گوارا گردد و مادام که زنده است در وسعت رزق باشد، و بدنش از بيماري در امان بماند.»
زيباتر آنکه اسلام بر اين نکته تأکيد مينمايد که قبل از صرف غذا دست شسته خود را با حوله خشک نکنيد؛ چنانکه «مزارم» نقل ميکند که: «امام ابو الحسن پس از شستن دست قبل از صرف غذا، دستش را با حوله خشک نمينمود و تنها پس از شستن دست پس از غذا دستشان را با حوله خشک ميکرد.»(2)
1. مکارم الاخلاق، حسن بن فضل طبرسي، شريف رضي، قم، چهارم، 1412 ق، ص139.
2. المحاسن، احمد بن خالد برقي، دار الکتب الاسلاميه، قم، 1371 ق، ج2، ص428.
#کرونا
#بهداشت_در_اسلام
یکی از موارد پیشگیری در ابتلا به کرونا پرهیز از پرخوری است:
پرخوري ممنوع
🌹🌹@tth_ir 🌹🌹
يکي از دستورات مهم اسلامي «عدم زيادهروي در غذا خوردن» است. قرآن کريم ميفرمايد: کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفينَ؛ «(از نعمتهاي الهي) بخوريد و بياشاميد؛ ولي اسراف نکنيد که خداوند مسرفان را دوست نميدارد!»
گرچه اين آيه بسيار ساده به نظر ميرسد؛ ولي امروزه ثابت شده است که يکي از مهمترين دستورهاي بهداشتي همين آيه است؛ زيرا تحقيقات دانشمندان به اين نتيجه رسيده است که سرچشمة بسياري از بيماريها، غذاهاي اضافي است که به صورت جذب نشده در بدن انسان باقي ميماند. علاوه بر اين که اين مواد اضافي، بار سنگيني براي قلب و دستگاههاي ديگر بدن محسوب ميشود، منبع آمادهاي براي انواع عفونتها و بيماريها به شمار ميآيد. از اين رو، براي درمان بسياري از بيماريها، نخستين گام، سوزانيدن مواد مزاحم و در حقيقت ربالههاي بدن و پاک سازي جسم است.
عامل اصلي تشکيل اين مواد مزاحم، اسراف و زياده روي در تغذيه و به اصطلاح «پرخوري» است، و راه جلوگيري از آن، جز رعايت اعتدال در غذا نيست؛ بهويژه در زمان ما که بيماريهاي گوناگون مانند قند، چربي خون، تصلب شرائين، نارساييهاي کبد و انواع سکته فراوان شده است، افراط در تغذيه، با توجه به عدم تحرک جسماني کافي، يکي از عوامل اصلي محسوب ميشود.
مفسر بزرگ، مرحوم طبرسي در تفسير «مجمع البيان» مطلب جالبي نقل ميکند که: «هارون الرشيد طبيبي مسيحي داشت که مهارت او در طب معروف بود. روزي اين طبيب به يکي از دانشمندان اسلامي گفت: من در کتاب آسماني شما چيزي از طب نمييابم؛ در حالي که دانش مفيد بر دو گونه است: علم اديان و علم ابدان. او در پاسخش چنين گفت: خداوند همة دستورات طبي را در نصف آيه از کتاب خويش آورده است: کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا؛ «بخوريد و بياشاميد و اسراف نکنيد!» و پيامبر ما نيز طب را در اين دستور خويش خلاصه کرده است: «الْمَعِدَةُ بَيْتُ الدَّاءِ وَ الْحِمْيَةُ رَأْسُ الدَّوَاءِ وَ أَعْطِ کُلَّ بَدَنٍ مَا عُوِّدَ بِهِ؛ معده خانة همة بيماريها است، و پرهيز سرآمد همة داروها و هر بدني را به همان که بدان خو ميگيرد عادت دهيد.» طبيب مسيحي هنگامي که اين سخن را شنيد، گفت: «ما ترک کتابکم و لا نبيکم لجالينوس طباً! قرآن شما و پيامبرتان براي جالينوس (طبيب معروف) طبي باقي نگذارده است.»
رسول خدا ميفرمايد: «إِيَّاکُمْ وَ فُضُولَ المَطْعَمِ فَإِنَّهُ يَسُمُّ الْقَلْبَ بِالْفَضْلَةِ وَ يُبْطِئُ بِالْجَوَارِحِ عَنِ الطَّاعَةِ وَ يُصِمُّ الْهِمَمَ عَنْ سِمَاعِ الْمَوْعِظَة؛ از پرخوري دوري کنيد که آن دل را مسموم ميکند و اعضا و جوارح آدمي را از عبادت سست مينمايد و گوشها را از شنيدن مواعظ سودمند بازمیدارد.»
به قول شاعر
اندرون از طعام خالي دار
تا در آن نور معرفت بيني
همچنين آن بزرگوار ميفرمايد: «لَيْسَ شَيْءٌ أَبْغَضَ إِلَى اللَّهِ مِنْ بَطْنٍ مَلْآنَ؛ هيچ چيز نزد خداوند منفورتر و مکروهتر از شکم پر نيست.»
تنور شکم دم به دم تافتن
مصيبت بود روز نايافتن
کشد مرد پرخواره بار شکم
اگر بر نيايد کشد بار غم
🌹🌹@tth_ir 🌹🌹
حضرت علي ميفرمايد: «مَنْ اَقَلَّ اَکْلُهُ صَفَي فِکْرُهُ؛ کسي که خوراکش اندک باشد، فکر و انديشهاش پاک شود.» اين روايت زيبا يادآور آن است که عواطف انسان در حالت گرسنگيِ اندک، رقيقتر و هوش و حواس او بيدارتر است. مدارک و شواهد به دست آمده از دانشمندان و صاحب نظران مؤيد اين واقعيت است که کم خوردن در تندرستي و طول عمر نقش بسيار مهمي دارد. مطالعات انجام شده بر روي حيوانات و تعميم آن به وضعيت بدن انسان مؤيد این امر است که نه تنها کم خوري تا حدود چهل سال به عمر انسان ميافزايد؛ بلکه به جهت تقويت بنية دفاعي بدن، امراض متداول در دوران پيري را نيز به مقدار قابل توجهي کاهش ميدهد.
منابع به ترتیب:
🌹🌹@tth_ir 🌹🌹
. اعراف / 31.
. تفسير نمونه، ناصر مکارم شيرازي، دار الکتب الاسلاميه، تهران، اول، 1374 ش، ج6، ص152 – 153.
. اعراف / 31.
. عوالي اللآلي، ابن ابي جمهور احسائي، انتشارات سيد الشهداء، قم، اول، 1405 ق، ج2، ص30.
. مجمع البيان في تفسير القرآن، فضل بن حسن طبرسي، انتشارات ناصر خسرو، تهران، 1372 ش، ج4، ص638.
. اعلام الدين، حسن بن ابي الحسن ديلمي، مؤسسه آل البيت، قم، 1408 ق، ص339.
. عيون أخبار الرضا، شيخ صدوق، 2 جلد در يک مجلد، انتشارات جهان، 1378 ق، ج2، ص36.
. تصنيف غرر الحکم، محمد تميمي آمدي، تحقيق مصطفي درايتي، انتشارات دفتر تبليغات اسلامي، قم، دوم، 1378 ش، ص320.
. مهارتهاي زندگي، دکتر حسين خنيفر، نشر هاجر، اول، 1385، ص360.