📌 #شهرت روایات ولادت #امیرمومنان در کعبه حاکم نیشابوری از علما و محدثین اهل سنت می‌نویسد: فَقَدْ تَوَاتَرَتِ الْأَخْبَارِ أَنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ أَسَدٍ وَلَدَتْ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ كَرَّمَ اللَّهُ وَجْهَهُ فِي جَوْفِ الْكَعْبَةِ. به #تواتر و شهرت رسیده است که #فاطمه بنت اسد، #امیرمومنان علی کرم الله وجهه را در خانه کعبه به دنیا آورد. 📚حاکم نیشابوری، المستدرک على الصحیحین، ج۳، ص ۵۵۰

⭕️ تیزر پرشورترین فیلم درباره امیرالمومنین (ع) 👈 نمایش متفاوتی از میلاد حضرت علی (ع) در کعبه، لیله المبیت، حاتم بخشی، واقعه کساء، برکندن در خیبر و جنگ با مرحب خیبری... ماجرای غدیر و فرجام سرخ آن حضرت (ع) در مسجد کوفه 📽 معرفی فیلم: نام: نبأ السما | موضوع: زندگانی حضرت امیر (ع) از ولادت تا شهادت | كارگردان: یک جوان ایرانی - کویتی به نام عباس یوسفی | وضعیت فیلم: در حال ساخت در شهرک سینمایی نور تابان (پیامبر اعظم)، همان مکان تولید فیلم «محمد رسول‌الله (ص)». باید منتظر بود و پس از ساخت، آن را مورد نقد و بررسی قرار داد.

میلاد باسعادت حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام تنها مولود کعبه مبارک

ایجاد تحریف در تنها مولود کعبه؛ مولود کعبه به‌معنای زاده‌شده در کعبه، به ماجرای تولد امام علی(ع) در کعبه اشاره دارد که از فضایل اختصاصی آن حضرت به‌شمار می‌رود. تنها علامه امینی از شانزده منبع اهل سنت و پنجاه منبع شیعه نقل کرده که امام علی در کعبه متولد شده است. او از ۴۱ شاعر از قرن دوم تا قرن چهاردهم قمری نیز نام برده که در اشعار خود به تولد امام علی در کعبه اشاره کرده‌اند. در شرحی که بر احقاق الحق نوشته شده، ولادت امام علی در کعبه از هفده منبع اهل سنت نقل شده است.سبط بن جوزی، ابن صباغ مالکی،و علی بن برهان الدین حلبی،از علمای اهل سنت هستند که از تولد امام علی در کعبه سخن گفته‌اند. در المُستَدَرک عَلَی الصَّحیحَین و کفایة الطالب بر تولد امام علی در کعبه، ادعای تواتر شده است. شیخ مفید ولادت امام علی(ع) در کعبه را از فضائل اختصاصی ایشان دانسته که قبل از آن برای کسی اتفاق نیفتاده و پس از آن هم اتفاق نخواهد افتاد. با این حال در برخی از منابع اهل سنت آمده است که یکی از اصحاب پیامبر(ص) به‌نام حکیم بن حِزام هم در کعبه به دنیا آمده است.  البته برخی معتقدند این روایت با انگیزه انکار فضائل امام علی(ع) از سوی خاندان زُبیر از اصحاب پیامبر، به دلیل دوستی عموزاده خود، این مطلب را جعل کرده باشند؛ چرا که نسب حکیم بن حزام بن خویلد بن اسد بن عبدالعزی و خاندان زبیر در اسد بن عبد العزی مشترک است. اما این نظر قطعا نادرست است زیرا راویان و علمای زیادی تاکید کرده‎‌اند که تنها علی (علیه‌السلام) در کعبه متولد شده است، و امثال حاکم نیشابوری که از محدثین بزرگ اهل سنت است، روایات منحصر بودن ولادت علی (علیه‌السلام) را در کعبه متواتر دانسته‎‌اند؛ که خود نشانگر تکذیب روایات قلیلی است که درباره حکیم بن حزام آمده است. سرچشمه انتشار چنین روایاتی در جامعه اسلامی، زبیر بن بکار و مصعب بن عبدالله بوده که مخالفت و دشمنی شدیدی با حضرت علی(ع) داشته و به‌منظور تحت‌الشعاع قرار دادن و کم‌رنگ کردن فضیلت ولادت آن حضرت در کعبه، دست به جعل و انتشار چنین اخبار و روایاتی زدند. اشکالاتی به این ادعا وارد شده است؛ ازجمله: مُصعَب بن عثمان مجهول است و در کتاب‌های رجالی نامی از او برده نشده است. روایت مُرسَل است؛ چراکه مصعب بن عثمان راوی این ماجرا، سال‌ها پس از این ماجرا به دنیا آمده است. بنابراین نمی‌توانسته بی‌واسطه این ماجرا را نقل کند. پ.ن: حکیم ابن حزام سیزده سال و به نقلی دوازده سال قبل از عام الفیل در مکه به دنیا آمد، وی فرزند خویلد بن اسد بن عبدالعزی بن قصی اسدی، یعنی پسر برادر خدیجه همسر پیامبر(ص) و نام مادرش صفیه بوده است. وی در سال فتح مکه یعنی سال های آخر عمر پیامبر، اسلام آورد! و در زمان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) احتکار طعام می‎‌کرده است! وی عثمانی شدیدی بوده به علی (علیه‌السلام) بدگویی می‎‌كرد. او 52 و به نقلی 53 سال در جاهلیت زندگی کرد در جنگ فجار شرکت کرد و پدرش در این جنگ کشته شد. در دوران جاهلیت و اسلام از بزرگان قریش بشمار می‌رفت. وی از عالمان علم نسب بود. او در جریان محاصره اقتصادی برای عمه خود خدیجه(س) آذوقه می‌برد، حتی یک بار نیز با ابوجهل درگیر شد، با این وجود او به همراه دیگر سران مشرک مکه در تصمیم‌گیری‌‌های دارالندوه برای تحت فشار گذاشتن پیامبر(ص) کوتاهی نمی‌کرد. حکیم قبل از این که مسلمان شود، جنگ‌هایی را علیه حضرت رسول‌خدا(ص) داشت. او در غزوه بدر در زمره کفار بوده و از کسانی بود که به لشکریان خوراک می‌داد. حکیم قبل از شروع جنگ به خاطر دیدن نشانه‌هایی این جنگ را به فال بد گرفت و سعی کرد تا بزرگان قریش را از جنگ منصرف کند؛ اما نتوانست. او در میان جنگ نیز اصرار زیادی به عتبه بن ربیعه آورد و به او گفت میان این دو گروه میان‌جیگرى کن، دیه و خونبهاى ابن حضرمى را بپرداز و آن‌چه که اصحاب محمّد(ص) از کاروان ابن حضرمى برده‌اند قبول کن که پرداخت نمائى، زیرا قریش از محمد(ص) چیزى جز خون بهاى ابن حضرمى و ارزش کالاهاى غارت شده نمی‌خواهند؛ اما قریش قبول نکرد. حکیم در این جنگ نزدیک بود، کشته شود، چرا که هنگامی که با تنى چند از قریش خود را کنار حوض آب مسلمانان رساند تا از آن بخورند پیامبر فرمود آزادشان بگذارید؛ اما هر کس از آن آب خورد کشته شد، مگر حکیم که اسب داشت و سریع فرار کرد. او بعد از از مسلمان شدنش هر گاه مى‌خواست سوگند خود را تأکید نماید مى‌گفت سوگند به خدایی که در جنگ بدر مرا نجات داد. حکیم بن حزام، 60 سال در جاهلیت زندگی کرد و 60 سال را در اسلام. او در سال 54 یا 55(ه.ق) در دوران خلافت معاویه در سن 120 سالگی در مدینه وفات کرد. https://fa.wikishia.net/view/%D9%85%D9%88%D9%84%D9%88%D8%AF_%DA%A9%D8%B9%D8%A8%D9%87 @ttt1400

نازد به خودش خدا که حیدر دارد دریای فضائلی مطهر دارد همتای علی نخواهد آمد والله صد بار اگر کعبه ترک بردارد ⁉️بزرگ اندیشمند مسیحی «جرج جرداق لبنانی» در باره امام اول شیعیان چه می گوید.؟‼️ ✍《ماذا عليكِ يا دنيا، لو حشدتِ قواکِ، فاعطيتِ في كلِ زمنٍ علياً، بعقلهِ و قلبهِ، و لسانهِ و ذی فقاره؟!》 ای روزگار تو را چه می شد، اگر تمام نیروی خود را بسیج می کردی، و در هر عصر و زمانی، یک بزرگ مرد همچون علی به انسانیت عطا می کردی، ▫️با همان عقل، ▫️همان قلب، ▫️همان زبان، ▫️و همان شمشیر ذوالفقار! 🔹ترجمه این کلام توسط استاد شهریار: چه بودی اگر هر زمان چون على یلی زادی از مادر روزگار ؟ ترازوی عدلی، چنان مستقیم ستون امانی، چنان استوار مکارم، همان گونه آرام بخش مواعظ، همان گونه آموزگار همان گونه، از ظلم، بنیادکن همان گونه بر زخم، مرهم گذار به مغز عظیمش همان عزم جزم به كف کریمش همان ذوالفقار همان گونه همچون قضا و قدر کماندار پیکان پروردگار که برکندی از سینه دوست، دق برآوردی از جان دشمن دمار! ولادت تنها مولود کعبه امیرالمومنین حضرت علی ع و روز پدر مبارک باد 🌹🌹

▪️رسمی شدن سیزده رجب به عنوان عید ولادت امام علی(ع) به دست سلطان حسین صفوی 🔹مشهور چنان است که تولد آن حضرت روز جمعه 13 رجب در سال سی‌ام عام الفیل است. برخی مانند کلینی در کافی، به ذکر «سی سال پس از عام الفیل» بسنده کرده و روز معین نکرده است (کافی: 1/452). شیخ مفید در ارشاد (ص 9)، سید رضی در خصائص امیر المؤمنین (ص 4)، شیخ طوسی در تهذیب (6/9) و مصباح المتهجد (ص 741) (از ابن عیاش) و مالکی در الفصول المهمه (ص 12) و ابن شهر آشوب در مناقب (2/78) و فتال نیشابوری (روضه الواعظین، 192) روز سیزدهم رجب را به عنوان روز ولادت نقل کرده‌اند. روایتی از صفوان جمال از امام صادق علیه السلام روز ولادت را هفتم شعبان می داند. شیخ مفید در کتاب مسار الشیعه روز 23 شعبان را روز ولادت امام علی علیه السلام می داند. مسعودی در اثبات الوصیه (ص 134) نیمه رمضان را روز ولادت امام دانسته است. بیرونی هم در آثار الباقیه (ص 424) هشتم جمادی الاولی را روز ولادت امام علی (ع) دانسته است. جالب است که در مجمل فصیحی ( از احمد خوافی متوفای 845) (1/66) آمده است که ولادت امیر المؤمنین روز سیزدهم رجب الاصم در حرم کعبه که پیش از او و بعد از او کسی در حرم کعبه متولد نشد. شهرت این تاریخ در دوایر سنی در ماوراءالنهر هم جالب است. ایضا در تاریخ بناکتی (ص 98). 🔹در دوره شاه سلطان حسین، نوعی رسمیت دادن به این قبیل مراسم ها را از طرف حکومت داریم. شاید شاه، روی علائق شخصی خود، به این مسائل توجه می‌کرده است. این امر سبب شد تا او در پی بررسی این اختلاف برآمده و علما را در این باره گرد آورده و نظرشان را جویا شود و مسئله را به سامانی برساند. شاه شیعه، از اختلاف نظر در این باره خشنود نبوده و دلش می خواست روزی معین به عنوان روز ولادت امام علی علیه السلام رسمیت یابد و عید رسمی اعلام شود. 🔹وی برای این کار علمای اصفهان را گردآورد و به عبارتی، یک مجمع علمی تشکیل داد. در این مجمع، به دستور شاه، مقرر شد تا هر کسی بر اساس منابع و مدارک و‌ آنچه قبول دارد، نظرش را روی کاغذی بنویسد. این کار انجام شد و در نهایت اکثریت علما و دانشمندان حاضر روز 13 رجب را پذیرفتند. شاه نیز به عقیده اکثریت احترام گذاشت و همان روز را به عنوان روز ولادت پذیرفت و رسمی کرد. این رسمیت سبب شد تا روز 13 رجب شاخص شده و به عنوان روز عید پذیرفته شود. 🔹در فاصله رفتن صفویان تا آمدن قاجار، مسلماً سیزدهم رجب عید گرفته می‌شده است، اما اینکه چه اندازه اهمیت داده می‌شده نمی‌دانیم. در دوره ناصری، بحث سیزدهم رجب بالا گرفته و به عنوان روزی که «سلام عام» در آن برگزار می‌شد، مطرح شده است. شروع این مراسم بر اساس گفته مورخان سال 1271 قمری است که در این روز ناصرالدین شاه آن را به عنوان عید عام مطرح کرد و از مردم هم خواست تا در آن روز جشن بزرگ برپا کنند. همین امر سبب شد تا از آن سال به این طرف، روز سیزدهم رجب را تمامی شاهان و حاکمان، به اعتبار یک عید رسمی و سلام عام بشناسند. بدین ترتیب، ریشه های تاریخی برقراری یک رسم عمومی را می توان دریافت. 📚 رسول جعفریان، ۱۳رجب: از شاه‌ سلطان‌ حسین صفوی تا ناصرالدین شاه.

شکوهِ لحظه‌های پدر.. رسانه و هنر؛ مسیر بازگشت پدر به خانه ✅ «می‌گویم و می‌آیمش از عهده برون» که اغلب کژکارکردی‌ها و ناتنظیمی‌های خانواده ایرانی ریشه در غیبت «پدر» (مرد) در مناسبات خانه دارد. حکایت تغییرات خانواده در ایران از جنس حرکت پرتلاطم کشتی در دریای طوفانی است که به لنگرگاهی برای ثبات نیاز دارد. به گمان من، این لنگرگاه استعاره‌ای از تجربه خانواده ایرانی از حضور پدر در خانه است. بازگشت پدر به خانه آغاز فرآیند رسیدگی‌ها، حل‌وفصل‌ها، حمایت‌ها، گلایه‌ها و سازش‌ها و سایر تجربه‌های جمعی اعضاست. اینجا همان لحظه‌ی ثبات و استقرار خانواده از پس ساعاتی پرفراز و نشیب است. ✅ این اتفاق در غیاب پدر رخ نمی‌دهد. روشن است که منظور من از غیاب پدر در مناسبات خانه، فقدانِ فیزیکی او نیست. بلکه منظور غیبتِ «اثر» اوست. «پدرِ موثر» غائب اصلی و بزرگ صحنه خانواده در ایران معاصر است. این غیبت دلایل موجه و ناموجه متعددی دارد که اکنون در مقام بحث درباره آنها نیستم. اما یکی از این دلایل ناموجه، اهریمن‌سازی و یا حذف «پدر» از تمام فرآیندهای خلق تصویر و روایت در فاهمه عمومی جامعه است. پدر؛ بزرگترین غایبِ رسانه‌های جمعی عصر ماست(اگر نگوییم دیگریِ نامحبوب!). از سریال پدرسالار که جایگاه «بالای سفره» را به زیر کشید تا کلیپ‌های سخیف بلاگرهای اینستاگرام که شوخی دستی با پدر را دستمایه لایک و کامنت قرار داده‌اند. ✅ بازگشت پدر به خانه، ضرورت ناگزیر عصر ماست. این بازگشت مسیرهای مختلفی دارد که یکی از مهمترین آنها رسانه است. اصلاح ذهنیت‌ها و ادراک عمومی جامعه نسبت به پدر و نقش و اعتبار او به کمک تصاویر رسانه‌ای امکان‌پذیر خواهد بود. پدری و جایگاه اصیل او در خانواده باید توسط رسانه اعتباربخشی گردد و روایت‌های شیرین، گیرا و ناب از «پدر» به سکه رایج آثار هنری و رسانه‌ای جامعه ما تبدیل گردد. اتفاقی که چند سالی‌ست درباره مادر به خوبی(اما ناکافی) رخ داده است. روایتِ پدری نیازمند شناخت و ابهام‌زدایی از ابعاد مختلف آن است. در ادامه نوشتار می‌خواهم در کنار اصحاب هنر و رسانه برای کاوش در «ماهیتِ ناشناخته‌ی پدری» قرار گیرم تا لحظاتی را از پدرانه‌های باشکوه برای خلق روایت هنری و رسانه‌ای تبیین کنم. ✅ پدری یک تجربه زیسته در کنار سایر تجربه‌های زیسته نیست. پدری یک «تحول وجودی» در مرد است(همانطور که مادری همین است). به عبارت دیگر، «پدر شدن» یک مرحله از زندگی در کنار سایر مراحل زندگی از جمله «دانشجو شدن»، «شاغل شدن»، «متاهل شدن» و... نیست. پدری لحظه‌ی تکوین صفاتی در مرد است که تا پیش از پدر شدن فاقد آن صفات بوده است. گواه این تحول وجودی با «پدری»، تجربه‌های ناب و اصیلی است که مردان تا پیش از پدر شدن درکی از آنها ندارند. مثلا: ✅ مردان تا پیش از پدر شدن هیچ درکی از پیوندهای عاطفی پدر و فرزند ندارند. علاقه پدر به فرزند حقیقتی‌ست که صرفا با پدر شدن امکان درک آن میسر می‌گردد. هیچکس جز پدر درکی از لحظه‌ی «ثمردادن» فرزند و لذتِ نگاه او به قد و بالای فرزند ندارد و به راستی که چه حس ناب و اصیلی‌ست لحظات «پدر-دختری» و «پدر-پسری». به همین ترتیب، مردان تا قبل از پدر شدن هیچ درکی از «استیصال» پدر هنگام بیماری فرزند و «اندوه» پدر در سوگ فرزند ندارند. سوگ برای پدران تجربه‌ای بس عمیق، عظیم و منحصر به فرد است که در «بطن» می‌نشیند. غم پدر سِرِّ مکتوم است که جز با تجربه مشابه برای کسی فاش نمی‌شود. کاش در کنار روایتِ قصه‌ها و غصه‌های مادران شهدا، کمی هم از اسرار نهان «پدرِ شهید» می‌گفتیم و می‌نوشتیم. ✅ سخن کوتاه کنم. پدری موقعیت مهم و کلیدی خانواده است که بازگشت او به خانه، محملی باثبات و آرام برای رشد، شکوفایی و ثمردهی سایر اعضای خانواده را نیز فراهم می‌آورد. هنر و رسانه باید امروز به کمک علم، سیاست و اقتصاد برای تقویت نهاد خانواده بیاید و این کمک و هم‌افزایی با خلق روایت‌های ناب و گیرا از «پدر» محقق خواهد شد. لحظات باشکوه، ناب و منحصر به‌فرد پدرانه می‌توانند دستمایه‌ای برای خلق این روایت‌های جذاب برای بازسازی تصویر پدر در ذهنیت جامعه قرار گیرند. دکتر ابوالفضل اقبالی مدیر اندیشکده زوج

✅ جرج جرداق نویسنده مسیحی کتاب علی صدای عدالت انسانی درباره ماجرای کتاب خود می گوید

📢 نام بیش از ۴.۵ میلیون ایرانی «علی» هست. 🗣 سازمان ثبت احوال کشور: ◀️ ترکیب‌های نام امام علی (ع) بیش از ۴ میلیون و ۸۶۲ هزار بار در پایگاه سازمان ثبت احوال کشور ثبت شده است که بیش از ۲ میلیون و ۵۰۱ هزار نفر با نام مبارک علی بوده است./مهر

علامه محمد تقی جعفری مي گفتند: برخي از جامعه شناسان برتر دنيا در دانمارک جمع شده بودند تا پيرامون موضوع مهمي به بحث و تبادل نظر بپردازند. موضوع اين بود: «ارزش واقعي انسان به چيست؟». برای سنجش ارزش بسياري از موجودات، معيار خاصي داريم. مثلا معيار ارزش طلا به وزن و عيار آن است. معيار ارزش بنزين به مقدار و کيفيت آن است. معيار ارزش پول پشتوانه آن است؛ اما معيار ارزش انسان‌ها در چيست. هر کدام از جامعه‌شناسان، سخناني گفته و معيارهاي خاصي ارايه دادند. هنگامي که نوبت به بنده رسيد، گفتم: اگر مي‌خواهيد بدانيد يک انسان چقدر ارزش دارد، ببينيد به چه چيزي علاقه دارد و به چه چيزي عشق می‌ورزد. کسي که عشقش يک آپارتمان دو طبقه است، در واقع ارزشش به مقدار همان آپارتمان است. کسي که عشقش ماشينش است، ارزشش به همان ميزان است. اما کسي که عشقش خدای متعال است، ارزشش به اندازه خداست. علامه فرمودند: من اين مطلب را گفتم و پايين آمدم. وقتي جامعه شناسان سخنان من را شنيدند، براي چند دقيقه روی پای خود ايستادند و کف زدند. هنگامي که تشويق آن‌ها تمام شد، من دوباره بلند شدم و گفتم: عزيزان، اين کلام از من نبود، بلکه از شخصي به نام علی (عليه‌السلام) است. آن حضرت در نهج‌البلاغه مي فرمايند: «قِيمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا يُحْسِنُهُ»؛ «ارزش هر انساني به اندازه چيزی است که دوست می‌دارد (آن را خوب می‌داند)». وقتي اين کلام را گفتم، دوباره به نشانه احترام به وجود مقدس اميرالمؤمنين علي (عليه‌السلام) از جا بلند شدند.

💠ایرانیان، از جمله باهوش ترین افراد در جهان 🔹ایرانیان از لحاظ سطح هوش در مکان دوم و شهروندان روسیه در مکان ششم رتبه بندی جهانی از نظر بهره هوشی (IQ) قرار دارند. 🔹ایرانیان از لحاظ سطح بهره هوشی، ۱۰۶.۶۳ امتیاز و روس ها ۱۰۳ امتیاز کسب کرده اند. 🔹چینی ها در مکان نخست قرار دارند.| اسپوتنیک ┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•

#محبت_امام_علی #جورج_قرداحی 🎥 حب مولا علی علیه السلام در دل همه حق‌جویان عالم است 🔹جورج قرداحي مجری معروف عرب که بدلیل شروع و‌ پایان برنامه های پر بازدیش با سخنان امام علی علیه‌السلام بارها توسط صاحبان رسانه های سنی و وهابی تحت فشار قرار گرفت به طوری که چندین بار در استوری های خود ناچار شد اعلام کند که همچنان مسیحی است و شیعه نشده است.