#کارگروه_عفافگرایی #گزارش_نشست_27 #خویشتنداری_جنسی 🔷دکتر باقری، مؤلفه های خویشتنداری را #مهارگری (تقوا) و #تاب_آوری (صبر و استقامت) عنوان کردند و به تعاریف آنها پرداختند. 🔶سخنران کارگروه عفافگرایی و تربیت جنسی، اولین کنش در #خویشتنداری را مهار خویشتن عنوان کردند. از منظر روانشناسی، #خودمهارگری، توانایی فرد در بی اعتنایی به پاسخهای درونی یا تغییر آنها و همچنین متوقف کردن میل رفتاری نامطلوب و پرهیز از عمل کردن طبق آنهاست. 🔷در توضیح و معرفی مهارگری، #شش_مرحله این مؤلفه تبیین شد. مهارگری درحقیقت، نیرویی اخلاقی است که با سازوکارهایی مانند بازداری هدفمند و فرونشانی هشیارانه امیال، باعث توقف رفتار بالقوه نامناسب یا خطرناک می‎شود. 🔷دکتر باقری، تاب آوری را مفهومی عامی عنوان کردند که طیف وسیعی از پدیده ها در بر می‎گیرد و ظرفیت سیستم را برای #مقاومت کردن یا #بازیافتن_نیرو در معضلات مهم شامل می‎شود. 🔶در توضیح صبر و #تاب_آوری می‎توان گفت در بسیاری از اوقات برای تأمین مصالح برخلاف خواسته عمل می‎کنیم (پذیرش امری ناخوشایند مانند سختی نخوردن و ترک امری خوشایند مانند لذت خوردن) 🔶بعد از بیان تفوت مهارگری و صبر، مراحل #توانمندسازی افراد در خویشتنداری (عفت ورزی) تشریح شد. این فرآیند از افزایش شناخت و تشخیص (افزایش آگاهی، خودارزیابی و قصد عمل) آغاز شده و به مهارت افزایی خودمهارگری (مقاومت در برابر وسوسه، توان تأخیر ارضا، توان بازداری رفتاری و تحمل سختی خویشتنداری) و درنهایت تعدیل عوامل زیستی (مزاج) می‎رسد. @umefafgaraei