#یک_پرسش
#مصحف_علی_ع_چیست؟
مصحف على (ع) همين قرآنى است كه اكنون در دست داريم؛ با اين تفاوت كه ويژگىهايى دارد كه براى فهم قرآن كريم بسيار كاربردى و راهگشاست؛ ولى افسوس كه مورد بىمهرى حاكمان قرار گرفت و ما از آن محروميم. بىترديد كه آن ويژگىها، قرائنى به دست مىدهد كه ما را در فهم قرآن بسيار كمك مىكند. براى روشنترشدن بحث، به اين مثال دقت كنيد:
امام راحل در مراحل گوناگون نهضت و انقلاب اسلامى ايران، سخنانى گفتند كه بعدها همه اين فرمودهها را تدوين و با نام «صحيف نور» يا «صحيف امام» منتشر كردند. هر سخنى، به بخشى از فضاى انقلاب گريز و اشارهاى دارد. افرادى كه در آن زمان بودهاند و در متن جريانها بودند و يا وقايع را رصد مىكردند، با خواندن سخنان ايشان درمىيابند كه ايشان به كدام ماجرا، يا كدام گروه و يا گروهكى اشاره كرده است؛ مثلاً منظور ايشان چپگراها بوده يا ملىگراها؟ يا مثلاً به قضى بنىصدر اشاره مىكنند يا منافقين؟ نسل بعد با خواندن اين سخنان، متوجه اين اشارهها نمىشوند و هرچه زمان بيشتر مىگذرد، اين مشكل پررنگتر مىشود. با توجه به اين نمون عينى و معاصر، اهميت كار اميرالمؤمنين (ع) بيشتر آشكار مىشود: مصحف اميرالمؤمنين (ع) ، هم قرينهها و توضيحها را در بر دارد، و مسلّم است كه آن توضيحها در فهم آيات قرآن كريم دخيل است.
متأسفانه بخشى از قرينهها را از دست دادهايم و علت آن، از سويى وجود زمامداران غاصب و تأكيد آنان بر اكتفاى به متن آيات شريفه و تفسيرنكردن آيات است و از سوى ديگر، سياستِ منع تدوين حديث و سياستِ جاهل نگهداشتن مردم در آن زمان را بايد در نظر گرفت. در تاريخ است كه معاويه به ابنعباس دستور دارد كه قرآن بخوان، اما تأويل و تفسير نكن! ابنعباس گفت: قرآن بخوانيم و نفهميم؟ ! معاويه گفت: بله! (طبرسى، الاحتجاج، ج١، ص٨٢؛ ر. ك: سليم بن قيس، ص٣١۵.)
مشكل اسلام فقط خلافت چندروز غاصبان نيست؛ بلكه مشكل اصلى، خيانت و جنايت ايشان است كه باعث شد كه بسيارى از معارف و مطالب علمى و ذخيرههاى الهى از دسترس بشر خارج شود. اين مطالب منحصر به يك امت نيست؛ بلكه براى تمام بشر و براى تمام زمانها و مكانهاست و مصحف على (ع) يكى از آن ذخيرههاست.
•┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
#کانال_وارثین( ارائه مطالب علمی وپژوهشی و مشاوره پژوهشی)
#مدرسه_علمیه_ولیعصر_کرمانیها
🆔 @valiasrk