[2] سال ۹۶-۹۷ بود که با مرکز فرهنگی سُها آشنا شدم (درباره سُها به زودی توضیحی خواهم دادم). با برخی از دوستان آنجا مباحثه‌ای هفتگی حول حکمت و عرفان داشتم. در طول آن جلسات، کم‌کم مطالبی از فردید و هایدگر به گوشم خورد ولی نتوانستم ارتباط درستی بگیرم. آن ایام تمرکزم بر فلسفه صدرا بود و از طریق دروس آیت‌الله یزدان‌پناه و استاد امینی‌نژاد مشغول عرفان نظری بودم. هرچه از اندیشه هایدگر می‌شنیدم با یک سوال بزرگ ذبح می‌کردم: اگر وجودی که هایدگر می‌گوید همان است که صدرا و قیصری می‌گویند خب چه نیازی به هایدگر؟ (سنت خودمان خیلی بیشتر از هایدگر به وجود پرداخته است مضافا اینکه هایدگر یک غربی است و به منِ طلبه شیعه چه ربطی دارد؟) و اگر وجود در زبان هایدگر غیر از آن است که در فلسفه خودمان است، مبهم است و معلوم است خود هایدگر هم زبانش الکن است؛ شاید هم مهمل بافته است! ادامه دارد...

[3] با این حال چون مطالب هایدگر را از زبان دوستانی می‌شنیدم که هم برایم خیلی عزیز بودند و هم به لحاظ علمی (چه حکمت متعالیه و چه عرفان نظری) قوی بودند، نمی‌توانستم به راحتی صورت مساله را پاک کنم و به خودم بگویم که این عزیزان، فریب زبانِ رازگونه و غریبِ یک غربیِ قرنِ بیستمی را خورده‌اند! واقعا هایدگر برای این دوستان چه سخنی داشت؟ ‌ ‌

[4] دوستانی که با هم مباحثه داشتیم هر کدام در حد یک استاد بودند و خیلی زودتر و بیشتر از من شیرینی حکمت و عرفان اسلامی را چشیده بودند اما به جای اینکه گفتگوی ما بیشتر حول مباحثی مثل حضرات خمس و اقسام لابشرط و مراتب تجلی و ساحت صقعی ربوبی و... باشد درباره این مطلب بود که عالَم ما متافیزیکی هست و حجاب غربزدگی مانع نگاه اصیل ما به سنت خودمان شده است. ادعای بزرگی است! ‌ ‌

[5] ببینید یک وقت هست که شما در مَباحث یک علم با نظریه‌ای مخالف با خودتان روبرو می‌شوید و نهایتا یا آن را رد می‌کنید و یا قبول. ولی در هر صورت چون در زمین همان علم بازی می‌کنید، خانمان‌سوز و بنیان‌افکن نیست! (مثلا در عرفان، بر سر اینکه مراد از احدیت چیست و یا اینکه آیا معرفت به کُنه ذات ممکن است یا خیر نظرات مختلفی گفته‌اند) ولی بعضی حرف‌ها را نمی‌شود صرفا یک نظریه دانست و با رد یا قبول آن از کنارش گذشت. ‌ ‌

[6] خودتان را جای من بگذارید؛ دارید متن فصوص‌الحکم را می‌خوانید و از اینکه می‌توانید آن را بفهمید لذت می‌برید اما کسی می‌آید و می‌گوید نه تو نمی‌فهمی! ابتدا فکر می‌کنی منظورش این است که فلان نکته را اشتباه فهمیده‌ام و مثلا منظور محی‌الدین فلان بوده است، ولی می‌بینی که گوینده کل فهم تو را نشانه گرفته و ادعا می‌کند تمام درک و فهم ما از سنت، دستخوش یک افق ادراکی غربزده قرار دارد و محجوب به حجابی به نام متافیزیک گشته است! ادامه دارد... ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 بیش از آنکه رأی‌آوردن دکترجلیلی برای ما اهمیت داشته‌باشد، گفتمان و طرح‌فکر او نسبت به امروز کشور برای‌مان مهم‌است 🔹 آنقدر این گفتمان برای امروز ما اهمیت دارد که تبیین و تفصیل آن، برای مردم می‌تواند یک نقطه امید باشد و به مردم نشان‌دهد راهی برای خروج از مشکلات وجود دارد... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌‌ ‌ ✍🏻 حجت‌الاسلام نجات بخش ‌ ‌

‌ 📑 کدام رئیس جمهور؟ کدام آینده؟ 🔹 ویژه نامه چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری 🔸 ۴ تیر ماه ۱۴۰۳ 🔻عناوین این ویژه‌نامه ۱) چرا سعید جلیلی؟ جلیلی و نگاهی دوباره به جایگاه ریاست جمهوری ۲) دولت مردم آزادی سیاست دینی؛ نسبت میان دولت و مردم ۳) سیاست دینی تبلور اعتماد به مردم 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔻 بعد از مناظره چهارم 🔸 جلیلی دیشب توانست چهره دو راهبرد کلان کشور را به چشم آورد، نشان دهد راهبرد طرف مقابل چقدر غیر واقعی است. 🔹 همواره راهبرد انقلابیون آرمانی و راهبرد طرف مقابل واقع گرا به نظر میرسید، او نشان داد راهبرد طرف مقابل چقدر تخیلی و غیر واقعی است. راهبرد امید به قدرت‌های دنیا، برای کسانی که به دقت مناظره را دیدند تبدیل شد به یک فهم بچگانه و بی مایه، نسبت این رویکرد را با فساد و وجود اختلاف در مدیران نشان داد. او نشان داد وحدت یک اتفاق واقعی است و نه بازی و ادا و اطوار. 🔸 او وقتی گفت به جز رفع تحریم و به جز خنثی کردن تحریم، می‌شود در پی پشیمان کردن دشمن از تحریم هم بود. نشان داد دارای یک اندیشه رو به جلو و مهاجم است. به همه طرفداران جلیلی حق می‌دهم مجذوب این رویکرد باشند. رویکردی کاملا مناسب با گام دوم انقلاب. 🔹 قالیباف بله خوب بود، اخلاقی و معقول بود، برنامه هایش را گفت، به کسی توهین نکرد، در بیانش مردانگی داشت، به دو قطبی دامن نزد و اینها همگی ارزشمند است، طرح و برنامه روشنی داشت که اساسش خنثی سازی تحریم بود در داخل. اما و صد اما؛ 🔸 قالیباف متوجه نیست که در قصه سیاست خارجه حرف از اجماع زدن چقدر فول است، چقدر خطا است. بحث از دو رویکرد متفاوت است که یکی حسابش را پس داده و الان دنبال بازگشت به همان مسیر است. مسیری که نه اینکه خوب اجرا نشد بلکه اساسا غلط بود. 🔹 پزشکیان اگر این را بگوید می‌گوییم بازیچه شده اما از قالیباف انتظار نمی‌رود که اینگونه وسط‌بازی کند. ماجرا روشن است، دعوا سر اجرا نیست که بگوییم با مخالفت با قانون راهبردی چطور می‌خواهید پیش بروید، مشکل یک راهبرد و گفتمان و طرح و سوی متفاوت است. این اگر قابل حل بود در سطح رهبری و هاشمی حل میشد. 🔸 قالیباف در این قصه دور از وادی بود. اینکه شنیده‌اید سال ۹۲ به ظریف پیشنهاد داده وزارت خارجه را، مربوط به همین دوری او از وادی است، اینکه امشب وسط بازی می‌کرد هم باز به همین دلیل بود. من همین حس را درباره بحث فیلترینگ او در مناظره قبلی هم داشتم که بماند، 🔹 او اما یک ویژگی مهم دارد که این کاستی اش را تا حدود زیادی در عمل جبران میکند و آن گوش به فرمان بودن و ولایی بودن او است، قانون مهم اقدام راهبردی که جزو افتخارات مجلس انقلابی است محصول همین ولایی بودن قالیباف است. او با این ویژگی صادقانه و مخلصانه اش، حتما با جماعت غربگرا فرسنگها فاصله دارد. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌‌ ‌ ✍🏻 علی مهدیان ‌ ‌

‌ ‌ سلام! برای دوستانی که هنوز فرصت نکردند صوت "چه سخنی با مردم به میان آوریم؟" را گوش بدهند، چند بُرش کوتاه در ادامه می‌آورم👇🏻 ‌ ‌

رهبری سال دوم ریاست جمهوری آقای رئیسی تاکید می‌کنند که این دولت #زبان ندارد و این زبان، زبان بیان دستاوردها نیست، زبان هنری است... ‌ ‌

اگر #آوینی می‌خواست دفاع‌مقدس را به سبک‌رایج نشان دهد، این بیانِ‌ همان نتایجی بود که حاصل شده بود و آوینی منتقد این سبک بود. ما با این سبک رایج فتوحات و تانک‌های سوخته‌ای را نشان می‌دادیم که این منجر به این می‌شد که مردم دیگر احساس مسئولیت نکنند و نتوانند دیگر در آن نقطه حاضر شوند و این‌جا دقیقا همان نقطه‌ای بود که پادگان‌های ما خالی می‌شود... ‌ ‌

گفت‌وگو تحلیل شرایط و اطراف صحنه نیست... می‌توانیم کمک کنیم تا سخنی متولد شود؟... شما به شهید آوینی نگاه کنید. شهید آوینی از قاب دوربین می‌پرسد از نحوه راه رفتن و تدوین می‌پرسد. از هرچیزی که در نظر ما ساده‌ است می‌پرسد. ما جایی می‌توانیم بایستیم و سخن بگوییم که افراد کرامت‌شان دیده‌‌شود نه اینکه به آنها بگوییم حالا به فلانی رای بده تا کارها درست شود. ما باید برای مخاطب شعوری قائل شویم و به او حق بدهیم تا بفهمد می‌خواهیم چکار کنیم... ‌ ‌