گزارشی از نشست «فلسفه سیاسی ـ فلسفه دینی، توافق یا تعارض»🔻 دکتر #بیژن_عبدالکریمی: 🔹به نظر من زمانی که در مورد حکومت دینی صحبت می کنیم راجع به یک مشترک لفظی صحبت می کنیم به هیچ وجه در میان مخالفان و موافقان روشن نیست که ما در مورد چه چیزی صحبت می کنیم و یا از چه چیزی دفاع می کنیم. 🔹آیا مراد از حکومت دینی، حکومت روحانیون است؟ یعنی اگر در هر جامعه ای کشیش ها، آخوندها حکومت کنند به این معناست که آن حکومت دینی است؟ من این چنین فکر نمی کنم. 🔹آیا مراد ما از حکومت دینی حکومت شریعت محور است و هر جا که شریعت به مفهوم احکام ظاهری دین حاکم شود در آنجا ما حکومت دینی خواهیم داشت که باز هم چنین فکر نمی کنم. 🔹زمانی که صحبت از دین به معنای یک مقوله جامعه شناختی و در مورد یک کالچر (فرهنگ) می شود یعنی مجموعه میراثی که از گذشتگان به ما ارث رسیده است لذا دین حاصل تحول وجودی انسانی است که از خویشتن می گذرد تا به خویشتن برسد. 🔹به اعتقاد من حکومت دینی امری پارادوکسیکال و بالذات متناقض است. حجت الاسلام والمسلمین دکتر #حمید_پارسانیا: 🔹تعین مفهوم فلسفه در جامعه دینی و در جامعه امروز ما هرگز تعین یونانی نیست و در آن افق نمی توانیم صحبت کنیم و لذا وقتی آقای دکتر عبدالکریمی در آن افق صحبت می کنند زیاد مخاطب ندارد و کمی بیگانه است. 🔹امروزه تعاریف اصلا یونانی نیست؛ بنابراین لازم است بدانیم نسبت دین را با کدام معنا از فلسفه را می خواهیم بسنجیم که این مسأله نکته مهمی است. 🔹اگر بخواهیم از دیدگاه کانت راجع به فلسفه سیاسی و دین بحث کنیم، ترکیب فلسفه با دین پارادوکسیکال می شود یعنی با روش عقلی اندیشیدن و در حاشیه آن عمل کردن، این اتفاق خواهد افتاد. 🔹در دیدگاه او دین مرحله ای است که با تخیل و تشبیه و تمثیل همراه است آنجا جای فلسفی نیست هم چنانکه ترکیب علم با فلسفه حتی ترکیب لغوی شان و وضعیت تاریخی هر دو ناسازگار است. 🔹یعنی شما باید یک جهان دوگانه ای که متعلق به جهان مدرن و جهان گذشته ای را جمع کرده باشید آنجا دین را با فلسفه و با علم جمع کنید که اصلا قابل جمع نیستند. 🔹در نوع تئوری هایی که بازگشت آنها به سوی معناست و معناگر هستند نوعی سازگاری از این سنخ را می بینیم مانند برگر و هابرماس که این کار می کنند. 🌐 yon.ir/xyKrQ 🆔 @vasael_ir

گزارشی از ششمین نشست اساتید منتخب علوم انسانی اسلامی🔻 حجت‌الاسلام والمسلمین #حمید_پارسانیا: 🔹دلیل و برهان نخست از مقدمات حکمت مشاء بهره برده و در چارچوب حکمت اشراق است. دلیل دیگر مبتنی بر مقدماتی است که در حکمت متعالیه آمده است و دلیل سوم ریشه در بحث اعتباریات علامه طباطبایی دارد. 🔹برهان نخست و سوم مبتنی بر حکمت مشاء است و برهان دوم جامعه را در افق وحدت معرفی می کند و مبتنی بر اصولی است که حکمت متعالیه است و اثبات وجود فرهنگ است که به دنبال آن وحدت جامعه در ذیل وحدت فرهنگ به وجود می آید. حجت الاسلام #حسین_سوزنچی: 🔹برهان کلی طبیعی سراغ صرف الشی می رود که درست است و این اشکال فلسفی است اما در جامعه شناسی این مبحث کجا خود را نشان می دهد. 🔹جریان هائی است که جامعه را ساختار و کل می بیند و برخی جامعه را به مبنای درون کنش تعریف می کنند و از طرفی در دعوای اصالت فرد و جمع می خواهد وسط را بگیرد؛ اینکه بخواهیم از دل معنا ساختار را تفسیر کنیم درست نیست. #مهدی_حسین_‌زاده: 🔹در جامعه شناسی با جوامع مواجه هستیم و با کل طبیعی یک انسان در این وضعیت اگر جامعه را ماهوی بگیریم چطور جوامع از یکدیگر جدا می شوند. 🔹جامعه شناسی از آن حیث که افراد در این عالم حضور دارند و بر روی آنها مطالعات صورت می گیرد قابل طرح است و اگر جامعه شناسی از حیث دیگر بررسی شود آیا درست است که جامعه را در ظرف دیگری در نظر بگیرید در حالی که عالم مادی دارید و عالم و علم و معلوم از حیث دیگر و ظرف دیگر جامعه شناسی را تعریف می کند و دیگر اینکه فیلسوفان علوم اجتماعی ابزارگرا شده اند و در عالم بودن ملاک ها مشخص هستند. 🌐 vasael.ir/0003ra 🆔 @vasael_ir

گزارشی از «ششمین نشست اساتید منتخب علوم انسانی اسلامی با موضوع جامعه شناسی اسلامی»🔻 #سید_سعید_زاهد_زاهدانی: 🔹فرهنگ سه لایه بنیادی، تخصصی و عمومی دارد؛ در واقع همه ما فاصله‌ای از فرهنگ داریم؛ آسیب شناسی مسائل اجتماعی را در مسائل فرهنگی می‌توان یافت از طرفی گرایش، بینش و دانش ابعاد فرهنگ می‌شوند و این درحالی است که فرهنگ اسلامی و سکولار در جامعه وجود دارد و در عین حال باید ربوبیت تشریعی را پذیرفت. 🔹جامعه فقط فرهنگ نیست و اعتقاد را هم شامل می‌شود؛ در دستگاه سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و جامعه می‌توان آسیب پیدا کرد و تمرکز گرایی سیاسی ریشه همه مفاسد است که از جمله این تمرکز گرایی‌ها می‌توان به حاشیه نشینی اشاره کرد که به خاطر تمرکز گرائی اقتصادی است. 🔹طلاق نیز اینگونه است که تقسیم و وظایف اسلامی در خانواده را از نوع اسلامی به لیبرال اقتصادی تبدیل شده است و فرزند سالاری شکل گرفته است. #یحیی_بوذری_نژاد: 🔹تفاسیر قبل از شریعتی فقه را نظام سرمایه داری می‌داند و از آنجا که سرمایه داری است باید از عرصه اجتماع خارج شود و از طرفی بعد از انقلاب حکومت فقهی به وجود آمد و فقیه ناظم جامعه بوده است. 🔹علم فقه بیان کننده اعمال و رفتار مردم بود و روشنفکران معتقد بودند که باید در اصول اسلام و مبانی اجتهاد کرد که یکی از مبانی وحی است و بعد از انقلاب روشنفکران به تبیین و توضیح وحی پرداختند چراکه وحی تجربه دینی پیامبر(ص) و از طرفی رفتار و کنش‌های اجتماعی بوده است و پیامبر(ص) با رفتار دینی به زندگی مردم جهت داده است و این جهت توحیدی است. 🔹پیامبر(ص) با تجربه دینی دوره زمانی خود را مدیریت کرد، اما در عین حال دستورات پیامبر(ص) عقل گرا بود و توحید مطابق عقل بود؛ در حال حاضر باید عقل زمانه را پذیرفت و دیگر اینکه باید واقع گرا و عدالت گرا بود چراکه پیامبر(ص) در تکالیفی که وضع می‌کرد می‌خواست خشونت را دفع کند. حجت الاسلام والمسلمین #حمید_پارسانیا: 🔹این ارائه نیاز به تفهیم دارد چراکه رویکرد کلامی پیدا کرد که چهار نوع تفسیر را یاد کردند و از طرفی می‌توان به این موضوع اشاره کرد که اگر بیشتر مسأله در بستر‌های تاریخی و فرهنگی مطرح می‌شد افراد کمرنگ‌تر می‌شدند. 🌐 vasael.ir/0003rd 🆔 @vasael_ir