❗️ما فرزند تاریخیم! ...ما تاریخ خوانده‌ایم؛ فرزندان تاریخیم؛ میدان حادثه دیده‌ایم؛ فرزندان میدانیم اما می‌ترسیم... 🔻می‌ترسیم از آن که غفلتمان سیدالاوصیا، علی (ع) را از دستمان بگیرد و مروان حمار و حجاج بی‌رحم روی دستمان گذارد. ▪️می‌ترسیم از آن‌که در یاری حسین پا به پا کنیم و پایمان چنان در باتلاق تاریخ گیرافتد که ده‌ها هزار کشته خونخواه حسین هم نتوانند ما را از این منجلاب خارج کنند. ▪️می‌ترسیم از آن‌که تعلل کنیم و چنگیزی خونخوار، عزّت و جان و ناموسمان به تاراج برد. ▪️می‌ترسیم از آن‌که به رهبران بی‌کفایت و سبک مغز قجری مبتلا شویم که آسیای میانه و هرات و نیمی از بلوچستان، یعنی بیش از نیمی از #ایران را به دست خود به بیگانه بدهند و دریای خزر را سه من آب شور بدانند که باید از خیر آن گذشت. ▪️می‌ترسیم از ظهور دوباره رضاخان هایی که چکمه هایشان بر گلوی #مردم و نگاهشان به سفارتخانه ها باشد و آرارات را سخاوتمندانه به دیگران ببخشند. ▪️می ترسیم از تکرار محمدرضاهایی که بحرین را به دست خود تقدیم کنند و نخست وزیرشان برای مجلس شورای کذایی چنین عذر آورد که بحرین دختری بالغ بود وقت ازدواجش فرارسیده بود و شوهرش دادیم. ▪️و می‌ترسیم از آن‌که به بنی صدرهای بی‌کفایت و بی وجودی مبتلا شویم که خرمشهرها را بدهند تا زمان بخرند. 👈 ما فرزند تاریخیم و به پیروی از مولای مؤمنان، چنان تاریخ را کاویده ایم که گویا با مردمان آن عصر زیسته ایم و کوله‌باری از تجربه‌های عبرت‌آموز با خود داریم. می‌ترسیم که تاریخ تکرار شود و گریبانمان را بگیرد. 🔰لطف خداوند است که در زمانه ای زیست می‌کنیم که رهبرمان تاریخ می‌داند و از تاریخ درس گرفته است؛ فرماندهانمان، #دفاع‌مقدس را زیسته و از تلخی‌ها و شیرینی‌های آن تجربه اندوخته اند و پدران و مادرانمان، تاریخ شنیده و زیسته را برای فرزندان قصه می‌کنند تا تکرار نشود. 🔸مفتخریم که بر اساس فهم #تاریخ، در میدان کنونی چنان به هم فشرده، منسجم و همیار و هم‌افزا ایستاده‌ایم که از #تهدید کنونی فرصتی برای پر کردن شکاف های اجتماعی و سیاسی ساخته و دست اتحاد بر پرچم ۳ رنگی گذاشته‌ایم که به الله‌اکبر مزین شده است. 💠 ما به چنین مردمی، به چنین ارتش و سپاه و بسیجی، به چنین حوزه و دانشگاهی، به چنین رسانه‌ای، به چنین مدیرانی و به چنین رهبری که همه یک تن، یک قلب و یک اندیشه شده‌اند و برای آن که تاریخ تکرار نشود، دستان خود را به هم فشرده اند، افتخار می‌کنیم. 🖋محمدرضا زیبایی‌نژاد، رئیس پژوهشکده زن و خانواده #یادداشت #محمدرضا_زیبایی‌نژاد #پژوهشکده_زن_و_خانواده 🆔@wfrcacir

✔️ قد کشیدن توأمان انسانیت و زنانگی در متن الهیات جنگ ⬅️ در دوران #دفاع‌مقدس همه هشت سال در استان حادثه خیز خوزستان بودم. هر زمان که میراژها، سوخوها و اف ۱۴ های غربی با خلبانهای عراقی بالای سر ما حاضر میشدند تنها کاری که انجام میدادیم این بود که یا گوشه‌ای بخزیم تا حمله تمام شود و یا با قلب های کوچکمان منتظر بمانیم و فرود بمب‌ها را نظاره کنیم و این اتفاق در هر هفته بارها تکرار می‌شد یا بمب یا موشک‌های غول‌پیکر، بدون دفاعی جانانه که خیالمان را راحت کند اگر چه سربازان، پاسداران و بسیجیان ایران زمین با همه هستی خود دلاورانه در چندین #جبهه می‌جنگیدند. ▫️با وجود همه این رنجها که شرایط خاص توزیع آذوقه های کوپنی، پارچه‌های چیت و رنگارنگ بسیار معمولی و دیر و زود رسیدن بسیاری از امکانات به آنها ضریب می‌داد، ما دوره‌ای منحصربه‌فرد در نوجوانی را پشت سر نهادیم. 🔸جمع شدن فامیل نزدیک در یک خانه، خرید کردن مادران با هم، پختن دسته‌جمعی غذا که با شوخی‌های نمکین آنها و خنده‌های ممتد ما همراه می‌شد، تعریف کردن لطیفه هایی از لحظه‌های تجربه ترس که با بازتعریف مزاح گونه آنها تغییر ماهیت داده بودند، جمع شدن مردان و فوران تحلیل‌های سیاسی آنها در گوشه‌ای از حیاط خانه احساس همدلی زنانه را با آگاهی سیاسی مردانه آن روز در هم می آمیخت و ما ماندیم و یک دنیا خاطره... 🔸چاردیواری خانه هامان مکان امنی بود که هر طرفش بزرگترهای متوکل و امیدوار بودند. پدرم همواره آن روزها را با شهریور ۱۳۲۰ مقایسه میکرد و می‌گفت من دوازده ساله بودم که متفقین برای عبور از #ایران به ظاهر بی‌طرف، کشور ما را در فاصله‌ای کوتاه به آشفتگی کشاندند. می‌گفت در آن زمان ایران قحطی شد و من خودم دیدم که خاک اره را با آرد قاطی می‌کردند تا به مردم نان برسانند. زمانی که خرید می‌کرد و برمیگشت با اشاره به میوه و سبزیجاتی که خریده بود لبخند میزد و می‌گفت اینها همه از صدقه سر «خمینی» است که در وسط #جنگ این همه نعمت هست و ما غرق امید می‌شدیم که خدا با ماست. 🔸آن زمان صلابت مادران شهدا، شعارهای کوبنده همسران شهدا، تلاش‌های بیشمار دختران محجبه و ساده پوش که برای رفتن به پشت جبهه و کمک‌های امدادی صف کشیده بودند، زنانی که مدام تجهیزات خوراکی و لباس برای رزمندگان تهیه می‌کردند داشت به تدریج برای ما اسطوره می‌ساخت، قد زنانگی را برایمان عظمت می‌بخشید و در ناخودآگاه و آگاهی مان الگوی ارزشمندی جدیدی را شکل می داد که در آن معنای #زندگی داشتن، خوب انتخاب کردن، موثر بودن، به زندگی برین اولویت دادن و خداخواه بودن بسیار مهم بودند. در آن هنگامه ما معانی متعالی را هر روز زندگی میکردیم و بدون این که کسی برایمان دیکته کند در لحظه‌های واقعی زندگی باورشان می‌کردیم. … و امروز از آن روزهای پر رنج جنگ یک خوشی ملیحی در ذایقه مان مانده است؛ خوشحالی های جمعی که دستمایه آرامشهایمان در متن جنگ بودند و باورهای محکمی که زندگی با بهترین الگوها را به ما بخشیده و سرمایه یک عمر زندگیمان شدند. 🖋 دکتر فریبا علاسوند، عضو هیئت‌علمی پژوهشکده زن و خانواده #یادداشت #فریبا_علاسوند #پژوهشکده_زن_و_خانواده 🆔@wfrcacir

💠ایران به مثابه خانواده‌ای یکپارچه، رهبر به مثابه پدری فرزانه 👈 ایران، سرزمینی کهن با تنوعی غنی از اقوام و فرهنگ‌هاست که در نگاه اول ممکن است منشأ چالش به نظر برسد. اما #تاریخ نشان داده که این ملت در بزنگاه‌های بحران و جنگ، همبستگی عمیقی را به نمایش گذاشته که آن را می‌توان "ایران به مثابه خانواده" نامید. 🌀 بحران‌ها و جنگ‌ها، با وجود آسیب‌هایشان، مانند کاتالیزوری قوی عمل می‌کنند که اختلافات سطحی را کنار زده و هسته مشترک هویت ملی را آشکار می‌سازند. درست مانند خانواده‌ای که ناگهان با بیماری سخت یکی از عزیزان یا تهدیدی بیرونی که موجودیتشان را نشانه رفته روبرو می‌شود؛ در آن لحظه همه تفاوت‌های روزمره، بحث‌های خانوادگی و دلخوری‌ها فراموش می‌شود و اعضا شانه به شانه، دست در دست یکدیگر می‌دهند، بی‌آنکه به تفاوت‌هایشان فکر کنند. ▫️در بحران‌ها و #جنگ و لحظات حساس تاریخی، جامعه ایران به مثابه خانواده‌ای بزرگ چنین ماهیتی به خود می‌گیرد و با وجود گوناگونی سلیقه‌ها، تفاوت‌ها و اختلافات، بر مشترکات اساسی متمرکز می‌شود. 🔸دوران #دفاع‌مقدس مقدس و جنگ تحمیلی١ بهترین گواه این پدیده بود؛ مردم از هر قشر و با هر گرایشی، دوشادوش یکدیگر در جبهه‌ها حماسه آفریدند. مساجد و حسینیه‌ها در کنار کلیساها و کنیسه‌ها بدون توجه به تفاوت ظاهری و حتی اعتقادی‌شان، به پایگاه‌هایی برای همدلی و همیاری بی‌دریغ تبدیل شدند و این تجربیات مشترک، حس تعلق به یک "خانواده بزرگ" را تقویت کرد. 🔸همگرایی ملت سربلند #ایران در دل بحران‌ها، صرفاً ناشی از ترس از دشمن نیست، بلکه ریشه در عواطف عمیق و هویت‌های مشترک و تاریخی پرافتخار دارد. در این چارچوب، هر شهروند ایرانی خود را عضوی از یک پیکر واحد و #خانواده بزرگ می‌بیند. ⬅️ همانطور که در یک خانواده، به‌ویژه در دل بحران‌ها، پدر نقشی بی‌بدیل در مدیریت بحران، تصمیم‌گیری و ایجاد حس امنیت ایفا می‌کند، به همین نحو، در بحران‌های ملی، رهبر جامعه نقشی پدرانه بر عهده می‌گیرد. او با راهبری پدرانه، #جامعه را از پراکندگی نجات داده و به سمت وحدت و ایستادگی سوق می‌دهد. 📌 نمونه اخیر این همگرایی، در زمان حمله ظالمانه #اسرائیل به ایران عزیز و جنگ تحمیلی٢ مشاهده شد که با وجود اختلاف داخلی، #وحدت_ملی در دفاع از کشور شکل گرفت. 🔰مقام معظم رهبری(که عمر بابرکتشان بلند باد) به مثابه پدر این خانواده با رهبری مدبرانه، هدایت افکار عمومی و ایجاد انسجام درونی، جامعه را از پراکندگی و یأس نجات داده و به سمت وحدت و ایستادگی سوق دادند. 🔹ایشان با اقتدار و درایت به مانند پدری مهربان با ایجاد حس #امنیت و آرامش برای خانواده بزرگ ایران و با نگاهی به آینده، امید را در دل‌ها زنده نگه‌داشته و از فروپاشی روحی خانواده سرافزار ایران جلوگیری کردند. این رهبری پدرانه، به مثابه ستون فقرات خانواده ملت بزرگ ایران، تضمین‌کننده #مقاومت، همدلی و امید شد. 🔸بنابراین ایران نه صرفاً مجموعه‌ای از افراد، بلکه خانواده‌ای پویاست که در کوران حوادث، پیوندهای خود را مستحکم‌تر می‌کند. این ظرفیت منحصربه‌فرد برای تبدیل تهدید به فرصتی برای همگرایی و تقویت اراده جمعی، ضامن بقای این سرزمین در طول تاریخ پرفراز و نشیب خود بوده و هست. 🔸هم‌چنین #ولایت_فقیه و رهبری حکیمانه آيت‌الله العظمی خامنه‌ای(که سایه پرمهرشان مستدام باد) به مثابه پدر خانواده بزرگ ایران، کلید اصلی برای دستیابی به وحدت پایدار، انسجام عمیق و پیشرفت همه‌جانبه است. 🔹 این حس عمیق خانوادگی و رهبری پدرانه تضمین می‌کند که ایران همواره در برابر ناملایمات ایستادگی کند و به مسیر تعالی خود ادامه دهد، باذن الله. 🖋 دکتر زینب تاجیک، عضو هیئت‌علمی پژوهشکده زن و خانواده #یادداشت #زینب_تاجیک #پژوهشکده_زن_و_خانواده 🆔@wfrcacir