eitaa logo
پژوهشکده زن و خانواده
3.6هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
158 ویدیو
22 فایل
ارتباط با ادمین کانال @ResearchInstitute ارتباط در شبکه های اجتماعی ایتا و بله: 09309665494 روابط عمومی: 02532144665 تارنمای پژوهشکده: http://wfrc.ac.ir فروشگاه اینترنتی: https://shop.wfrc.ac.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
پژوهشکده زن و خانواده
❗️باز هم کم آوردم...! و حال اعتراف می‌کنم که زنان و دختران سرزمینم را نشناخته ام و بر این جهالت خجل
❗️باز هم کم آوردم...! 👈 بار نخست در آبان ۵۷ در حالی که ۱۵ ساله بودم کم آوردم. یکسال قبل در مهر ۵۶ دیده بودم که با بلند شدن باتوم نیروی شهربانی دویست سیصد نفر تظاهرات کننده فرار می‌کردند. اما هم‌اکنون مشاهده می‌کردم که زنان پیشاپیش مردان در صف تظاهرات با فاصله بیست متری از پلیس‌های ضد شورش که به حالت شلیک بر زانو نشسته‌، با آرامش به سخنرانی حماسی گوش سپرده‌اند. ▫️بار دیگر در سال ۶۰ و پس از آغاز موج ترورهای منافقین کم آوردم؛ آنگاه که مادر اصفهانی، فرزند منافقش را به نیروهای انتظامی معرفی کرد و در برابر ناله‌های فرزندش که تقاضای بخشش از مادر داشت گفت دست امام را بوسیده ای که تو را ببخشم؟ ▫️باز هم کم آوردم؛ در نیمه‌های دهه شصت که جنگ در شهرها آغاز شده بود. روز جمعه بود و من اطمینان داشتم که به دلیل شرایط بمباران، جمعیت کمی در نماز جمعه شرکت می‌کنند. غیرتم گل کرد، غسل کردم و به نماز جمعه در محوطه حرم حضرت معصومه(س) رفتم اما هم‌زمان با آژیر وضعیت قرمز با چشمان خود انبوه زنان را دیدم که با آرامش مثال‌زدنی به خطبه‌ها گوش می‌دادند. ▫️بار دیگر آنگاه کم آوردم که مادر عزیزم حفظهاالله پس از گذشت پانزده ماه از شهادت فرزندش، در روزهای آخر که دشمن به نزدیکی اهواز آمده بود به وداعم می‌آمد و من در چشمانش می‌خواندم که گویا این دیدار را دیدار آخر می‌داند. پدرم رحمه‌الله هم مدتی پیش از آن مرا توبیخ کرده بود که چرا جبهه نمی‌روی "جبهه برو تا برای ازدواجت هم فکری بکنیم". ▫️بار دیگر آنگاه کم آوردم که کتاب "من زنده‌ام" اثر آزاده پر افتخار، معصومه آباد را خواندم که شرح زندگی‌اش در زندان‌های بعث را ارائه می‌داد. ▫️باز هم کم آوردم؛ آنگاه که مصاحبه زن شیعه لبنانی را خواندم و آنگاه که تصویر پزشک زن فلسطینی را دیدم که بالای پیکر ۹ فرزندش ایستاده بود. ⬅️ و هم‌اینک باز هم کم آورده‌ام؛ این‌بار با دیدن و گوینده رادیو آوا. انگشت سَحر، چه سِحرآمیز شده بود که از تهدید فرصت می‌ساخت؛ این انگشت، انگشت سلیمانی بود. گر انگشت سلیمانی نباشد چه خاصیت دهد نقش نگینی؟ 📌و حال اعتراف می‌کنم که زنان و دختران سرزمینم را نشناخته ام و بر این جهالت خجلم. این مذهب محمدی و سیره فاطمی و زینبی است که انسان‌ها را متحول می‌کند. این فرهنگ در تار و پود جامعه ما تنیده شده و لحظه لحظه، میوه‌های پاکش را ارزانی می‌کند. تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا 🆔@wfrcacir
❗️ما فرزند تاریخیم! ...ما تاریخ خوانده‌ایم؛ فرزندان تاریخیم؛ میدان حادثه دیده‌ایم؛ فرزندان میدانیم اما می‌ترسیم... 🔻می‌ترسیم از آن که غفلتمان سیدالاوصیا، علی (ع) را از دستمان بگیرد و مروان حمار و حجاج بی‌رحم روی دستمان گذارد. ▪️می‌ترسیم از آن‌که در یاری حسین پا به پا کنیم و پایمان چنان در باتلاق تاریخ گیرافتد که ده‌ها هزار کشته خونخواه حسین هم نتوانند ما را از این منجلاب خارج کنند. ▪️می‌ترسیم از آن‌که تعلل کنیم و چنگیزی خونخوار، عزّت و جان و ناموسمان به تاراج برد. ▪️می‌ترسیم از آن‌که به رهبران بی‌کفایت و سبک مغز قجری مبتلا شویم که آسیای میانه و هرات و نیمی از بلوچستان، یعنی بیش از نیمی از را به دست خود به بیگانه بدهند و دریای خزر را سه من آب شور بدانند که باید از خیر آن گذشت. ▪️می‌ترسیم از ظهور دوباره رضاخان هایی که چکمه هایشان بر گلوی و نگاهشان به سفارتخانه ها باشد و آرارات را سخاوتمندانه به دیگران ببخشند. ▪️می ترسیم از تکرار محمدرضاهایی که بحرین را به دست خود تقدیم کنند و نخست وزیرشان برای مجلس شورای کذایی چنین عذر آورد که بحرین دختری بالغ بود وقت ازدواجش فرارسیده بود و شوهرش دادیم. ▪️و می‌ترسیم از آن‌که به بنی صدرهای بی‌کفایت و بی وجودی مبتلا شویم که خرمشهرها را بدهند تا زمان بخرند. 👈 ما فرزند تاریخیم و به پیروی از مولای مؤمنان، چنان تاریخ را کاویده ایم که گویا با مردمان آن عصر زیسته ایم و کوله‌باری از تجربه‌های عبرت‌آموز با خود داریم. می‌ترسیم که تاریخ تکرار شود و گریبانمان را بگیرد. 🔰لطف خداوند است که در زمانه ای زیست می‌کنیم که رهبرمان تاریخ می‌داند و از تاریخ درس گرفته است؛ فرماندهانمان، را زیسته و از تلخی‌ها و شیرینی‌های آن تجربه اندوخته اند و پدران و مادرانمان، تاریخ شنیده و زیسته را برای فرزندان قصه می‌کنند تا تکرار نشود. 🔸مفتخریم که بر اساس فهم ، در میدان کنونی چنان به هم فشرده، منسجم و همیار و هم‌افزا ایستاده‌ایم که از کنونی فرصتی برای پر کردن شکاف های اجتماعی و سیاسی ساخته و دست اتحاد بر پرچم ۳ رنگی گذاشته‌ایم که به الله‌اکبر مزین شده است. 💠 ما به چنین مردمی، به چنین ارتش و سپاه و بسیجی، به چنین حوزه و دانشگاهی، به چنین رسانه‌ای، به چنین مدیرانی و به چنین رهبری که همه یک تن، یک قلب و یک اندیشه شده‌اند و برای آن که تاریخ تکرار نشود، دستان خود را به هم فشرده اند، افتخار می‌کنیم. 🖋محمدرضا زیبایی‌نژاد، رئیس پژوهشکده زن و خانواده 🆔@wfrcacir
پژوهشکده زن و خانواده
💠 این فرهنگ ماست که رو آمده است. 🖋 حجت‌الاسلام‌والمسلمین زیبایی‌نژاد، رئیس پژوهشکده زن و خانواده ⬇
💠 این فرهنگ ماست که رو آمده است. 👈 فرهنگ چیز عجیبی است، می‌توان آن را فریاد نکرد، می‌توان به آن بی‌توجهی کرد، می‌توان مظاهر آن را انکار نمود، از آن فاصله گرفت و حتی از آن ابراز تنفر نمود، اما هست و کار می‌کند. تحولات عصری و ورود نشانگان جدید به زندگی روزمره، به مثابه زنگار، می‌تواند فرهنگی را که در طی هزاران سال شکل گرفته است در هاله‌ای از غبار فرو برد و این گمان را ایجاد کند که جامعه واقعا چیز دیگری شده است اما یک حادثه، یک بحران و یک رویداد می‌تواند واقعیت و هویت فرهنگی یک جامعه را، با ابعاد زشت و زیبای آن، رو کند. 🔹داستان معروف گربه دست آموز را شنیده‌اید. او را به گونه‌ای تربیت کردند که بر دو پای خود، با ادب و با وقار بنشیند و با دو دست خود شمعی را در کنار سفره به دست گیرد تا حاضران در پرتو نور شمع غذا صرف کنند. حاضران کم‌کم باور کرده بودند که گربه واقعا متمدن شده و خصلت و خوی گربه‌گی را وانهاده است. در این هنگام ظریفی، موشی را در کنار گربه رها نمود. گربه تا موش را دید شمع را انداخت و دنبال گربه دوید. این لطیفه به خوبی نشان می‌دهد که خصلت‌های عمیق، چگونه در وضعیت‌ها و لحظه‌های حساس خود را نشان می‌دهند. ⬅️ فرهنگ اینچنین است. نباید از این که در هر بحران اجتماعی، در جامعه آمریکا مراکز توزیع مواد غذایی و برخی مراکز اقتصادی غارت می‌شوند، به سادگی گذشت. این خصلت فرهنگی تمدنی است که از روز نخست بر حرص و غارت و کشورگشایی بنیان شده است. ممکن است بتوانید آن را در هاله‌ای از زرق و برقِ فُکُل و کراوات و محصولات سحرانگیز هالیوود پنهان کنید اما در موقعیت بحران صداها که برآید، معلوم می‌شود که لباس شیر بر تن الاغ پوشانده‌اند. 🌀ما سالیانی است در تله تحلیل‌های اشتباه خودمان گرفتار شده‌ایم و گمان می‌کنیم که بی‌تاریخ شده و انقطاع نسل یافته‌ایم. بحران‌های اجتماعی، با وجود خسارات فراوانش برکات زیادی هم دارد. یکی از مهم‌ترین آنها آنست که زنگارها را از فرهنگ عمومی جامعه پاک می‌کند، کف‌ها را به کنار می‌زند تا واقعیت فرهنگ آشکار شود. دوست فاضلم دکتر محمدتقی کرمی در کتاب در دست انتشار خود بیان می‌کند که در وضعیت بحرانی کرونا که دولت نمی‌توانست، چنانکه بایسته است از پشتیبانی کند، چگونه فرهنگ خانوادگی، در قالب بازسازی نظام حمایتی خود را نشان داده و خانواده را محافظت نموده است. 🔰 هم‌اکنون با ورود به فضای ، با چشمان خود می‌بینیم که چگونه فرهنگ ایرانی با اندوخته‌های دینی و تاریخی‌اش خود را رو می‌کند. خانواده‌هایی که بخشی از خانه‌های خود را به پذیرایی از مهاجران اختصاص می‌دهند، مهاجرانی که، در مسیر مسافرت ناخواسته ‌شان، نه تنها آرامش خود را حفظ می‌کنند که مظاهر غرور آمیزی از همیاری اجتماعی را نشان می‌دهند، مغازه دارانی که با نصب پارچه نوشته اعلام می‌کنند که به قیمت خرید می‌فروشند؛ مخالفان سیاسی‌ای که با درک شرایط خطیر، مطالبات خود را به تعویق می‌اندازند و به اجتماعی و عظمت کشور می‌اندیشند؛ اقلیت‌های قومی و مذهبی که نقطه‌های وحدت بخش را نشان می‌دهند و هنرمندان و ورزشکارانی که وضعیت کنونی را بهانه‌ای برای عبور از فضای اختلاف و نزاع به فضای وحدت قرار می‌دهند و حماسه‌سرایی می‌کنند همگی یک مضمون را تکرار می‌کنند: فرهنگ جامعه ایرانی زنده است و زنده‌تر هم خواهد شد. 🔸این فرهنگ را اگر به زبان قرآنی بیان کنیم مفاد آیه‌های «انما المؤمنون اخوه»، «تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر»، «تعاونو علی البر و التقوی» و «اشداء علی الکفار رحماء بینهم» خواهد بود. اگر به زبان ادبیات غنی فارسی بیانش کنیم مفاد حماسه نامه فردوسی و حکمت نامه سعدی است؛ اگر به زبان تاریخ بیان شود حکایت فتوای میرزای شیرازی و و دفاع‌مقدس است، اگر به زبان مادرانه بیان شود حکایت نان به همسایه دادن‌ها، خیرات کردن‌های شب جمعه، قصه‌گویی‌های تاریخی شبانه و پند و اندرزهاست، اگر به زبان زنانه بیان شود نگاه مملو از رحمت دختران و انگشت پر صلابت «سحر»هاست و آن گاه که به زبان مردانه بیان شود کلام نافذ و متانت پرمعنای رهبری و موشک‌های سجیل و خرمشهر و صدای پدافند رزمندگان قهرمان است. ✅ ما به فرهنگ غنی‌مان افتخار و از دشمنان بی‌عقلمان تشکر می‌کنیم که زنگارها را از آن زدودند. هم‌اکنون این فرهنگ ماست که رو آمده است. 🖋 حجت‌الاسلام‌والمسلمین زیبایی‌نژاد، رئیس پژوهشکده زن و خانواده 🆔@wfrcacir
📌شکست از جای دیگری است 🖋 حجت‌الاسلام‌والمسلمین زیبایی‌نژاد، رئیس پژوهشکده زن و خانواده ⬅️ در تحلیل‌های این روزهای جنگ ۱۲ روزه، غالباً سطح تحلیل در این‌جا متوقف مانده است که دولتمردان ، آمریکا و کشورهای همسو با آنان در تحلیل خود اشتباه کرده و بسیاری از عناصر را در تحلیل خود ندیده‌اند؛ موشک‌های ایرانی را ندیده‌اند، انسجام ملی را ندیده‌اند، درایت رهبری را ندیده‌اند و... 🔻امروز متهم اصلی شکست‌ها، چارچوب‌های تحلیلی‌ای است که از عقلانیت مدرن برآمده‌اند. دستگاه تحلیلی‌ای که در آن دستگاه، به قول نیچه، «خدا مرده است» کجا می‌تواند رهبری دینی و رابطه و را فهم کند؟ ▪️امروز هم اندیشمندانی که دل به‌همین منطق معیوب سپرده‌اند، گرای انفعال و ضعف می‌دهند؛ به موسی پیام «إنا لمدرکون» می‌دهند و می‌گویند: ما از همه طرف محاصره شده‌ایم، هرچه می‌خواهند بدهید تا دست از سرمان بردارند. 👈 ما در تاریخ پیروزی‌ها و شکست‌هایی داشته‌ایم. هم‌اکنون وقت آن است که به شکست‌هایمان هم اعتراف کنیم اما مهم‌ترین شکست‌هایمان آن‌جاست که از خودمان شکست خورده‌ایم؛ آن‌جا که ما هم در زیر چتر عقلانیت غیرتوحیدی رفته‌ایم و جهان را از آن دریچه نگریسته‌ایم. امروز وقت اذعان به این حقیقت است که عقب افتادن‌های ما و زمین خوردن‌هایمان، غالبا، از این بوده است که از منطق انقلاب، که منطق اعلام ربوبیت الهی است به منطق خدا مرده است، روی آورده‌ایم... 📝 متن کامل یادداشت 🆔@wfrcacir
⬅️ "تحلیل تربیتی" در نشست‌‌ «وقایع روز در بستر آینده‌نگری» حجت‌الاسلام والمسلمین زیبایی‌نژاد، رئیس پژوهشکده زن و خانواده: 🔹 و ذخایر فرهنگی را می‌توان نادیده گرفت و یا گاهی انکارش کرد اما همین ذخیره‌های فرهنگی در موقعیت‌های حساس مثل بحران‌های اجتماعی ظاهر شده و کاربرد اصلی‌اش را نشان خواهد داد. 🔹این ذخایر فرهنگی هم در بحرانهای اجتماعی بروز و ظهور پیدا می‌کند و هم در مواقعی که راهبران تربیتی و اجتماعی، ذخیره‌های فرهنگی را شناسایی کنند و بتوانند در بسترهای مربوطه، جریان اجتماعی را ایجاد کرده، راهبری کنند و این ظرفیت را غنی‌سازی کنند. 🔹گروه‌ها و اجتماعاتی تشکیل بدهید که در آن، برنامه‌های اهل‌بیت علیهم‌السلام پیاده شود و احیای امر الهی شود مانند مذاکرات علوم دینی که قلب مؤمن را احیاء می‌کند. 🔹 فرزندانتان را از سنین ۵-۴ سالگی وارد اجتماعات دینی نموده تا هویت آنها در این اجتماعات شکل بگیرد چرا که انسان باید وارد اجتماعی بشود که در آن مسئله اجتماعی بسازد و آن را تحلیل کند و الّا به فردیت خود متمرکز شده و جهانِ ابرفردگرایی پدید می‌آید. 🌐 مشروح گزارش این نشست 🆔@wfrcacir