#زنان_خانهدار
#کمککردن_مرد_در_خانه
🔰 اندر مصائب زنان خانهدار/ مردان چگونه به بسط #فمینیسم کمک میکنند؟
✍️ ابوالفضل اقبالی
📝 من در این پست عامدانه درباره واقعیت کار خانه و رسیدگی به فرزندان اغراق کردهام. چون میخواستم نکته مهمی که دارم به آن اشاره میکنم بهتر شنیده و فهمیده شود. لطفا به این اغراقگویی من خرده نگیرید و جان کلام مرا دریابید. واقعا در یک پست اینستاگرامی نمیتوان تمام ابعاد یک مساله را تبیین و واکاوی کرد. لذا این پست را کمی همدلانهتر مطالعه کنید.
به عنوان کسی که بیش از 15 سال است که در عرصه مطالعات زنان و خانواده میخوانم و مینویسم، معتقدم که فمینیسم برای اغلب زنان بهشدت جذاب است. بسیاری از ایدهها و مطالبات فمینیستی هم با تلقی عامیانه از دین نه تنها ناسازگار نیستند بلکه قابلیت مصادره شدن توسط اسلام ناب زنانه را هم دارند. رقبای فمینیسم هم که از فرط بیعرضگی قابلیت رقابت با آن را ندارند. خب چرا نباید فمینیسم در ایران پا بگیرد؟
📌 یکی از رقبای جدی #فمینیسم در جامعه ایرانی، #خانواده به معنای نهادی آن است. اگرچه فمینیسم ایرانی هیچگاه ارادهای صریح معطوف به حذف این رقیب از خودش بروز نداده است، اما بستههای پیشنهادی او به زنان ایرانی غالبا در بیرون از خانه توزیع میشوند!
📌 حالا باید ببینیم چرا #خانواده امروزی توانایی و مقاومت لازم برای باقی ماندن در کورس رقابت با فمینیسم را ندارد؟
وقتی صحبت از مفهوم خانواده میکنیم، مصداق تحقق یافته آن در جامعه امروز میشود یک زن و شوهر و نهایتا دو بچه که معمولا در یک آپارتمان و با امکانات کاملا معمولی زندگی میکنند.(منکر ذهنیتِ شهری خودم نیستم). هنوز در غالب این خانوادهها تقسیم کار سنتی هژمونی دارد و به صورت تیپیکال، مردان در بیرون از خانه مشغولند و زنان رسیدگی به امور خانه و فرزندان را برعهده دارند.
📌 کارهای خانه بهشدت مستعد #روزمرهگی و تبدیل شدن به #کلیشه هستند. روزمرهگی نیز سوهان روح و اعصاب است و ارمغانی جز #کمحوصلگی و #فرسایش_روح_و_جسم ندارد. رسیدگی به فرزندان نیز کلکسیونی از مسائل و چالشهای ناتمام است و فقط کافیست بچهها پسر و کمی تُخس باشند! آنگاه کلافگی و عصبانیت هم به حسهای قبلی افزوده میشود. لذا برای اغلب زنان خانهدار، تجربه خانهداری همراه با مشقت و مصائب فراوان است.
📌تداوم حضور و نقشآفرینی زنان در جایگاه مادر/همسر/خانهدار نیازمند انگیزه و انرژی #مضاعف است که در خانواده هستهای امروز، تنها و تنها توسط مرد/شوهر تامین میگردد. تمام تجربههای ناخوش ذکر شده با حمایت، احترام، بذل توجه، شکرگذاری و در یک کلام حضور موثر و مطلوب مرد در کنار همسرش به راحتی از بین رفته و فراموش میشود. انتظارِ بازگشتن چنین شوهری به خانه تنها روزنهی امید زنان خانهدار است.
📌 اما واقعیت زندگیهای مشترک امروز گواه آن است که این تنها روزنهی امید زنان خانهدار نیز در اغلب موارد با بیتدبیری مردان، کور و مسدود میشود. مردانی که به اقتضای شغل خود زمان زیادی از شبانهروز را در خانه نیستند و در زمان اندک حضور خود در خانه نیز به دلایلی چون خستگی، تماسها و پیگیریهای کاری در منزل، اشتغالات فضای مجازی، پیگیری اخبار و سریالهای تلویزیونی، فقدان مهارتهای ارتباط کلامی و... حضور مطلوب و موثری ندارند.
📌 گرانبارتر آنکه به دلایل متعددی چون نظام تغذیه نامتناسب و فستفودی، آلودگی هوا، فقدان مهارتهای زناشویی در هر دوطرف، انواع استرسها و اضطرابهای ناشی از مسائل اقتصادی و اجتماعی و مواردی از این دست، خانههای امروز فاقد اتاق خواب با کیفیت هستند و این مساله تاثیر بسزایی در ایجاد نارضایتی از زندگی مشترک برای دو طرف دارد. اما برای زنان به دلیل همراه بودن با تجربههای ناخوشایند گفته شده، این نارضایتی عمیقتر است.
واضح است که وقتی خانه جذاب نیست، مطلوبیت خانواده نیز با چالش جدی روبرو میگردد. وقتی هم که #خانواده فاقد #مطلوبیت و #ارزش باشد، رقبای خانواده ظهور قدرتمندتری در مناسبات زندگی زنان پیدا خواهند کرد. به راستی که مردان در میدان منازعهی فمینیسم و خانواده در ایران نقشی خطیر و رسالتی تاریخی دارند و اساسا ابتکار عمل در این میدان در دست #مردان است.
https://t.me/eqbali62
#موقوفه_مجازی_زن_خانواده_و_سبک_زندگی
https://eitaa.com/joinchat/2018574369C2399355813
🧕
🍃👨👩👧👦🌸 @woman_family
🌸🍃🧔🌸🍃👨👩👧👦
✨🌸🍃🧕🌸🍃🧔🌸👨👩👧👦