بسم الله الرحمن الرحیم شروع شد غزلی جاودانه شکل گرفت برای عشق در عالم بهانه شکل گرفت نوشت قافیه را چشم و شد ردیف ابرو پس عاشقانه‌ترین عاشقانه شکل گرفت زمین تشنه دهان را به سمت ساحل برد برای وسعت دریا کرانه شکل گرفت نوشت کرب‌وبلا تازه قبله شد تشکیل نوشت بزم عزا تازه خانه شکل گرفت زمین به خاک قدم های زائرش زل زد سپس به وجد درآمد زمانه شکل گرفت و با حسینیه و پرچم و کتیبه و سنج مفاعلن فعلاتن ترانه شکل گرفت جهان به یمن وجود ابارقیه و بعد به ناز مقدم آن نازدانه شکل گرفت حسین رونق دنیای نوکری شده است حسین آمد و دنیا چه محشری شده است سپرده ام به نخ پرچمش که دل دل شد حسین تا ابد ارباب هرچه سائل شد نماز عشق به ابروی او تمایل داشت به سمت کرب و بلا قبله نیز مایل شد زیاد کرده همیشه کم مرا یعنی که شاعر از قِبَل لطف اوست مقبل شد چقدر شعر نوشتند شاعران اما به ذره او نظری کرد و بعد دعبل شد ثواب گریه ما در مصائبش با صد نماز و روزه‌ی پیغمبران معادل شد «به آسمان رود و کار آفتاب کند» کسی که با حرم کربلا مقابل شد گرفته حاجت خود را قسم به قاسم و اکبر هر آن که از یکی از این دو درب داخل شد بزرگ طایفه‌ی آب ها سلام آقا امام بی سر ارباب ها سلام آقا #علی_کاوند #سیدالشهداعلیه‌السلام #شعبانیه 📝گروه ادبی یاقوت سرخ @Alikavand333 @yaqoote_sorkh